Morgunblaðið - 19.05.1956, Qupperneq 9

Laugardagur 19. maí 1956
MORGUN BLAÐIÐ
Konan i haráttusœfinu
a lista Sjálfstœðssmanna
Stull heimsókn á heimiii frú RagælsikSar
Heigadóltur, sem er i
ÞÆR konur eru ekki margar,
sem átt hafa sæti á Alþingi ís-
lendinga. Ingibjörg H. Rjarnason
skólastjóri var fyrsta íslenzka
konan, sem settist á þingbekki.
Hún var kosin árið 1923 og átti
sæti á þingi fram til ársins 1930.
Var hún landkjörin. Síðan átti
Guðrún heitin Lárusdóttir sæti á
þingi árin 1931 til 1938.
Þá átti frú Kristín Sigurðar-
dóttir sæti á Alþingi í um það
bil tvö kjörtímabil sem landkjör-
inn þingmaður og varaþingmað-
Ur Reykvíkinga.
Frú Auður Auðuns, forseti bæj
arstjórnar Reykjavíkur, hefur
einnig tekið sæti á þingi sem
varaþingmaður um stuttan tíma.
Allar eru þessar konur úr
Sj álfstæðisflokknum. Sjálfstæðis-
flokkurinn var fyrstur íslenzkra
etjórnmálaflokka til þess að fá
konum öruggt sæti á framboðs-
listum.
Enn fremur hafa átt sæti á
þingi um skemmri tíma þær
Katrín Thoroddsen læknir, Rann-
Veig Þorsteinsdóttir lögfræðing-
Ur og Soffía Ingvarsdóttir hús-
frú.
HNG KONA
í BARÁTTUSÆTINU
Við alþingiskosningarnar, sem
fram fara 24. júní í sumar verður
ung og glæsileg kona í barátt'u-
eætinu á lista Sjálfstæðismanna
i Reykjavík. Það er frú Ragn-
hildur Helgadóttir, sem skipar 5.
sætið á listanum. Hún er fædd
hér í Reykjavík 26. maí árið
1930. Foreldrar hennar eru frú
Kristín Bjamadóttir og dr. Helgi
Tómasson yfirlæknir. Er móðir
hennar látin íyrir nokkrum ár-
um.
Ragnhildur Helgadóttír tók
stúdentspróf árið 1949.
Innritaðist hún síðan í
Háskóla íslands og hóf þar laga-
nám. Fyrra htuta prófi lauk hún
1954 og býr sig nú undir em-
bættispróf. Einnig hefir hún unn-
ið með nárni sínu. Hún er gift Þór
Vilhjálmssyni, sem einnig stund-
ar taganám við Háskólann. Eiga
þau hjón tvö börn, Helga, sem
nýlega er orðinn 5 ára, og 5
mánaða dóttur, sem heitir Inga.
LÍTH) OG LÁTLAUST
HEIMILI
Mbl. leit sem snöggvast inn á
heimili þessara ungu hjóna í gær.
Þau búa í gömlu timburhúsi, sem
er bakhús við Laugaveg 66. Hafa
þau þar íbúð, sem er 3 herbergi
og eldhús. Þar eru nokkur mál-
verk og teikningar á veggjum
Og mikið af bókum. Á meðan ég
stend við og drekk kaffisopa, þarf
frú Ragnhildur tvisvar að
skreppa niður vegna þess að grát-
ur heyrist í barnavagni í garðin-
um bak við húsið.
En gráturinn þagnar og hús-
móðirin kemur upp í stofuna að
nýju.
Frú Ragnhildur Helgadóttir er
hlédræg og hæglát kona. En hún
hefur haft áhuga á félagsmálum,
allt frá bernzkuárum. Þegar hún
var í Menntaskólanum í Reykja-
vík hafði hún forystu um að
Stofna Málfundafélag mennta-
skólastúlkna og var fyrsti for-
maður þess. Var markmið þess
að veita menntaskólastúlkunum
fræðslu og æfingu í meðferð fé-
lagsmála. Þetta skólakvenfélag
starfaði um skeið af þrótti og
áhuga.
í Háskólanum hefur frú Ragn-
hildur Helgadóttir tekið tölu-
verðan þátt í stjórnmálabaráttu
stúdenta. Hún hefur verið vara-
formaður í Vöku, fél. lýðræðis-
sinnaðra stúdenta. Ennfremur
átti hún sæti í stúdentaráði árið
1954—55. Mun hún vera fyrsta
konan, sem þar hefur átt sæti:
Meðal skólafélaga sinna hefur
hún notið trausts og vinsælda.
Auk þessa hefur Ragnhildur
starfað í KvenstúdentaféJagi ÍS-
lands og á hún sæti í stjóm þess.
Frú Ragnhildur Helgadóttir.
— Ljósm. Mbl. Ól. K. M.
Er ég ræddi við frú Ragnhildi
barst talið að þátttöku kvenna
í stjórnmálum. Hafði hún, svo
sem vænta mátti, margt um
það að segja og lagði áherzlu
á, að það væri í raun og veru
skylda allra einstaklinga
kvenna og karla, að gera sér
grein fyrir stjórnmálum lands
síns. Hún taldi, að stundum
væri fuilmikið gert úr- sér-
stöðu kvenna, og væri senni-
lega oft þess vegna, sem ung-
ar konur væru tregar til þátt-
töku í stjórnmálum. „Vissu-
lega er ekkert starf eftirsókn-
arverðara og gleðiríkara en
að hugsa, um börn og heimili,
en mér finnst, að meiri þátt-
taka kvenna í opinberum mál-
um geti iðulega samrýmzt þvi,
og starfskraftar þeirra þannig
nýtzt betur í þágu þjóðarinn-
ar“.
VEL MENNTUÐ
OG GEÐÞEKK KONA
Þannig komst frú Ragnhildur
Helgadóttir að orði, þegar Mbl.
leit inn á heimili hennar í gær.
Þessi unga og geðþekka kona,
sem er prýðilega menntuð, er
áreiðanlega mjög vel til þess
fallin að taka sæti á Alþingi sem
fulltrúi ísl. kvenna. Sjál’f hefur
hún ekki sótzt eftir þ\ú að takast
þann vanda á hendur, sem felst
í framboði hennar. En hún hefur
haft áhuga á félagsmálum og
þekkir sjónarmið og afstöðu ís-
lenzkra kvenna til þjóðfélags-
málanna. Hún er glæsilegur
fulltrúi þeirrar æsku, sem á að
erfa landið.
Síðar mun henni gefast tæki-
færi til þess að ræða áhugamál
sín, íslenzkra kvenna og æsku-
fólks. Hér hefur aðeins verið
brugðið upp skyndimynd af
yngsta frambjóðanda Sjálfstæð-
isflokksins við þessar kosningar,
sem jafnframt er eina konan,
sem líkur eru til að nái kosn-
ingu í sumar.
Reykvískum kjósendum er það
áreiðanlega ánægjuefni að eiga
þess kost að stuðla að því með
atkvæði sínu, að frú Ragnhildur
Helgadóttir nái kosningu sem
þingmaður Reykvikinga hinn 24.
júní. S. Bj.
Ferming í Akraneskirkju
20. nvai.
(Séra Jón M. Guðjónsson)
FERMINGARBÖRN:
kl. 10,30 f.h.
STÚLKUR:
Aldis Lárusdóttir, Htiðarbraut 34
Árný Hafstein Kristjánsdóttir,
iSuðurgötu 115.
Brynja Pétursdóttir, Merkuteig 4.
Díana Bergmann Valtýsdótir,
iSunnubraut 16.
Elín Björg Magnúsdóttir Vestur-
götu 7!lib.
Elsa Jónsdóttir, Laugavbraut. 28.
Emih'a Ásta Júlíusdóttir, Vestur-
götu 43.
Friða Ragnarsdóttir, Sandabr. 6.
Friðgerður Lilja Jóhannsdóttir,
Suðurgötu 40.
Guðriður Halldóra Halldórsdóttir,
Kirk.jubraut 51.
Guðrún Gunnardóttir, Steinstöð-
um.
Guðrún Hallvarðsdóttir, Vestur-
götu 87.
Guðrún Erla Jóbannsdóttir,
iSkagabraut 8.
Gunnur Axelsdóttir, Merkigerði 2.
Ingibjörg Fanney iSigui’ðardóttir,
Kirkjubraut 36.
Margrét Halldóvs Armannnsdótt-
ir, Sóleyjargötu 10.
Ragnhildur Jón:na Sigurðardóttir,
Bjarkagrund 11.
DRKNGI.R:
Atli Marinósson, Suðurgötu 97.
Björn Ingi Finsen, Vesturgötu 42.
Björn Sævarr Ingvai-sson, Still-
holti 11.
Dagbjartur Kort Dagbjartsson,
Melteig 8.
Davíð Þjóffleifsson, Skólabraut 19.
Erlendur Daníelsson, Vesturg. 146
Gilbert Már iSkarpíhéðinsson,
Kirkjubraut 53.
Grétar Vésteinsson, Laugarbr. 26.
Vésteinn Vésteinsson, Lauga-
braut 26.
Guðjón Guðmundsson, iSuðurg. 34.
Guðmundur HIHelgi Sigurðsson,
Kirkjubraut '7.
Gunnar Hjörtur Gunnaisson,
Vesturgötu 111.
Hörður Þórleifsson, Bjarkargr. 15.
Jakob Hendrik Daníel MattMas-
son, Jaðarsbraut 11.
Janus Hafsteinn Engilbertsson,
iSuðurgötu 122.
Jón Róbeit Jónsson, Heiðarbr. 39.
Þórður Árnason, Suðurgötu 16.
STÚLKUR:
kl. 2.00 e.*».
Ásdis Berg Einarsdóttir, Skaga-
braut 34.
Guðrún Fríða Júliusdóttir, Bakka-
túni 24.
Halldóra Jónsdóttir, Bakkat. 22.
Hansíija Hannesdóttii', Suðurg. 23.
Hansína Þói-arinsdóttir, iSuðurg-
götu 106.
Framb. á bls. 12
Stöðvuii varnarframkvæmdamka
oy undran Framsóknar
TÍMANUM brá í brÚK í fyrraiiag við þá frétt „í síðasta. eirjtata'*
(blaðið meinar töhiblaði) „The White Falcon“, að hermála-
ráðuneyti Bandaríkjanna hefði ákveðið að fresta um óákveðmtv
tíma öllum framkvæmdmrri á íslandi, sem ekki hefðu ems. vsaiði
gerðir samningar um, þar á meðál hafnargerð í Njarðvífc. Síig^
blaðið að þessi áhvörðun hefði verið tekin vegna „óvissu um fym-
ætlanir íslands í sambandí við varnarliðið", og fór ekki dult
undrun sína yfir því, að Bandaríkin skyldu haga sér svona „áðær
en íslenzka ríkisstjórnin hefur sent formlega kröfu um endurskoðiuiv
samningsins ‘ um varnarmálin.
í gær er svo komið annað hljóð í strokkinn hjá Tímanum. Heföv
blaðið áttað sig á þvi að ekkí færi vel á því að undrast né hneykst-
ast, og segir nú: „Ákvörðunin sjálf kemur ekki á óvart.“
HVAÖ HÖFDUM VIÐ GERT FYRIR OKKUR?
Eigi að síður verður samt að teljast í meira máta athyglteveri
að í fyrstu skuli hafa dottið yfir Timann við fregnina um stöðvun
varnarframkvæmda, og blaðið hafa sagt frá henni í önugiam t«n,
„Af hverju er blaðið svona undrandi og gramt?“ spyr ÞjóðvIIjimn,
„Er það ekki beín og sjálfsögð og ánægjuleg afleiðing af ákvörðnn
Alþingis að Bandarikin hætti hernaðarframkvæmdum sinum her
á landi?“ Oft heíur Þýóðviljínn spurt óskynsamlegar.
En tónninn í Tima-frásögninní var allur eins og blaffiið víúúí
spyrja: Hvað höfum við gert fyrir okkur — hvers eigum við að
gjalda? Hver hefur eíginiega beðið Bandaríkin að staldra. við
liugsa ráð sitt meðan þau biða eftir næstu kveðju frá okhur islenét
ingum? Gæti ekki hugsazt að við vildum gjarnan fá t. d. þessa
höfn í Njarðvík áður en herlnn fer af landi burt? Væri ekki clíkt
meiri háttvísi af stjóm Bandarikjanna að halda áfram að sóa mill-
jónum af fé amerísfcra skattborgara í varnarframkvæmdir á ístewdi
— þangað til við segjum „forrolega" að nú megi þeir fara?
Eða væri kannske efeki hugsanlegt að varnarmálin hefði aðeíns
verið höfð að leiksoppi og kosningabrellu af þingmeiriMatasÆLm
og því gersamlega óþarfi að taka þíngið á orðinu?
TIMINN ÁTTAR SIG
En, sem sagt, dagínrs. eftir áttaði Tíminn sig á því, að hanm naiúii
ekki undrast, varð að láía eins og ekkert hefði komið flatt nrpp á
hann. Má jafnvel segja að eftir hótun Alþingis um samnmgsuppúm
hafi stjórn Bandaríkjanna ekkí getað sýnt okkur öllu sjálísagfer*
kurteisi en að draga í bili úr framkvæmdum á íslandi, þangaí'; ttl
sýnt yrði hvort samníngnum yrði sagt upp. Byrjun hafnargerðav
í Njarðvík, eins og nú er komið, hefði ekki lýst mikilíi
af hálfu Bandaríkjanna fyrir þeirn þingmeirhluta sem stóð 20
hótuninni um samningsuppsögn.
Kannske áttar þessi þingmeirlhluti, og blað utanríkisráðherraias,
sig á fleiru í sambandi við ákvörðunina um stöðvun varnaríram •
kvæmda.
Aðgerðir okkar i varnarmálum eiga auðvitað ehtó' '20
stjórnast af neínum bragsmunum af verklegum framkvæmö
um né mannvirkjnm í sambandi við varnir landsins. Varnar ■
samningurinn vi® Bandaríkin var gerður án nokkurs tilfita
til slíkra hagsmuna, og þegar þeirri spurningu skal svara,
hvort eða hvenær skuM segja samningnum upp, þá msiMi
allt önnur rök en fjárhagsleg öllu skipta þegar til úrelita
kemur.
En vel skyldum við Íslendíngar hugsa ráð okkar um allar a@
ferðir og aðgerðir í þessum máium. Okkur hættir við að haWa
að við séum eina þjóð í heími, sem er viðkvæm fyrir því, hvernig
fram er komið við hana. En svo er ekki, allar þjóðir eru viðkvænft •
ar í þeim efnum. Líka stórþjóðirnar.
J Það eru engin líkindi til þess að okkur farnist þá bezt i utam-
ríkismálum, ef víð temjum okkuw að þjösnast áfram, án þess
lita til hægri né vinstri, án þess að ráðgast við okkur vinveiíta-v
þjóðir, og það enda þótt samvinnutengsl eða jafnvel beinar sanœ-
ingsbundnar skyldur bjóffi að svo skuli gert.
KOM ÖLLUM Á ÓVART
I Samþykkt. Alþingis um væntanlega samningsuppsögn, ef ekki
verði farið að óskum okkar um breytmgar, var gerð án þess aö
ráðgast við hin rikín i Atlantshafsbandalaginu, né Bandaríkin sét
staklega, sem tekið hafa að sér varnir landsins. Tillögunni var svo
að segja fleygt inn s þingið að lítt hugsuðu máli á síðustu stendw
rétt undir þinglok. Hún kom öllum öðrum þjóffum á óvart.
Okkur sæmir þvi lítt að undrast þó að þeir taki ákvariD
anir án þess að bera þær undir okkur. Og engu blaði fer vev
en blaði uíanríhisráðherrans að reka i rogastans — líkt
viff ættum heimtímgu á óskertum fjáraustri Bandaríkjanna
í hervarnir á íslandi, alveg án tillits til þess hversu viðkunu -
anlega okkur þóknast. að koma fram við bandalagsþjóðiv
okkar.
Kappreiðar Fáks
KAPPREIÐAR Fáks fara fram
2. hvit.asunnudag, svo sem venja
hefur verið. — Að þessu sínni
kemur Gnýfar, hinn kunni kapp
reiðahestur Þorgeirs í Gufunesi
aftur fram á sjónarsviðið, en
hann lét sig vanta síðastliðið ar,
eins og menn muna. N;ú keppir
hann við bróður sinn, „Fána“,
sem vann 350 metrana i fjar-
veru bróður síns. Má búasfvið
harðri og spennandi keppni, því
engin er annars bróðir í leik
í öðrum riðli 350 meíranna
eigast við Blakkur Þorgeirs í
Gufunesi og Bleikur Guðmundai
Agnarssonar, er vann 300 meír-
ana í fyrra. Er ógerningur að
spá fyrir um úrslitin þar, en
keppnin verður spennandi.
Á skeiði reyna sig seíðgarpar
sem mikils má af vænta, eftir
þvi sem fram hefur kornið á æf-
íngum.
Fákur er. nú að koma sér upp
auknu og betra svæði og er girð
ing um hið nýja svæði þtgar
háfin. Má búast við fjölmenni og
spennandi keppni að þessu sirmi.