Morgunblaðið - 27.11.1952, Blaðsíða 14

14
MORGVPiBLAÐIÐ
Fimmtudagur 27. nóv. 1952

ji.AM.n
Sk'áldsaga eítir MARGERY SHARP
HVOR TVÍBURINN NOTAR TONI
■ >ío f>K miýJof
;R|JOTAR DYRA HARLIÐUN?
(Sjá svar að neðan)

2
Itlltl*
Framhaldssagan 72
| „Hreinskilin“. Tommy gekk
■ fram að glugganum, dró frá
gluggatjöldin og leit út. „Ég bið
þig fyrirgefningar, ef ég hef ó-
beinlínis kallað þig lygara. Ég
held að þú hafir sagt satt. En all-
minnstu tilraun til að skilja hvað
hún var að segja. Vegna þess að
hann hafði snúið hretnskilni
hennar upp í það að hún væri að
játa á sig afbrot.
„I»ú heldur að cg sé verri en ég
er“, sagði hún og reyndi að tala
ekki vera sérlega skyidurækin".
„Mér finnst að maður eigi
fyrst og fremst að vera skyldu-
rækin við sjálfan sig, en þér ^
finnst þú eiga að vera skyldu- an þennan tíma .... á meðan þú . _
rækinn við fjölskylduna“. | umgekkst þetta fólk og myndaðir rólegri röddu. „En mér þykir
„Og ég væri léleg fyrirmynd, þér þessar skoðanir .... þá mjög leitt að hafa valdið þér von-
ef mér fyndist það ekki“, sagði ( varstu trúlofuð mér. Það get ég brigðum".
Tommy. „Heyrðu, Dodo, þú veizt j ekki fyrirgefið. En þú lézt eins
að ég kæri mig ekki um að I og þér stæði ekki á sama um
' mig“.
„Mér stendur heldur ekki á
sama um þig, Tommy“.
„Ég er ekki fífl, þó að þú virð- |
ist halda það. Ef til vill hefur þér 1 2.
blanda mér í það sem mér ekki
kemur við, en ég held að þessir
kunningjar þínir í London hafi
mjög óholl áhrif á þig. Og vel á
minnzt, þú hefur aldrei boðið
mér að kynnast þeim“. I ekki staðið á sama um mig í
„Þú mundir ekki kunna að fyrstu. En ef þér hefði þótt vænt
meta þá“. um mig áfram ... þá hefðir þú
„Sennilega ekki“. staðið mín megin. En þú hefur
„Það er ekkert heldra fólk og Verið á mðti mér: Veit ekki
það drekkur töluvert“, sagði emU smnr hv°rt þu hefur hugSað
__. -- u « r Per að giftast mer 1 alvoru*.
JL>odo. „Og pao seiur saman, en r
það er ekki hégómalegt og „vik- „Mér fannst eins og verið væri
toríanskt“ og mér þykir mjög a® Éia msr út í hjónabandið. Og
gaman að vera með því“. | éf v‘Ml ekki særa tilfinningar
„Á ég að skilja það svo að ég Þinar •
sé hégómlegur og „viktoríansk-I ”Mjög hugulsamt, eða hitt þó
ur“ vegna þess að ég hef ekki heIdur- Þu viidir ekki særa til-
beðið þig að sofa hjá mér áður finningar mínar, svo þá lézt mig
en við giftumst?" I haida áfram að vera í þeirri trú,
Snöggvast varð Dodo næstum að við myndum giftast og gera
hrædd. En hún svaraði rólegri framtiðaráaetlanir og um leið
röddu: I fannst þér ég leiðinlegur, hégóm-
„Nei. Vegna þess að þér mundi ieSur> „viktoríanskur ....
Tommy sneri sér við og horfði
snöggvast á hana. Svo gekk hann
þegjandi út og Dodo heyrði að
forstofudyrnar lokuðust á eftir
honum.
ekki finnast það rétt‘
„En þér?“
„Mér mundi ekki finnast það
rangt“.
Það varð þögn. Tommy tók upp
sígarettu og kveikti í henni, enda
þótt það kostaði hann auðsjáan-
lega mikla áreynslu.
„Segðu mér sannleikann,
Dodo“.
„Ég reyndi að koma þér í skiln-
ing um að ég kærði mig ekki um
húsið....“
„Já. Og þar var líka verið að
ýta þér í hjónabandið, býst ég
við“. Tommy strauk handabök-
unum eins og ósjálfrátt yfir augu
sér. „Jæja, þú þarft ekki að lát-
ast lengur. Ég segi fólkinu mínu
frá þessu í kvöld og þú getur
Þegar herbergisþeman kom tíu
mínútum síðar upp til að taka
ofan af rúminu, var Dodo önnum
kafin við að pakka. Hún leit
spyrjandi á klukkuna og fór
þegjandi út aftur. Dodo leít líka
, við og við á klukkuna. — Hana
vantaði tíu mínútur í, níu. Tutt-
ugu mínútur yfir níu fór lest til
London. Hún ætlaði að ná henni.
Hún gat ekki hugsað sér að þurfa
að skýra allt nákvæmlega út fyr-
ir móður sinni og þrefa við föður
sinn. Hún varð að komast burt.
Hún varð að komast til Sonju
Trent, sem var upphaf og merkis-
beri nýja tímans .... Hún mundi
ekki spyrja óþarfa spurninga, en
| hleypa henni vara inn og lofa
henni að sofa innan um ginflösk-
urnar. Næsta dag mundi hún
vakna í öðrum heimi, sem hvorki
var hégómlegur eða bundinn
gömlum erfðavenjum. j
Hún hljóp niður með töskuna
í annarri hendinni og hattinn í
hinni, kom við í stofunni og
skrifaði á miðai j
I „Elsku mamma. Ég er farin til
‘íJoni cjerir íidrij mjúlit ocj eMileat

Með hinum einu réttu TONI
spólum er bæði auðveldara og
fljótlegra að vinda upp hárið.
Komið lokkunum á spóluna, vind-
ið og smellið síðan. Þetta er allt
og sumt.
Þér getið notað spólurnar aft-
ur og aftur, og næsta hárliðun
verður ennþá ódýrari. Þá þarf
aðeins að kaupa hárliðunarvökv-
ann.
Jafnvel fagmenn geta ekki séð
mismuninn. Princilla Emery, sú
til hægri notar Toni.
„Ég hef sagt þér sannleikann“. sagt foreldrum þínum það líka“. Sonju. Trúlofun mín og Tommy
„Segðu mér allt. Þú hefðir ekki
farið að tala um þetta nema eití-
hvað meira lægi á bak við“.
«,Ég á ekki elskhuga, ef það er
það, sem þú átt við“.
Eldspýtan brenndi fingur hans.
Hann missti hana á gólfið og þar
logaði hún snöggvast á teppinu.
„Manstu einn morgun fyrir
mánuði síðan eða svo .... Ég
mætti þér á stöðinni. Mér fannst
eitthvað skrítið við þig þá. Hvar j
hafðir þú verið?“
„Hjá Sonju“.
„Eara Sonju?“
„Já, að minnsta kosti...."
„í guðanna bænum segðu
satt“.
„Það er að segja, elskugi Sonju
var hjá henni uppi á lofti, og það
var annar maður niðri í stofunni
þar sem ég var. En ég var farin
áður en hann vaknaði".
„Ég trúi þér ekki“, sagði
Tommy.
Dodo yppti öxlum.
Dodo brast í grát. Hún grét
eins hljóðlega og hún gat. Hún
vildi ekki að hann heyrði í sér
og héldi ef til vill að hún væri
að reyna að vekja meðaumkun
hans. Hún grét heldur ekki vegna
þess að trúlofuninni var slitið.
Heldur vegna þess að henni
fannst hennar eigin kynslóð hafa
líka brugðist vonum sínum. •—
Tommy hafði ekki gert hina
er úr sögunni. Hafðu engar
hyggjur af mér. — Dodo“.
Hún tók af sér trúlofunar-
hringinn, setti hann í umslag á-
samt miðanum og skildi það eít-
ir á borðinu í anddyrinu. Svo
hljóp hún eins og fætur toguðu
niður Oakley Road og niður á
stöðina. Lestin var komin inn.
Hún hljóp upp í einn vagninn og
settist. Hún hafði engan miða,
Fleiri nota TONI en nokkurt
annað permanent. j
Þér munið sannfærast um, að
TONI gerir hár yðar silkimjúkt.
Hárliðunin verður falleg og end-
ist eins lengi og notað væri dýr-
asta permanent, en verður mörg-
um sinnum ódýrara.
Engin sérstök þekking nauð-
synleg. Fylgið aðeins myndaleið-
beiningunum.
Permanent án spóla kr. 23,00.
Spólur.............kr. 24,30.
Munið að biðja um
Heima permanent
með hinum einu réttu spólum og
gerið hárið sem sjálfliðað.
H E K L A H.F. Skólavörðustíg 3 — Sími 4748
lyASTEH MIXER
Hrói hótftit
snýr aflut
eftir John O. Eiícssod
63.
MASTFR MIXER er sterk
MASTER MIXER er stílhrein
MASTER MXXES hefir 450
Watta mótor
ÞAÐ BEZTA ER ÁVALLT
ÓDÝRAST
IIeimili:h:ærivélin
WILL STUTELY I KLIPU
Iirói höttur sat undir fundartrénu um kvöldið. Menn hans :
lágu og hvíldu sig í grasinu. Allt í einu kom maður haltr- i
andi út úr skóginum. Föt hans voru rifin og alblóðug. i
„Ég get svarið, að ekkert kom — WiII Stutely er í klónum á sýslumanninum, sagði hann 1
fyrir, sem þú þarft að láta þér stynjandi. Ég held, að hann fái ekki að lifa lengur en til,
mislíka“. morguns. j
„Jæja! Skækja og elskhugi. — Ætli það rætist ekki úr fyrir honum ef hann aðeins .
hennar uppi á lofti og....“ | fær að lifa í nótt, sagði Hrói. Seztu hérna, Harry, og láttu ]
„Sonja er engin skækja". Dodo Dkkur heyra hvað fyrir hefur komið.
Utlaginn hneig stynjandi niour 1 grasið. Mennirnir hop- ;
uðust í kringum hann. Harry háleggur hafði ekki verið lengi :
á meðal þeirra, er þeir höfðu þegar kynnzt honum sem '
tryggum og hugrökkum manni. Hann var frá Barnesdale og
haiði orðið það á að vera nokkuð harðhentur á mönnum ’
sýslumannsins þegar þeir réðust á föður hans. Eftir þennan j
viðburð flúði hann út í skóginn.
Allir vissu þeir, að hann hafði ekki hlaupið frá félagaj
sínum að ástæðulausu.
Hann og Will Stutely höfðu farið til Nottingham snemma
um morguninn, klæddir sem bændur. Báðir voru þeir með
poka á bakinu og áttu þeir að kaupa salt og aðrar vörur,
sem útlagana var farið að vanta. I
Allt hafði gengið vel og hinir tveir bogmenn voru að
leggja af stað heimleiðis. — Við austurhliðið vildi svo illa
til, að þeir rákust á varðmann einn, sem þeir höfðu lent í
ryskingum við úti í skóginum fyrir löngu. í
Hann bar kennsl á þá þrátt fyrir dulbúninginn og kallaði
LUDVIIG STORR 8c CO.
roðr.aði svo að hún varð e’drauð
í framan. Tornmy var orðinn ná-
fölur. „Þau hafa elskast í mörg
ár. Það er alves sama oe þau séu
gift. Þau þurfa bara ekki sfS bind-
ast neinu bjónabandi. Þau þurfa
ekkert Ifgaákvæði til að vera
hvort öðru trú. Og hvað hinn
manninn snertir, þá býst ég ekki
einu sinni við að hann viti að ég
er til. Þetta er allt svo lítilfjör-
legt“.
„Ekki í mínum augurn".
„Jæja“. Dodo reyndi að brosa.
„Ég saeði þér það líka að b?ð
væri tími til kominn að við töl-
uðum alvar’ega saman. Síðustu
árin, allt frá bví við hættum að
a vera ástfangin hvorf »t öð’u. b'
höfum v ð a’drei talað saman í
trúnaði. Við höfum bara snjal’að
t Isaráán «m •dá<4it'ejog ýéfínH
getum við verið hreinskilin“.
á félaga sína. Þeir komu þjótandi að úr öllum áttum. Það ;
stúðaði- ekki jþó pð Will og Harry fleygðu frá sér pokunum j
og tækjú til fé'tanna. ‘ i
ítölsk
Taft-k]ólaefni
m
í ýmsum litum fyrir born og fuliorðna. 5
■
■
Skrifstofumaður
Eitt af stærri fyrirtækjum bæjarins óskar eftir vön-
um skrifstofumanni með haldgóða þekkingu á öll-
um venjulegum skrifstofustörfum.
Umsóknir ásamt upplýsingum um fyrri störf, séu
lagðar í pósthólf 746, fyrir sunnudag 30. nóv.
I