Morgunblaðið - 28.10.1958, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 28.10.1958, Blaðsíða 12
12 MORCZJlSTiI. 4 Ð1 Ð Þriðjudagur 28. okt. 1958 UNGLINGSSTÚLKA óskast í matvöruverzlun síðairi hluta dags. Upplýsingar í síma 12849. Stúlka oskast Rösk og ábyggileg stúlka óskast í snyrtivöruverzl- un nú þegar. Þarf að vera vön afgreiðslu í búð, helzt snyrtivörubúð. Upplýsingar eftir kl. 7 í kvöld á Laugavegi 19 miðhæð. Slahlwille vcrkfærín eru komin Pantanir óskast sóttar sem fyrst. Verzl. B. H. Bjarnason Geymslupláss Okkur vantar gott geymslupláss 60 til 100 fermetra. Hf. AKVR Hamarshúsinu, Vesturenda Sími 13122. Spönskukennsla Kenni spönsku byrjendum, og þeim, sem lengra eru komnir. Upplýsingar frá kl. 3 til 6 og eftir kl. iy2 í dag og næstu daga. Ignacio de la Calle, Nýja Stúdentagarðinum. Herb. no. 11. Nýlenduvöruverzlun á góðum stað á Seltjarnarnesi er til sölu. í kaupum fylgja vörubirgðir, verzlunaráhöld og inn- réttingar. Semja ber við málflutningsskrifstofu Gunnars A. Pálssonar, Aðalstræti 9, sími 17979 og málflutnings- skrifstofu Eggerts Claessen & Gústafs A. Sveinssonar, Þórshamri, sími 11171. Nýlenduvöruverzlun á góðum stað, ásamt mjólkurbúð ög stórri vöru- geymslu, til sölu nú þegar. Tilboð sendist afgr. blaðs- ins fyrir miðvikudagskvöld 29. þ.m. merkt: „7109“. <■ „Húla—hopp" ■> hringir nýkomnir. Pétur Pélursson Hafnarstræti 7. Ingibjörg Halldórsdóttir Minningarorb í DAG fer fram útför Ingibjargar Halldórsdóttur frá Búð í Hnífs- dal. Hún var fædd 13. júlí 1881. Ingibjörg var af merkisfólki komin. Faðir hennar var Halldór, formaður og útvegsbóndi í Búð, sonur Páls útvegsbónda á Ósi í Bolungarvík, en hann var sonur Halldórs hreppstjóra í Hnífsdal, Pálssonar hreppstjóra í Arnar- dal. Kona Páls Halldórssonar á Ósi var Sigríður Bjarnadóttir frá Kirkjubóli í Skutulsfirði. Móðir Ingibjargar var Sigríður í Búð, Össurardóttir, bónda í Fremri- Hnífsdal, Bjarnasonar bónda á Svarfhóli í Álftafirði. En móðir Sigríðar í Búð var Ingibjörg Pálsdóttir, systir Halldórs Páls- sonar hreppstjóra í Hnífsdal. Ingibjörg var yngst 5 systkina. Hún missti föður sinn hálfs árs gömul, hann fórst í fiskiróðri 11. febr. 1882. Móðir hennar fékk sér þá ráðsmann, Sigurð Sveinsson, sem var hjá henni til dauðadags. Hann fórst í snjóflóðinu mikla 1910, þegar Búðarbæinn tók af og 21 maður fórst í Hnífsdal. Mar grét föðursystir Ingibjargar, var í Búð hjá Sigríði aila tíð og var hennar önnur hönd. Hún var framúrskarandi dygg og mikil- virk, og mátti segja, að hún væri önnur móðir barnanna. Aldamótaárið geklt taugaveiki, sem hjó stórt skarð í Búðarfjöl- skylduna. Þá dóu þrír bræður Ingibjargar, elztur þeirra var Páll, faðir Aðalsteins, sem lengi var togaraskipstjóri og útgerðar- maður í Reykjavík, hann dó 11/1 1956. Hinir bræðurnir voru Öss- ur og Bjarni, en eftir lifði Ás- geir, fjórði bróðirinn. 10. október 1903 giftist Ingi- björg Hálfdáni Hálfdánssyni Örnólfssonar frá Meirihlíð í Bolungarvík. Hann var mikill at hafnamaður, hafði hann tekið próf við Stýrimannaskólann í Reykjavík og þar áður verið for- maður á áraskipum í Bolungar- vík. Þau hjónin tóku þá strax við jörðinni Buð í Hnífsdal og ráku þar myndarbúskap, og meira en jörðin bar, því alltaf voru fengn- ar slægjur annars staðar. Sam- hliða búskapnum var rekin út- gerð, og var allur fiskur verk- aður heima. Hlóðust þá mikil og margþætt störf á hina ungu hús- móður, sem hún innti af hendi með stjórnsemi og skörungsskap, þó að mikið vantaði á, að hún væri heilsuhraust. Hálfdán var með þeim fyrstu, sem fengu sér mótorvélar í skip sín og var um mörg ár í fremstu röð hinna miklu sjósóknara og aflamanna í Hnífsdal. Búðar-heimilið var undir stjórn þeirra hjóna eitt af mestu rausnar- og myndarheimilum þar um slóðir. Það mátti segja, að þar væri opið hús fyrir ferða- menn. í þá daga var algengt, að farið væri gangandi milli Bol- ungarvíkur og ísafjarðar, og urðu menn þá oft seint fyrir á kvöldin að komast úteftir, oft var erfið færð á Óshlíð á vetrar- degi og misjöfn veður. Árið 1947 fluttu þau Hálfdán og Ingibjörg til ísafjarðar, þar sem hann, ásamt öðrum, rak hraðfrystihúsið Norðurtangann. Þau eignuðust ekki börn, en mörg börn ólust upp hjá þeim að meira eða minna leyti. Þar á meðal tvær bræðradætur Hálf- dáns, sem komu til þeirra ný- fæddar, þær Þorbjörg Jónsdóttir og Ingibjörg Elíasdóttir. Gengu þau hjónin þeim í foreldrastað. Þessar frænkur giftust sínum bróðurnum hvor: Þorbjörg gift- ist Eggerti og Ingibjörg Jóni, en þeir eru Halldórssynir. Ingibjörg andaðist á síðastl. vetri. Ingibjörg naut mikillar hlýju og ástríkis hjá þessum fóstur- aætrum sínum og fjölskyldum þeirra. Og eftir að hún missti mann sinn, hann dó 4. apríl 1949, var hún til heimiiis hjá Þor- björgu og Eggerti. Var hún mjög farin að heilsu síðustu ár- in, og var þó allt gert, sem hægt var, til að létta henni sjúkdóms- byrðina. Ég, sem þessar línur rita, ólst að rniklu leyti upp hjá þeim Búðarhjónum, og minnist ég Ingibjargar alltaf með virðingu og þakklæti. Ég veit, að nú þegar hún flytur inn á næsta tilveru- svið, fylgja henni margar hlýjar kveðjur fraánda og vina. Blessuð sé minning hennar. Jónas Halldórsson. o—★—o HEIMILI Ingibjargar og Hálf- dáns í Búð, var til fyrirmyndar um margt. Fór þar saman frábær dugnaður húsráðenda, reglusemi og sparsemi, sem þó var í hóf stillt þvi það mun hafa verið sameiginleg skoðun þeirra hjóna að fremur bæri að auka tekjurn- ar en að draga úr útgjöldunum. Ingibjörg í Búð eins og hún var jaínan kölluð var sérstæður per- sónuleiki. Þó hún væri ung að árum þegar hún tók við bústjórn á hinu umsvifamikla heimili sem jafnan var mannmargt og gest- risni mikil, fórust henni hús- móðurstörfin svo vel út hendi, að orð var á gert. Ingibjörg lét sig jafnan miklu skipta hag þeirra, sem unnu hjá þeim hjón- um eða voru þeim á einhvern HILLU —UOLUB og HILLU—STIGAB íyrir sölubúðir. skrifstofur. geymslur og heimili aftur til afpreiðslu í miklu úrvali í Smiðjubúðin við Háteigsveg ‘ Jh/fOFNASMIÐJAN (INHOkTI io - KUII* K - ÍÍIANDI I ðnaðarsaumavélar helzt með borði og motor. óskast til kaups. Upplýsingar í síma 22450. hátt bundnir. Áttu þeir sannar- lega hauk í horni þar sem hún var. Auk þess hafði hún ríka samúð með öllum, sem við erfið- leika áttu að búa og ótalið er það, sem hún lét af hendi rakna í því skyni að létta þeim lífsbar- áttuna, sem að einu eða öðru stóðu höllum fæti, enda hvatti maður hennar jafnan til þsirra hluta. Efnahagur þeirra hjóna stóð ávallt með blóma. Átti hún af þeim ástæðum auðveldara með að sinna þessum hugðarefnum sínum. Þeim hjónum varð ekki barna auðið, en tvær fósturdæt- ur ólu þau upp frá fæðingu. Auk þess dvöldu fjölda margir unglingar hjá þeim um lengri eða skemmri tíma. Eftir mikið og gæfuríkt starf, er Ingibjörg var hin síðari ár þrotin að heilsu, naut hún sérstakrar ástúðar og umhyggju fósturdætra sinna og manna þeirra. Það gat ekki farið hjá því, að Ingibjörg eignaðist fjölda vina, sem fundu sig standa í þakkar- skuld við hana og báru til hennar hlýjan hug. Óvildarmenn átti hún áreiðanlega enga, en vinahópur- inn var orðinn stór. Margir eru farnir yfir landamærin og taka nú á móti þér. Við, sem á strönd- inni stöndum, vottum þér virð- ingu og þökkum þér samveru- stundirnar, og huggum okkur við þá fullu vissu að nú færð þú að njóta ávaxtanna af því, sem þú hefir sáð. -—' Ég votta aðstandendum þínum innilega samúð. Steingrímur Árnason. —- Flokkun monn- kynsins Framhald af bls. 11. „kynþáttar" yfir annan, heldur einungis það, að hver „kynþátt- ur“ hefur sína sérstöku eigin- leika til aðlögunar í ákveðnu umhverfi. Mennirnir geta verið jafnréttháir gagnvart lögunum, þeir eiga allir sömu göfgi, þeir eru allir „jafnir í augum Guðs“, en til allrar hamingju hafa þeir ekki allir sömu líffræðilegu eig- inleikana til aðlögunar. — Hvað viljið þér að endingu segja um Little Rock og Notting- hill? — Mér virðist satt að segja vitagagnslaust að reyna að leysa kynþáttavandamálin, meðan menn hafa ekki gert sér grein fyrir, hvað orðið „kynþáttur" merkir. Vandamálið er hvorki pólitískt né guðfræðilegt. Það er framar öllu mannfræðilegt vandamál, og þess vegna verður fyrst að finna fræðilega lausn á því, sem síðan verði höfð +il hliðsjónar við raunhæfa lausn þess. Vandamálin í London og Little Rock fá ekki neina póli- líska lausn, einfaldlega vegna þess að mennirnir sem um bau f;alla, hafa litla eða enga hug- niynd um hugtakið „kynpáttur". Þetta voru meginatriðin úr sam talinu við Valle, og þau eru vissulega athyglisverð, hvort sem kenningar hans hljóta almenna viðurkenningu nú eða siðar. Valle er einstaklega víðlesinn og kjölkunnugur maður, og það var skaði að Reykvíkingar fengu ekki tækifæri til að hlýða á lyrir- lestra hans. s-a-m-.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.