Morgunblaðið - 01.03.1952, Qupperneq 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 1. marz 1952
Hafnarfjörðnr
: Sjálfstæðísfélögin í Hafnarfirði halda DANSLEIK í
Sjálfstæðishúsinu kl. 9 í kvöld.
Gömlu dansarnir. -r Róbert og Svavar spila.
• 4 Aðgöngumiðar við innganginn. — Fjölmennið!
; Sjálfstæðisfélögin.
Framhaldssagan 20
látið sér þykja vænt um börnin“.
Mark mætti augnaráði hennar
eg ákvað um leið að koma þeim
orðrómi á kreik að hann væri
giftur.
„En hann er henni góður og
mér finnst hann ákaflega aðlað-
andi í útliti. Okkar á milli sagt,
þá er hann heldur aldrei nær-
göngull. Þegar maður er í vist,
þá kann maður alltaf að meta
það. Ég gæti sagt ýmislegt um
það sem hefur á daga mína drif-
ið“.
„Já, ég get ímyndað mér það“,
sagði Mark með aðdáun, „Og ég
mundi ekki álasa nokkrum manni
sem....“. Hann þagnaði og lét
hana geta sér til um áframhaldið.
„En ég skil ekki hvers vegna frú
Lacey hefur viljað fara, úr því
kaupið er svona gott“.
„Hún hafði nóg fyrir sig“, sagði
Elorrie og varð um leið alvarleg
á svip. „Hún kom bara til að
hjálpa frú Morey vegna þess að
þau voru kunningjar Davenports
ofursta. Og hún var ekki bein-
línis á bezta aldri. Og svo var
þetta allt á svo lausum kili hér
á heimilinu .... veikindi frúar-
innar .... og fólk kom ekki að
borða á réttum tíma og herra S.
var oft jafnvel erfiðari viður-
eignar en frú M. Hún var bara
búin að fá nóg. Það var allt og
sumt“.
„En herra S. gat þó ekki vald-
ið frú Lacey nokkrum erfiðleik-
um.“
„Nóg til þess að gera henni lífið
súrt, held ég. Læsir sig inni í
herberginu sínu og opnar aðeins
dyrnar til að taka við matnum.
Og lætur hana sverja að enginn
hafi snert matinn nema hún. Ég
veit ekki hvað hefur gengið á
honum, en persónulega held ég
að hann sé ekki með öllum
mjalla“.
„Ef til vill er það rétt“, sagði
Mark. „Var Perrin líka hjá'ofurst
anum?“
kvöldið áður. Hún hafði ekki ver
ið að gera neitt sérstakt og hafði
ekki verið á neinum sérstökum
stað svo hún sagði honum það og
lét hann hana fá fimm dalina og
rak hana út úr eldhúsinu. Hann
má ekki komast á snoðir um að ég
viti þetta“.
„Hm“, sagði Mark aftur.
„Þegar hann var farinn, fór hún
að gráta og hún grét lengi. Hún
hélt að hún væri ein og engin
hefði séð til þeirra“.
„Það hafa þau líklega haldið
bæði. En hvernig komust þér að
þessu, Florrie, Sagði hún yður
frá því?“
„Hún? Nei ekki aldeilis. En ég
var hérna og var að þvo innan
lyftuna og ég heyrði allt greini-
lega“.
„Þér vitið víst ekkert meira,
eða hvað?“ sagði Mark og lagði
frá sér klútinn.
„Nei. Ekki annað en hann var
alltaf á hælunum á henni. Það er
ekki lengra siðan en í gærmorg-
un. Þegar þér fórum út, þá bao
hann hana að koma upp í bóka
herbergið. Hún sagðist ekkert
vita um það sem hafði skeð þetta
kvöld annað en að það hefðu leg
ið brotnar flöskur um allt kjall-
aragólfið næsta morgun. Og ein-
hver hafði skrúfað peruna úr loft
inu. Hún spurði hann hvort hann
héldi að hún hefði brotið flösk
urnar. Hann neitaði því en sagð-
ist bara vilja vita hvort hún hefði
verið inni í herbergi sínu allt
kvöldið og spurði hvort hún
hefði heyrt eða séð nokkuð“.
„Sáuð þið Violet nokkuð?“
„Nei. Þetta var eitt kvöldið sem
við fengum að fara niður eftir.
Mér er sama hVað hver segir, en
það er eins og þetta hafi allt ver-
ið fyrirfram ákveðið af örlögun-
um. Og í gær þegar hún kom
fram í eldhúsið, þá var hún há-
grátandi og tautaði hvað eftir
annað, guð hjálpi mér, ó, guð
hjálpi mér“.
„Og svo?“, spurði Mark.
„Nú, hann hjálpaði henni ekki“
sagði Florrie. „Hún skrifaði upp-
sagnarbréfið og bað mig að fara
með það upp til frú Morey. En
hún dó samt áður“.
Mark horfði hugsandi á hana. |
„Eruð þér vissar um að enginn
viti að þér heyrðuð samtalið,
Florrie?“
„Hver gæti vitað það?“
„Hvenær er jarðarförin?“
„Ég veit það ekki, en ég ætla
að fara. Ég er viss um að Perrin
lofar okkur að fara“.
„Ég ætla að koma líka“.
Þau hrukku bæði við þegar
Perrin kom skyndilega inn.
„Vel á minnst“, sagði Florrie,
„ég var einmitt að tala um hvað
þér væruð dyggur þjónn .. og
herra East .. hann er ákaflega
skemmtilegur maður“.
Mark fann að hann roðnaði.
„Ég verð að fara upp til frú
Morey og svó skal gera hreint
í bókaherberginu. Ég vona að ég
fái svo tíma til þess að fara út
með litlu stúlkurnar á eftir. Þæv
eru svo órólegar þegar bær þurfa
að vera inni allan daginn“.
„Ég get vel rert það. ef ég má“
sagði Mark. „Ég á siálfur litlar
frænkur og ég sakna þeirra stund
um“.
Florrie leit spyrjandi á Perrin.
Hún hugsaði um bréfið sem hana
langaði til að skrifa unnustanum
um allt sem hafði komið fyrir.
„Já“, sagði hún, „satt að segja er-
um við Violet svo önnum kafnar
og ef herra Stoneman gæti verið
án herra East....“.
Tíu mínútum síðar var Mark
kominn út með litlu stúlkurnar
sína við hvora hlið. Ivy var lítil
Qg bústin og broshýr. Anne hins
vegar var alvörugefnari og full-
orðinslegri í framkomu, enda
töluvert eldri.
Þeim féll vel við Mark og hon-
um þótti gaman að þeim.
Þær fóru með hann beina leið
í lítið rjóður skammt frá svölun-
|
F.Í.E.
DANSLEIKUR
að Hótel Borg í kvöld kl. 21.00.
■
Aðgöngumiðar verða seldir að Hótel Borg (suðurdyr)
kl. 5—7 í dag.
■
■
Félög atvinnu- og einkaflugmanna.
VETBARGARÐURINN VETKARGARÐURINN
DANSLEIKUR
í VETRARGARÐINUM í KVÖLD KLUKKAN 9.
Sala og pöntun miða milli kl. 3 og 4.
Hljómsveit Baldurs Kristjánssonar leikur.
Sími 6710 L. S.
í „Ja, hérna", sagði Florrie. „Þér
vitið bókstaflega ekkert um þetta
fólk. Perrin kom frá einni af þess
um ráðningarskrifstofum sem út-
vega bara fínna fólkinu þjónustu
fólk. Frú Morey náði í hann. Þér
hefðuð átt að sjá meðmælin hans.
Eintómir lávarðar og ég veit ekki
hvað. Ég sá þau aldrei en frú
Lacey sá þau. Hann var kvefað-
Ur einu sinni og frú Morey bað
frú Lacey að fara út til hans með
meðul. Hún var ákaflega hugul-
$öm þannig. Hann var inni í bað-
herberginu þegar hún kom inn
og meðmælin lágu á borðinu svo
hún gat ekki staðist freistinguna
Og las þau“.
„Hm“.
! „Hann er hár í hattinn", sagði
ýlorrre. „Og það er Stoneman
líka. Mér skilst að herra Stone-
pian fengist við fornleifagröft í
Évrópu. Hann er heldur ekki all-
úr þar sem hann er séður. Ég
þori að veðja að hann gæti fengið
yður til að segja meira en þér
höfðuð hugsað yður. Þér hefðuð
átt að heyra hvernig hann lét
við frú Lacey“.
„Florrie“, hrópaði Mark. „Mér
heyrist þér vita ýmislegt ....
Þér ætlið þó ekki að segja mér
að frú Lacey hafi átt ævintýra-
ríka fortíð....“.
„Ef þér eigið við það sem ég
held að þér eigið við, þá er svar-
ið nei“, sagði Florrie. „En fyrir
svo sem tveim vikum, kom hann
niður í eldhúsið og gaf henni
fimm dali....“.
- „Florrie"!
„Og gaf henni fimm dali, ef
hún vildi segja honum nákvæm-
lega i fcýíB ; hú(i, Wefðl vértð og
hvað hún hefði vcrið r.5 r,-“-
Grisendint] til reykvískra
og hafnfirzkra heimila
Hlutafélagið F.aftækjatryggingar byrjar rekstur í dag.
Félagið tryggir hverskonar raftæki og rafvélar gegn
ÖLLUM BILUNUM. Tækið er sótt, því skilað og það
tengt við ENDURGJALDSLAUST.
Enda þótt tryggingin sé þannig óvenjulega víðtæk,
eru iðgjöld mjög lág. T. d. kostar árstrygging eldavélar
kr. 45,00 aðeins, og er það lægra en aðrar tryggingar
krefja fyrir miklu takmarkaðri tryggingu.
Góðfúslega hafið samband við skrifstofu okkar, Lauga-
vegi 27, sem mun fúslega láta allar nánari upplýsingar.
Sími 7601.
inqar
iími 7601
i s
Matreiðslunámskeið
Kvenfélags Lágafellssóknar
hefst að Hlégarði 3. marz n.k.
Upplýsingar á símstöðinni á Brúarlandi.
Stéttarfélag barnakennara í Reykjavík eftir til
SKEMMTUNAR
fyrir kennara og gesti þeirra í Laugarnesskóla í kvöld,
Iaugardaginn í. marz.
SKEMMTIATRIÐI:
Frumort ljóð: Hjörtur Kristmundsson.
Einleikur á píanó: Rögnvaldur Sigurjónsson.
Gamanþáttur: Ólafur Öm Árnason.
Einsöngur: Ketill Jensson með undirleik
F. Weisshappel.
Dans.
Skemmtunin hefst með kaffidrykkju kl. 9 e. h.
Undirbúningsnefndin.
Almennur dansleikur
í BREIÐFIRÐINGABÚÐ í KVÖLD KL. 9.
Hljómsveit Svavars Gests.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 2 á staðnum. — Sími 7985.
Donslagakeppnin
Tekið verður á móti handritum í danslagakeppnina, þar
til í kvöld, 1. marz, en ekki lengur. Pósthólf 501 S.K.T.
umiuiHUinum t A »i.uj ■ ujjj-íuupjm ijjj.imn ■ i»1 ■ i ■ ■ ■ i j