Morgunblaðið - 11.04.1956, Síða 8

8
MUKGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 11. apríl 1936
í>r§»l>lW>iífo
(Jtg.: H.í. Arvakur, Reykjavík,
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason fré Vigui
Lesbók: Árni Óla, sími 3045
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsaon.
Ritstjóm, auglýsingar og aígreiösla
Austurstræti 8. — Sími 1606.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanland*
f lausasölu 1 króna eintakið
ÚR DAGLEGA LÍFÍNU
S
ano
X
anza
óyng-ur á ný
Utonríkis- og öryggismálin
eiga ekki að vera pólltískt
kosningabitbein
MEGINHLUTA íslendinga er
nú orðið það ljóst, að Fram-
sóknarflokkurinn hefur gert ut-
anríkis- og öryggismál íslands að
pólitísku kosningabitbeini. Hann
hefur rofið einingu lýðræðis-
flokkanna um þessi þýðingar-
miklu sjálfstæðismál og notað
kommúnista og fylgilið þeirra til
þess að rjúfa samvinnu lýðræðis-
aflanna og sniðganga samninga
Islands við bandalagsrfki sín.
Hver er ástæða þess að Fram-
sóknarflokkurinn hefur hagað
gerðum sínum svo ábyrgðarlaust
og heimskulega?
Til þess að finna hana er
nauðsynlegt að líta nokkuð um
öxl. Framsóknarmenn urðu fyr-
ir miklum vonbrigðum í síðustu
Alþingiskosningum. Þeir höfðu
gert sér miklar vonir um, að
vinna verulega á. En niðurstaðan
varð sú, að þeir töpuðu tveimur
kjördæmum, einu í Reykjavík til
hins nýstofnaða Þjóðvarnar-
flokks og Vestur-Skaptafells-
sýslu til Sjálfstæðisflokksins. —
Á valdi óttans
Síðan þetta gerðist hafa Fram-
sóknarmenn algerlega verið á
valdi óttans við áframhaldandi
atkvæðatap. Hræddastir hafa
þeir verið við Sjálfstæðisflokk-
inn og Þjóðvamarflokkinn. Þeir
þorðu að vísu ekki að neita
stjómarsamvinnu við Sjálfstæð-
ismenn um rafvæðingu landsins
og raforkutillögur Jóns Þorláks-
sonar og Jóns á Reynistað, um-
bætur í húsnæðismálum og á-
framhaldandi atvinnulífsupp-
byggingu. En þeir gengu nauð-
ugir og hræddir út í þetta sam-
starf og téðu tækifæris til þess
að svíkja það. Hinir „bæjar-
radikölu" í flokknum ólu stöð-
ugt á rógi um Sjálfstæðisflokk-
inn og töldu nauðsyn bera til
þess að elta Þjóðvarnarmenn
uppi, með því að nálgast stefnu
þeirra í utanríkismálunum. —
Þannig ætlaði Framsókn sér að
koma hinum nýja flokki fyrir
kattarnef.
Úrræðið sem til var gripið
í þessu skyni varð svo það,
að rjúfa einingu lýðræðis-
flokkanna um öryggismálin og
reyna að láta líta svo út, að
Sjálfstæðisflokkurinn vildi
einn standa við þá stefnu, sem
lýðræðisflokkarnir höfðu all-
ir markað cg skipað sér um.
Ábyrgðarlaus
málsmeðferð
Allir iýðræðisflokkamir hafa
frá upphafi verið þeirrar skoð-
unar að hið erlenda varnarlið
ætti ekki að dvelja hér stund-
ir.ni lengur en öryggi fslands og
bandalagsþjóða þess krefðist. —
Um þessa skoðun ríkti ekki og
ríkir ekki enn allra minnsti
ágreiningur milli lýðræðisflokk-
anna. Það er hin ábyrgðarlausa
meðferð Framsóknarmanna á
þessum þýðingarmiklu málum,
sem ágreiningurinn stendur um.
Utanríkisráðherra Framsóknar
'minnist ekki á það einu orði i
'ríkisstjórninni, að flokkur hans
byggist beita sér fyrir uppsögn
' vamarsamningsins án þeSs að
hafa nökkurt sámráð við banda-
lagsþjóðír okkar um öryggishlið
þess, eins og gert var þegar varn-
arsamningurinn var gerður árið
1951. Hann gerir hvorki ríkis-
stjórninni né Alþingi nokkra
grein fyrir þeim breyttu við-
horíum, sem hann telji vera fyr-
ir hendi.
Sjálfur samþykkir hann á
fundi Atlantshafsbandalagsins
, 16. desember s.l. a.ð þörf sé
aukinna varna hinna frjálsu
! þjóða og að „andinn frá Genf“
: breyti þar engu um.
Nú telur þessi sami utanríkis-
ráðherra, að einmitt „Genfar-
j andinn“ réttlæti þá stefnu, sem
flokkur hans héfur tekið í ör-
yggismálum íslendingaM
Þannig stangast allt á hjá
hinni ráðlausu og ábyrgðarlausu
utanríkisforystu Framsóknar-
flokksins.
Ástæða þess er einfaldlega sú,
að það er óttinn við atkvæðatap,
sem ræður öllum gerðum henn-
ar.
Það er þannig ekki umhyggjan
fyrir öryggi og hagsmunum ís-
lands og íslenzku þjóðarinnar,
sem ráðið hefur aðgerðum Fram-
sóknarmanna í öryggismálunum
heldur pólitísk spákaupmennska.
Þetta er ömurleg staðreynd,
sem þó verður ekki sniðgengin.
Hún blasir við augum allra
hugsandi manna í dag.
Heimurinn mátti ekki
vita það
Það sýnir furðulega ósvífni'
þegar málgögn Framsóknar
fjargviðrast yfir því, að frétta-
ritarar erlendra fréttastofnana
hér á landi skuli hafa látið öll
sjónarmið gagnvart því, sem
gerzt hijfur í öryggismálunum á
Albingi, koma fram í skeytum
smum. Það er sannað að frétta-
ritari Reuters hér á landi hefur
sent fréttastofu sinni ítarlegt
st.aðfest. samtal við utanrikisráð-
herra íslands. þar sem túlkuð er
greinileva afstaða hans og Fram-
sóknarflokksins Svo ætlar Tím-
inn að ærast yfir því, að einnig
hefur verið skvrt frá siónarmið-
um annarra flokka í þessu máli.
Mikill hluti íslendinga lítur á
sambvkkt þá, sem Framsókn
beitti sér fyrir á Alþingi sem
hreina kosningabrellu. Vitanlega
bar fréttaritaranum að segja frá
þeirri skoðun eins og öðru, sem
máli skipti.
Tíminn hefiir þessvegpia
krafizt hess að fréttir af kosn-
ingabralli flokks hans yrðu
ekki sagðar út um heiminn.
Það er hann sem hefur krafizt
þess að fréttir héðan væru
falsaðar. Þeir, sem sagt hafa
frá því, sem gerzt hefur og
frá þeim sjónarmiðum, sem
uppi eru meðal íslendinea,
hafa hins vegar gert skyldu
s:na við heiðarleean og hlut-
lausan fréttaflutning. .
Það er rétt, sem beir Ólafur
Thors og Jóhann Hafstein bentu
á í ræðum sínum um öryggis- •
málin í fyrrakvöld. að það eykur
ekki á virðingu íslands, hvoiki,
inn á við né út á við, ef við
hættum öryggi okkar og ná-
grnnnaþjóða okkar mrð þvf áð
hafa varnarmálin að bitbeini. í
koshirígum. En Framsóknarflökíc-
urinn hefur gert sig sékan' um
það ábyrgðarlausa ath&fi.
♦ MARIO LANZA er nú aftur
kominn á kvikmyndatjaldið. Eins
og kunnugt er hefur hann ekki
leikið í kvikmyndum í nokkur ár,
en fyrir skömmu tókust samning-
ar íneo nonum og emu kvik-
myndafélaganna í Hollywood, og
fyrsta myndin er begar komin á
markaðinn. Við höfum flest séð
Lanza í kvikmynd, og einna fræg-
astur hefur hann orðið fyrir leik
sinn í myndmni ndisiegasta
nótt ársins“.
★ ★ ★
♦ MARIO LANZA er Banda-
rikjamaður — af ítölsku bergi
brotinn. Sagt er, að hann hafi
verið einn mesti húðarletingi til
vinnu, sem fæðst hefur undir
sólinni, því að hann hatði aldrei
unnið handartak, þegar hann hélt
upp á 20 ára afmæli sitt. Ekki
var það vegna þess, að hann væri
af ríku fólki — heldur var hann
einkabarn, sem pabbi og mamma
vildu gera allt fyrir. Þótt undar-
legt megi virðast hefur Mario
atdrei lært að syngja, og getur
naumast lesið nótur. Fram til
tvítugs er sagt að hann hafi aldrei
ge"* annað en hlusta á hljóm-
plötur, og hafi Caruso verið uppá
haldssöngvari hans. Frá morgni
til kvölds lék Mario Caruso-plöt-
ur — og söng með. Hann vildi
verða söngvari, en hafði hvorki
efni á því, eða nennti að læra.
★ ★ ★
♦ EN þannig hagaði atburðarás-
inni, að Mario komst í kynni við
umboðsmann kvikmyndafélags
eins í Hollywood — og urðu þeir
hrifnir af hinni geysilega þrótt-
rnixiu rödd, sem Mario bjó yfir.
Jæja, Mario söng — og söng, og
var vel fagnað. Hann fylltist of-
metnaði og varð nær óviðráðan-
ttgur. Að toKum íór svo, að for-
ráðamenn kvikmyndafélagsins
gáfust algerlega upp á því að
lidia hann — og nú lagðist hann
i öskustóna á ný.
★ ★ ★
A EN nú er hann aftur í Holly-
wood, eins og áður segir. Þessi
n ia mynd fjallar um ungan
fátækan mann, sem hefur efni-
lega söngrödd — og það er auð-
vitað Mario Lanza. En hann hitt-
ir unga, fallega og ríka stúlku
(Joan Fontaine), eins og lög gera
ráð fyrir í kvikmyndum, og hjálp
ar hún honum til mennta. Síðan
takast með þeim miklar ástir •—
og er þá kysst og faðmað í all-
mn
á að koma fram í fyrsta óperuhlut
i.)u — Utello í Metropolitan
óperunni í New York, bregst hon
um KjdiitUr — og strýKur hann
með myndhöggvara nokkrum
suður til Mexico. Þar leggst hann
' hh/al?an.J,i shripar:
„Hann virðist ætla að brjóta allt,
i<egar hunn opnar munninn".
í óreglu — og drekkur mikið.''
Nokkrir metrar af filmu sýna
Mario ofurölvi, en þá heíjast koss
arnir á ný, því að ekki er hörgull
á seniorítum í Mexico.
Barnavagnar
í umferðinni
IBRÉFI frá „Báru“ segir m.a.:
„Kæri Velvakandi!
Fyrir alllöngu sá ég í þættinum
þínum ávítur til mæðra, hve óvar
lega þær færu að, er þær ækju
barnavögnum um götur bæjarins.
Það væri algengt hjá þeim, þegar
þær t.d. ækju niður Laugaveg-
inn, að aka barnavagninum á
sjalfri akbrautinni innan um alla
hina öru og hættulegu bifreiða-
umtex'ð.

Það má víst vera, segir Bára,
að þetta geti verið hættulegt. en
samt eru þess aðeins örfá dæmi,
að af þessu hafi orðið nokkur
slys. En ég skrifa þetta bréf til
þess að segja þér, að við eigum
ekki margra kosta völ. Sums-
staðar eru gangstéttir svo mjóar,
að barnavagn kemst ekki fyrir á
þeim. En þó er það annað sem
veldur enn meira, að það er ekk-
ert þægilegt, þegar við mæðurnar
ökum barnavagni um göturnar að
þurfa sífellt að vera að fara upp
á gangstéttir og ofan af þeim.
Slakki á götuhornum.
G skal benda þér á það, að ef
ég ek barnavagninum mínum
innan frá Snorrabraut, eftir
Laugaveginum, Bankastræti og
Austurstræti, að Morgunblaðs-
húsinu, þá þarf ég hvorki meira
né minna en 26 sinnum að aka
vagninum upp á gangstétt og nið-
ur af gangsfétt aftur. En. gang-
stéttarbrúnirnar á þessari leið eru
nær allar mjög háar og erfitt að
mjaka vagni yfir þær.
En þess vegna skrifa ég þér, að
ég vildi biðja þig um að koma á
framfæri tillögu frá mér um það
að sá háttur verði tekinn upp á
götuhornum, að svolítill slakki
mátúlegur að breidd fyrir barna-
vagna verði gerður til þess að
gera leiðina greiðari fyrir okkur
mæðurnar. Þetta myndi ekki
kosta mikla breytingu, aðeins um
60 cm. breitt skarð í brúnina og
slakka frá því. Ef þetta væri gert,
þá er ég viss um, að sá siður yrði
niður lagður, að mæður aki
barnavagni sínum um akbraut
bifreiða með öllum þeim hætt-
um.
Bára.
Verkfræðingum
til athugunar.
EG þakka Báru bréfið og vil
taka undir tillögu hennar. Ég
vildi bæta því við um leið, að
verkfræðingar, sem eiga að
teikna og sjá um götulagningu
verði skyldaðir til þess að aka
sjálfir barnavagni um bæinn
svona einn dag á ári, til þess að
kynnast þessu af eigin raun Hér
eins og á svo mörgum öðrum
sviðum, skortir á að sérfræðing-
arnir afli sér raunhæfrar reynslu
með því að taka sjálfir þátt í
hinu daglega lífi og striti fólks-
ins.
„Jetta“ fyrir „þrýstilofts
flugvél“?
NÚ er ég strax farinn að fá bréf
varðandí þetta voðalega orð
„farþegaþrýstiloftsflugvél", en ég
hét sem kunnugt er 250 kr. verð-
launum, hverjum þeim sem fyndi
nýtt og handhægt orð yfir þetta.
Ég ætla ekki strax að fara að
segja frá þeim uppástungum, sem
fram hafa komið, er ekki ánægð-
ur með neina. En getur hugsazt að
það sé hægt að finna einhverja
útleið með einni tillögunni, sem
fram hefur komið. Það er að taka
bara upp enska orðið „jet“ og
kalla þrýstiloftsflugvél ,Jettu“,
þ. e. „jetta, um jettu, frá jettu,
til jettu“ og þá yrði sagt „far-
jetta" og „stríðsjetta".
Þetta er að sjálfsögðu ákaflega
stutt og handhægt orð. En ég er
einnig vantrúaður á, að þetta orð
nái nokkurri festu í málinu. Það
er frekar óviðkunnanlegt orð. En
getur nú ekki verið, að einhvers
staðar í nánd við þetta orð finnist
hliðið að þessu máli. Ég beini því
til hins margfróða og smekkvísa
íslenzka almennings, sem t.d.
leiddi hið ágæta orð „jeppi“ af
bandaríska orðinu „jeep“ að
Kjálpa nú til og Senda sínar til-
lögur.
★ ★ ★
* SENNILEGA kemur myndin
hmgao mnan sicainms, svo ao eKKi
er vert að haida lengra áxram. En
ohætt er að íullyröa, að her er
enginn mysuostur á ferðinni, ef
marKa ma urnxnæxi DanuaxiSKra
blaða. Segja þau myndina mjög
sKemmtnega, „þó að Mario leiki
aidi'ei nema á exnn veg". Söngur-
inn er sá sami og áður, en hvað
um það — morgum Iinnst hann
skemmtilegur. „Hann er allt of
sxenvUi — segja ixestir — „og
hann virðist ætla að reyna að
brjoia axxc, þegar nann opnar
rnunnmn". Einn gagnrynendanna
sagði jafnvel, að hann þyrfti ekki
að opna murxninn, til þess að tjá
krafta sína, því að hann „virðist
ætla að kasta píanói upp á tiundu
hæð, þegar hann xyftir annari
augabrúninni". En Mario Lanza
skellir skollaeyrum við öllu slíku.
Hann veit hvað hann vill — og
hann veit hvað hann er. Hann er
ekKi sardina í lokaðri dós.
Eijúi fbgvéjariRaar
sprakk í icdinpu
EGILSSTÖÐUM, 10. apríl. — Um
hádegisbilið í dag vildi óhapp
til er ein af Dakotaflugvélum
Flugfélags íslands var að lenda
hér. Engan sakaði þó. Þegar flug-
vélin settist sprakk hjólbarðinn
á hægra hjóli flugvélarinnar.
Flugstjórinn í þessari ferð var
Pétur Pétursson óg átti ég sam-
tal við hann í dag um þetta
óhapp. Kvaðst Pétur hafa orðið
þess var er flugvélin snerti flug-
brautina, að hjólið var sprungið
og því hafi flugvélin látið mjög
illa að stjórn í lendingunni og
rann út í aðra brún flugbrautar-
innar, en flugstjórinn kvað ekki
neina hættu hafa verið á ferð-
um.
En af sjónarvotturn hér er það
talið, að við hafi þurft sérstakt
snarræði flugstjórans til þess að
bjarga flugvéiinni frá meiri hátt-
ar skemmdum, en hún er ó-
skemmd þar sem hún stendur á
flugbrautinni. í kvöld er væntan-
leg flugvél frá Reykjavík með
varahjók — Á.