Morgunblaðið - 28.04.1953, Side 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 28. apríl 1953
T I R I l\l
SKÁLDSAGA EFTIR MAYSIE GRIEG
ÍC-----
Framhaldssagan 54
tími til þess sökam amiríkis.
Kavíarinn var glæsilegur. Kjúkl
ingurinn sömuleiðis.
Hann heyrði létt fótatak í
tröppunum og gat sér þess til
hver þar væri. Hann opnaði fyrir
henni dyrnar, en brosið hvarf af
vörum hans, þegar hann sá ang-
istarsvipinn á andliti her.nar. —
Hann leiddi hana inn, en gleymdi
að loka á eftir henni dyrunum.
„Hvað í ósköpunum hef ur kon
ið fyrir?“ spurði hann. „Það er
engu líkara en að þú hafir séð
draug. Og ég býst við að það sé
tóma vitleysu og þú hlýtur að „Ó, Jack“.
vita það. Burt séð frá því að þú j „Þú ert djöfullinn í manns-
mundir gersamlega eyðileggja mynd, Janice“, hélt hann áfram
mannorð þitt, ef þú ætlar að setj- hægt og með áherzlu. „Ekki nóg
ast upp hjá mér, þá.___“ | með það að þú hefur verið mér
„Mér er sama um mannorð ótrú, heldur hefur þú líka logið
mitt“, sagði hún. „Mér er sama að mér. Logið að mér um barnið
um allt nema þig. Ég vil vera hjá Logið að mér um að þú ætlaðir
þér....“ I ekki að snúa þér aftur að leik-
„Þú getur ekki verið hér, Jan- starfsemi. Logið því að þú hatir
ice“, sagði hann. Með mestu erf- þennan mann, sem er elskhugi
iðismunum tókst honum að leysa þinn“.
sig úr faðmlögum hennar. „Það
kemur ekki til mála. Það mundi
eyðileggja allt fyrir þér, bæði
leikferil þinn og allt lífið. Og svo
er líka annað, sem þarf að taka
rétt til gáta, að þú haíir sent þenn ] til greina". Hann gretti sig lítið
an mat hingað?"
„Jú“, sagði hún.
„Jack, það er ekki satt“.
„Víst er það satt. Úr því ég hef
hitt ykkur hér saman, þarf ég
ekki á fleiri sönnunargögnum að
halda".
„Jæja, skildu þá við mig“, hróp
t - - , J C'Úl' y6Ít að Þí befur u"nið | að'i hún’ frá sér af reiði og ótta.
,Ju, eg let vel siðustu manuði og viður- ]
Celiu koma með hann. Mér datt ^ kenni það fullkomlega. En
í hug að það gæti verið gaman en ég elska þig ekki“.
fyrir okkur að borða saman, tvö „Þér er ekki alvara. Þér getur
ein, eftir sýninguna .... til ac j ekki verið alvara“. Hún sló með
halda daginn hátíðlegan, því krepptum hnefanum á brjóst
þetta var mikill sigur, Derek.... “ i hans. „Þú segir þetta bara vegna
Andardráttur hennar var orð- þess að þú heldur að það sé mér
inn reglulegur aftur, því henni fyrir beztu. Ég veit að þú elskar
tókst næstum að gleyrna öllu and . mig. Þú hefur alltaf elskað
streyminu við endurminninguna
um kvöldið.
„Ég var að uppgötva að ég er
mig
„Heyrðu
nú, Janice", sagði
er sama. Ég er búin að fá
nóg af afbrýðissemi þinni“.
„Ég ætla ekki að skilja við þig“,
sagði hann. „Það viltu helzt, ég
veit það. En. ... “ Um leið og
hann talaði dró hann skambyssu
upp úr vasa sínum.
Hún rak upp angistarvein. De-
rek stökk fram á gólfið.
„í guðanna bænum gáið að yð-
ur, maður“. Hann reyndi að grípa
sársvangur", sagði hann. „Hvað þurfa að brýna það svona fyrir
hann rólega. „Mér þykir leitt að um handlegg Jacks, en var ekki ,
er að, Janice. Þú skelfúr eins og
lauf í vindi“.
„Ó, Derek“.
arninum, og
Hún gekk yfir að
neri höndunum í
nógu fljótur.
Jack hafði hleypt af. Derek
stundi og greip um stólbak, sér
„Ö, Derek“. Hún hrökklaðist! tíl stuðnings.
frá honum og veinaði. „Þér er | »»Þú hittir“, sagði hann á milli
þér, en ég hef aldrei elskað þig
og mun aldrei elska þig“.
örvinglan. „Það hefur nokkuð ekki alvara. Þú getur ekki verið samanbitinna varanna.
komið fyrir .... nokkuð hræði-
legt“.
„Hvað er það?“
„Jack er kominn heim“.
„Áttu við manninn þinn?“
Hún kinkaði kolli. „Hann kom
í kvöld. Alice hringdi til mín um
leið og tj-aldið féll fyrir síðasta
þáttinn".
„Hringdi Alice til þín?“ hróp-
aði hann upp yfir sig. „Þá er hún
lcomin líka“.
„Vissir þú ekki að hún var
fengin til að koma með hann
heim? Mig minnti að ég hefði
sagt þér það. Hann fékk heila-
hristing. Mér hefur verið sagt að
hann hafi orðið eitthvað undar-
legur á eftir. Ó, Derek“. Hún
hljóp til hans og tók um hand-
legg hans. „Ég er svo hrædd. Svo
hræðilega hrædd. Hún sagði ekki
að hann væri geðbilaður, en ef
hann er undarlegur þá hlýtur það
að vera. Heldur þu það ekki? Ég
get ekki bundið mig við geðbilað-
an mann. Ó, Derek. Þú mundir
ekki vilja að ég væri bundin við
geðbilaðan mann",
Hann reyndi að róa hana,
„Hvaða vitleysa, Janice. Marg-
ir, sem fá heilahristing eru dá-
lítið lengi að ná sér á eftir. Það
líður hjá. Það gerir það alltaf“.
„Ó, en ég veit að hann er geð-
bilaður", sagði hún. „Ég hef sár-
kviðið því alltaf að hann komi
heim“.
„Hvað sagði Alice í símanum?“
spurði hann, „Og hvar er hún?“
„Hún er heima hjá okkur með
honum. Þau halda að ég ætli að
koma beint heim úr leikhúsinu.
En ég treysti mér ekki til þess,
Derek. Ég varð að koma til þín.
Þú mátt ekki senda mig til hans.
Ég elska þig. Þú veizt að ég elska
þig. Og úr því okkur hefur báð-
um bæði unnið sigur og við skul-
um tekist svona vel .... við höf-
um halda áfram á þessari braut
saman“. Hún reyndi að faðma
hann. Hún var ekki með sjálfri
sér af ótta og ákafa. „Ó, Derek,
lofaðu mér að vera hérna hjá þér.
Mér er sama þótt við giftumst
aldrei. Ég vil bara fá að vera hjá
þér.... “
Hann reyndi að losa sig frá
henni, en hún ríghélt um háls
hans.
„Janice, reyndu að. átta þig“,
svona illa innrættur. Þér er ekki
alvara um að þú ætlir að senda
mig aftur til eiginmanns, sem er
geðbilaður. Ó, Derek“. Hún hljóp
til hans og kallaði hástöfum:
„Skilurðu það ekki, að ég elska
þig. Ég elska þig“.
Hvorugt þeirra hafði heyrt
fótatakið á tröppunum eða þeg-
ar það nálgaðist inni í forstof-
unni. En þau heyrðu til Jacks
þegar hann sagði niðurbældri og
harmþrunginni röddu:
„Þarna fann ég ykkur. Hér er
laglegt hreiður, sem þið hafið
búið ykkur“.
Þau sneru sér bæði snögglega
að houm.
Um leið birtist Alice í dyrun-
um.
„Guð minn góður!“ hrópaði
hún. „Hvað hefur komið fyrir?“
„Jack skaut á Derek“, veinaði
Janice. „Sérðu það ekki? Hann
er að deyja....“ Því blóð spratt
fram á hvítu skyrtúbrjóstinu
hans.
„Derek“. Hún hljóp til hans.
„Kæri Derek“.
„Þetta er allt í lagi“, sagði
hann, en hélt sér fast um stólinn.
„Ég er ekki úr sögunni enn“.
„Við verðum að ná í lækni“.
Hún hljóp fram að dyrunum, en
um leið heyrði hún fótatak í
tröppunum.
„Hvað segir hann núna?“ spurði malarinn.
„Hann segir, að sjálfur kölski sé í klæðaskápnum," svar-
aði bóndinn.
„Það verður að reka hann út, og það með harðri hendi,“
mælti þá malarinn- Síðan rauk hann til konu sinnar og
heimtaði lykilinn. Svo opnaði hann skápinn, en presturinn
hljóp út eins og kólfi væri skotið.
„Þú hafðir rétt fyrir þér, þetta var sjálfur kölski,“ sagði
malarinn. „Ég sá hann, þann þrjót,“ bætti hann við.
Morguninn eftir lagði fátæki bóndinn af stað heimleiðis
með þrjú hundruð krónur í vasanum.
Það leið svo ekki á löngu, þar til er fátæki bóndinn fór
að færa sig upp á skaftið í sveitinni — hafði meiri peninga-
ráð en áður.
Hann byggði t. d. upp bæinn og gerði ýmislegt annað, sem
sýndi, að hann hafði töluverða peninga að spila úr. Bænd-
urnir í sveitinni héldu því fram, bæði í gamni og alvöru,
að hann hlyti að hafa komið þar, sem nóg væri af gulli.
Svo kom að því, að bóndanum var stefnt fyrir sýslumann-
inn. Hann var spurður hvar hann hefði fengið alla þessa
peninga.
„Ég seldi kýrhúð fyrir þrjú hundruð krónur,“ svaraði
hann. Þegar bændurnir heyrðu þetta, fóru þeir heim til
sin og slátruðu öllum kúnum sínum. Þeir ætluðu nefnilega
að selja húðirnar og verða auðugir menn.
Þeir þrömmuðu síðan allir í kaupstaðinn með kýrhúðir,
og var hreppstjórinn í fararbroddi- Hann fór fyrstur inn til
kaupmannsins, sem ekki vildi borga meira fyrir eina húð
en þrjár krónur. Hinir, sem komu á eftir fengu enn minna
fyrir sínar húðir.
Bændurnir séu nú, að fátæki bóndinn, sem þeir höfðu
svo kallað, hafði leikið hræðilega á þá. Og nú heimtuðu
eagði hann réiðífegá. „Þu segir iþeir, áð hann yrði tafarlaust dæmdur til dauða.
Vel klædd kona gengur í
M
Patria44 Spinnerie und
Wirkwarenfabriken,
Aktiengesellschafl, Wien.
Framleiða fjölbreytt úrval Nælon og
Perlon sokka.
Einkaumboðsmenn:
^ófenzf-eefendi
l
uerzlunarjei
Garðastræti 2 — Sirni 5333
I hn.abarh.úsnæbi
Óska eftir að fá leigt iðnaðarhúsnæði, 1—2 herbergi
(ca. 20—40 ferm.). í húsnæðinu þarf að vera heitt og kalt
vatn. Það þarf að vera bjart og uphitað. Húsnæðið er
ætlað fyrir hreinlegan iðnað, engin hávaði af vélum fylgir m
og fátt fólk verður við vinnuna. Ekki liggur á að fá hús-
næðið til afnota fyrr en 1. júlí, myndi þó verða leigt
strax, ef óskað er. Tilboð merkt: „Iðnaðarhúsnæði11 —863,
sendist blaðinu fyrir 1. maí.
Hafnfirðingar
Morgunblaðið vantar dreng til að bera
út blaðið til kaupenda. — Upplýsingar
Austurgötu 31, síini 9663.
Ungur madur
óskast til lagervinnu og afgreiðslustarfa, bílpróf æski-
legt. — Umsókn merkt: „Lagervmna — 848“, sendist
afgr. blaðsins fyrir 1. maí.