Morgunblaðið - 19.10.1956, Síða 20

20
MORGVNBLAÐIÐ
Föstudagur 19. oltt. 1956
LOUIS COCHRAN:
SONUR HAMANS
Framhaldssagan 56
'oergi sonar síns, greip svo í aðra
ixl hans og hristi lítillega, til þess
rð vekja hann.
Lije reis upp við dogg og leit
i móður sína blóðhlaupnum aug-
um og var nokkra stund að átta
sig:
Svo muldraði eitthvað ógreini-
ega í honum og hann velti sér
yfir á hina hliðina.
„Viltu ekki fá þér svolítinn
matarbita, Lije? Hérna kom ég
með nckkur egg handa þér og of-
urlítinn kjötbita.“
Hún rétti að honum handklæði
úr grófu efni, vætt í köldu vatni.
„Svona nú, drengurinn minn.
Leyfðu mér nú að þvo þér í fram-
an, eins og þegar þú varst lítill."
Hún ætlaði að fara að strjúka
honum um andlitið með vota
handklæðinu, en þegar hún gerði
sig líklega til þess, kastaði Lije
sér aftur á bak upp að þilinu.
„Farðu burtu“, tautaði hann á
milli þrútinna varanna. — „Farðu
burtu og láttu mig í friði.“
„Svona, Lije —“
„Leyfðu mér að sofa í friði,
heyrirðu það. Ég vil fá að sofa
í friði.. “
Hún þokaði sér frá rúminu,
nokkuð treglega samt. Svo barð-
ist hún við að byrgja inni tráin,
sem sóttu fram á hvarma hennar
og fór að bera vatn til hryssanna,
sem nú kepptust við að bíta gisið
grasið í kringum trén, er þær
voru tjóðraðar við.
Hryssurnar drukku af mestu
áfergju og lögðu kollhúfur með
eyrunum, eins og þær grunuðu
þessa undarlegu persónu, sem
bograði þarna fyrir framan þær
um græsku og þegar gamla kon-
an ætlaði að strjúka hina fín-
gerðu flipa með löngum fingur-
gómum sínum, létu þær skína í
hvítar, sterklegar tennurnar, svo
að hún kippti að sér hendinni og
hörfaði frá dýrunum.
Einni klukkustund síðar þegar
hún gægðist inn í herbergi sonar
síns, var rúmið hans tómt og þótt
IÍTVARPIÐ
hún gerði nákvæma leit í öllum
herbergjunum þremur, gat hún
hvergi fundið nokkur merki eftir
hann. Jafnvel hatturinn hans var
horfinn og þegar hún gekk út úr
húsinu, út í bjart sólskin hins
kalda dags, sá hún að svæðið um-
hverfis trén var autt, enginn vagn
engir hestar. Hann hafði farið
með vagninn til að skila honum,
eins og hann hafði lofað Dink
lcvöldið áður og þegar miðdegis-
verðartími nálgaðist myndi hann
koma heim aftur, matlystugur og
skapbetri.
En tveimur klukkustundum eft
ir að miðdegisverðarborðið hafði
verið vandlega tilreitt, með leif-
unum af stöngulberjabúðingnum
við hliðina á diski Lijes og hann
lét enn ekkert til sín heyra, ýtti
hún tindiskinum til hliðar. Hún
var slöpp og máttlaus eftir kvöld-
slarkið og kastaði sér á grúfu út
af í flet sitt og brast í þungan,
sáran grát með djupum ekkasog-
um, í fyrsta skipti í marga mán-
uði.
Það var nokkuð liðið fram á
kvöldið, þegar Lije birtist aftur,
hattlaus, með skyrtuna frá-
hneppta á brjóstinu, buxurnar
ataðar í leir og í hendinni hélt
hann hátt á lofti hrúnleitri pott-
flösku, sem hún vissi að hlaut að
koma frá veitingasölu Dinks og
hvergi annars staðar.
Alla nóttina lá Lije inni í
þröngu litlu svefnkompunni
sinni, hreyfingarlaus að mestu,
en stundum tautandi óskiljanleg,
sundurlaus orð með drykkju-
mannslegu æði og öðru hverju
stulaðist hann um herbergið eins
og í örvæntingarfullri leit eftir
einhverju, sem honum var ger-
samlega fyrirmunað að höndla.
Og þegar loks dagur rann og
ekkert hljóð heyrðist úr herbergi
hins drukkna manns, fór móðir
hans í ofboði á fund Dinks, til
þess að leita hjálpar hans.
Með stálfleyg og þéttu átaki
veittist Dink næsta auðvelt að
ýta niður tréhaldinu, sem lokað
gluggahleranum og svo störðu
þau bæði eftirvæntingarfull inn
í skuggsýnt og drungalegt her-
bergið, í kvöldhúminu.
En Lije svaf eins og rólegt
barn, með léttum, örum andar-
drætti, annar handleggurinn lá
kæruleysislega yfir ennið, and-
litið snéri beint á móti þeim með
svip friðsællar rósemi, sem sjald-
an sást á unga manninum í vöku.
Hljóðlega leiddi Dink móður-
ina í burtu og lét gluggahlerann
ofur varfærnislega á sinn stað
aftur.
„Hann er búinn að jafna sig
fullkomlega", sagði hann. —
„Sjáðu hvernig hann sefur. Alveg
eins og lítið barn.“
„En kannske byrjar hann aft-
ur“. Móðirin spennti greiparnar
örvæntingarfull. — „Kannske ó
hann meira af þessu hræðilega
viskíi, sem þú seldir honum.“
Veitingasalinn dökknaði í fram
an, við það að vöru hans var
hallmælt. — „Nei, þetta viskí er
ekki sterkara en móðurmjólk
handa körlum eins og honum.
Auk þess sagði ég þér að ég hefði
ekki selt honum viskí. Það var
Hooks, sem gerði það. Nei, dreng
urinn var nú svo mikill með sig,
að hann leit ekki einu sinni inn
til mín.“
Konan dró hann með sér inn
fyrir dyrnar og þrýsti sér að hon-
um, flóandi í tárum: — „Mér þyk
Frá
REYKJAVÍK
til
GLASGOW
alla sunnudaga.
Til
REYKJAVÍKUR
frá
GLASGOW
alla laugardaga.
Margar ferðir
daglega milli
LONDON og
GLASGOW
LOHLEIOIR
SSysavarnadeðldin Hraunprýði
(Hafnarfirði), fer í heimsókn til Akranessdeildarinnar
miðvikudag 24. þ. m. með Akraborg kl. 5 síðd. — Konur
tilkynni þátttöku sína eigi síðar en sunnudagskvöld —
(sunnudag 21. þ. m. í síma 9485 og 9573.
Nefndin.
Ný upnskera frá GHBICKLANIIl
væai£anBe«jar næs&u dlaga.
12VÍ kíló kassar.
Verð mjög hagstœft
Eggert Kristjánsson & Co., h.f.
Föstudagur 19. október:
Fastir liðir eins og venjulega.
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
19.30 Tónleikar: Harmonikulög
(plötur). 20,30 „Um víða veröld“.
Ævar Kvaran leikari flytur þátt-
inn. 20,55 Islenzk tónlist: Lög eft-
ir Sigvalda Kaldalóns (plötur). —
21.15 Aldarminning systkinanna
Elínar og Páls Briem. Frú Hulda
Á. Stefánsdóttir forstöðukona tal
ar um Elínu og dr. Þorkell Jó-
hannesson háskólarektor um Pál.
Bjarni Guðmundsson blaðafulltrúi
flytur inngangsorð. 22,00 Fréttir
og veðurfregnir. — Kvæði kvölds-
ins. 22,10 Kvöldsagan: „Sumar-
auki“ eftir Hans Severinsen;
XVI. (Róbert Arnfinnsson leik-
ari). 22,30 Létt lög (plötur). -—
23,00 Dagskrárlok.
Laugardagur 20. október.
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50 Óskalög sjúklinga (Bryndír
Sigurjónsdóttir). 19,00 Tómstunda
þáttur baraa og unglinga (Jón
Pálsson). 19,30 Tónleikar (pl.).
20.30 Tónleikar (plötur). 21,0C
Leikrit: „Pílagrímurinn" eftir
Charles Vildrac, í þýðingu Emiis
H. Eyjólfssonar. — Leikstjóri:
Gunnar R. Hansen. Leikendur: —
Þorsteinn ö. Stephensen, Guð-
björg Þorbjarnardóttir, Kristír,
Anna Þórarinsdóttir og Edda
Kvaran. 22,00 Fréttir og veður-
fregnir. 22,10 Danslög (plötur). •
24,00 Dagskrárlok.
M 1 P g 11 C F.ftir Fd Dodd
1) — Markús, þetta er mamma
mín, Karolína, og ég heiti Finnur.
2) — Gjörið svo vel og takið
yður sæti.
— Það er aldeilis flott að sitja
við borð hjá þér, Markús.
3) — Segðu ekki „aldeilis flott“
Finnur. Það er engin íslenzka.
4) — IViamma, Markús er kvik-
myndatökumaður. Hann hefur
ferðazt um skóga Afríku og tekið
kvikmyndir af villidýrunum.
— En hvað það var merkileg