Morgunblaðið - 23.12.1953, Side 11

Miðvikudagur 23. des. 1953
MORGUNBLAÐIÐ
11
Ullar- og prjónaverksmiðja
Ó. F. 0.
hefir opnað sölubúð í Þin^ioltsstræti 3,
undir nafninu
Ullarvörubúðin
Seljum þar aliar tegundir af prjónafatnaði úr íslenzku
og erlendu garni. Einnig lopa og allar gerðir af bandi
litað og ólitað, með hagstæðara verði, en áður hefur
þekkzt hér.
Allar tegundir af dömu-
peysum, einlitum og
munstruðum í mörgum
litum, aðeins úr beztu
tegundum af erlendu
garni.
Drengja-
og telpnpeysur
í fjölbreyttu úrvali með
alls konar myndum. —
Allar stærðir. Allt úr
erlendu ullargarni.
Allar tegundir af herra-
sportpeysum, herravest-
um, margar gerðir. —
Mörg munztur og litir.
Allt úr erlendu garni.
VERKAMANNAPEYSUR. — Bestu fáanlegu sjósokk-
ar úr íslenzku garni.
Þegar þið veljið jólagjöf-
ina þá veljið smekklegan
og nytsaman hlut.
Bezta jólagjöfin er
Hyndapeysa
frá Ó. F. Ó.
Ullarvörubúðin
Þingholtsstræti 3
Laugavegi 118
íorgsalan í Vonarporti
Laugaveg 55
Falleg jólatré og greni, skreyttar hríslur á leiði, skreytt-
ar skálar og körfur til jólagjafa, túlipanar í lausasölu
(mosi fylgir) o. m. fl.
Gott verð. — Góð afgreiðsla.
— Senfinvental
Framh. aJ bts 2.
blinduð. Þó ég hefði engin augu,
myndi hjarta m'itt segja mér að
þetta væri gatan. Ég þekki hana
eins vel og ég þekki andlit hans,
og hendur mínar. Ó, hversvegna
fæ ég ekki að deyja, um leið og
við keyrum í gegnum þessa götu.
Við hljótum að vera komin að
blómsölubúðinni á horninu núna.
Þar var hann vanur að staldra
við tii að kaupa prímúluvönd
fyrir mig, litlar, gular prímúlur,
þétt bundnar saman; þakktar silf
urlitum blöðum. Svo viðkvæmar
— svo hreinar og svalar. Hann
sagði alltaf, að kamelíufrúr og
orkideur væru ekki í stíl við mig.
Svo, þegar vorið og prímúlurnar
voru horfin af sjónarsviðinu, gaf
hann mér liljur, með litlum rós-
arknúppum, f jólum og kornblóm-
um. Hann sagði að hann gæti
ekki hugsað sér mig án blóma —
þá yrði hugmyndin ekki rétt.
Nú þoli ég ekki blóm í kringum
mig. Og litli, gráklæddi blóma-
salinn var svo forvitinn og glað-
ur — einn daginn kallaði hann
mig „Frú“! Ég get eSki. — Ó,
drottinn minn!
Og nú hljótum við að vera hjá
stóra leiguhjallinum, þar sem
stóri dyravörðurinn er. Á kvöld-
in var dyravörðurinn vanur að
viðra hvolpinn á stórum púða, og
við stöldruðum aðeins til þess að
gæla við hann; tókum hann í
fangið og kjössuðum hann. Það
var í eina skiptið, sem við sáum
dyravörðinn brosa. Við næsta hús
á leið okkar var hann vanur að
taka mjög herramannslega ofan
fyrir litlu telpunni, sem átti þar
heima. Stundum rétti hún honum
litlu grönnu hendina sína. Síðan
kemur tréð, sem er umkringt af
ryðguðum járnstólpum. Við það
var hann vanur að snúa sér við
og veifa til min, — þar sem ég
hallaði mér út í gluggann og
horfði á eftir honum. Og fólk
myndi horfa á hann — fólk horfði
alltaf á hann, en hann tók aldrei
eftir því. Þetta var tréð okkar.
sagði hann, því dytti aldrei í
hug að tilheyra neinum öðrum.
Og hefurðu tekið eftir því, sagði
hann, að mjög fáir borgarbúar
eiga svona einka-tré eins og við?
Og nú er það læknishúsið og
gráu húsin þrjú — ó guð minn
góður! Við hljótum að vera við
okkar hús núna! Húsið okkar, þó
við hefðum aðeins efstu hæðina l
í því. Ó, ég elskaði svo þennan ■
svarta, dimma stiga, vegna þess '
að hann gekk upp hann á hverju ;
kvöldi. Og litlu, drapperuðu !
gluggatjöldin okkar, og potta- ;
blómin. Litla stirða hurðin og ■
skrítni póstkassinn, og svo — ;
hringir bjallan. Ég bíð eftir hon- ■
um í rökkrinu, eftir að hafa lengi !
talið mér trú um að hann kæmi j
aldrei aftur, og þó var biðin dá- I
samleg líka. Og svo, þegar ég j
opnaði dyrnar fyrir hann. — Ó,
nei — óg get ekki afborið þetta!
Enginn gæti afborið þetta. Hvers
vegna — hversvegna þurfti hann
endilega að keyra hingað? Hvaða
píning gæti verið hræðilegri en
þessi? Það er betra að ég taki
hendurnar frá augum mér og sjái
allt. Ég ætla að sjá tréð okkar og
húsið einu sinni enn, og svo
spring ég úr harmi, og dey. Ég
ætla að horfa og horfa og horfa.
' En hvar er tréð? Getur það
verið að þeir hafi höggvið niður
tréð okkar? — Okkar tré? Og
hvar er leiguhjallurinn? Hvar
blómabúðin? Og hvar — hvar er
húsið okkar? Og hvar er —.
Bílstjóri, hvaða gata er þetta? —
Ó, sextugasta og fimmta. Nei, það
var ekkert, þakka yður fyrir. Ég
— ég hélt það væri sextugasta og
þriðja stræti......
Endir.
Bakið, steikið, ristið
og sjóðið í „
ELDAVELUNUM
Höfum einnig
Moffats kæliskápa
fyrirliggjandi.
KSSHT Sm/j.x »•Umm ItM
Einkaumboðsmenn
Agnsr Norðfjörð & Co. h.f.
Láekjargötu 4 — Sími 3183 og 7020.
Tékknesk ask-skíði í
ftirfarandi stærðum:
150 .................. kr. 91.00
160 — .................— 94-00
170 . ................. — 110.00
176 . ...................— 150.00
184 — .................. — 170.00
192 — ................. — 180.00
200 — ................. — 200.00
Skíðastafir margar teg. og stærð-
ir, verð frá kr. 30.00. — Allar
tegundir af skíðabindingum.
verzlun
BANKASTRÆTI 4
Skáld höfuðhorgarinffiar. i
i
i
Stkáld æskunnar
■ byggð og borg.
Fá skáld hafa unnið eiris hjarta æsku þessa lands og
Tómas Guðmundsson. Skýringuna er að finna í því
tvennu, hve ljóðin eru fáguð, listræn og fullkomin að
formi, en þó fyrst og fremst því að þau hitta í hjarta
^ ungs fólks þann streng,
sem á sér í senn við-
kvæmastan og tærastan
hljóm. Við lestur hinna
fullkomnu ljóða skálds-
ins er sem hún heyri
„í döprum fjarska húms-
ins elfur hrynja“ eða
hún finnur leika um
varir sér saklaust bros
vegna örlítils ævintýris.
í ljóðum Tómasar er í
senn að finna hinn
hreina húmor, ljóma og
fegurð hins lifandi æv-
intýris og alvöru þess
manns, sem ferðbúinn
stendur á strönd hinn-
ar miklu móðu. Vilji
íslenzk þjóð verða sterk
og andlega sjálfstæð verður hún að sækja gleði sína og
uppörfun í frumlega, skapandi, þjóðlega list.
Kaupið Helgafellsbækui