Alþýðublaðið - 23.06.1920, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Laugardaginn 28. júní næstkomandi kl. 8 eftir hádegi, flytur
Kjartan Kelgason, prófastur
erindi í salnum uppi í Iðnó um ferð sína meðal Vestur-íslendinga.
Allir velkomnir að hlýða á erindið.
Að erindinu loknu verður haldinn aðalfundur félagsins.
Stjórnin.
Frá Álþýðubrauðgerðmni.
Forstjórinn hittist daglega kl. 10—11 árdegis á
virkum dögum (nema miðvikudögum). Á sama tíma
eru greiddir reikningar.
loli koHnngnr.
Eftir Upton Sinclair.
Þriðja bók:
Pjónar Kola konungs.
(Frh.).
Hallur leit af einum á annan,
til að leita aðstoðar. Augu hans
beindust að stúlkunni, sem svip-
aði til myndarinnar á tímarits-
kápunni, „Jessiel" hrópaði hann,
„hvað segir þú um þetta?“
Unga stúlkan hrökk við og
varð vandræðaleg á svipinn. „Hvað
áttu við, Hallur?"
„Segðu honum, að hann skuli
fara upp eftir og bjarga mönnun-
uml“ Hvert augnablik var eilífð,
meðan hann beið. Hana sldldi
það fyrst, er hann hafði mælt
þetta, hve mikla raun hann fékk
henni til að leysa, og nú horfði
hann á hana með allri þeirri orku
og innileik, er hann átti til.
En mærin laut höíði. „Eg hefi
ekkert vit á þessu, Hallur“.
„En eg er nýbúinn að skýra
það fyrir þér, Jessie. Ekki er gott
að segja um hve margir menn
farast á hinn aumlegasta hátt,
bara vegna nokkurra skitnra dala.
Er það ekki deginum Ijósara?"
„En hvernig á eg að vita það,
Hallur?“
„Eg legg þar. við drengsliap
minn, Jessie. Þu trúir þó dreng-
skaparorði mínu. Eg niundi ekki
skírskota til þfn, ef eg væri ekki
vís um sannleikann". Hann þagði;
svo sagði hann með alt öðrum
og þýðari hljómblæ: „Jæja, Jessie?"
Mærin leit upp og á hann, eins
og þetta væru töfraorð. Kinnar
hennar og háls glóðu af vandræð-
um og sársauka. „Eg veit það
vel, Jessie, að mikils er krafist.
Vafalaust hefir þú aldrei á æfi
þinni verið óbilgjörn við vini
þína. En eg man eftir því, að
einu sinni gleymdir þú bæði upp-
eldi þínu og hæversku, þegar þú
sást ruddamenni berja gamla,
slitna bykkju. Manstu ekki hvernig
þú réðist á hann — eins og villi-
dýr 1 Þú gast ekki einu sinni beðið
©g kallað á mig. — Og nú, hugs-
aðu um það, nú eru það gamlar,
slitnar verur, sem píndar eru til
dauða — en það eru ekki hestar,
það eru verkamenn! Og með einu
orði gætir þú bjargað þeiml“ En
mærin horfði stöðugt ráðþrota á
hann. I augum hennar gat hann
bæði lesið sorg, angist og kvíða;
tárin runnu niður kinnar hennar,
„Æ, eg veit það ekki, eg veit
það ekki", stundi hún upp, huldi
andlitið í höndum sér og tók að
gráta ákaflega.
Kveljandi þögn. Hallur leit á
hópinn, og hann festi augun á
gamalli, gráhærðri konu, í svört-
um silkikjóli og með langa perlu-
festi um hálsinn. „Frú Curtis!
Þér segið honum það?“
Gráhærðu konunni varð cnn þá
byllra en mærinni. Hún þaut á
fætur eins og elding. Hún hafði
séð, hvernig hann píndi Jessie
Arthur, en Jessie var unnusta
hans, svo hún varð að þola það.
En til allrar hamingju hafði hann
ekkert yfir henni að segja. „Þér,
frú Curtis“, hélt Hallur áfram,
„sem hafið stofnað félag til vernd-
ar ómálga dýrum, þér teljið þó
lfklega mannslffin ekki minna
virði. Þér segið honum það!“
Nú var gráhærða konan búin
að ná sér, og með ísköldum rómi
svaraði hún: „Nei, herra Warner,
mér mundi aldrei detta í hug að
leggja gestgjafa mínum nokkur
ráð í öðru eins máli“.
Saltkjöt
ódýrast í Kaupfélagi Reykjavíkur.
(Gamla bankanum).
Verzlunin „Hlíf" á Hverfisgötu
56 A, sími 503 selur: 12 tegundir
af góðu, fínu Kaffibrauði, 3 teg-
af Sirius suðusúkkulaði, Kakao og
Sukkulade sælgæti, Kreyns vindlá,
góða og ódýra, Reyktóbak, Nef-
tóbak, skorið og óskorið, Skólp-
föturnar alþektu, Vatnsfötur, email-
leraðar Ausur, Steikarpönnur, Borð-
hnífa, Alumineum-gaffla, Matskeið-
ar og Teskeiðar, afar ódýrt. Vasa-
hnífa, Starfhnífa og skæri.
Kaupið nú þar, sem ódýrast er.
Ætlið þér að láta leggja raf-
magnsleiðslnr í húsið yðarf
Sé svo, þá er yður best að tala
við okkur, sem allra fyrst.
H e 1 s t í d a g.
H.f. Rafmfél. Hiti & Ljós
Vonarstræti 8. — Slmi 830.
Alþbl. kostar I kr. á mánuði.
Ritstjóri og ábyrgöarmaðui':
Ólafnr Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.