Morgunblaðið - 25.09.1953, Side 14

14
MORGUNBLAÐIB
Föstudagur 25. sept. 1953 '
SUÐURRÍKJAFÓLKIÐ
SKÁLDSAGA EFTIR EDNU LEE
Framhaldssagan 42 i ..Sá uppdráttur hefur þegar
(verið gerður“, sagði ég. „Og það
myndi falla að reka baðmullar-. fyrir nokkuð iöngu.“
Hún hafði ekki gert ráð fyrir
að ég vissi um þetta, og kæru-
leysislegur svipur hennar hvarf
augnablik. En svo hreytti hún út
úr sér. „Auðvitað er það búið.
Og það eru margar vikur síðan
ég skipaði Darty Land að hann
verksmiðjur!“
Þegar ég sagði Wes að Andrés
áíiti nauðsynlegt fyrir hann að
vera viðstaddan í skrifstofu
Andrésar þegar við ræddum við
ungfrú Camillu, kinkaði hann
kolli kæruleysislega og sneri sér
að glugganum og horfði út, rétt æffi að panfa nýjar vélar.
«ins og honum finndist þetta vera
ieiðinlegt umtalsefni.
Ég var treg til þess að biðja
hann frekar um þetta, þótt ég
hefði ekki hugmynd um hvað
hann var að hugsa eða hvort
ólundarlega. „Og svo sannarlega
kæri ég mig ekki um að láta Jess
taka við verksmiðjunum. Ég
stjórna þeim eins lengi og mér
finnst ástæða til, og enginn get-
ur komið í veg fyrir það“.
Um leið og hún talaði opnuð-
ust dyrnar á bak við hana hægt
og ég rak upp stór augu, því Wes
gekk inn á skrifstofuna. Hann lok
aði dyrunum hægt á eftir sér,
og ég sá samstundis á glampan-
um í augum hans og rauðleitum
kinnum hans að hann hafði ver-
ið að drekka. En hann hafði fulla
stjórn á sjálfum sér og málróm-
ur hans var ákveðinn en eðlileg-
„Það er ekki rétt“, sagði ég.
„Þú sagðir Darty Land að hann
mætti ekkert aðhafast fyrr en
þú létir hann vita.“
„Það er ekki rétt“, sagði hún
og var nú enn hörkulegri. „Ef________________
hann var að hugsa eða hvort Darty hefur sagt þér það, þá hef- j ur Ég heyrði hvað þú sagðir,
hann var yfirleitt nokkuð að ur hann misskilið mig“. að ég væri ekki fær um að taka
hugsa málið. Hann hélt afram að | nú greip Andrés framm í aft- 1 skynsamlegar ákvarðanir“, sagði
horfa út um gluggann og á and- ur. ..Frú Carrebee, þér hafið haft hann.
liti hans var einhver fjarrænn mikla ábyrgð á yðar herðum |
svipur, sem mér féll svo illa í undanfarin ár í sambandi við | Hún varð..mallaus af undr,un
geð. Ég yfirgaf hann, og lét hann ! Carrebee verksmiðjurnar“, sagði ré,tf sfm snoggvast, en svo naði
eftir í einveru sinni, einverunni hann. „Ég er þess vegna viss um hun sér strax og saSðl- »Þu velzt
sem hann var orðinn svo hrifinn j að þ£r yrðuð fegin að losna und-
af. an þeirri ábyrgð og láta einhvern,
Ég hafði ekki hugmynd um sem er yngri taka við yfirstjórn
hvort hann ætlaði ser að fara j verksmiðjunnar.”
með mér eða ekki. En þrátt fyrir J Hún var nú ekki lengur með
|»að fór hann snemma á fætur á bros á vör en augu hennar voru
þriðjudaginn rétt eins og hann orðin hvöss. „Með leyfi hr. Har-
hefði sofið alveg sérstaklega vel de0j hver er það, sem þér viljið
um nóttina. ! iata taka við yfirstjórninni?“
En þegar við komum til bæj- j „Auðvitað eiginkonu Wes
arins, stakk hann upp á því, að Carrebees, Jes“, sagði hann
«g færi ein á skrifstofuna til kurteislega. „Ég hélt að það væri
Andrésar, hann mundi hitta mig augljóst mál, þar sem hr.rWes
Carrebee er ekki fær um að gera
það, þá er Jess löglega séð sú,
sem á að gera það“.
Það var hörkulegur svipur á
andliti hennar. „Á ég að trúa því
að Wes kæri sig um að láta stúlku
þar eftir 10 mínútur.
Ég reyndi að leyna vonbrigðum
mínum, en hann tók samt eftir
•óánægju minni, og lofaði þá statt
■og stöðugt að hann skyldi koma.
„Góði Wes“, sagði ég biðjandi.
En hann greip hlæjandi framm kind hafa yfirumsjón með verk-
í fyrir mér og sagði að nú gæti ' smjðjunni?“
% treyst honum.
Þegar ég kom til Andrésar
gerði ég ekki ráð fyrir að sjá
Wes aftur þann dag og sagði
Andrési að við skyldum ekki gera
ráð fyrir honum.
Skrifstofupilturinn rak höfuð-
„Það er yður óhætt“, sagði
Andrés, „þér getið verið vissar
um að hann vill að konan hans
hafi yfirumsjón með rekstrin-
um“.
„Mér finnst Wes ekki vera fær
um að taka neinar skynsamlegar
mð inn um dyrnar og tilkynnti akvarðanir í sambandi við verk-
lcomu frú Carrebee. Andrés stóð
upp og gekk á móti henni, ég
sneri mér við og hún var komin
inn.
Brosandi heilsaði hún okkur,
rétt eins og hún hefði gleymt
ástæðunni fyrir fundi okkar.
Andrés heilsaði henni kurteis-
lega. Hún dró glófana hægt af
höndum sér og byrjaði að tala.
Hún sagðist hafa orðið vör við
að mér hefði fallið illa að breyt-
ingarnar sem við hefðum ákveð-
ið á verksmiðjunum hefðu ekki
verið framkvæmdar eins fljótt
og við hefðum vonað. Það var
svo erfitt, hélt hún áfram, að
lcoma hlutunum í verk.
Andrés greip vingjarnlega en
ákveðið fram í fyrir henni. Hann
greindi henni frá því með hvaða
skilyrðum lánið hefði verið veitt,
og hvernig hefði átt að verja því.
Hann rakti síðan lið fyrir lið
breytingarnar sem átti að fram-
lcvæma. Og hann greindi frá því
að rannsókn sú, sem hann hefði
gert eftir boði mínu, hefði leitt
í ljós að fjárhagur verksmiðj-
anna væri enn verri nú en þegar
lánið hefði verið veitt.
smiðjurnar, — eða yfirleitt nokk-
urn skapaðan hlut“, sagði hún
vel að ég meina að þér hefur ekki
liðið sem bezt undanfarið. Þú ert
ekki heilsuhraustur. Það var að-
eins það sem ég átti við“.
Hann hrissti höfuðið. „Þú mein
ar að ég sé annað hvort drukkinn
eða þá að ég sé að ná mér eftir
drykkjuskap“, sagði hann.
Þegar hún ætlaði að mótmæla,
rétti hann hendina upp og benti
henni að þegja, ..Vertu ekki að
afsaka þig fyrir að segja sann-
leikann. Ég virðist hvort eð 1
er alltaf vera það sem þú segir
að ég sé. En ég er aftur á móti
fær um að taka skynsamlegar
ákvarðanir þ. e. a. s. ef ég legg
hart að mér. Og ég hef rétt ný-
lokið við eina. Ég hef ákveðið að
þú átt ekki að svindla út peninga f
úr Jess, með loforðum, sem þér
hefur aldrei dottið í hug að
halda".
„Þú ert ekki kunnugur málinu,
Wes“, sagði hún. „Þú veizt ekki
sannleikann í þessu máli.“
Hann hló. „Mér hefur fundizt
að þú vissir heldur lítið um hann
sjálf“, sagði hann stríðnislega.
„Verksmiðjurnar fara í rúst,
Wes“.s
lippreisnin á
Eftir Tojo
Pintu
atlleu
i London //
snyrtivörur
koma í búðina í dag
HEKLA H.F.
Austurstræti 14, Sími 1687
HVOR TVÍBURINN NOTAR TONI?
HVOR NOTAR DÝRA HÁRLIÐUN ?
(Sjá svar að neðan)
20.
Hásetarnir komu sér nú saman um, að fjórir þeirra skyldu.annað permanent.
Fleiri nota TONI
en nokkurtl Með hinum einu réttu TONI
I spólum, er bæði auðveldara Og
ganga a fund skipstjórans. í þeim hópi voru tveir skrif-« munið sannfærast um, að fljótlegra að vinda upp hárið.
stofumannanna ITONI gerlr har yðar silkimjukt. Komið lokknum í spóluna, vind
>’Ef Vlð verðum ekki kommr aftur innan halftama, verðið ist eins lenci oe notað d<rr_
þið að athuga hvort allt er með felldu. Ef til vill lætur skip-
stjórinn taka okkur fasta.“
Þeir héldu því næst upp úr lúkarnum og á fund skip-
ist eins lengi og notað væri dýr
asta permanent, en verður mörg-
um sinnum ódýrara.
Engin sérstök þekking nauð-
synleg. Fylgið aðeins myndaleið-
beiningunum.
Permanent án spóla kr. 23,00
Spólur ........... kr. 32,25
stjórans.
„Hver er þar?“ var sagt úr skipstjóraherberginu.
Þá kallaði einn hásetanna.
„Við erum hérna fjórir saman og'óskum eftir að hafa tal
af þér.“
Opnaðist þá hurðin og skipstjórinn birtist í dyrunum. „Ef MuniS að biðja Um
þið farið ekki héðan án tafar. skýt ég ykkur eins og hunda.“
Hlátur ungfrú Camillu var Hann var bersýnilega all drukkinn, oj* bætti það ekki skap
þurr og óeðlilegur. „Gerið þér hans. Um leið og hann hafði þetta mælt, ætlaði hann að
ráð fyrir að ég hafi leikið á Jess?“ j skella hurðinni aftur, en þá ýttu hásetarnir henni upp og
„Eg geri ekki ráð fyrú neinu , gengU inn { herbergið. Skipstjórinn hrökklaðist inn og skall,
s*gðl ^ndre,s rolega- ” g skyrl endilangur á gólfið. — Hásetarnir reistu hann upp og leiddu ■
aðeins fra staðreyndum. I hann á iegubekk, sem var í herberginu.
Þeir báru því næst upp erindið við Sir John, en hann
hreyfði sig ekki hið minnsta á meðan, en virtist hlusta með
mikilli athygli. j
Þegar þeir höfðu lokið máli sínu, og biðu eftir svari, stóð
rekstri, að þið gerfð ykkur ekki skipstjórinn upp og gekk að skáp í herberginu. Hásetarnir
grein fyrir því að það er nauðsyn héldu, að hann ætlaði að sækja þangað flösku af víni til
legt að gera uppdrætti að verk- f að hressa sig á, og létu hann því afskiptalausan.
smiðjunni áður en hægt er að Skipstjórinn opnaði skápinn mjög varfærnislega og teygði
Jkoma fyrir nýjum vélum.“ > hendina inh í hann. — Allt í einu sneri hann sér snögglega
ið og smellið síðan. Þetta er allt
og sumt.
Þér getið notað spólurnar aft-
ur og aftur, og næsta hárliðun
verður ennþá ódýrari. Þá þarf
aðeins að kaupa hárliðunarvökv-
ann.
Jafnvel fagmenn geta ekki séð
mismuninn. Dorothy Coggins,
sú til vinstri, notar Toni.

Hún yppti öxlum. „Það tekur
sinn tíma að koma hlutunum í
verk, hr. Hardee. Það er mjög
sennilegt, þar sem hvorki þér né
Jess eruð kunnug verksmiðju-
Heima pcrmanent
með hinum einu réttu spólum og
gerir hárið sem sjálfliðað.
•pinnwi
i!j| í/ t,
H E K L A H.F. Austurstræti 14. Sími 1687.
- AUGLYSING ER GULLS ÍGILDI
•«