Morgunblaðið - 14.11.1952, Qupperneq 5

X >. i Vi U
Föstudagur 14. rtóv. 1552
MORCUNBLAÐIÐ
c jraoiM lopgiusampyi
r íramíylgt, er garia-
roon hér engin
* \ *
i ft
í MBL. þann 8. nóv. birtist
greinarkorn undirskrifað „Bóndi
við Reykjavík“, þar sem hann
ræðir um sauðfjáreign landlausra
fjáreigenda hér í bænum, og þau
vandræði sem af fé þeirra stafi
fyrir garðyrkju og skógrækt. Vió
jþessa grein hefi ég ýmislegt nó
athuga, og vil fyrst og fremst
taka þetta fram.
Ég veit ekki betur en hér haíi!
verið bannað um nokkra áratugi'
að láta fénað ganga lausan inn- ]
anbæjar, og eftir þeim fyrirmæl-1
um hefi ég farið, og ilestir land-1
lausir sauðfjáreigendur þessa
bæjar. Við höfum haft fé okkar
3 Breiðholtsgirðingunni haust og
vor, á afrétt á sumrum en hinn
tímann heima, á afgirtri lóð, þar
sem það er engum til meins en
mörgum til skemmtunar.
Flestir þessir fjáreigendur
haga þessu þannig, en undan-
tekningar eru þó alltaf til, en
aetla mætti að auðvelt væri fyr-
ír bæjarbúa að forðast vandræði
og tjón af agangi sauofjár þar
sem þeir hafa lögin með sér,
fjölmennt lögreglulið að baki sér
til þess að sjá um að fyrirmæl-
um urn meðferð búfjárins sé
fylgt og auk þess tvo launaða
fjárgæslumenn.
Þegar ,,Bóndinn“ líkir sauð-
fjárrækt bæjarbúa við glæpa-
starfsemi er slíkt ekki svara-
vert. Ég tel að hvergi munu
sauðkindur betur hirtar og fóðr-
aðar en hér í bænum. Og ef meta
ætti hvort betur væri hirt sauð-
fé hérna eða matjurtagarðarnir,
held ég bað yrði harla óhagstæð-
ur samanburður fyrir garðeigend
ur. Meirihlutiinn af görðunum
«ru vanhirtir, enda þannig að
þ>eim atvinnuvegi búið, að erfitt
■er að hafa hans full not.
Bóndi þessi kallar þessa sauð-
fjáreign okkar „sport“. Víst er
það frekar tómstundavinna en
atvinnugrein hjá þeim sem land-
iausir eru. En allir þekkja nauð-
syn tómstundavinnu lijá þeim
sem vinna 8 stunda vinnutíma
■eða minna.
Ætlí það sé ekki æskilegra fyr-
Ir þjóðina að eiga scm flesta
menn sem nota frístundir sínar
í að afla heldur en eyða þó í
smáum stíl sé. En þar sem grein-
arhöf. talar um girðingar, er mér
«kki ljóst hvaða dýrar girðingar
mættu hverfa með sauðfénu.
Mér sýnist að allt þurfi að víg-
girða ef menn vilja hafa frið
með garðagróður sinn, ekki síst
fyrir manns'kepnunni.
Þegar til skógræktarinnar kem
ur, þá held ég að Reykvíkingar
hafi engu siður efni og ástæður
til að girða sina skógrækt en
aðrir landsmenn, því varla er
það meiningin hjá þessum bónda
og öðrum óvinum sauðkindanna,
að halda því fram áð ekki sé hægt
að hafa nema annaðnvort, skóg
eða sauðkindur, í sömu sveit, með
þeirri kenningu myndu þeir gera
skógræktinni tjón.
Ég hefi séð fallegar skógrækt-
argirðingar út um land, bæði hjá
einstaklingum og félögum, en
engan heyrt kvarta um að erfitt
sé að verja þær sauðfé.
Bóndinn við Rsykjavík reynir
að níða okkur með því að við
slátrum ungviði og öðrum skepn-'
iim á „dimmum haustdegi“. Hver
er svo sem bústofn bonda þessa
ef hann þarf aldrei að lóga
skepnu eða fækka ungviði?
Skógrækt og garðrækt óska ég
góðrar' framtíðar, og sérstaklega
að þau séu í höndum hæfra
P7
manna. Ég hefi aldrei fundið til
þess að árekstur þurfi að vera
milli sauðfjárræktar og garð-
ræktar, mitt heimili hefur haft
góðan stuðning af hvorutveggja.
Kindurnar eru íóðraðar af hev i
sem fengið er af garðblettum
bæjarbúa og annars myndi kast-
að á öskunaugana.
Að endingu þetta. Ég held rjS
bóndinn við Reykjavík gæti spai’-
að sér þetta tilíinningavæl ef
hann kynnir sér allar aðstæður
betur, og komið auga á margt
sem aumkvunarvorðara er en
sauðkindurnar hérna í bænum.
Lantlí.ius sauðf járeigandi.
c;
m
AÐALFUNDUR Eorgfirðingafé-
lagsins í Reykjavík var haidinn
30. okt. s.l. Á fundinum var skýrt
frá störfum félagsins á árinu,
reikningar félagsins upp lesnir
og samþykktir og stjórn kosin.
Kvikmyndataka af Borgarfjarð-
arhéraði fyrir væntanlegt byggða
safn hefur verið aðal verkefnið.
Á þessu ári hefur verið efnt tii
happdrættis til ágóða fyrir kvik-
myndatöku og er það enn í full-
um gangi, en dregið verður 15.
nóv. n.k. Nokkuð hefur verið
kvikmyndað á árinu. Hafin var
útgáfa minningarspjalda fyrir
Borgfirðinga og rennur ágóði af
sölu þeirra til byggðasafnsins. —
Innan félagsins heíur værið starf-
andi söngkór og tafldeild. Snorra
hátíð var haldin í Reykholti í
sumar sem að undanförnu og
skemmtiíundir hafa verið haldn-
ir hér í Reykjavík. Leikfiokki
Borgarness var boðið til Reykja-
vikur og sýndi hann „Æfintýri á
gönguför" á árshátíð félagsins.
Eitt útvarpskvöld hafði félagið í
haust.
íþróttakennsla í Borgarfjarð-
arhéraði s.l. sumar var s'tyrkt af
Borgfirðingafélaginu. Örnefna-
söfnun er loki<S og skráning
þeirra langt komið. Félagið á
nokkra sjóði. Byggðasafnssjóður;
úr honum hefur verið varið til
örneínasöfnunar, kvikmyndatöku
o. fl. Snorrasjóður, sem bundinn
er við Reykholt og Reykholts-
skóla, og íþróttasjóður, sem verja
skal til íþróttastarfsemi í hérað-
inu.
Stjórn félagsins var endurkos-
in, en hana skipa: Eyjólfur Jó-
hannsson, formaður, Sína Ás-
bjarnardóttir, Steingrímur Þór-
isson, Guðmundur Illugason, Sig-
urður Halldórsson, Þórarinn
Magnússon og Þorgeir Svein-
bjarnarson.
Ævinlýri
Framhaid af bls 2
aukin og éndurbætt þýðing Jón-
asar Jónassonar frá Hrafnagili.
Lárus Sigurbjörnsson og Tómas
Guðmundsson hafa s.éð um það og
hefur Tómas þýtt 3 ljóðin alveg
á ný. En í leiknum eru 23 söng-
lög. Forleikurinn fyrir leiksýn-
inguna, Standchen, er éftir Schu
bert og Lizt, en milli þátta er
leikið stef úr óp. Wilheim Teli,
eftir Rossini, og Nordisk Tone-
billeder eftir Gade.
NÆSTA VIÐFANGSEFNI
ENSKUR GAMANLEIKUR
Næsta viðfangsefni Léikfélags-
ins verður cnskur gamgnleikur,
er nefnist á frummálinu „Goód
men sleep at home“, er það eftir
kunnan gamanleikritahöfund
Walter Ellis. Leikstjóri verður
Einar Pálsson.
Fimmtugur er í dag einn Mikii-
virkur maður í prentarastétt,
Kristján Karl Kristjánsson, ættað-
ur frá Álfsnesi í Kjalarnesi, son-
ur þeirra merkishjóna Kristjáns
Þorkelssonar og Sigríðar Þorláks-
dóttur, er þar b.juggu búi um langt
árabil.
Að Álfsnesi sá Ivarl, en svo er
hann kailaður af vinum sínurn, í
fyrsta sinn dagsins ljós, 14. dag
nóvenrber mánaðar og óx þar upp
úr barnsskónurn undir umsjá og
ástúð góðra foreldra og í hópi
fjölda systkina. Snemma hóf Karl
störf í föðurgarði og hjálpaði til
eftir föngum við þau inargvíslegu
viðfangsefni er viðkemur algeng-
úm sveitarstörfum. Ýmis önnur
störf hefur Karl lagt á g.jórva
hönd áður en hann valdi sér að
lífsstarfi prentlistina.
Karl hóf prentnám cr hann var|
um 17 til 18 ára og hefur unniðj
við þao verk svo til óslitiö síðan. j
Það eru margir í prentarastétt
sem vita góð deili á Rarli, bæði
sem góðum verkmanni og félaga.
Sá er þetta ritar, átti því iánd að
fagna að kynnast honum í sam-
bandi við prentstörf. Áttum við
samleið um nokkurra ára skeið og
tel ég mér það til tekna aö hafa
átt þess kost að kynnast slíkum'
ágætis manni, bseði sem virmu-j
félaga og vin. •—
Prentarastéttin á marga prýðis
verkmenn innan sinna vébanda og
má óhikað telja Karl einn þeirra
fremstan. Karl vinnur verk sín
vel, enda vandvirkur í eðli sínu,'
4
fer að éhgu óðs!e°-a, en vmnur,
skipulega ,og eftir ströngustu
reglum og laus við alla íhaldssemi;
í faginu. Fvlgist vel með allri ný-!
breytni í prentlistinni, og notfær-j
ir sér allt það er ti! bóta má telj-
ast á því sviði.
Nú um sinn hefur Karl horfið
frá prentiðninni urn stundarsakir,
Og fasst við ýmis konar störf. ,Er
það ósk mín og raunar allra svart-
listarmanna, aC Kai 1 hverfi aftur
til sinna fyrri starfa áður en lýk-
ur, því að enn er hann íílhraust-
ur, og ég vildi mega bæta því við,
að prentarastéttin hefur ekki ráð
á að missa svo góðan verkmann.
Sem félaga og vin, myndi é.g
vart k.jósa mér annan fremur en
Karl, og munu allir þeir er bezt
þekkja hann taka í sama strcng.
Karl héfur margt til að bera sem
prýða má góðan dren.g, cr vin-
fastur og tryggur í lund. Hefur
gaman af að skemmta sér í góðum
félagsskap, og er hrókur alls t’agn
aðar þegar svo ber undir, og er
þá ekki spar á að gleð.ja sem
flesta í smáu sem stóru og liggur-
ur ekki á liði sínu að rétta út hönd
til hjálpar þeim scm eru h.jálpar
þurfi, því hann má ekki vamm sitt
v-i-ta í einu né neinu.
Kail er greindur vel og' lesinn
og kýs helzt að lesa þær bæk-ur,
er veitt geta ýmis konar fróéleil:,
og innsýn hins daglega lífs, enda
fróður um margt og kann frá
ýmsu að seg.ia. Er það ein sú bezta
skemmtun hans að lesa góðar
bækui'.
Ég hygg að þessi skrif séu í al-
íar
solil
4ra tonna vörubíll í góðu á-
sígkomulagi, góður herjeppí
4ra og 6 manna bíiar. Bíla-
kaup og skipti koma til
greina, Hverfisgötu 49, —
ATatnsstígsmegin kl. 1—5.
HEMBERGI |
óskast st • x í Keílavík eða
iNjarðvíkmri. Upplýsingar í
4198. «- -
gerri óþökk Karls, því það er
f.jarri skapi hans að láta slá sér
gullhamra, er, hvað um þaö, það
verður að hafa það.
Að lokum vildi ég mega, fyrir
mína hönd og allra þeirra scm bezt
þeklcja Karl, áska honum braut-
argengi, og óska þess að prentlist-
in megi njóta starfskrafta hans
enn um langan dag. Lifðu heiil.
S'éttarbróðir.
ýi Verð 950,(»0. krónur.
Upplýsingar i ; íma 80105.
Jeppíl Óskl8S%
í skiptum fyrir góðan '4ra
manna m' Uppgerð Dodgc
véi til söli ... sama stað. — ■
Verð kr. ?. þús. Uppl. í síma!
81289. — 4 1
BRÆÐURNIR Jón og Hermann
Bjarnasynir í Auðsholti í Biskups
tungum, sáu á sunnudagskvöidið
var um fimrnleyíið „fljúgandi
disk“, (ljóshnött) sem kom úr út-
norðri og hvarf sýnum sunnan-
vert við Fekiu.
Hann för með geysihraða. Sýn
in varaði um það bil 4 eða 5 sek.
Grænt ljósband, mjög bjart, virt-
ist vera honum áfast.
IBí
Sem nýtt, 12 volta, hílút-
varp, til sölu. Upplýsingar
í síma 4188 milli 1:1. 19—20
eða á Hringbraut 75, á sama
tíma. —-
Eiiibýíishús eða 5—-6 herbergja íbúð,
helzt a hitaveitusvæði. þarf að vera laus
íljótlega.
Útborguu kr. 250—300 þús. - ^
NÝJA FASTEIGNASALAN
Bankastræti 7. Símar 1518 og kl. 7,30-8,30 e.h. 81546
AÐALFUNDUR
Feroaféiags íslands
vcrður haldinn í F dagsheimili V. R. Vonarstræti 4,
þriðjudagskvöldið 18. nóv. kl. 8,30.
öagskrá sar.Ávæmt féíncslögxmi.
STJÓRNIN
5
bo.
AL-FI
Við g'etum cnn bætt við pöntumim á dönsku SISAL-fiskilínunm.s frá
G. Funder’s Rebslagerí, Vejle,
mcA lága verðinu.
FUNDER'S fisikilínurnar eru íbornar, sterkar og endingargóðar,
Leitið upplýsinga
Ólafur Gíslason & Co. h.f.

1
"i
1
::
§
Hafnarstræti 10—12.
Sími: 81370.