Morgunblaðið - 29.03.1952, Side 10

10
MORGUN BLAÐIÐ
Laugardagur 29. marz 1952
pét Guðinundsdóttir yiirljésméðir
í DAG er Margrét Guðmunds-
c'óttir, yfirljósmóðir við fæðing-
a.deild Landspítalans, til grafar
borin á Akranesi, en þar fædd-
ist hún 18. okt. 1906 og ólst
þar upp hjá foreldrum sínum,
Guðm. Gunnarssyni, bónda á
Síeinsstöoum og konu hans Sig-
uriínu Sigurðardóttur. Margrét
tíó í Landspítalanum 21. þ. m.
Árið 1924 fór Margrét í Kenn-
araskóiann og lauk prófi þaðar.
á-ið 1927. Eftir prófið var hún
við kennslustörf á Akranesi þang
£,3 til árið 1931, að hún hóf
starf sitt, sem kennari í Land-
spítalanum. Þá var svo ástatt
þar, að alltaf var þar nokkur
1 ópur barna og unglinga á skóla-
aldri. Aðallega voru þetta sjúkl-
i cgar með svokallaða útvortis
berkla, -mestmegnis í beinum og
liðum, en þeir eiga fyrír sér langa
iegu, þurfa á kennslu að hald^
Eim önnur börn og geta lengi
i otið sama kennarans, ef kenn-
ari er starfandi í spítalanum. Ég
veit ekki hvort það var af til-
viljun, að Margrét réðist til spít-
alans, eða af öðrum ástæðum,
en svo rættist úr, að þarna varð
starfsvið hennar að mestu leyti
upp frá því.
„Ég hafði þó haldið það verra
en það var, að vera í þeim sjúkl-
ingagrúa", kvað Þorsteinn.
Hann hafði reynt það að liggja
í sp'ítala sem sjúklingur og
kynnzt andrúmsloftinu þar, lík-
amlega og andlega. Þar geta ver-
ið „langir og dauflegir dagar“,
en fyrir meginið af sjúklingun-
um eru dagarnir fullir af von um
bata og gleði yfir auknum kröft-
um og lífsfjöri. Þetta finna þeir
bezt, sem við spítala starfa, að
lækningum og hjúkrun og hvers-
konar þjónustu. Þetta hefur Mar-
grét fundið og þegar breyting
fór að verða á, um sjúklingana,
við það, að berklaveikin fór óðum
þverrandi svo sýnt var, að kenn-
ara myndi brátt ekki þörf leng-
ur í spítalanum, þá sneri hún sér
að því að nema ljósmóðurfræði.
Sumum, sem þekktu hana aðeins
lítið, þótti þetta undarlegt til-
tæki, að kasta frá sér góðri stöðu
og setjast aftur á skólabekk hálf-
fertug.
Námið gekk að vonum vel og
eftir próf í Ljósmæðraskólanum
haustið 1942 hvarf hún aðeins
um hríð aftur að starfi sínu, sem
kennari í Landspítalanum, en
gerðist síðan aðstoðarljósmóðir
við fæðingardeildina. Árið 1945
hélt hún til Danmerkur, í Ijós-
mæðraskólann í Kaupmanna-
höfn og lauk prófi þaðan. Síðan
starfaði hún í fæðingardeildum í
Svíþjóð og kom ekki heim aftur
fyr en haustið 1947 og þá að-
eins til þess að vera heima miss-
eristíma. Þá var enn haldið af
stað og nú til Edinborgar og
London og stundað þar enn á ný
framhaldsnám í fæðingardeild-
um. Heim kom hún 1949. —
Skommu seinna losnaði yfirljós-
móðurstaðan við nýju fæðingar-
deildina og þótti Margrét þá
sjálfkjörin í þá stöðu, ekki ein-
göngu vegna lærdóms síns í ljós-
móðurfræðum, heldur lika vegna
kennarahæfileika og mannkosta,
enda brást hún þar ekki von-
um. — Hinum fæðandi konum
reyndist hún ágæt og nærfærin
Ijósmóðir og nemendunum góð-
ur kennari.
Síðastliðið vor mun hún hafa
farið að kenna lasleika, sem
ágerðist, er á sumarið leið. Hún
lét þó ekki á neinu bera fyr en
búið var að útskrifa nýju ljós-
mæðurnar í septemberlok. Þá
fyrst fór hún að hugsa um sína
heilsu, en þá var það um sein-
an. Aðgerð varð ekki gerð nema
til bráðabirgða og hún vissi brátt
að hverju fór. Hún átti bágt með
að skilja hversvegna hún væri
kölluð svona fljótt frá starfi, sem
henni var hugleikið, en hún
möglaði ekki og bar sig eins og
hetja. Saga Margrétar sýnir bezt
hvern mann hún hafði að geyma.
Blessuð sé minning hennar.
Guðm. Thoroddsen.

Yfirljósmóðir við fæðingadeiid
Landsspítalans í Keykjavík
MARGRÉT Guðmundsdóttir yf-
irljósmóðir við fæðingardeild
Landsspitalans í Reykjavík, var
fædd 18. október 1906, dótt-ir hjón-
anna Sigurlínu Sigurðardóttur
Jónssonar smáskamrntlæknis og
Guðmundar Gunnarssonar, er enn
lifir 88 ára gamall og er á Steins-
stöðum, þar sem Margrét sál.
fæddist en móður sína rnissti hún
fyrir nokkrum árum. Margrét sál.
lézt þ. 21. marz 1952, eftir langa
og stranga legu.
Guð er kærleikur. Þessum orð-
um getum við trúað, þegar allt
leikur í lyndi og lífið brosir við
oss og sömuleiðis þegar lúinn og
slitinn líkami fær lausn úr lík-
amsfjötrum, en þegar ólæknandi
sjúkdómur sækir heim fólk, sem
stendur báðum fótum í önn hins
daglega lífs og hefur náð tak-
marki sínu með viljafestu og óbil-
andi kjarki, þá er erfiðara að trúa
þessum orðum, þá verður trúin,
hinn óbilandi kraftur hennar að
hjálpa oss að skilja að þessi orð
eru sönn og dýrmæt huggun.
Ég hefi fylgst með æviferli Mar-
grétar sál. frá upphafi lífs henn-
ar, snemma bar á því, hvílíkt af-
bTagð annarra barna hún var
hvað alla framkomu snerti, náms-
gáfur góðar og iðin, svo að ekki
varð á betra kosið, enda mátti
heita að hún væri að læra allt
sitt líf. Hún tók kennarapróf,
stundaði nám í hljómlist og mörgu
fleiru. Hún lauk prófi í ljósmóð-
urfræði, sigldi siðan á fæðingar-
deild Ríkisspítalans danska og var
þar í tvö ár, þaðan fór hún á
fæðingardeild í Svíþjóð, síðan á
fæðlngardeild í Lundúnum. Við og
við kom hún heim, sagði ég þá oft
við hana, að landið mitt yrði að
fá að njóta lærdóms hennar og
í huga mér bætti ég við, stillingar,
prúðmennsku og góðvilja, því öllu
og öllum vildi hún vel, enda fór
svo, að hún varð fyrsta yfirljós-
móðir hinnar nýju fæðingardeild-
ar við Landsspítala Islands, en
því miður varð það of skammur
tími, er hannar naut við, því nú
kom hinn harði og miskunnarlausi
forboði dauðans og nísti það bæði
mig og aðra vini hennar, að vita
að hún gat ekki lengur notið sinna
góðu og miklu krafta, en sjálf tók
hún öllu með sinni meðfæddu still-
ingu og ró.
Það var mikið ástríki með henni
og Gunnari bróður hennar, enda
reyndist hann, kona hans og börn,
henni með afbrigðum vel og erum
við vinir hennar innilega þakklát
fyrir það og samhryggist ég af
hjarta öllum ástvinum hennar, að
fá ekki að njóta hennar lengur.
Guð blessi hana og minningu
hennar.
Petra G. Sveinsdóttir.
Kveðja frá Ljósmæðrafélagi
Reykjavíkur
ÞÚ ERT dáin og horfin sjónum
okkar kæra starfssystir. Þótt þú
skiljir eftir margar sólskins-
endurminningar hjá okkur ljós-
mæðrunum og vinum þínum,
finnst okkur þetta alltof fljótt og
seint verður þitt sæti fyllt, þótt
önnur komi í staðinn.
Hvar sem þú gekkst hljóðlát
og prúð, fylgdi þessi yndislegi
friður og sálarró sem hafði bæt-
andi áhrif á alla nærstadda.
Þú varst baráttukonan sem
skipulagðir allt og kenndir svo
að allir nemendur elskuðu þig
og virtu. Enda skildir þú betur
mörgum öðrum, hve mikils virði
góð menntun er ljósmæðrum og
hversu illa statt er það þjóðfélag,
sem ekki hefur góðum ljósmæðr-
um á að skipa. Það verða aðrir
mér færari að lýsa þér og mennta.
braut þinni-, en fyrst er fundum
okkar bar saman, var það á Ríkis
spítalanum í Kanpmannahöfn;
hafði yfirljósmóðirin orð á þess
ari mikilhæfu íslenzku ljósmóð-
ur, en eftir það varst þú í Sví-
þjóð og Englandi og ég veit að
hvarvetna hefur þú hlotið sama
góða vitnisburðinn.
Þér dugði engin meðalmennska
í fremstu línu stóðstu til hinztu
stundar.
Ég vil fyrir hönd Ljósmæðra-
félags Reykjavíkur, þakka þér
þann sóma og gagn sem þú
vannst þinni stétt. Það er meira
en flestum er Ijóst og meira en
fátækleg orð fá þakkað.
Aðstandendum og vinum þín-
um flyt ég innilegustu samúð.
Reykjavík 28. marz 1952
Helga M. Níelsdótíir,
ljósmóðir.
Fyrir hönd Ljósmæðrafélags
Reykjavíkur.
K v e ð j a
frá skólasystur
„Det borde varit stjárnor
att smycka ditt ánné“.
Fröding.
HÉR verður hvorki skiifuð
mannlýsing né ævisaga. Hinn
ágæti starfsferill þessarar látnu
vinkonu minnar verður sagður af
þeim, sem betri þekkingp höfðu
á starfi hennar en ég, Þetfca eru
aðeins kveðjuorð, af vanefnum
sögð en hjartans þörf, til að þakka
fyrir mína hönd og annarra, er
auðguðust af kynningunni við
hana. Hún sjálf hefði víst kosið
að þakkimar kæmu í hljóði, en ég
get ekki orða bundist.
Við þekktumst í aldarfjórðung.
Hún var ávallt veitandi, ég þiggj-
andi. Ég býst við að margir hafi
svipaða sögu að segja. Sálarþrek
hennar, vitsmunir og góðvild gerðu
hvem og einn ríkari, er kynntust
henni. Þegar saman fór göfugt
upplag, gott uppeldi og góð
menntun, verður einstaklingurinn
þjóðfélaginu dýrmætur sjóður,
henni. Þegar saman fer göfugt
sér. En ríkust er ég af þeim
stundum, sem ég fékk að dvelja
með henni í banalegu hennar.
„Því þá fatið fymist,
fellur það betur að limum
og lætur skýrar í ljósi
lögun hins innra“.
Það sést bezt, hvort við menn-
imir erum nokkurs virði, þegar
vanheilsa, sorgir og mótlæti hafa
tínt af okkur þær fjaðrir, sem við
getum reynt að hylja með nekt
sálar okkar fyrir öllum, nema
Guði.
1 einni af hinum apokryfisku
bókum Biblíunnar, þeirri, er
kennd er við Jesú Sýrakssón frá
Alexandríu, standa hin fornu, sí-
gildu orð Sólons svo fallega sögð,
að þau hafa æ orðið mér hugstæð:
„Þegar maðurinn deyr, koma hans
verk í ljós. Seg engan sælan fyrir
sitt andlát og maðurinn þekkist
af sínum börnum“. Ég hef ekki vit
til að útleggja orð spekinga, en
hver reynir að hugsa fyrir sig
sjálfan. Af sínum börnum? Eru
það ekki orð hans og athafnir,
hugsanir hans og áhrif, það af
þeim, sem lifir hann látinn? Að
vísu sjást verk mannanna oft
einnig að þeim lifandi, en fyrst
sést þó gildi hins lifaða lífs, þeg-
ar aflvakinn, sem knúði hugsun
og framkvæmdir, er hættur að
starfa í þeim heimi, sem við
skynjum. En það er lífslánið, eina
og sanna, að hafa til góðs lifað.
1 þeim skilningi var Margrét heit.
óvanaleg lánsmanneskja.
Það er stundum talað um dauð-
ann eins og hin þyngstu Torfa-
lög, sem við mennirnir eigum að
inna af hendi. En finnum við það
ekki bezt, þegar við kveðjum lát-
inn vin, hve þung skylda sjálft
lífið er? Yið erum oft að vega
og meta okkar skyldur og skipta
þeim í flokka, en er ekki ein stærst
og erfiðust, en um leið göfugust,
og innifelur hún ekki allar hinar?
Hún er bara stundum svo einföld,
að við komum stundum ekki auga
á hana, sú skylda, að halda áfram
að lifa lífinu og gera sitt bezta,
hvað sem að höndum ber, hvort
heldur það er blítt eða strítt. En
því fleiri ágætum mönnum, sem
við horfum á efir, því brýnni
verður sú skyldá, því að við eig-
um að greiða manngjöld fyrir
hina föllnu úr því að okkur er
veitt lengra líf. Ekki endilega með
því að koma í stað þeirra; það
geta ekki allir verið beztir. Það
er fallegur sigur að leggja minít-
ingargjöf um látinn vin í ein-
hvem sjóð, sem varið er til þjóð-
þrifa. Hitt er sú greiðsla, sem
mest er um vert, að reyna að auka
okkar eigið manngildi, gullið i
okkar og annarra sálum, þoka
okkur því fastar saman, því fleiri
skörð sem koma í hópinn, utan um
það sem verða má til blessunar
og þriía einstaklingum og þjóð-
félagi, hver eftir sinni getu, hvey
á sínum stað. Þá liggja hinir
föllnu ekki óbættir hjá garði, og
þá smáfyllist i skarðið í vör Skíða
af komandi kynsláðum.
Ykkur, vandamenn Margrétar
heit. óg vini aðra, langar mig að
kveðja með þessum failegu orðum
látinnar skáldkonu:
„Svo líða tregar sem tíðir“.
Til eru harmar svo stríðir,
að allra þeir kraftanna krefjast.
— í kraftinum sálimar héfjast.
Gildið, sem gullið, má reyna
glöggvast í loganum hreina".
Sjálfa þig, elskulega vina, kveð
ég með orðunum, sem okkur fóru
á milli eitt sinn í banalegu þinni,
og tókum við undir þau báðar:
„Þegar við hittumst heilar
handan við tjald það, sem við
köllum dauða, þá verður gaman
að lifa“.
1 Guðs friði.
Helga Jónasardóttir,
frá Hólabaki.
DRENE
SHAMPOO
DRENE er sennilega heims-
ins vinsælasta og mest not-
aða hárþvottaefni.
DRENE fæst í þrem stærð-
um. —
DRENE er einmitt það sem
hentar yðar hári bezt.
Umboðsmenn:
Sverrir Bernhöft h.f.
Enska knallspyrnan1
LÍNURNAR í I. deildinni ensku
skýrðust betur á laugardag, bar-
áttan um efsta sætið hefur nú
takmarksst við þessi fjögur,
Manch. U, Arsenal, Portsmouth
og Tottenham. í þeim 7 umferð-
um, sem enn eru eftir má gera
ráð fyrir ekki síður óvæntum úr-
slitum en úrslitunum í Hudders-
field á laugardag, þar sem heima-
liðið varð fyrst til að sigra
Manch. Utd. í tíeildakeppninni
síðan 17. nóv., en síðan þá hefur
það unnið 10 leiki en gert jafn-
tefli i 6. Jafnt var á með liðunum
þar til á 86. mín. að miðfrh.
Huddersfield skoraði (3—2). Ful
ham hafði framan af betur geg.n
Manch. City í fremur daufum og
leiðinlegum leik, og tvívegis
brenndi vinstri útherji þess af
við gefin tækifæri, en bætti það
upp í síðari hálfleik með því að
skora úr vítaspyrnu og jafna fyr-
ir mark M. C. frá fyrra hálfleik.
Arsenal er nú eina liðið, sem
talizt getur hafa möguleika á
„tvenndinni" bikarnum og deilda
keppninni. Því tókst að eyða for-
skoti Manch. U. með því að skora
2 mörk á jafnmörgum mín. í lok
leiksins gegn Middlesbrough.
Newcastle hefur tæplega lengur
neina möguleika, því að bersýni-
legt er, að liðið leikur nú aðeins
upp á bikarinn. í Liverpool lék
bað með hálfum hraða og með
það eitt í huga að komast með
heilan skráp út úr leiknum. Það
voru aðeins framverðirnir og
vinstri útherjinn Mitchell, sem
talinn er hafa leikið sig inn í
skozka landsliðið gegn Englandi
þ. 5. apríl, sem léku af einhverj-
um móði. Eftir 6 jafnteflisleiki í
röð tókst Liverpool að sigra,
fyrsta markið kom á 33. mín., én
begar 10 mín. voru af síðari hálf-
leik tókst miðfrh. að skora 2 til
á skömmum tíma.
Burnley varð fyrir því að missa
2 af beztu leikmönnum sínum út
af vegna meiðsla gegn Aston
Villa, sem lék sérstaklega vél
framan af og hafði 2—0 í hléi, en
við röskunina á liðinu, sótti
Burnley í sig veðrið, eins og oft
vill verða við slík tilfelli, og tókst
að skora.
Manch.Utd. 35 19 9 7 73-46 47
Arsenal 35 19 9 7 71-47 47
Portsmouth 35 18 9 9 62-48 44
Tottenham 36 18 7 11 66-48 43
Bolton 35 15 9 11 55-54 39
Newcastle 34 15 8 11 84-59 38
Aston Villa 35 15 8 12 63-59 38
Charlton 36 15 8 13 61-59 38
•Wolves 35 12 13 10 68-55 37
Blackpool 35 15 7 13 54-53 37
Liverpool 35 10 17 8 50-47 37
Preston 36 13 11 12 63-50 37
Manch. C. 35 12 12 11 51-47 36
Burnley 35 13 9 13 50-48 35
Derby 35 13 6 16 56-68 32
Chelsea 34 13 5 10 43-54 31
Sunderland 35 11 9 15 54-55 31
West Brom. 34 8 12 14 57-69 28
Middlesbro 33 10 5 18 46-76 25
Stoke 35 9 7 19 37-72 25
Fulham 35 6 10 19 49-66 22
Huddersfld 35 7 7 21 41-71 21
2. deild:
Birmingh. 35 17 8 10 53-42 42
Nott. Forest 35 16 10 9 66-54 42
Sheff.Wedn 35 16 9 10 84-60 41
Leicester 35 16 8 11 69-55 40
Cardiff 34 15 9 10 54-45 39
Leeds 34 15 9 10 49-45 39
Rotherham 35 15 8 12 67-60 38
Sheff. U. 35 16 5 14 81-62 37
Everton 35 14 8 13 52-52 36
Lutan 34 12 11 11 63-60 35
Brentford 34 13 9 12 43-42 35
Southampt. 36 13 9 14 53-53 35
Notts Co 35 14 6 15 62-60 34
, West Ham. 35 13 8 14 55-6^ 34
Blackburn 35 14 5 16 43-49 32
) Doncaster 35 11 10 14 48-52 32
j Bury 35 13 7 16 54-56 31
| Barnsley 34 10 10 14 49-59 30
Swansea 3^ 10 10 15 61-64 30
Coventry 35 12 .5 18 48-67 29
1 Hull 35 10 8 17 49-57 28
QPR 35 8 11 16 43-72 27
Svisslendingar sigrnðu
ZURICH — Landslið Sviss í is-
hokkí sigraði nýlega Kanada-
menn, en þeir urSS^i meistarar í
þeirri grein á Ólympíuleikjunum
í Osló. Úrslitin í leiknum urðu
þau að Sviss vann með 5:4.