Morgunblaðið - 14.11.1952, Blaðsíða 8

Íí { Vx \ >, ‘S ' '

„J ?
MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 14. nóv. 3.052 {]
SSÖÍ1
ÓGLEYMANLEG kona er horfin
úr minnstu sveitinni ú Suður-
nesiurn.
i
Framhald af bls. 7
undi hann sér' við lestur klass-
isk'ra bókmennta, einkum verka
liinna gömlu, rómversku önd-
vegishöfunda, sem hann alla tíð
hafði miklar mætur á.
Árni unni mjög fögrum bók-
menntum, var víðlesinn á því
sviði, smekkvís svo að nálgaðist
fagurkerann og gagnrýni hans
var örugg og markviss. Þó var
hann ekki dómharðari en gerist
og gengur, en hann gat með einni
setningu brugðio svo skýru ljósi
yfir bók eða kvæði, sem hann
ræddi um, að aðrir hefðu ekki
betur gert í löngum ritdómi. —
Kom þar fram í senn skarp-
skyggni frábær orðkyngi hans og
orðheppni, sem landfleyg er orð-
m fyrir löngu og allt að því þjóð-
sagnakend í hugum fólksins. En
mest yndi hafði Árni af fögrum
ljóðum. Þar nægði honum ekksrt
annað en hið bezta. Því voru þau
Jjóðskáld fá, sem fundu náð fyrir
augum hans. En, unun var að
heyra hann með sinni djúpu og
hreimmiklu rödd fara með kvæði
eftirlætisskálda sinna. Var þá
eins og kvæðin stækkuðu, yrðu
dýpri og þrungin fegurð, sem
maður hafði ekki gert sér grein
fyrir. Árni var sjálfur ágætt
skáld, þótt hann iðkaði lítt þá
íþrótt og flíkaði ekki þeirri gáfu
sinni. Þó gat hann á góðum stund
um lofað vinum sínum að heyr'a
sitthvað, er hann hafði frumort
eða þýtt. Bar það allt vitni and-
ríki hans og orðsnilldar. Vonandi
hefur har.n haldið þessum ijóð-
um sínum til haga, því að þau
eru vissulega þess virði að þau
verði látin koma fyrir almennings
sjónir. Ein af ljóðaþýðingum
hans, „Hin gömlu kynnin gleym-
ast ei“, er íyrir löngu orðin al-
‘ menningseign og er iðulega sung-
in á „góðra vina fundum“. Er sú
. þýðing hrein perla og gott dæmi
- um hæfileika Árna á þessu sviði.
Arni Pálsson hefur með ræð-
um sínum og ritum átt sinn hlut
að því að móta samtíð sina. Þó
. hygg ég að hann hafi haft enn
; meiri áhrif á menntalíf þessa
: lands með persónulegum kynn-
■ um sínum við ýmsa menn, eink-
um hina yngri menntameíih.
„Fögur fræði og lífið sjálft áttu
* allan hug hans“ til hinztu s'tund-
ar. Því löðuðust ungir menn að
honum, enda var honum öðrum
fremur sýnt um að umgangast
sér yngri menn. Var jafnan gott
’ að vera með honum í hópi góðra
vina. Þá var hann alira manna
giaðastur og orð hans leiftruðu
af gáfum og andriki. Er enginn
vafi á því að hann með viðræð-
um sínum á slíkum stundum
hafði djúptæk áhrif á hina ungu
vini sína og beindi hug þeirra að
æðri viðfangsefnum. Ég kynnt-
" íst Árna fyrst er ég var ungling-
ur í Menntaskólanum hér. Varð
ég þegar heillaður af þessum
svipmikia og fjöigáfaða mennta-
manni, sem vissi svo mikið ,og
var svo orðsnjall, að mér virtist
allt er hann sagði, ljóma sem
mótað gu'll. Þessi kynni okkar
urðu að góðri vináttu er stundir
liðu. Mat ég vináttu hans meir
en flestra manna annara og hann
mun æ verða mér sem öðrum er
þekktu hann bezt, minnisstæður,
ekki sízt fyrir sakir frábærra
mannkosta hans.
: Árni Pálsson var kvæntur
- Finnbjörgu Kristófersdóttur
. bónda í Vindási á Landi, hinni
; ágætustu konu. Lifir hún mann
: sinn ásamt fimm börnum þeirra
hjóna, sem öil eru uppkomin.
Þegar ég lít yfir þessi fáu
minningarorð, sem ég hér hef j
skrifað, er mér ijóst að þau j
hrökkva skammt til þess að gera I
. * grein fyrir svo stórbrotnum
manni, sem Árni Pálsson var. En
> sú bót er í máli að þess mun 1
[ vafla lar.gt að bíða að saga hans
| verði ítarlega skráð af þeim
f raönnum, sem mér eru færari um | _ Komið þér sæ!a„ frú
að ineta verk hans og persónu að vígborg_ Gæti óg fengið að tala
verðleikum. j við bana sirrí.
Sigurður Grímsson. 2) — Þetta er í þriðja sinn á
að hún var farin að búa á Grund
vann hún oft hjá öðrum og segja
má, að húrt'Aa-fi.hjálpað öllum í
sveitinni, þégáh þeim lá á. Hún
gekk,;aldr.ei ’eft'ir laUnum en taldi
það áítar á rnead eðliiegþ.£tmenn
borguðjU ekki.'því það hlyti að
stafa a>j peningaskorti og-erfið-
leifcum ^pirrá. Én hún vann aft-
ur fyrii- '^á’. jafnt . eftir þaðljliún
var fórnfú|t>dugleg og trú, og var
mifcil „hjálpKghella fyrir sveftsr-
félá^. sitt o^'j’ýinsæl. — Margir
mu'piuiminnas|j verka hennar með
miklmþakklætk Hún var- fulltrúi
þeifrar. ..-'kýnsfeiSáíý . sem með
dugáaðiv ..trúnié0®isku og ..hjart-.
sýni sigrgði 'aiíá ér.fiðleika, en
gerði iitiar kröfUþfyrir sig sjálfa.
Guð b%ssi þjgijgóða kona!
Jón ThorareSscn.
m
BlÍÍREIÐASTÖÐ Reykjavíkur
(BáR) opnaði í gær nýjan bila-
sínia við Snorrabraut. Er sírninn
stajjsettur hjá Skátaheimilinu.
Þetta er gert til að flýta af-
grcjiðslu til viðskiptamanna stöðv
aririnar í Austurbænum.
Skemmfun í Kjós
Framhald af bls. 2
EHevt Egggrtsson á Meðalfelii í
rogiðuStól og hélt hann á forkunn-
Gróa Jónsdóttir var fædd 2.
marz 1871 að Stórabóli í Horna-
firði. Foreldrar hennar voru Jón
i Pálsson, bóndi að Stórabóli og
kona hans, Sigríður Sigurðardótt-
ír. Gróa var hjá foreldrum sínum
I fyrstu árin, en óist síðan upp hjá
frænda sínum, Jóni Kristjáns-
J syni að Vindbarði. Hún var eftir
j það á ýmsum stöðusn eystra, þar
til hún flutti til Bakkafjarðar til
síra Jóns Halldórssonar á
' Skeggjastöðum. — Þar kynntist
hún manni sínum, Gísla Vigfús-
j syni, og fluttu þau svo frá Bakka
firði og suður í Hafnir í Gull-
1 bringusýslu árið 1905 og bjuggu
þar eftir það. Þau voru tvö ár
j í Kolvogi, en segja má að allan
I liðna tímann hafi þau verið í
1 tengslum og vináttu við Kotvogs-
heimiiið. Þau byggðu hús sitt,
Grund., 1930 og bjuggu þar í ell-
inni til þess síðasta.
I Þau eignuðust tvo syni, Sigurð,
j bílstjóra, sem býr í Njarðvíkum
I og Helga, bryta á Tröllafossi. —
1 Auk þess ól hún up bróðurson
■ sinn, Marinó Sigurðssn, sem er
búsettur á Bakkafirði.
1 Ég á margar minningar um
þessa konu frá æskuárum mín-
um og verður mér það æ ijósara,
hve einstök hún var á marga
lund.
! Á fyrstu búskaparárum henn-
ar þekktust ekki þægindi nútím-
ans, afkoman var erfið, iífsbar-
áttan hörð hjá fátæku og eigna-
lausu fólki, en Gróa sagði öllum
erfiðleikum stríð á hendur og
gekk með sinni léttu lund beint
að starfinu og skyldunni. Dugn-
eðurinn var yfirnáttúriegur, ’
starfsþoiið endalaust, og kröfurn-1
ar sem hún sjálf gerði litlar eða
engar. Öll verk utanbæjar og j
innan voru henni jafn töm, og
trúmennskan og hollustan við
húsfcændur var frábær, og alltaf
var hún boðin og búin að hjálpa,
hvar sem þess gerðist þörf. Eftir
Hauslmói Taflféiacs
kjP
SJÖUNDA umferð haustmóts
Taflfélags Reykjávíkur"vár téfld
s.l. miðvikudag. Leikar fóru.
þannig, að Lárus Johnsen vann
i Þórð Þórðarson, Þórir Ólafsson
vanri Jón Pálsson, Jón Einarsson
i vann Kára Sólmundarsoa og
' Birgir Sigurðsson vann Steingrím
Guðmundsson, en jáfntefiivyarð
hja Arinbirni Guðmundssyni og
Guðjóni M. Sigurðssyni. Biðskák
var hjá Sveini Kristinssyni og
Hauk Sveinssyni.
Guðjón M. er efstur með Q
vinninga, Jón Eínarsson annar
með 4Vz og Þórir Óla-fsson þriðji
með 4.
HANDKNATTLEIKS-
M Ó T Reykjavíkur hélt áfram í
fyrrakvöld. Fyrst kepptu Fram :
ÍR. Leikur þessi var nokkuð
jafn í byrjun, en brátt kom í ljós
að Fram-liðið var illa samæft og
náðu hinir ungu ÍR-ingar aigjör-
lega yfirhöndinni og sigruðu
12 : 5. Bezti maður hjá Fram
var Birgir, en oft hefi ég séð
hann betri. ÍR-liðið var jafnt,
enda reyndi ekki mikið á það.
Þar á eftir kepptu Víkingur:
Þróttur og lauk þeim leik með
áiafél gerðri fánastöng, útskor- siSri vikinSs 14:4. Víkingar réðu
4 af Ríkarði Jónssyni, lista- !gangi leil<sins °* markf
mfini. Færði EUert framkvæmda ita,an þf ii0slega' Þr° tarar haía
stjlra félagsins fánastöngina að oft þ°kkalefn samleik- en bæðl
gjöf sem lítinn þakklætisvott fyr- er f samie.kurmn gengui' of
• , - ... hægt og þo serstaklega hitt, að
ír hans miklu og goðu fvrir- n Jr . ,. , ~ , ?, , ,,
t ® “ jþað er ekki nog að halda boltan-
gig.ðsiu 1 samband! við aSur um- ^m_ það þarf ag skora mörk og
getm ferðalog felagsmanna. Hafa m þegs að skora mörk þarf að
sl^ar ferðir orðið afar vmsælar 'skjóta bæði fast og nákvæmlega.
og_ þott takast ^ agætlega. Var þegai. þróttarar hafa tileinkað
framkvæmdarstjórinn hylltur og gér þa jist> þú mun markatalan
aiShað heilla. Þakkaði hann veitta j ]eikjUm þeirra breytast. Síðasti
vínsemd og hlýhug félagsmanna. ^ieikurinn var leikur kvöldsins,
Þav. var sýnd kvikmynd, Hrogn- bœði hvað snarpleik, hraða og
kéfeveiðar í Skerjafirði, eftir Ós- 'r.igurvilja snertir. Þar áttust við
'vald Knudsen. * {KR:Valur. Leikurinn byrjaði
Þá var komið að dansinum, 'með miklum hraða og festu. Auð
sem hófst nú með miklu fjöri, 'sætt var að hvorugur ætlaði að
vuíiöir stjórn Halldórs frá Kára- Jgefa sirm hlut. Stóðu leikmenn
'STáSúm. Einnig þáðu allir veit- jbeggja liða þétt fyrir og stöðv-
írtgar, sem bornar voru fram af ^uðu sóknarmenn með örmum og
rrokillr rausn. Var svo dansað hönduni, enda var dæmt vítakast
fram eftir nótíu og virtust allir strax á fyrstu mínútum leiksins
skémmta sér hið bezta, enda þó og seinna var einum ieikmanni
að þröngt væri setið og staðið. Á 'vísað af ieikvelii í tvær mínútur.
samkomunni voru á fimmta Ekki var þó um hrottaleik að
hundrað manns. Var samkoman |rssða, en skýlaus brot á ieikregl-
hin prýðilegasta og fór í alla unl- Dómarinn hafði vandasamt
stá&i vel fram. Var hún þeim til verk> sem hann leysti vel af
,, » i , .v- y-%/1 1 T 4 Uöil/4
stíjja-a, sem ao henni stóou.
St. G.
ara er s
í DAG á Friðþjófúr Álexander
Viihjálmsson skipstjóri og afla-
kóngur Vestfjarða fimmtugsaf-
mæli. - ' * •
Við, sem þekkjum-Alexander
og starfað bafa með-ífonum urt'd-1
anfarna áratugi trúum varlaj
þessum aldri'"-hans þó ei mikill j
sé, vegna þess^að útlif hans og
fas og framkömá öír'éihkonhist
af ferskleika og iífsgleði æsku-
mannsins.
Alexander er fædck-|r á Buðui’-
eyri við Súgandafjörð og þar hef-
ur hann alizt upp og starfað. —
Eins og margir kollegar Alex-
anders byrjaði hann sjósókn
sína ungur að árum, fyrst á o^n-
um vélbátum sföar á s'tórri /nót-
orbátum og hapBj
ýmist háseti, vélamaður eða skip-
stjóri og jafnan meðal þeirra
aflasælustu a Véstfjör5ú"m.''Afla-
kóngur Vestfjarða heí;w liaim
jafnan verið. Ódrepandi seigla,
áræði, þróttur og náldgotí þekk-
ing á fiskimiðgipi . pr^u|orsenda
hendi. Leikurinn í heild var vel
leikinn. Hraði var mikill og út-
hald leikmanna ágætt, boltagrip
iöruggt, en ekki eins góðar bolta-
Igjafir. Leikmenn ættu að hafa
’ það hugfast að það er ekki síð-
ur áríðandi að gefa boltann vel
af sér, en fyrir hinn sem á móti
tekur áð vanda grip sitt. Sigur-
vilji KR-inga færði þeim sigur
8 : 6.
Hinir nýju leikmenn Vals hafa
t ekki enn fengið þann þroska sem
þessa titils hans. — Alexander er margra ára keppnisreynsla gef-
einnig hæfileikamaður á öðrum ur. Þeir eru frískir og vel æfðir,
sviðum og má þar m. a. geta en þá vantar að hafa góðan
tóniistar og skáldskaparfáfna'mann til þess að ,,fóðra“ þá með
hans. Hann hefur samið fjöl- boltum á hinu rétta augnabliki.
mörg sönglög og tsxta við þau,1 KR-liðið hefur leikið saman í
ljóðbálka og smásogur og leikrit mörg ár og fengið dýrmæta
hefur hann nokkur þýtt úr Norð- j reynslu og oft nokkuð bitra, en
urlandamálunum auk þess tvö úr nu er árangurinn að koma í ijós.
kínversku, en hann er emn þeirra Ekki get ég látið hjá líða að ávíta
fáu íslendinga, sem þá merki- leikmenn fyrir hinn ljóta leik-
legu tungu hefur numið. Væri innla að haida mótherja líkt og
ærið .verkefni að gera tónlistar þeir væru í fangbragðaglímu,
og bókmenntastarfsemi Alex- 1 slótt þeirra a handlegg> ng
anders veruleg skil, en það verð-
ur að bíða betri tíma. Hinir fjöl-
iriörgu kunningjar Alla Vill (en
svo er hann jafnan kallaður)
liúgsa eflaust hlýtt til hans í dag
á þessum merku tímamótum.
i leik þann, sem skapast við það
| að grípa aftan frá í handlegg þess
sem boltann hefur. Þetta verður
I að uppræta. Ef icikmenn þeir,
sem nú keppa, skilja þetta ekki,
i þá verða dómarar að reka hina
seku af leikvelli og kennarar að
Þjóðinni sem heild óska ég til,a]a u,pp nýja leikmenn, sem ieika
hamingju með þennan glæsilega handbolta án slysahættu og eilífs
son hennar, sem hafið, hrikalegt rifrildi um hver byrjaði á lög-
landslag og óbilgjörn veður hafa brotunum.
mótað og þrýst á sínum ósvikna
stimpli. Lif heill Alexander.
Kunnugur.
Mótið heldur áfram í kvöld.
Þá keppa: Ármann:Fram — ÍR:
KB — Val.Þrótt. SGN
Markús:
Gftir Ed Dodt
S** —----T“li ~~TT«1I " Tfl lÉIIIIW
MITW nUKVO unurv •
einni klukkustund, sem tg ■ segi
yður, að hún er ekki heima>;>
3) — Sæll vertu, Markús.
— Sæll, Jonni. Ég hef stöðugt..
verið að reyna að ná sambandi skilaboðum til hennar?
yið, ,Sirtí í gegnum símann, en 4), — Alveg sjálfsagt, vinur.
það hefur ekki tekizt. Þú vilt ef j — Ég er að fara burt ur. borg-
til vill vera svo góður að koma, inni, Jonni.