Morgunblaðið - 16.05.1954, Síða 7

Sunnudagur 16. maí 1954
MORGVNBLA&IÐ
7
i-immtiscjur á morgt&iB
Bjiirn Hngnússon prófessor
fuHfrú! sjðfugur
BJORN MAGNUSSON, prófess-
or, verður fimmtugur á morgun.
Hann er fæddur að Prestbakka á
Síðu 17. maí 1904, sonur hjón-
anna séra Magnúsar Bjarnasonar,
prófasts þar og Ingibjargar Bryn-
jólfsdóttur Jónssonar, prests í
Vestmannaeyjum.
Björn lauk stúdentsprófi tví-
tugur að aldri og embættisprófi
í guðfræði hálfu fjórða ári síðar,
eða í febrúar 1928. Sama ár vígð-
ist hann aðstoðarprestur til föður
síns að Prestbakka, Hann var
prestur á Borg á Mýrum 1929—45,
og þar af 10 ár prófastur í Mýra-
prófastsdæmi, en var þá skipað-
ur docent við guðfræðideild Há-
skóla Islands, en prófessor hefur
hann verið frá 1949.
Hér verður ekki rakin störf
Björns prófessors, né reynt að
sneta verk hans, það fellur í hlut
annara.
Eg á margar minningar um
Björn Magnússon og allar Ijúfar
og bjartar, en leiðir okkar hafa
mjög legið saman allt frá fyrstu
fundum okkar í 4. bekk Mennta-
skólans, og mikið samstarf höf-
um við átt. Er það allt jafn
ánægjulegt, enda er hann ham-
hleypa til allra starfa og ágætur
félagi. Svo reyndist hann við
nám, þannig var hann og við
prófdómarastörf í Reykholts-
skóla. Hvað sem hann leggur
gjörva hönd á liggur honum í
augum uppi við skjóta athugun,
og allt gerir hann vel. En hann
er auk þess svo brotalaus maður
og heill, nákvæmur og samvizku-
samur drengskaparmaður, að
gott er honum að treysta í hví-
vetna.
Björn hefur alla ævi verið al-
bindindismaður, og er það að
vonum. Faðir hans, Magnús
prófastur, var einn af stofnend-
um Stórstúku íslands, þá presta-
skólanemi, og var templar til
æviloka, og lengi einn af útvörð-
um Reglunnar. Móðurfaðir hans,
séra Brynjólfur, var, ásamt séra
Magnúsi í Laufási, frumherji
bindindishreyfingarinnar á ís-
landi frá miðri 19. öld og fram
til 1884, að Góðtemplafareglan er
stofnuð. Hefur Björn fetað trú-
lega í fótspor föður og afa. Hann
gerðist templar fyrsta ár sitt í
skóla, 1921, og hefur verið ósér-
hlífinn og þróttmikill starfsmað-
ur Reglunnar og bindindismáls-
ins alla stund siðan. Ekki hefur
Björn sótt til metorða í Reglunni,
frekar en annars staðar, en fé-
lagssystkini hans hafa fundið, að
hann var mikils trausts verður og
að hann gerði allt, er hann tók
að sér, vel, og því hafa honum
löngum verið falin hin vanda-
sömustu störf á ýmsum stigum
Reglunnar, og nú tvö síðustu árin
embætti stórtemplars. Veit ég, að
það er ósk templara, að hann sjái
sér fært að gegna því starfi sem
lengst.
Björn Magnússon er mikill
hamingjumaður. Hann var það
strax ungur sveinn í skóla. Nám-
ið var honum leikur. Plinn bjart-
sýni og glaði, ungi skólabróðir
varð hugljúfi skólasystkinanna,
öllum leið vel í návist hans. —
Starfs- og þroskaferill hans hef-
Ur og aliur verið gæfusamlegur.
Ungur sveitaprestur aflaði sér
gnægð fræðirita og vísindarita i
grein sinni, og þau lágu ekki ryk-
fallin í bókahillunum. Og hann
hóf vísindastörf á Borg, þegar
hús- og embættisannir leyfðu,
notaði hverja stund til náms. —
Þannig hófst hann til vaxandi
frama og trausts góðra manna,
óx af eigin rammleik og góðum
gáfum.
En mesta gæfa Björns Magnús-
sonar er þó heimili hans. Kvænt-
ur er hann ágætri konu, frú
Charlotte Jónsdóttur og eiga þau
stóran mannvænlegan barnahóp.
Verður mörgum hugsað heim til
þeirra á morgun.
Vér vinir, félagssystkini og
samstarfsmenn Björns Magnús-
sonar, prófessors, árnum honum
og heimiii hans allra heilla og
blessunar á þessum merku tíma-
mótum ævi hans, og óskum og
vonum að vér fáum að njóta for-
ystu hans og starfskrafta enn um
áratugi.
K. S.
★ ★
SENNILEGA mun það koma
mörgum á óvart, að Björn prófess
or Magnússon mun nú vera fimm
tugur maður, en svo bera skrár
vitni, að fæddur er hann hinn
17. maí 1904 að Prestsbakka á
Síðu, þar sem faðir hans, síra
Magnús Bjarnáson, var þá prest-
ur.
Hermann Jénsson,
Minnlngarorð
Björn Magnússon heldur ræðu á
70 ára afmæiisfagnaðj íslenzku
góðtemplarareglunnar.
Prófessor Björn er unglegur
maður og fjörlegur, góðviljaður
og ósérplæginn, duglegur og af-
kastamikill. Það er því engin
furða, þótt margir hugsi hlýtt til
hans á hálfrar aldar afmæli hans.
Námsbræður, vinir, starfsfélagar
og nemendur óska þess, að ham-
ingjan verði prófessor Birni eins
hliðholl á næsta aldursskeiði og
hún virðist hingað til hafa reynzt
honum. En á það skal bent, að
slíkt mundi ekki hafa gjörzt
nema því aðeins, að menn hafi og
þroski sjálfir þá eiginleika, er
laða fram andsvar það, er menn
nefna hamingju. Auk þess hefur
prófessor Björns notið þess láns
að eignast góðan lifsförunaut og
mannvænleg börn, sem fagna því
að eiga góðan föður og eigin-
mann.
Hér gjörist ekki þörf að telja
upp hin mörgu skýldustörf og
trúnaðarstörf, sem prófessor
Björn hefur innt af hendi á liðn-
um árum. Þau verða sjálfsagt
ekki færrí á ókomnúm árum. —
Það er ánægjulegt að senda góð-
um samstárfsmanni hlýj'ar af-
mæliskveðjur.
Magnús Már Lárusson.
ÞORSTEINN Jónsson fulltrúi hjá
Garðari Gíslasyni verður sjötug-
ur í dag.
Þorsteinn er fæddur 16. maí
1884 í Ólafsvík, sonur Jóns Þor-
stéinssonar og Guðrúnar Ólafs-
dóttur. Ólst hann upp hjá heið-
urshjónunum Jóni Asgeirssyhi
kaupmanni og hreppstjóra í Ól-
afsvík og kohu hans Guðrúnu
Hansdóttur.
Þorsteinn hóf snemma verzlun-
arstörf í Ólafsvík, réðst um ferm
ingaraldur til Einars Markússon-
ar, þar sem hann starfaði um 11
ára skeið, svo hjá Milljónafélag-
inu og verzlun Garðars Gislason-
ar.
Sumarið 1919 fluttist Þorsteinn
til Reykjavíkur og gerðist fastur
starfsmáður við heildverzlun
Garðars Gíslasonar, þar sem hann
hefir unnið æ síðan og gegnt
ábyrgðarmestu störfum með sér-
stakri trúmennsku.
Einlægur trúmaður er Þor-
steinn, og hefir félagsskapur K.
F. U. M. átt hug hans óskiptan.
Á-rið 1905 kvæntist Þorsteinn
Margréti Einarsdóttur frá Mið-
felli í Hrunamannahreppi, en
missti hana 1917 frá tveimur son-
um þeirra ungum, Einari og Ing-
ólfi. 1922 kvæntist hann síðari
konu sinni, Katrínu Jóhannsdótt-
ur og sá einnig á bak henni 1941.
Börn hans með síðari konu eru
Magnús og Margrét.
B. G. G.
Á MORGUN. mánudaginn 17.
maí, verður Hermann Jónsson,
kaupmaður að Brekkustíg 1 hér
í bæ, borinn til hinztu hvílu í
Fossvogskirkjugarði.
Hermann Guðmundur Jónsson,
en svo hét hann fullu nafni, er
fæddur 4. nóv. 1897 í Brekkubæ
við Hellna á Snæfellsnesi. Her-
mann var tekinn í fóstur að Mela-
búð við Hellna. Þar ólst hann upp
til 11 ára aldurs. Þá fór hann til
Hallbjarnar Þorvaldssonar og
Steinunnar Jónsdóttur í Gröf.
Þar var hann hjá þeim sæmdar-
hjónum til 15 ár aldurs. Síðan
fór hann til Ólafsvíkur og stund-
aði þar sjóróðra á opnum bátum.
Til Reykjavíkur flutti hann árið
1919.
Hermann var gáfaður maður
og elskaði ljóð og list, en aðstaða
lífsins skapaði það, að andinn gat
ekki notið sín sem skyldi fyrir
erfiði dagsins, eins og hjá mörg-
um, sem fæddir eru í fátækt. Þó
á hann merkileg handrit, sem
skrifuð eru af svo mikilli snilld,
að engin gæti það nema vera
fæddur skáld. Og eitt af því síð-
asta, sem hann sagði svo ég
heyrði var þetta: „Þegar ég tek
fyrsta andkafið þá mun ég brosa“
— og hann var dáinn með bros
á landinu. Það var venja hans
Sextugur á morgun:
Ffiðrik Friðriksson
kaupmaður í Miðkoti
A MORGUN, mánudaginn 17.
maí, á Friðrik Friðriksson. kaup-
maður í Miðkoti í Rangárvalla-
sýslu, sextugsafmæli. — Hann er
fæddur T>g uppalinn í Miðkoti og
hefur alið þar allan sinn aldur.
Þar hefur hann einnig rekið

Tiarnðrboðhlanp KR
ÁRLEGUR iþróttaviðburður und
anfarin niu ár hér í bæ hefur
verið svokallað Tjarnarboðhlaup
K.R. Hlaupið hefur verið um-
hverfis Tjörnina — 10 sprettir
80—200 m að lengd, — alls 1300
metrar.
Nú hefur sú breyting orðið á
framkvæmd hlaupsins að það fer
fram á Iþróttavellinum. Sú breyt
ing er gerð vegna þess að illt er
að hlaupa á hörðu malbikinu. ;
Þó hiaupið fari fram á Iþrótta-
veilinum verður því eins til hag-
að og áður. Sprettirnir þeir sömu
og í sömu röð.
Fjórar sveitir eru að þessu
sinni skráðar til hlaupsins. Tvær
frá Í.R., 1 frá K.R. og 1 frá Ár-
manni. Hlaupið fer fram strax
að afloknum leik Vals og Þróttar
ó morgun um kl. 3,30. Aðgángur
að vellinum er þá ókeypis.
verzlun á þriðja áratug og getið
sér ágætt orð fyrir áreiðanleik
sinn og góða þjónustu við við-
skiptamenn sína. Allir þeir, sem
við hann eiga skipti, vita cð á-
byggilegri og traustari menn get-
ur ekki.
Friðrik Friðriksson er úrræða-
góður maður og hjálpsamur. —
Hann vill helzt allra vandræði
leysa.
Þessir eiginleikar hans hafa
orðið honum drjúgir til giftu á
lífsleiðinni. Honum hefur jafnan
farnast vel og hann nýtur al-
mennra vinsælda héraðsbúa
sinna.
Friðrik stundaði ekki langt bók
nám í æsku. En hann hefur lært
þess meira í skóia lífsins og
reynslunnar. Hann er eðlisgreind
ur maður, eftirtektarsamur og
glöggur. Starfsmaður er hann
mikill og áhugasamur um hvert
það verk, er hann tekur að sér.
Er það ekki ofmæR að hann sé
einn af máttarstólpum
sinnar.
Siíkir menn eru mikils virði í
hverju byggðarlagi. Þeir éiga
ríkan þátt í framförum og fram-
kvæmdum í átthögum sínum.
Friðrik í Miðkoti er kvæntur
Jónínu Sigurðardóttur frá Akra-
nesi, ágætri og dugandi konu.
Eiga þau tvö börn uppkomin. —
Ber hcimili þeirra mesta myndar
brag. Hefur húsfreyjan að sjálf-
sögðu átt mestan þátt í að móta
svip bess.
Framh. á his. 12
að vera sterkur, þegar á reyndi.
Ef við ættum að þakka honum.
allt, sem hann hefur gert fyrii-
Snæfellsnes í heild, þá væri það>
efni í heiia bók. Þess vegna get-
um við nú ekki annað en óskaS
honum blessunar með bústaða-
skiptin.
Hann veitti öðrum gleði Og'
hamingju í dag óskum við Snæ-
fellingar fjölskyldu hans og ætt-
mennum gleði og hamingju ái
lífsleiðinni.
Þórður Halldórsson,
frá Dagverðará.
Hermann Jónsson sýndi mikla.
ræktarsemi við átthaga sína, svft
sem flestir aðrir þeir, sem'dreng-
ir eru góðir. Hann studdi bæði
átthagafélögin sem náðu til átt-
haga hans, með ráðum og dáð.
Sérstaklega oru mér kunn störjf
hans í þágu Breiðfirðingafélags-
ins. Þar starfaði hann af þeim
dugnaði og ósérhlífni, sem hon-
um var lagið, þrátt fyrir tæpa
heilsu. Árum saman var harvn
í stjórn Breiðfirðingafélagsins i
Reykjavik og átti þar enn sæti,
er hann lézt. Ilann sat einnig í
stjórn Breiðfirðingaheimilisins h.
f. Hann tók virkan þátt í starfi.
hinna ýmsu deilda Breiðfirðinga
félagsins, m. a. tafldeild ög mál-
fundadeiid. Var hann þar sem
annars staðar hiklaus í skoðunum
og hreinn -í lund. Æfinlega var
Hermann reiðubúinn að vinna
félaginu það, sem hann mátti og
mann getur jafnvel grunáð, a'ð
hann hafi unnið meira en hann
mátti. Skapferli hans var á þá
lund, að giens og gaman fylgdi
honum, hvar sem hann fór, enda
var maðurinn góðum gáfurat
gæddur og kunni að færa hugs-
anir sínar í viðeigandi form. Það
var þvi víðsfjarri Hermanni að
vera með víl, þótt heilsuleysi
ásækti hann. Hermann sýndi vin-
um sínum fádæma tryggð og um-
hyggju. Eitt dæmi þess er, þegar
Jens Hermannsson lá sína þungu
banalegu. En það má hiklaust
þakka drenglyndi og hjálpfýíá
Hermanns, að það tókst að koma
sagnaþáttunum um Breiðfirzka
sjómenn á prent. Við félagar hans
í Breiðfirðingafélaginu gerum
okkur það fyllilega ljóst, hvað
við höfum misst við fráfáil Her-
manns Jónssonar. Engir ættu því
betur að skilja söknuð og harm.
ástríkra barna og eiginkonu, sem
stóð við hiið hans í blíðu og
stríðu og bjó honum ástríkt og.
friðsælt heimiii, sem hverjum
manni var unun á að koma sakhr
gestrisni og vinarþels. Kvæntur
var Hermann Kristínu Benedikts
dóttur frá Hömrum í Haukadal
í DaJasýslu. Eru þrjú mannvæn-
leg börn þeirra enn í æsku.
Við tökum öll þátt í söknuði
þeirra, en jafnframt eigum við
líka öll minninguna um hinn.
glaða og góða dreng í þess orðs
fylistu merkingu.
Megi Breiðafjörður ala sem
flesta líka.
Breiðfirðinyur-
FéEag Djtípmanna sSofnað
UNDANFARIÐ hefur verio unn-
ið að stoínun Djúpmannafélags
hér í bæ. Var undirbúningsstofn-
fundur haldinn fyrir nokkru síð-
an og bréðabirgðanefnd kosin til
sveitar þess að undirbúa lög fyrir félag-
ið og boða 'til framhaldsstofn-
fundar.
Nefr.d þessi hefur nú lokið störf
um og boðar nú til framhalds-
stofnfundar í Aðalstræti 12 uppi,
n.k. þriðjudag kl. 8,30 síðd.
Nefndin væntir þess að allir
eða flestir Djúpmenn mæti á þcsá
um funai.
Þess skal getið, að skv. tilliig-
um nefndarinnar nær félagssvæði
ið yfir þessa fimm hreppa: Snæ-|
fjalla, Nauteyrar, Reykjarfjarðáir,
ÖguT cg Súðavíkur.