Morgunblaðið - 24.12.1954, Blaðsíða 7

Morgunblaðið - 24.12.1954, Blaðsíða 7
Föstudagur 24. des. 1954 MORGUNBLAÐIÐ Heimsókn í Hjúkrunarkvenna EG LAGÐI leið mína um dag. inn upp að Landsspítala, og eítir að hafa kjagað upp á þriðju hæð þeirrar voldugu byggingar og orðið þar áttavillt, kom ég loks að hurð, sem á var letrað orðið skrifstofa. Ég varð alls hug- ar fegin, því þangað var för minni heitið. Þar fyrir innan von aðist ég til að hitta skólastjóra Hjúkrunarkvennaskólans, fröken Þorbjörgu Jónsdóttur. Það brást heldur ekki, skólastjórinn var við. Ég hafði aldrei séð frk. Þor- björgu, og var eiginlega búin að gera mér í hugarlund, að kona, sem væri valin í svo ábyrgðar- mikla stöðu sem skólastjóri þessa merka skóla, hlyti minnst að vera miðaldra. Mér brá þessvegna í brún, er ég fyrirhitti þarna unga og laglega konu sem bauð mig velkomna með hlýju handtaki og fallegu brosi, og kvaðst vera sú er ég væri að leita að. Þetta var frk. Þorbjörg, þriðji og núvefandi skólastjóri Hjúkrunarkvenna- skólans. VEL MENNTUÐ HJÚKRUNARKONA Frk. Þorbjörg er ættuð frá Sauðárkróki. Dóttir Jóns Þ. Björnssonar fyrrverandi skóla- stjóra þar og fyrri konu hans frú Geirlaugu Jóhannesdóttur. Hún hóf hjúkrunarnám hér í Reykja- vík í Hjúkrunarkvennaskóla Is- lands í Landsspítalanum og lauk þaðan burtfararprófi. Eftir það stundaði hún framhaldsnám í hjúkrun í 2V2 ár í Bandaríkjunum og síðan sérmenntun fyrir hjúkr- unarkénnara í London. Hún hefur starfað við Hjúkrunarkvenna- skólann síðan í sept. 1948 og var skipuð skólastjóri hans 1. apríl s.l. Hún er eins og fyrr segir þriðji skólastjóri skólahs, en fyr- irrennarar hennar í því starfi hafa verið frk. Kristín Thorodd- sen fyrrverandi forstöðukona Landsspítalans og frk. Sigríður Backmann núverandi forstöðu- kona Landsspítalans. I>Á ÚTSKRIFUBUST 13 — Hvenær tók skólinn fyrst til starfa? spurði ég Þorbjörgu. ■—- Hann mun hafa tekið til starfa þegar Landsspítalinn var opnaður. Fyrstu hjúkrunarkon- urnar útskrifuðust 1933. Þær voru 13 talsins. Það voru fyrstu hjúkrunarkonurnar sem hlutu menntun sína hér á íslandi — Hvað ljúka margar stúlkur lokaprófi í hjúkrun árlega nú orðið? — Það er ekki hægt að gefa neinar nákvæmar tölur um það, það er breytilegt frá ári til árs. Síðastliðið ár luku 25 stúlkur lokaprófi, cg það mun vera svip- að hin árin. — Hvað eru margir kennarar við skólann? — Það þurfa að vera mirmst tvær fastráðnar kennsluhjúkrun- arkonur auk skólastjóra. Nú sem sténdur er aðeins ein. En svo eru auðvitað margir tímakennar- ar, flest iæknar, sem kenna við skólann. — Annist þér mikla kennslu við skólann sjálfar? — Ég kenni tvö til þrjú fög á hverju námskeiði, ég veit ekki hvort það kallast mikið. ■— Hvað eru margjr nemar í skólanum? — Þéir eru um 80. — Við höfum haft þanr. sið, að taka nemendur inn í skólann tvisvar á ári, 16 nemendur í hvert skipti, en sú tala er miðuð við húsrúm í heimavist og kennslu- stofu. — Eru ekki einhver aldurstak- mörk sett um inntöku? — Jú, það eru venjulega ekki teknar yngri stúlkur en 19 ára og ekki eldri en 30 ára. HJÚKRUNARNÁMIÐ STENDUR YFIR í RÚM 3 ÁR — Viljið þér ekki segja mér o r Funarkonur verða a& vinna í fálum eins og aðra éaga ,,Það er sfundum erfit? — ei? ánesgguÍQsf' Frk. Þorbjörg Jónsdóttir, skólastjóri. eitthvað um starfshætti skólans? — Hlutverk skólans er auð- vitað það að ala upp hæíar hjúkr- unarkonur og mennta þær sem bezt til þess að vinna hjúkrunar- störf hér á landi. Skólinn tekur þrjú ár með tveggja mánaða for- skóla. Náminu hefur ver>ð hagað þannig, að eftir að stúlkurnar hafa lokið forskólanum, fara þær í verklegt nám á hinum ýmsu deildum Landsspítalans og eru í þvi eitt ár; Þegar því er lokið koma þær aftur á námskeið, hið svo nefnda „annars árs námskeið“ sem stendur í 8 vikur. Eftir þann tíma dreifist hópurinn aftur. Stúlkurnar fara nú til verklegs náms að Kleppi, Vífilsstöðum og svo á sjúkrahús úti á landi. Þetta er einri liðurinn í nárii’i þeirra. Uti á landi eru þrjú sjúkra- hús fyrir utan Klepp og Vífils- staði, sem stulkurnar eru sendar á og eru það Fjórðungssjúkrahús- ið á Akureyri, Sjúkrahus ísa- fj árðar og; Vestmannaéyj a. En þar sem ekki er hægt að koma öllum stúlkunum fyrir í einu á þessum stöðum er skipst á með þær þannig, að þær sem ekki fara út á land fara á skurð- stofur og aðrar deildir hér. Þessi liður hjúkrunarnámsins tekur um 11 mánuði. Að þessu loknu tekur við „þrioja árs náfnskeið", aftur í shólanum. Það stendur yfir í 4—5 vikur og er aðallega upp- lestrarnámskeið. Fljótlega að þessu námskeiði loknu eru stúlk- urnar útskrifaðar úr skólarium. — Eru þá öil próíin tekin í einu? — Nei, þao væri ógjörningur. Hjúkrunarnemarnir hafa lokið nokkrum hluta lokaprófanna þegar síðasta námskeiðið hefst. — Hvaða skilyrði eru gerð til menntunar við inntöku í skólann? — Umsækjendur eiga að hafa lokið miðskólaprófi, eða öðru hiiðstæðu prófi. En stúlkur sem hlotið hafa meiri menntUr, svo seni lokið stúdentsprófi til dæmis, eru að öllum jafnaði látnar ganga fyrir um inntöku. NEMENDUM AB FJÖLGA — Virðist yður áhugi ungra kvenna fyrir þessu námi vcra að aukast? — Það er erfitt að svara þeirri spurningu, sagði frk. Þorbjörg, það virðast ákaflega margar ung- ar stúlkur hafa áhuga á hjúkr- unarstörfum, að minnsta kosti eru umsækjendur á biðlista svo tug- um skiptir. Við geturn aldrei tek- ið allar þær stúlkur í einu sem sækja um skólann, og er slæmt til þess að vita, þar sem hér á landi vantar svo tilfinHanlega hjukrun- arkonur. Neriíendum fjölgar að vísu með hverju ári, en samt er ekki hægt að veita eins mörgum og þ'yrfti kennslu og ber margt til, til dæmis ónóg skilvrði til kennslunar, og á ég þar sérstak- lega við húsnæði. Okkur þótti sem við hefðum himin höndum tekið, er við fengum þetta aukna húsnæði fyrir skólann, sem við nú höfum, en það er gamla fæðingar- deildin. En sannleikurinn er sá, að húsnæðið er alltof lítið. NÝ.TI !!.1ÚKKUNARKVKNNA- SKÓLINN — En núer nýr Hjúkrunar- kvennaskóli að rísa af grunni? — Það er nú hann sem við bindum allar okkar vonir við, en hann er nú ekki tekinn til starfa. Það er að vísu búið að reisa meginhiuta hans, þann hluta, sem ætlaður er fyrir heimavist, og tekur hann 100 nemendur. Við gerum okkur vonir um að geta fiutt í heimavistina eftir um það bil ár. En það er ekki nóg. Sá hluti skólans, sem á að rúma kennslustofur, dagstofur og eldhús, verður þá ekki kominn upp svo kennsluskilyrði verða varla betri, þótt rýmra verði um nemendurha í heimavistinni. Vegna þess verður ekki hægt að fjölga nemendum að neinu veru- iegu leyti fyrst í stað, og er það mjög bagalegt, því þörfin er mikil og aðkailándi* 1 fýrir fleiri hjúkr- unarkcnur. FRAM HALD SMENNTUN NAUÐSVNLEG — Finnst yður æskilcgt að hjúkruriarkonur' sem lokið hafa námi í hjúkiun hér: á landi fari til frámhaltísnáms í öðrum lönd- um? .— Ég tel það nauðsynlegt að hjúkrunarkonúi afli sér sem mestrar menntunar í starfi sínu. En ég er mótfaliin því að stúlkurnar fari beint héðan úr skólarium til annarra landá til þess að taka framhalds- nám. Ég álít, að þær hafi bezt not af náminu með því að vinna hér á landi við hjúkvui í tvö ár, ekki riúnna, því m -ð því móti öðlast þær þekkingu, ná fótfestu ög læra að vinná sjálf- heíur látið í Ijós áhuga sinn. En þessa menntun skcíTtir mjog hér á iandi, jafnvel svo að til vandræða horfir. Mér vicðist mjög erfitt að fá stúlkiir til þess að taka sérnám í lijúkrun ti! bess að taka svo aS scr að náminu loknu ábyrgðarstöður. Iíjúkrunarstarf- ið er mjög fjölforéýtt, það er ekki eingöngu að siniia rúmliggjandi fólki á sjúkrahúsum, það er níargt fléira seiri kemur til greina. Og þörfin hér á landi fer sívaxandi fyrir sérmenntaðar hiúkrunarkcnur með auknum býggirigum sjúkrahúsa víðsveg'ar um landið, heiisuverndarstöð, barnaspitala og fleira rhætti ncftta senf úíheimtir sérmenntun. Á Nórðuriöndum og Eriglandi I geíast góð tækifæri til slíkrar 1 menntunai' þótt ckk'i sé lengra leitað. ÞAÖ ER ERFITT A STUNDTJM, EN ÞAÐ ER ÁNÆGJÚLEGT — Kemuí aldi-ei fyrir ao hjúkr- unarnemarnir hætta á mið’jum námst’ma? Nýi Hjúkrunarkveririaskóllrin. stætt. Síðan vil ég að þær fari til annarra landa og fulivumi sig i hjúkrunarfræði, og taki helzt einhverja sé'rmenntun á því sviði. I þessu sambáncii langar mig að minnast á kennsiuhjúkrun, sem sára fáar hjúkrúnaritonur hafa lært, og eru- jafnvel trogar tii þesS, þótt ég ætiist ekki til þess að alíir iæri hana, bættí frk. Þor- björg við brosandi, þá má þó merkilégt heita hvað fáar stúikur virðast vilja léggja þá greiri fv-ir sig. Ég get neírií seni dæmi, að á þessu áii var fram boðinn styrk ur til íslenzkiar hjúkrunarkonu, sern gefínn var cf særiskum hjúkrunarkcnum til þessa náms. Aðeins ein stúlka á öllu landir.u — Það kemur mjög sjaldan fyrir. Að öilum jáúiaði veljast ekki sfáikur tii þekka nám's nema þær séu ákveðnar í því að halda pað út til enda. í þuu skiþti, sefn stúlkur haía hætt við námið hef- ur það ekki vexio vegna þess að þeirii háíi lciðst, eða talið aðstæð- ur óneppiregar, heldúr vegria þe'ss að þær hafa giit sig og rriargar hafa jainv'ei býrjað aftUr að nokkrum tima liðrium og lokið skóianum. Tiltðlulega fáar stúlk- ur sem byrjað hafa skólann, hafa verið dæmdar óhæfar' til hjúkr- unarnáms. Þær hafa flestar gert sér grtiri fyrir því frá upphafí að hjúkrun er enginn leikur, það er erfitt, en á.nægjulegt starf. Hjúkrunarnemarnir vinna 8 stunda vinnudag og þeir fá frí 1 dag í viku. Það er ekki alitaf um helgar. eins og hjá flestu öðru vinnandi fólki, eti ég hefí ekki orðið vör við óánægju ut af því. En nemarnir fá suriiár- frí, tvær vikur íyrsta árið og þrjár vikur tvö síðustu árin. Nemendur Hjúkrunarkvennaskólans í kennslustund. Á JÓLUNUM ÍÍJÁLPAST j ALLin A» — Nú eru jólin að korna, er þá | ekki mikið að ge'ra á sjúkrahús- unum? 1 — Þá hjálpast allir oð, svo það I verður ekld svo erfitt. Auðvitað er þá unnið eins og aðra daga. Hjúkrunarnemarnir koma þá« af . námskeiðúnum og vinna á deild- unum. Náttúrlega mæðir þá mést | á deildarhjúkrunarkonunum. Það | er revrit að gera al!t serii hægt er til þess að gleðjá þá sjúkl- | inga sem fá ekkí að fara hqim i yfir jóhn. Það eru látin jólatré inn í ailar barnastofurnar- iog j margar aðrar. Gangarnir og dag- i stofur sjúklinga og nemenda &u ; einnig prýddar með jólatrjáfn. I Það fara fram guðsþjónustur á —■ Ljósm. Ól. K. M. | « Framh. á bls. 15

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.