Morgunblaðið - 16.03.1954, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 16. marz 1964
MORGUNBLAÐIÐ
11
Um 30 keppendur í badmintonmóti Reykjavíkur
Á SUNNUDAC-INN fór fram úr-
slitakeppni í badmintonmóti
Reykjavíkur. Var keppt í íþrótta
sal KR við Kap'askjólsveg.
Árlega fjölgar þeim sem taka
að leggja stund á þessa skemmti-
legu íþrótt og frá því að síðasta
Reykjavíkurmót var haldið, má
sjá að mikil framför hefur orðið
hjá einstökum leikmönnum og
má þakka það danska badmin-
tonkennaranum sem hingað kom
til landsins í fyrra.
Á þessu móti voru alls um 30
keppenclur, aliir úr Tennis- og
badmintonfélagi Reykjavíkur. —
Geta skal þess að Vagn Ottóson,
sem leiknastur er allra manna
hér á ictndi í badminton, tók að
þessu sinni ckki þátt í mótinu og
urðu úrslit í því miklu tvísýnni
því Vagn hefði ella unnið báðar
karlagreinarnar. — Vagn var aft-
ur á móti dómari mótsins.
ÚRSLITIN
Til úrslita í tvenndarkeppni
kepptu Júliana Isbarn og Einar
Jónsson gegn Bergljóti Wathne
og Þorvaldi Ásgeírssyni. — Fóru
leikar svo í þrem lotum að Einar
og Júlíana urðu Reykjavíkur-
meistarar. — Einstökum lotum
lauk: 15:9 — 10:15 — 15:5.
í tvíliðaleUí kvenna áttust við
Juliana og Bergljót gegn Unni
Briem og Jekobínu Jósefsdóttur.
•— Þær Júlíana og Bergljót sigr-
uðu. — Lotunum lauk 10:15 —
15:13 og 15:5. í einliðaleik kvenna
sigraði Júlíana Isebarn einnig.
Hún keppti við Gerðu Christian-
H úsráileiiglssr
Ung, reglusöm hjón vantar
strax eitt herbergi, helzt
með lítiis háttar aðgangi að
eldhúsi, til 14. maí. Listhaf-
endur leggi nöfn sín á afgr. ;
blaðsins, merkt: „Húsnæðis-
)aus — 380“. I
sen og sigraði hana í tveim lot-
um 11:9 og 11:5.
í tvíliðaleik karla áttust við
Geir Oddsson og Þorvaldur Ás-
geirsson gegn þeim Lárusi Guð-
mundssyni og Ragnari Thorstein-
son. — Urðu þeir Reykjavíkur-
meistarar Geir og Þorvaldur í
tveim lotum 15:11 og 15:10.
í einliðaleik karla var Einar
Jónsson Reykjavíkurmeistari, en
hann keppti við Geir Oddsson. —
Geir er einn hinna ágætu badmin
tonmanna frá Stykkishólmi, en
er nú kominn hingað til iðn-
náms. — Þetta var þriggja lotu
leikur mjög skemmtilegur og
spennandi. Einar var vel að sigr-
inum kominn, en hann hefur um
mjög langt skeið verið einn bezti
badmintonleikari Reykjavíkur..
Lotunum þrem lauk sem -hér
segir: 15—7 — 9:15 og 15:9.
Myndin sýnir þátttakendur í
mótinu. Reykjavíkurmeistarar
urðu: Þorvaldur Ásgeirsson (1)
á myndinni, Einar Jónsson (2),
Geir Oddsson (3), Júlíana Ise-
barn (4), Bergliót Wathne (5).
— (Ljósm. P. Thomsen).
Ármann sigraði
Ármann varð íslandsmeistari í handknattleik karla innanhúss.
Sigruðu Ármenningar lið Fram í úrslitaleiknum með 22 mörknm
gegn 18. Myndin er tekin í þeim leik og sézt er Orri Gunnarsson
skorar fyrir Fram. Ármenningar reyndu að verja en fengu ekki
að gcrt. Leikurinn var mjög spennandi. Stóð t. d. um skeið 8:2
Fram í vil.
Fram varð í öðru sæti á mótinu, KR í þriðja, síðan Valur, ÍR
og Víkingur er féll niður í B-deild. — Upp í A-deild færist Þrótt-
ur er sigraði í B-deild. (Ljósm. R. Vignir).
FokhoEd íhúð'
Óska eftir að kaupa fok-
helda íbúð, 4—5 herbergja.
Þarf ekki að vera tilbúin
fyrr en seinna á árinu. Til-
boð sendist blaðinu fyrir
mánaðamót, merkt: „Fok-
heid íbúð — 377“.
Húsasmíðaniexni
Duglegur og reglusamur
17—19 ára piltur getur
komizt að sem húsasmíða-
nemi. Þeir, Sem vildu sinna
þessu, leggi nöfn sín inn á
afgreiðslu biaðsins fyrir
fimmtudagskvöid, merkt,
„Framtíð — 375“.
- Úr daglega líllnu
Framh. af bls. 8.
og svo víðsýnir og gæddir það
mikiili ábyrgðartilfinningu að
þeir telja rétt að reyna nýjar leið-
ir í þessu mikla vandamáli.
Öunur dagskráratriði.
ÝMS ÖNNUR dagskráratriði
hefði verið vert að minnast á að
þessu sinn, en hér verður að láta
staðar numið. Þó vil ég geta þess,
að erindi Oscars Clausens Fanga-
hjálpin á íslandi, var mjög at-
hyglisvert og píanóleikur Mar-
grétar Eiríksdóttur í úsvarp-
inu frá Akureyri, glæsilegur og
hrífandi. — Leikritið á laugar-
daginn gat ég því miður ekki
hlustað á og ekki heldur kvöld-
vöku Búnaðarfélags íslands, sem
mér er sagt að hafi verið hin
prýðilegasta.
- Aldarminning
Framh. ai bls. 9
manna til þess að fá Nóbelsverð-
launin, 1901, og mun lítill ágrein-
ingur hafa orðið um það.
Ásamt Pasteur og Koch munu
Ehrlich og von Behring lengi
verða í heiðri hafðir sem ein-
hverjir mestu velgerðarmenn,
sem mannkynið hefir nokkru
sinni eignast. Um allan hinn
menntaða heim er þeirra minnst
þessa daga og eftir önnur hundr-
uð ár mun enn stafa mikill ljómi
af minningu þeirra.
Niels Dungal.
Kairó 13. marz. — Egypzkir
stúdentar hafa harðlega mót-
mælt harðstjórn Breta í Egypta-
landi og óskað eftir því að Egypt-
ar fengju sjálfsstjórn mála sinna.
Kom til átaka milli þeirra og
Breta af þessu tilefni í dag.
In menwiaií
ÞAÐ eru nú margir mánuðir síð-
an hann lézt, með mjög vofeif-
legum hætti, svo að það má virð-
ast úr tíma, að minnast hans í
blaðagrein. En ég hafði eitt sinn
hugsað mér að skrifa um hann
nokkur orð, því að mynd hans er
v* *
*>
og verður skýr í huga mínum, og
ég á margs góðs að minnast frá
viðkynnir.gunni við hann. Eg
hafði kynni af honum í sorg- og
gleði, meðlæti og mótlæti.
Albert var Bandaríkjamaður
og kom fyrst hingað til landsins
á stríðsárunum, kvæntist ís-
lenzkri konu, Soffíu Pálmadóttur,
af austfirzkum ættum, eiganda
hattabúðarinnar á Laugavegi 12.
— Eftir stríðið dvaldi Albert
lengi hér í Reykjavík, en þráði
löngum vestur um haf, til ætt-
lands síns, og því fluttu þau hjón-
in um skeið til New York. Þaðan
komu þau aftur austur hingað,
„Esjn“
fer héðan í kvöld kl. 20 austur um
land í hriugferð. Tekið á móti
flutningi til Vestmannaeyja í dag.
Baldur
fer til Gilsfjarðarhafna á morg-
un. Vörumóttaka í dag.
M.s. Skjaldbreið
fer til Snæfellsnesshafna og Flat-
eyjar þann 20. þ. m. Vörumóttaka
í dag og á morgun. Farseðlar
seldir á föstudag.
M.s. Dronning
Alexandrine
fer frá Kaupmannahöfn 18. marz
til Færeyja og Reykjavíkur. Flutn-
ingur óskast tilkynntur sem fyrst
til Skrifstofu Sameinaða í Kaup-
mannahöfn.
Skipaafgreiðsla Jes Ziemsen.
— Erlendur Pétursson. —
og fékk þá Albert atvinnu á
Keflavíkurflugvelli. Var nú mjög
um breytt frá því, sem áður hafði
verið. Albert hafði áður gengið
illa að fá atvinnu hér á landi, og
átti sjálfur erfitt með að stcðva
hug sinn við föst verkefni, seiu
honum voru raunverulega fjar-
læg. En nú hafði hann komist i
aðstöðu, sena var öll önnur. Hann.
kunni vel við starfið, og hann.
fagnaði því nú, að hafa komið
aftur til íslands, sem þrátt fyrir
allt hafði sterk áhrif á hann og
átti í honum mikil itök^AUt virt-
ist nú ætla að snúa á gæfuhlið-
ina fyrir AlberL Meðal sam-
verkamanna sinna var hann vin-
sæll, og begar faann féll frá, veit
ég, að þeir reyndust ekkju hans
þvílíkir drengir, að seint mua
gleymast. Sá vinsemdarvottur,
sem henni var þá sýndui af hálfu.
vinnufélaga hans, var fyrst og
fremst viðurkenning þess, er þeir
töldu sig eiga manni hennar að
þakka.
í sambandi við Albert Mainolfi
komu mér oft til hugar hendingar
Sigurðar Breiðfjörð:
Viðkvæmnin er vandakind,
veik og kvik sem skarið.
Albert var svo viðkvæmur i
lund, að oft var sem hjarta hans
væri opin kvika. Hann var því
mjög hrifnæmur gagnvart um-
hverfinu. Hann tók sér þá mjög
nærri allt mótdrægt, og hið suð-
ræna skaþ hans sagði þá til sín.
En fáa vissi ég, sem fundu jafn
sárt til þess, ef honum fannst
hann hafa gert einhverjum eitt-
hvað á móti, og brjóstgæði hans
voru slík, að hann mátti 'ekkert
aumt sjá. Hann tók það nærri sér,
ef hann var þess ekki megnugur
að veita njálp, er einhverjir áttu
bágt.
Oft var Albert eins og stórt
barn, sém á erfitt með að verjast
næðingum heimsins, en hann átti
einnig þann eiginleika- barnsins
að geta glaðst áhyggjulaust yfir
fegurð og góðleik. Úti í náttúr-
unnar ríki, við fagurt útsýni og
kyrrlátt umhverfi fannst honum
hann verða að nýjum manni. Þax*
naut hann sín oft bezt. Hann
hafði einnig óblandna ánægju af
sönglist og myndlist, og hr.fði
mjög næman og glöggan smekk,
að því er mér virtist. Og auð-
fundið var, hvílíkt yndi hann
hafði af því að virða fyrir sér
þau listaverk, sem snertu huga
hans dýpst. Þar sagði til síh hið
ítalska ætterni. Inni á högg-
mvndasafni gat hann horft á
fallega mynd af þeirri hrifni og
gleði, að andlitið ljómaði.
Albert var einlægur trúmaður
og bar jafnan á sér lítinn róðu-
kross. Þessi kross var honurn
ímynd þess athvarfs, sem guðs-
barnið á hjá sínum himneska föð-
ur, bæði hér í lieimi og annai s
heims. Nú hefir hann fengig að
reyna sjálfur gildi þeirrar trúar
út yfir gröf og dauða. Sá heim-
ur, sem við tekur, á mikla fegui #
fyrir næmar sálir, og það var
honum eiginlegast að treysta því
góða í tilverunni. Hann hugsaði
sjálfur vel til annarra, vildi öll-
um gott, og kvaddi heiminn sátt-
ur við alla.
Lík hans var sent vestur til
New York til greftrunar. Þar
átti hann aldraða móður og syst-
ur, sem við sendum hinar hlýj-
ustu samúðarkveðjur. Síðasta
morguninn, sem Albert lifði,
kvaddi hann konu sina glaður
og hress, til þess að fara til vinnu
sinnar. En hann kom aldrei aftur
úr þeirri för. Vinir þeirra hjóna
votta henni samúð vegna frá-
falls hans. Enginn reyndist hon-
um svo vel sem hún, hvort sem
lífið var honum andstætt eða
allt lék í lyndi. Þeir, sem til
þekkja, vita, að tryggðin er svo
sterkur eiginleiki í fari hennar,
að minning eiginmannsins verður
henni helgidómur og söknuður-
inn sár. Guð styrki hana í raun-
um hennar.
Jakob Jónsson.