Alþýðublaðið - 30.06.1920, Blaðsíða 3

ALÞYÐUBLAÐIÐ
8
£i|sibyrglar|éL „ytaSvaka" h.f.
Kristjanín Noregi
Allar venjulegar lífstryggingar,
barnatryggingar og lífrentur.
íslandsdeildin
löggilt af Stjórnarráði íslands í desember 1919.
Ábyrgðarskjölin á íslenzku! Varnarþing i Reykjavík
Hellusundi 5, Reykjavík.
Helgi Valtýsson.
€rlenð simskeytl
Khöfn 29. júní.
Pólverjar tryllastí
Símað er frá Kovno, að sá orð-
rómur gangi, að Gutschkonw und-
irbúi innrás í Sovjet Rússland.
Hafi hann safnað miljörðum marka.
Lið hefir verið dregið saman hja
Königsberg og á innrásin að hefj-
ast um Lithauen og Letland.
Ping deiuokrata
hefir verið sett, segir fregn frá
San Francisco.
Fnndaliöld.
Símfregn frá London hermir,
að Brusselfundurinn byrji á föstu-
daginn, en Spafundurinn 5. júlf.
Fulltrúar Þjóðverja á Spafundinum
verða þeir: Fehrenbach forsætis-
ráðherra, Simons utanríkisráðherra
og Wírht fjármálaráðherra.
Svíar í Finnlandi.
Sfmað er frá Helsingfors, að
hinir sænsku þingmenn í þjóð-
þinginu hafi stungið upp á því,
að þeir landshlutar, þar með
Áland, er sænskumælandi menn
byggi, verði sjálfstæð.
3nðlanðsmálin
og alþjóðaheill.
Eftir Lajpat Rai.
Sumir Bretar spyrja landa mína:
„Hvað viljið þið eiginlega fái“
Það skilningsleysi, sem kemur
fram í sjálfri spurningunni, er
undravert. Hvers skyldi sú þjóð
óska, sem stjórnað er af erlendum
valdhöfum, sogin af erlendu auð-
valdi, svelt andlega af kennurum
þeim, er kúgararnir fá henni, og
prédikunum gersamlega andlausra
klerka.
Sá; sem spyr hvers vér æskjum
og hvers vegna vér séum óánægð
ir, verður eigi sakaður um skort
á ímyndunarafli, heldur um það,
að hafa eigi hugmynd um mann-
legt eðli og tilfinningar. Hvers
vegna ? Erum vér þá stokkar og
steinar? Og svo spyrja þeir, hvers
vegna vér getum eigi orðið ham-
ingjusamir undir stjórn Breta!
í yfir 40 ár höfum vér reynt
af altfli að fá Breta til að skoða
oss sem bræðraþjóð En svarið
hefir ætíð verið hið sama: fang-
elsí og höggstokkur. Útlegð og
aðrar refsingar biðu þeirra, er
dirfðust að tala hátt um bræðra-
lag milli þjóðanna um jafnrérti
Hindúa við Breta.
Það, sem vér æskjum eftir, er
að fá tækifæri til að sýna mann-
dóm vorn, stjórna sjálfir málum
vorum. í stuttu máli, lifa voru
eigin Iffi.
Sem Indverjar getum vér orðið
Bretum, jafnt sem öllum heimin-
um, uppspretta andlegs og líkam
legs auðs, unnið að aukningu og
viðgangi lista og vfsinda, orðið
einn sterkasti þátturinn í því, að
koma á varanlegum alheimsfriði.
En meðan vér erum þrælar Breta,
erum vér eigi annað en peð á
taflborði þeirra, óbrotnir þrælar
brezka alríkisins. Iadverskir her-
menn eru svo notaðir í þjónustu
>Breta, til 'að halda öðrum þjóðum
í skefjum, svo sem í Mesopota-
mfu og Egyftalandi Og þetta er
gert eftir útreikningi brezkra stjórn-
málamanna. Með því hugsa þeir,
að þeir fái þessar þjóðir til að
hata oss. ,En þár bregst þeim
bogalistin. Þær hata oss eigi, en
óska að eins að vér mættum
losna sem fyrst undan oki Breta,
svo vér bærum eigi vopn á þá,
Alþbl. kostar I kr. á mánuðE.
Að mínum dómi ætti það að vera
fyrsta lagaboð alþjóðanefndarinnar,
að málaher1) væri stranglega bann-
aður utan landamæra fæðingar-
lands hermannsins. Það er glæpur
af verstu tegund, að yfirgangs-
þjóðunum skuli haldast uppi að
nota þær þjóðir, sem þær hzfa
undirokað, sem málaher, til að
kúga fleiri þjóðir undir sig. Með-
an þessu er eigi kipt í lag, er
engin smáþjóð trygg, og það
jafnvel þótt hún sé í þjóðasam-
bandinu. Indverski þjóðernissinn-
inn hatar engan, ekki einu sinni
brezku yfirgangsseggina. Hann
veit, .að þeir eru brað eigingirni
sinnar. Þeir byggja hallir og kast-
ala, en verða svo máske grafnir
undir rústum þeirra. Framtiðin
skelfir þá, þvf hatur sprettur af
hatri Eg og skoðanabræður mínir
htæðumst eígi svo mjög framtíð
lands vors, he'dur miklu fremur
veraldarinnar, ef svo færi, að
þjóðirnar yrði yfi sterkari í Austur-
löndum. Vér hræðumst framtíð
heimsins, ef svo fæti, að Indland
og Kina drykkju i sig anda vest-
rænu þjóðanna og tækju höndum
saman við Mið og Vestur-Asfu-
búa um að hefna sin á norrænu
þjóðunum.
Það hefir engin áhrif á Austur-
íandastjórnmál, hvort soldáninn er
rekmn úr Stambui eða eigi. Ind-
Jandsmálin eru þaj, sem hafa
mesta þýðingu og krefjast bráðrar
lausnar. Endurbætur Montagu2) eru
mjóg lítils vuði, erida þóxt þær
sýni, að enska auðvaldið hefir
verið neytt til að viðurkenna
nauðsynina á því, að bæta
stjórnarfar í Indlandi.
Endurbæturnar þurfa að koma
og vera varanlegar. Það er eigi
emungis Indland, heldur allur heim-
urinn, sem á heuntingu á þvf,
(Þýtt úr Foreign Affdirs).
X
1) Sbr. blökkumannahersveitir
F akka í þýzkum borgum og
Gurka Breta i Irlandi.
2) Montagu var f'orrnaður nefnd-
ar, sem Annie Besant sat meðal.
annars í. N ;!nd þessi var í Eng-}
landi í fy ta og útvegaði Indverj-
um einskonar málamynda heima-*
stjorn. '