Morgunblaðið - 02.04.1952, Side 14

MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 2. apríl 1952
14
Framhaldssagan 47
hefur verið notað fyrir umbúðir.
Það getur hafa legið hér í fjölda
mörg ár í skúffubotni. Florrie
getur hafa ímyndað sér að það
væri mikilvægt. Hún hefur alltaf
haft fjörugt ímyndunarafl. Það
stendur ekkert meira þarna, en
að það hafi verið ekið á mann.
Ekkert um það hver maðurinn
er, eða hvar það skeði“.
„Að hverju var Perrin þá að
leita.?“
„Peningum, kannske. Þessu
fólki er trúandi til að fara óvar-
lega með stórar peningaupphæð-
ir. Það hefur kannske fleygt
ávísun óvart í ruslakörfuna og
svoýiefur hún verið spurð að því
byrstum rómi hvort hún hafi
-funflið nokkuð. Svo hafa pening-
arnii fundizt seinna, en gleymzt
að segja henni frá þvi. Hvað
snertir þá hlið málsins að hún
hafi verið elt og síðan myrt
.... “ Hann klóraði sér á bak við
eyrað. „Það hefði getað verið um
renningur, Eiginlega getur það
hafa verið hver sem er. Þetta er
ekki fjölfarinn staður....“
„Haldið þið að umrenningur
hafi ýtt Stoneman niður kjallara-
tröppurnar og myrt frú Lacey
vegna þess að hún sá til hans?
Var það umrenningur, sem kast-
aði steininum í gluggann? Er það
kannske umrenningur, sem hefur
stungið af með Stoneman í
kvöld?“
„Hver sem er kemst hér inn í
húsið“, sagði Wilcox vandræða-
lega. „Það er gömul kolageymsla
í kjallaranum“.
„Það er kominn tími til að upp-
lýsa það. Hver veit um það“.
„Allir“.
„Eg held að ég týni bráðum
vitglórunni", sagði Amos þurr-
lega.
„Þekkir nokkur ykkar Daven-
port, ofursta, persónulega?“
„Já“, sagði Amos. „Parley
þekkir hann ekki. Hann er stór
maður, gráhærður, 55 ára eða þar
um bil, fjörlegur. Hann giftist
reyndar til fjár. Konan hans var
miklu eldri og hann erfði þessa
eign að henni látinni. Hann
dvelst ekki mikið hér. A eilífum
ferðalögum. Hann er núna á veg-
um stjórnarinnar í London“.
„Getur það verið að frú Dav-
enport hafi átt ættingja, sem hef-
ur sárnað að hún skyldi arfleiða
hann að öllum eignunum?"
„Nei, ekki hef ég heyrt þeirra
getið að minnsta kosti“.
„Hefur hann nokkurn tímann
leigt húsið áður?“
„Nei, og hann leigir það heldur
ekki núna í eiginlegum skiln-
ingi. Morey borgar enga leigu.
Perrin kom hingað fyrst í ágúst
með bréf frá Davenport til
Ruthie. Hann bað hana að vera
hjálplega við þessa kunningja,
sem hann ætlaði að lána húsið.
Skömmu seinna kom dótið og
fjölskyldan á eftir“.
„Hefur Davenport skrifað
Ruthie eða Morey síðan?“
„Nei .... og ykkur að segja þá
skrifar enginn hjónunum . eða
Stoneman. Einu bréfin, sem þau
hafa nokkurn tímann fengið voru
frá Mark East og svo koma reikn
ingar við og við frá fyrirtækjum
1 New York“.
„Wilsox, vissuð þér að Perrin
hafði byssu í fórum sínum?“
spurði Mark.
„Já. Hann sýndi mér hana í
gærkvöldi. Ég sagði að hann gæti
haft hana .... en mér líkar þetta
ekki“.
„Ekki mér heldur. Það er engu
líkara en einhver vilji koma
!*U*.....1lM>**«****í
neina skýringu á dauða Florrie
og frú Lacey. Fólk, sem gengur
um og hræðir aðra, lætur sér
það venjulega nægja“.
„En segjum sem svo að sá sem
ætlaði aðeins að hræða hafi orð-
ið hræddur. Frú Laeey hafði séð
hann og hann orðið hræddur um
að hún segði frá. Gæti það ekki
verið nóg til að hann vildi hana
dauða?“
„En hvað um Florrie ' og úr-
klippuna?" spurði Wilcox.
„Setjum sem svo að í úrklipp-
unni sé ótt við afbrot, sem fram-
ið var í smábæ, en komst aldrei
upp. Ég hef þegar sagt að ég álít
ekki að Florrie hafi setið inni
með mikilvægar upplýsingar, en
hana hefur grunað að ekki var
allt með felldu.' Setjum sem svo
að hún hafi trúað einhverjum
fyrir því, sem hún hafði komist
að um kvöldið áður, en hún fór
til ungfrú Pond. einhverjum hér
í húsinu, en það hafi þá verið sá
seki, eða einhver, sem hefur ver-
ið í vitorði með beim seka. Eða
hún hefur kannske talað við ein-
hvern í síma“.
„En hvarf Stonemans? H'ærnig
ferðu að því að skýra það?“
„Ef til vill hafði hann fengið
að vita of mikið líka. Hann var
ekki allur þar sem hann var séð- j
ur. Hann gat að minnsta kosti
gert greinarmun á andlega heil- '
brigðum mönnum og geðbiluð- j
um“.
„Mér fer ekki að verða um
sel“, sagði Wilcox. „Og hvað svo?
Hvað eigum við að gera næst?“
„Vitið þið til þess að nokkur j
af nágrönnunum sé áberandi
taugaveiklaður. Engir gamlir,
menn, sem verður að vaka yfir?
Eða ekkjur, sem geta ekki hætt
að gráta mennina sína? Eða sér-
vitrir piparsveinar?"
„Amos, þú getur svarað þessu.
Þú hefur verið hér lengur".
„Bessy er sérvitrungur", sagði
Amos. „ög svo eru Bittners-
hjónin. Þau eru vitlaus bæði, en
ekki nógu vitlaus til þess að hægt
sé að senda þau á hæli. Cane-
hjónin eru heilbrigð eftir því sem
ég bezt veit og þau eru í Florida.
Caldwell-systurnar, drykkfelldar
mjög, fóru með þeim. Tait-tví-
burarnir eru í Bear River hjá
systur sinni. Svo voru hestaþjóf-
ar hjá Baldwin-fólkinu, en þeir
eru löngu farnir. Meira veit ég
ekki“.
„Hvað getur þú sagt mér meira
um Tait-tvíburana?“
„Þeir eru sjötíu og fimm ára,
myndhöggvarar. Fóru til Evrópu
á hverju ári. Hafa vinnustofu á
bak við húsið sitt. Allir gera gys
að þeim .... Hver sendi Bessy
og Beulah hingað?“
„Frú Morey bað þær að koma.
Það er óþarfi að hafa áhyggjur
af þeim. Ég hef jafnvel látið
Beulah hafa umsjón með stál-
þráðstæki“.
„Hafið þið heyrt nokkuð?"
spurði Wilcox.
„Nei, ekki ennþá, en ég lifi í
voninni“.
„Varð Stoneman bilt við.þegar
hann heyrði skotið?“
„Hann missti glasið, þó það
væri fullt og þá er mikið sagt,
því honum þótti vænt um sop-
ann. En ég veit ekki hyort það
var bara þess vegna. Ég hafði
verið að skjóta honum skelk :í
bringu rétt áður“. Hann sagði
þeim hvernig hann hafði fundið
Citrus City í Florida og fært það
í tal við Stoneman. „Ég held að
ég hafi komið við auman blett,
en ég gat ekki verið viss. I hvert
sinn og ég komst að efninu, kom
einhver inn. Hann var farinn að
skjálfa eins og hrísla, en hann
var taugaveiklaður fyrir“.
„Þetta er þá úr blaði í Florida",
sagði Wilcox.
„Florida“, sagði Amos. „Allt
fólkið er í Florida á veturna. Það
hefur farið þangað á veturna í
fjölmörg ár. Davenport var van-
0 e
ARNALESBOK
jXlov£unbiabsins 1
ÍWúJifSIM
„ju, eii pac gc-u/
ÆVINTÝRI MIKKA V.
Brottnumda prinsessan
Eftir Andrew Gladwyn
13.
„Ég var að enda við að loka hana inni,“ hvíslaði Mikki.
„Hvar felur hún lykilinn?“
„Ég veit það ekki, heimskingi. En hún er áreiðanlega með
hann. Flýttu þér og reyndu að ná í hann áður en mennirnir
koma til baka.“
Mikka líkaði ekki sem bezt, að Hunangsdögg skyldi tala
svo höstuglega við sig — og að hún skyldi kalla sig heimsk-
ingja. En hann fór nú samt sem áður niður stigann og hugð-
ist sækja lykilinn. Gamla kerlingin var sem áður steinsof-
andi. Og á borðinu hjá henni sá hann handtöskuna hennar.
Hann fór óðara að leita í henni, í von um að lykillinn væri
þar. Já, þarna var lyklakippa. Nú var allt í stakasta lagi.
Mikki ætlaði nú að flýta sér út úr herberginu, en gætti
ekki nógu vel að sér. Hann gerði svo mikinn hávaða, að
gamla konan vaknaði. Hún starði sem snöggvast á drenginn,
sem stóð á miðju gólfi með lyklakippuna í hendinni.
„Þjófurinn þinn, þjófurinn þinn,“ æpti hún og reyndi að
rísa á fætur.
Mikki þaut sem eldibrandur út um dyrnar og skellti þeim
í lás. Og þegar hann þaut upp stigann, þá heyrði hann
kerlinguna grenja og krafsa sem óðast í hurðina. Eftir nokk-
ur augnablik var hann búinn að finna réttan lykil og opna
herbergið, þar sem prinsessan var.
„Er ekki allt í lagi með þig?“ kallaði hann.
„Jú,“ anzaði Hunangsdögg.
„Komdu þá strax. Við verðum að flýta okkur héðan.“
l»aú þutp nú þæði niður stigann.eins hratt og þau .frékast
gátu. Þegar þau fóru fram hjá herbergi kerlingarinnar,1
Kunvetningafélagið 1 Reykjav’ík
heldur skemmtifund í Tjarnarcafé fimmtudaginn 3. apríl
n. k. kl. 8,30 e. h.
SKEMMTIATRIÐI:
ÁVARP. Jósefína Helgadóttir
GETRAUNAÞÁTTUR. Baldur Pálmason.
KÓRSÖNGUR.
BÖGGLAUPPBOÐ.
DANS.
Skemmtunin er haldin til ágóða fyrir Elliheimilissjóð
Kvennasambandsins í V.-Hún. og er skorað á félaga að
styrkja þetta góða málefni með því að mæta vel.
Allir samkomugestir geta tekið þátt í getrauninni og
verða eftirfarandi verðlaun veitt fyrir snjöllust svör.
1. verðlaun. Tveir farmaðar til Blönduóss gefnir af
Norðurleið h. f.
2. verðlaun. Útskorin hornhilla.
3. verðlaun. Bók.
STJÓRNIN
Gömlu dunsurnir
í TJARNAECAFÉ í KVÖLD KLUKKAN 9.
DANSSTJÓRI: Baldur Gunnarsson.
HLJÓMSVEITARSTJÓRI: Kristján Kristjánsson,
SÖNGVARI: Erlingur Hansson.
Aðgöngumiðar seldir frá kl. 6 og kosta 15 krónur.
Miða- og borðpantanir í síma 3552.
Það verður fjör og gleði á gömlu dönsunum í Tjarn-
arcafé í kvöld.
Eldri sem yngri velkomnir meðan húsrúm leyfir.
NEFNDIN
HREINLÆTISVÚRUR
0 ^
GOLTBOfel: LITTLE PETER 36x8 oz.
COLGATE 12x1
SAIMBSÁPAs MOVIE 24x1
HAWOSÁPAs BIBBY 72x3 oz.
• • __
DOMUBIIMDIs CELIA DE LUXE 48x10 st.
TAINilNiKREiVis COLGATE 12x1
ÞVOTTASOTI: CHRYSTAL 50 kg.
SÁPUSPÆIMIRs LUX 72x6 oz.
BIBBY 36x6 oz.
STAIMGARSÁPA: BIBBY 48x3 stk. pk.
ÞVOTTAEÖGURs albol 12x% I.
TOILETPAPPÍRs MÁNTTÁ 100x650 Bl.
Allar ofangreindar tegundir höfum vér nú
fyrirliggjandi á lager.
^JJriótjánóóon (Jo. h.fí.
- Bezt að auglysa í Morgunblaðinu
U