Morgunblaðið - 18.01.1953, Blaðsíða 12

I
12
MORGUISBLAÐIÐ
Sunnudagur 18. jan. 1953
— Reykjavíkurbréí
Framhald af bls. 9
sigri sínum á ílokksþinginu.
En för þeirra varð hin hæði-
legasta. Þeir biðu algeran ó-
sigur við stjórnarkjör. Harald-
ur Guðmundsson var kjörinn
formaður með miklum yfir-
burðum og aðrir í stjórnina af
liði hans og Stefáns Jóhanns.
Voru vinstri kratar svo gneyp-
ir eftir þessa útreið, að svo Ieit
út sem þeir hefðu misst lier-
foringja sinn og alla fíla
hans!!
Berja höfðinu við
steininn
KOMMÚNISTAR halda áfram að
berja höfðinu við steininn og
halda því fram, að allir erfið-
leikar í afurðasölumálum okkar
spretti af því, að Bjarni Bene-
diktsson utanríkisráðherra vilji
ekki hagnýta hina miklu og hag-
stæðu markaði í Sovétríkjunum
og leppríkjum þess.
Það er alveg sama, hve oft
þessar blekkingar eru reknar of-
an í kommúnista. Þeir halda
stöðugt áfram að hamra á þeim.
Frá því hefur nýlega verið skýrt
í skýrslum frá efnahagsstofnun
Sameinuðu þjóðanna að engin
þjóð Norðurlanda hafi aukið við-
skipti sín við Austur-Evrópu síð-
an styrjöldinni lauk eins mikið
og einmitt íslendingar.
Það er líka staðreynd, að bæði
núverandi utanríkisráðherra og
fyrirrerinari hans, Ólafur Thors,
hafa ekkert tækifæri látið ónot-
að til þess að greiða fyrir við-
skiptum við þessi lönd og vinna
þar markaði fyrir íslenzkar af-
urðir. En það eru Rússar, sem
hafa lokað að sér. Þeir hafa harð-
neitað að kaupa íslenzkar sjávar-
afurðir.
Það ber heldur ekki voít
um vaxandi áhuga leppríkja
þeirra fyrir viðskiptum við fs-
lendinga að í „réttarhöldun-
um“ í Tékkóslóvakíu í haust
var það ein aðalsakargift á
hendur einum kommúnista-
leiðtognum, að hann hefði
gert viðskiptasamning og
keypt fisk af „landvinninga-
ríkjum“ eins og íslandi, Dan-
mörku og Noregi!!
Á snið við þetta gengur
„Þjóðviljinn“ gjörsamlega í
„rosafréttum" sínum af mark-
aðsmöguleikum í Austur-Ev-
rópu. j<
Sláiurtíð Stalins
ANNARS virðast kommúnista-
stjórnir Rússlands og leppríkja
þess hafa nóg annað að starfa um
þessar mundir en að hugsa um
viðskipti við íslendinga. Það
stendur yfir sláturtíð þar eystra.
í hverju landinu á fætur öðru
eru háttsettir kommúnistari
hnepptir í fangelsi og síðan
hengdir eða skotnir. Yfirsjónir
þeirra eru hinar fjölþættustu. —
Þeir hafa rekið njósnir fyrir vest-
rænar ríkisstjórnir, gert við þær
viðskiptasamninga og unnið að
alls konar skemrðdarverkum
feegn hinu kommúniska skipulagi.
f sjálfu Rússlandi lítur út fyrir
að læknastéttin hafi gert sam-
særi um að byrla helztu leiðtog-
um kommúnista eitur, ef marka
má fréttirnir frá Moskvu.
Ekki bendir þetta til þess
að kommúnisminn hafi fært
Sovétþjóðunum innri frið og
öryggi. Hitt liggur þvert á
móti I augum uppi, að þar
sem slíkir atburðir gerast ár-
lega hljóti þjóðskipulagið að
vera spillt og rotið.
Kommúnistar hér á landi
sem annars staðar eru þó ekki
á þeirri skoðun. Þeir telja
fangelsanirnar, hengingarnar
og eiturbyrlanirnar aðeins
sönnun fullkomins réttarör-
yggis og sæluástands undir
stjórn Stalins og peða hans.
Svona óralangt frá heil-
brigðri skynsemi liggur rök-
semdafærsla kommúnista.
SKAK
Eftlr ÁRNA SNÆVARR og BALDGR MÖLLER
Þetta var biðleikurinn. Biðskák-
NR. 20.
Tefld á ólympíuskákmótinu í
Helsingfors í ágúst 1952.
Hvítt: Sigurgeir Gíslason
Svart: C. Kottnauer
(Tékkóslóvakíu)
KÓNGSINDVERSK VÖRN
1. d2—d4 Rg8—f6
2. Rg—f3 d7—d6
3. Bcl—f4 Rb8—d7
4. e2—e3 g7—g6
5. Rbl—d2 Bf8—g7
6. h2—h3 o—o
7. Bfl—c4 c7—c6
Liðsskipun hjá hvítum er eins og
hjá Baldri Möller í skák við
Guðj. M. Sig. í landsliðskeppni
1952. Óvenjuleg aðferð, en hún
hefur sína kosti, möguleika til að
hafa yfirtök á miðborðinu.
8. 0—0
b7—b5
Nú væri e. t. v. eðlilegra hjá
hvítum að leika 9. Bb3.
9. Bc4—d3
Bc8—b7
Nú kæmi til greina að leika 10.
a4.
10. e3—e4
11. c2—c3
12. Hfl—el
13. Bf4—h2
14. d4xe5
15. Rd2—fl
c6—c5
a7—a6
Rf6—h5
e7—e5
d6xe5
Rh5—f4
arstaðan er býsna „.erfið, en svo
virðist sem erfitt 4é að sjá af-
gerandi vinning fýrir svartan, því
hann þarf að gæta síh, þótt staða
hans virðist góð, sbr. hótanir þær,
sem áður voru sýndar.
41. ----- g5—g4
42. Kg2—h2 f5—f4
43. h3xg4 Í4xg3t
44. f2xg3 Hel—e2t
45. Kh2—h3 He2T . .e3
46. Ha5—a6t Kg6—f7
47. Ha6—a7t Kf7—g6
48. Ha7—a6t
Jafntefli samið.
LAUSN A SKÁKÞRAUT
4. jan.
1. Ba3—b4 og nú verður mátlð
með fernu móti með fráleikjum
peðsins á f2 eða með drottning-
unni (a8, a3, f7).
SKÁKÞRAUT
W. Greenwood 1859
Vfinningaforð um Einar Jónsson
Ljóst er orðið að svartur hefur
betur, en hvítur verst lipurlega.
16. Rfl—e3 Rf4xBd3
17. DdlxRd3 c5—c4
18. Dd3—d6 Bb7xe4
19. Rf3xe5 Rd7xRe5
20. Bh2xRe5 Dd8xDd6
21. Be5xDd6 Hf8—e8
22. a2—a4 Ha8—d8
23. Bd6—a3 f7—f5
24. a4xb5 a6xb5
25. Hal—dl Be4—d3
26. Re3—fl Hd8—a8
27. HelxHe8f Ha8xíle8
fuþarríir eru greinilega á
hrifameii'i. en biskup og riddari
hvíts, ért hivíta staðan hefur eng-
ar áberandl veiiur.
28. Rfí—e3 Kg8—f7
29. Re3—d5 Bd3—c2
30. Hdl—fl He8—e2
31. Rd5—f4 He2—e4
32. Rf4—d5 Bg7—h6
33. Rd5—c7 Bc2—a4
34. Rc7—a6 He4—e2
35. Ra6—c5 Ba4—c2
36. Ba3—b4 Bh6—Í4
37. Hfl—al S6—g5
38. g2—g3 Bf4—e5
39. Hal—a7f Kf7—g6
Nú væri réttast fyrir hvítan r>ð
halda áfram að skáka 40. Ha6|,
Kh5 41. Rd7, Be4 42. f3!, Bxf3
43. Bf8! Svartur fær ekki varizt
máti, og er því ekki óhætt fyrir
hann að leika 40. —, Kh5 og
verður hann því að leyfa hvít-
um þráskák.
40. Ha7—a5
41. Kgl—g2
He2—elf
Hvítur mátar í 3. leik.
Gyðingaofsóknir
Framnald al bis. 1
um 9 vekur rökstuddar grun-
semdir okkar um hörð átök og
baráttu um völdin í Kreml. Okk-
ur er það enn hulin ráðgáta,
hvers vegna Zadanov er notað-
ur, 5 árum eftir dauða hans, til
afsökunar nýjum . hreinsunum".
NEW YORK DAILY NEWS
segir, að ofsóknarbrjálæðið eigi
rætur sínar að rekja til rúss-
neska keisaratímabilsins. „Þegar
þessir einvaldar fundu vaxandi
óánægju meðal þjóðarinnar, létu
þéir oft leynilögreglu sína og
starfsmenn ríkisins æsa upp al-
menning til haturs og ofsa gegn
varnarlausum hópum Gyðinga.
Vestrænar þjóðir hafa fulla á-
stæðu til að gruna að vaxandi
ókyrrð geri nú vart við sig í
Rússlandi, og að Stalín æsi upp
hatur gegn Gyðingum til að
beina hugum hinnar þraut-
píndu frá mistökum valdhaf-
anria“.
NEW YORK DAILY MIRR-
OR: „Á sama tíma og Sovét-
ríkin reka óslitinn áróður um
heim allan um misrétti kyn-
þátta í Bandaríkjunum, halda
þau sjálf uppi kynþáttaof-
sóknum og fjö!damorðum“.
Á MORGUN, mánudag, verður
til moldar borinn jarðneskur lík-
ami Einars Jónssonar, Þórsgötu
15.
Einar er fæddur að Brekku á
Álftanesi 25. maí 1873, sonur
hjónanna Hclgu Guðmundsdótt-
ur og Jöns Einarssonar bónda.
Þann 17. okt. 1902, giftist hann
Ragnheiði Halldórsdóttur, sem
reyndist honum ástríkur föru-
nautur, uppörfandi, dugleg og
fyrirhyggjusöm. Var sambúð
þeirra, eins og allt líf þeirra
beggja, öllum til fyrirmyndar,
og mættum við mikið af því
læra. Eftir innilega sambúð og
gæfuríkt starf, var hún héð-
an burtu kölluð 13. júlí 1940.
Hafði hún þá fætt Einari 10 góð
©g mannvænleg börn. Þar af voru
þá sjö dáin, þrjú dóu nýfædd og
fjögur upp komin. Nokkru síðar
dó tengdasonur þeirra, Helgi
Jónatansson. Á lífi eru 3 börn,
Rósa, Páll og Kristjana og upp-
eldissonur þeirra, Guðni, syst-
ufsonur Rganheiðar.
Kærleikur, trú, iðjusemi,
sparneytni og þolinmæði, voru
dyggðir þær, er prýddu huga
hans. Hann lærði fljótt að gera
miklar kröfur — til sín sjálfs —
og þeim fylgdi hann fast eftir,
þau 50 ár, sem hann stundaði
sjóinn og færði þjóðinn ómetan-
lega björg í bú. Og einnig, eftir
að aldurinn færðist yfir og hann
stundaði hin daglegu störf verka-
mannsins. Og þó að hann kæmi
upp stórum barnahóp með prýði,
þá voru störfin unnin vegna
héilla þjóðarinnar. Enda skrifaði
hann í hverri viku í vinnubókina
sína: „Drottinn blessi mín dag-
legu störf“. Mættum við, æðri
sem lægri, vel um það hugsa.
því, að ef slíkur væri hugur
þjóðarinnar, þá myndi öðru vísi
vera umhorfs á þjóðarheimili
okkar í dag, heldur en raun ber
vitni um.
Það er hugþekkt að minnast
umhyggju hans fyrir heimilinu,
sem honum þótti svo vænt um,
og þó að ekki sé nefnt annað
dæmi en það, að þegar hann var
í landi, þá snyrti hann allt svo
vel til heima og hjó í eldinn, svo
að konan, sem honum þótti svo
vænt um, nyti handaverka hans
á meðan hann var fjarverandi.
Það var einu sinni, við jarð-
arför aldraðs sjómanns, að prest-
urinn sat inni í kór, þegar sálm-
ur var sunginn. Allt í einu hvarf
honum kirkjan og allt um-
hverfið. En hann sá fjarlæga
strönd, þar sem stór hvitklædd-
ur kór söng hátíðasöngva með
fögnuði og kærleika. Hann sá,
að það var verið að taka á móti
manninijm, sem verið var að
kveðja í kirkjunni. Þannig hlýt
ég að hugsa mér heimkomu. Ein-
ars.
Á heilögum stað, kvaddi ég
Einar, fyrir nokkrum dögum
síðan. Það var lærdómsrík stund.
Hugrakkur, rólegur og öruggur
kvaddi hann mig og þakkaði
mér fyrir samverustundirnar. —
Aðeins virtist gæta lítillar ó-
þreyju eftir því, að komast nú
af stað, til móts við ástyinina,
konuna, böi'nin og tengdason-
inn. Hann vissi, að þau hefðu
allt tilbúið fyrir sig. Enda voru
þau þar viðstödd. Með trega,
vegna viðskilnaðarins, samfögn-
um við honum, með endurfund
hans við ástvinina, sem hann var
búinn að þrá svo mikið.
Hug mínum við brottför Einars
finnst mér bezt lýst, með versinu
sem við sungum svo oft sameig-
inlega:
„Þú ljós, sem ávallt lýsa vildir
mér, þú logar enn.
í gegnum bárur, brim og voða
sker, nú birtir senn.
Og ég sé aftur andans fögru
dyr,
og engla þá, sem barn
ég þekkti fyr“.
Við biðjum Guð að blessa þig,
Einar og vísa þér leiðina áfram
til þroskans og hins eilífa ljóss.
Minnug orða Jesú Krists:
„Ég lifi, og þér munuð lifa“.
H. E.
JÓNAS JÓNSSON
Talar í Gamla Bíó sunnudaginn 18. jan.
1953, klukkan 13,30. — Umræðuefni:
Afengisóstjórn,
réttmætar úrbætur
Aðgöngumiðar á kr. 5.00 — scldir við innganginn.
* MARKÚS Eftir Ed Dodd *
U I'v, NOT WOHRViNS ABOUT
6DAP CREEK RAPIP, JCWNNY.
l’M TWNKING ABOUT ANDV.. .I’M
AFRAIP 1-iE'ð TRyiNG^TQ FOWþOW
Mx*\i !S / NOT FAR FROM
MIM, BLiT l-IIOM ASOVE, ANPV
FI&HTS MIS WAV A'_ONG THE
-----.GREAT eO'JUPERS/,----—
Geir Hallgrímsson
héraðsdómslögmaður
1 Hafnarhvoli — Reykjavík
Símar 1228 og 1J.64.
f 1) — Ve*tu ekki , svona á- né hætturnar framundan, sem
hyggjufullur, Markús. Hvítár- gera mig þunglyndan. En mér
fossinn, sem við erum að nálg- varð hugsað til Anda. Ég er
: ast er ekki svo ægilegur. hræddur um að hann reyni að
t 2) — Það er ekki fossinn sá, elta okkur.
>ÍN MOUR LATER WIS 6HAGÖV OLD
HF.ART ALM05T 5KIP5 A BEAT, FOR
! OUWN ON THE GREAT COLORAPC HE
5EF.6) TWO FAMILIAR FlGURES/
3) Markús hefur rétt fyrir sér. i 4) —• Klukkustund síðar lifnar
Ekki miklu ofar við fljótið en ;yfir blessuðum karlinum honura
hærra uppi í bökkunum hraðar \ Anda, því að honum verður litið
Andi för milli stórra kletta. Iniður á fljótið og þá sér hann
.*?■% 'tvo kunningja sína á bátnum. „