Morgunblaðið - 22.01.1958, Qupperneq 13

Miðvikiirtncrur 2!?. ian. 1958
MORCVNRT. 4 ÐIÐ
13
tarf sýningarsíúlkna er
erfitf en vei launað
Hefur ferðazt víða
Samtai v/ð Rúnu Brynjóifsdótíur
FLESTAR ef ekki allar reyk-
vískar konur kannast við
unga stúlku er heitir Rúna
Brynjólfsdóttir. Og hyað
skyldi hún svo sem hafa unn-
ið sér til frægðar þessi unga
stúlka? Það er nú ekki annað
en það að hún er falleg og svo
hugrökk að hún tók þátt í
fegurðarsamkeppni fyrir
tveim árum og varð önnur í
keppninni um titilinn Ungfrú
ísland.
Rúna, sem dvalizt hefur erlend-
is undanfarið er stödd hérna um
þessar mundir og náði kvenna-
síðan tali af henni sem snöggv-
ast.
krefst ekki leyfis.
— Við hvað unnuð þér á stof-
unni?
— Við að láta greiða mér og
síðan mynda hárgreiðsluna. Þá
var m.a. litað á mér hárið, en
hárgreiðslumenn vilja sífellt
vera að lita hárið á sýningar-
stúlkunum sínum og ég held að
eiginlega allar fegurðardísirnar
sem ég hefi hitt hafi verið með
litað hár, sömuleiðis allflestar
sýningarstúlkurnar.
— Fer það ekki illa með hárið?
— Að sjálfsögðu gerir það
hárinu ekkert gott, þvi það þorn-
ar. En við erum alltaf með ann-
franskar konur illa til far.a. En
ég miða ekki við þær sem eru í
Dior-fötum og vita ekki aura
sinna tal. Slíkar konur er
hvergi að finna í heiminum nema
í París.
Poka-kjólar?
— Hvernig er með pokatízk-
una í Evrópu. Hefur hún „slegið
í gegn“?
— Ekki í Englandi. Alls ekki.
Enska konan vill ekki sjá neina
pokakjóla. Það er ekki hægt að
taka dragtina frá henni. Enda
er dragtin líka bæði hentug og
falleg. En pokakjólar virðast hafa
náð hylli bæði í Frakklandi
og Þýzkalandi.
— Hvenær fóruð þér utan
Rúna?
— Ég fór til Frakklands í júlí
■ sl. og var þar í 2 mánuði. Ég
fékk vinnu hjá fyrirtæki er heitir
Comitie Frances de’legance, sem
hefur það á stefnuskrá sinni að
sýna fegurðardrottningar frá öll
um löndum heims og eru þær
látnar koma fram sem fatasýn-
ingarstúlkur. Við sýndum fatnað
frá ýmsum tízkuverzlunum í
París, m.a. frá Anny Blatt sem
hefur eingöngu á boðstólnum
prjónavörur (jersey). Blatt þessi
er mjög þekkt og er talin hafa
á boðstólnum einna beztu prjóna
vörurnar.
— Þá tókuð þér þátt í sam-
keppninni um Miss Evróputitil-
inn var það ekki?
— Jú. Ég fékk að koma þar
fram fyrir íslands hönd vegna
þess að ég varð önnur í keppn-
inni hér heima. Keppnin var í
Baden-Baden i Þýzkalandi og var
hún í stuttu máli sagt mjög
skemmtileg. Allt hugsanlegt var
gert til þess að okkur stúlkun-
um liði sem bezt. Glæsibragur
var á sjálfri sýningunni og oklc-
ur leið alveg dásamlega, nema
síðustu dagana, þá lentum við í
hitabylgju og það var hræðilegt.
— Hvert var svo haldið?
— Við fórum saman 8 stúlkur,
það voru fegurðardrottningar
Danmerkur, Svíþjóðar, Finn-
lands, Hollands, Englands, Frakk
lands og Ástralíu. Við höfðum
með okkur 8 manna hljómsveit
og ferðuðumst við um Þjzkaland
og sýndum fyrir stærstu tízku-
verzlanirnar í hverri borg. Við
höfðum 3—4 daga viðdvöl á
hverjum stað. Síðan var haldið til
Amsterdam og sýnt fyrir verzl-
anir þar, einnig fyrir hárgreiðslu
stofu og hollenzka flugfélagið
Sabena. Sýndum við þar einnig
í sjónvarpi. Sjónvarpsmenn frá
BBC tóku sýninguna upp og var
henni síðan sjónvarpað í Eng-
landi.
— Tókuð þér ekki þátt í Miss
World-keppninni?
— Jú, við héldum til Englands
til þess að taka þátt í henni. Sú
keppni fór eiginlega út um þúf-
ur, því flestar stúlkurnar lágu
í inflúenzunni. Flesta dagana
voru ekki nema í mesta lagi 8
á fótum af þeim 23 sem þarna
voru.
At'f'nnuleyfi
— En fenguð þér svo ekki at-
vinnu í London?
— Jú, í október lánaðist mér
að fá atvinnuleyfi. En þangað til
ég fékk það vann ég hjá hár-
greiðslustofu, en sú atvinna
Hér sjást frá vinstri fegurð'ardrottningar Danmerkur (nr. 2 í
Miss World), Ástralíu, Finnlands (Miss World), Svíþjóðar, Hol-
lands (Miss Evrópa), Frakklands, Rúna Brynjólfsdóttir, Eng-
lands (nr. 3 í Miss XJniverse).
Fegurðardrottning Banmerkur, Lillian Juul Madsen og Rúna
Brynjólfsdóttir t. h.) sýna prjónakjóla.
an fólinn á hárg-reiðslustofum og
fáum alls kyns meðhöndlun, sem
bætir hárinu það upp.
— Hvernig vilja hinir háu
hárgreiðsluherrar hafa hárið
núna, stutt eða sítt?
— Þeir vilja skilyrðislaust
hafa það sutt. Þeir fást ekki til
þess að láta það vaxa.
Rúna leit kímileit á síða hárið
sem hékk niður á herðar mér.
Ég gat hins vegar ekki séð hver
hennar hársídd var því það var
allt keyrt inn undir litla rauða
poka-húfu. En það sem framund-
an henni stóð var hörgult.
Þær ensku fallegar
— Mér skiist að tízku- og feg-
urðarsérfræðingar ytra leggi ekki
.nikið upp úr því að fegurðar-
dísirnar séu eðlilegar?
— Nei. Þeir leggja ekkert upp
úr því. Þeir vilja hafa liti á and-
litum kvenfólksins. Það eru ein-
staka suðrænar stúlkur sem hafa
svo mikinn lit sjálfar að þær
|þurfa litlu þar við að bæta. En
sérfræðingarnir vilja aftur á
móti ekki að stúlkurnar séu allt-
of mikið málaðar. Ja, þær eiga
að vera mikið málaðar en það
verður að vera lítið áberandi.
— Hvernig leizt yður á kven-
fólkið ytra?
— Ég verð að st. . ■ mér
finnst ensku stúlkurn. ., eg sér
stakar. Bæði fállegar, vai snyrt-
ar og sérstaklega vel kiæddar.
En mér finnst þær ensku vanta
allan „sjarma“. Alla hlýju í and
litið og viðmótið. Þær eru allt
of reglubundnar. Aftur á móti
varð ég fyrir miklum vonbrigð-
um þegar ég sá franska kven-
fólkið. Mér finnst þær bæði ófríð-
ar, illa hirtar og druslulegar til
fara. En þær hafa aftur á móti
þennan „sjarma" sem þær ensku
vantar. Auðvitað eru ekki allar
— En skórnip?
— Þeir eiga að vera ítalskir,
— mjó tá og mjór hæll. Engin
er „kona með konum" nema hún
eigi ítalska skó. Og hanzkarnir
eiga að vera franskir.
— Og þá auðvitað úr skinni?
— Vitanlega! (Nú virtist ung-
frúin undrandi að mér skyldi
geta dottið í hug að efast).
— En-tízkulitirnir?
— Vortízkan er nú ekki kom-
in á markaðinn enn þá. En ör-
lítið er farið að koma fram um
litina. Blágræni liturinn er hæst
móðins, hann er nú meira grænn
en blár, þá er nýr litur, heitir
tómat-litur, (stundum er gult og
rautt ofið saman og það gefur
mjög fallegan lit), kókó-litui’inn
er einnig mikið áberandi og
sömuleiðis ,,beige“, en nú er hann
sandlitaðri en áður. Og hvitt
er alltaf litur sumarsins. Það er
annars gaman að sjá stúlk-
urnar úti á sumrin, því þær eru
allar í hvítum skóm.
Erfitt starf en vel launað
— En víkjum nú að starfi yðar,
hvernig líkar yður við það?
— Mér fellur starfið prýði-
lega. En það er erfitt, — krefst
reglubundins lífernis, snemma
að hátta og snemma á fætur,
þyngdin má ekki fara yfir visst
mark. Ég varð t.d. að grenna
mig einhver ósköp þegar ég
byrjaði. En kaupið er líka gott.
— Hjá hverjum vinnið þér?
Framh. á bls. 15.
<■ Fallegir
*í- Þægilegir
Kvenskór
Ný sending
Skinn
v Rúskinn
af kvenskóm í mórguni
IÍluiu íueo nuum og lágum hæl
St óuerz L
'overziun
Péturs Andréssonar
Laugaveg 17