Morgunblaðið - 24.12.1958, Qupperneq 13
Miðvikuclagur 24. des. 1958
MORCUNBLAÐIÐ
37
hreinustu listaverk úr slíkum af-
göngum, teppi með frumskógi úr
pjötlum, landslagsmvndir, gerðar
með sagi í límblöndu, andlits-
myndir úr samanvöðluðum papp-
ír, límdum á sléttan flöt og svo
að sjálfsögðu alls kyns jólaskraut,
sem börnin ætla ýmist að fara
með heim eða skreyta með sjúkra
stofurnar sínar. Þessir munir
bera vitni um frjótt ímyndunar-
afl kennarans og vinnugleði
barnanna. Sigríður leggur mikla
áherzlu á að börnin reyni að búa
eitthvað til sjálf, eftir eigin fyrir
myndum. Og hún segir að veik
börn þurfi yfirleitt meiri tilbreyt
ingu í leik og starfi. Þau verði
ennþá fyrr þreytt á viðfangsefn-
inu en heilbrigð börn. En iðju-
lækningin miði ekki aðeins að
því að hafa ofan af fyrir börn-
unum, svo þau gleymi sársauka
og leiðindum, heldur geti hún
beinlínis stuðlað að bata. í sam-
ráði við lækninn geti kennarinn
látið börnin leika sér þannig, að
þau æfi rétta vöðva eða hlífi
þeim. Hún segir, að það hafi því
verið ómetanleg hjálp fyrir
sjúkraiðjustarfið á Barnaspítalan
um, þegar stór sending af leik-
föngum kom fyrir skömmu frá
Hringnum. Þessi leikföng eru sér-
staklega valin með tilliti til upp-
eldis þeirra og þess að þau séu
ir jól. Þar norðurfrá sé ekkert
kalt ennþá, ekki einu sinni kom-
inn snjór.
í Barnaspítalanum er heim-
sóknartími tvisvar í viku, á
fimmtudögum og sunnudögum.
Árnína yfirhjúkrunarkona segir
mér, að daglegar heimsóknir til
barnanna trufli of mikið. Með
þessu fyrirkomulagi verði heim-
sóknardagarnir nokkurs konar há
tíðisdagar, sem börnin hlakki til,
en svo hafi þau ró og næði á
milli. Annars valdi það yfirleitt
engum vandræðum, þó foreldr-
arnir komi í heimsókn, nema
kannski fyrstu vikuna. Eftir það
séu börnin eins og heima hjá sér
á sjúkrahúsinu.
En þó börnin virðist öll sæl og
ánægð á sjúkrahúsinu, þá er samt
alltaf bezt að koma heim. Á leið-
inni út mæti ég Borghildi litlu,
sem ráfar um frammi á gangi,
nýþvegin og alklædd. Hún er til-
búin til að fara heim, þó enn séu
tveir tímar þangað til móðir
hennar á að sækja hana.
Hringurinn hefur beitt sér fyrir
barnaspítalamálinu
í heimsókninni á Barnaspítal-
ann, sem hér hefur verið sagt frá,
hefur ósjaldan verið minnzt á
kvenfélagið Hringinn, enda á sá
félagsskapur hvað mestan þátt
Kvenfélagið Hringurinn var
stofnað árið 1904 af 45 konum.
Lengi framan af beittu félags-
konur sér aðallega í baráttunni
gegn berklaveikinni, sem þá var
í algleymingi hér. í fyrstu aðstoð
uðu þær berklasjúklinga fjárhags
lega eftir föngum, en eftir að
berklavarnarlögin komu til fram
kvæmda árið 1921 og ríkið tók
að sér áð greiða allan legukostn-
að berlclasjúklinga, sneru þær
sér að því að koma upp hress-
ingarhæli í Kópavogi fyrir 25
sjúklinga. Vegna skorts á sjúkra-
húsum í landinu varð hælið þó
fremur rekið sem sjúkrahús en
hressingarhæli og árið 1939 gaf
Hringurinn ríkinu hælið með
öllum innanstokksmunum og
tækjum. Tók ríkið við því og hef-
ur síðan notað það sem holdsveik
raspítala.
Eftir að Hringurinn hafði af-
hent ríkinu Kópavogshælið, urðu
þáttaskil í starfsemi hans. Hér
vantaði tilfinnanlega barnaspít-
ala og gerði félagið það að aðal-
verkefni sínu að koma slíkum
spítala upp. Leitaði fél. strax eftir
stríð samvinnu við landlækni og
ráðherra, en það var ekki fyrr en
1952 að samningar tókust um að
Hringurinn legði fram sjóð sinn
í hina fyrirhuguðu viðbót Lands-
spítalans, gegn því að þar yrði
::::::
Börnin, sem hafa fótavist, búa til marga skcnuntilega hiuti frammi i leikherberginu.
hentug á sjúkrahúsum. Veik
börn, sem legið hafa langdvölum
á sjúkrahúsum, eru oft harðleikn
ari við leikföng en heilbrigð börn
sem fá útrás i útileikjum, og þá
reynist hjúkrunarfólki oft erfitt
að forða venjulegum leikföngum
frá skemmdum.
-— Þessi leikföng eru svo
skemmtileg, hafði Víkingur lækn
ir sagt við mig, þegar við geng-
um um sjúkrastofuna, að við ligg-
lir að okkur læknunum þyki
alltof gaman að þeim. Við gleym-
um okkur stundum við rúmin.
Gott á spítalanum
— en bezt heima
Við Sigriður göngum inn í
sjúkrastofu stærri telpnanna. Við
gluggann liggur 13 ára gömul
telpa vestan af Ströndum, frá
Trékyllisvík. Hún heitir Fríða og
er búin að vera þarna á spítalan-
um í 5 mánuði. Þann tíma hefur
hún notað til að búg til kynstur
af fallegum munum, þar á meðal
lítil handklæði, sem hún hefur
ofið í vefstól frá Hringnum, sem
sérstaklega er gerður fyrir rúm-
liggjandi sjúklinga. Hún segir
mér, að þó hún sé vestan af
Ströndum, þá fái hún heimsókn-
ir, því hún eigi systur í bænum
og auk þess hafi pabbi hennar
•g mamma hringt á hverjum
sunnudagsmorgni i sumar.
Kannski fái hún að fara heim fyr
í að nokkur barnadeild er yfir-
leitt til. Það væri því ekki úr
vegi að segja í fáum orðum frá
starfsferli þessa félagsskapar og
forsögu Barnaspítalans í Reykja-
vík um leið.
komið upp barnaspítala. Er að
þessu fyrirkomulagi hið mesta
hagræði, þar sem barnadeildin
mun nú geta haft not af ljóslækn
ingastofum, skurðstofum og öðru
þess háttar með Landsspítalan-
ÞaS fer vel á meS Iækninum og litla sjúklingnum. v
Hann lætur það ekki á sig fá þó að fóturinn sé teygður upp
í loftið meðan lærbeinið er að gróa saman.
um. En bygging barnaspítala
kostar enga smáupphæð. Áætl-
aður kostnaður er 16 millj. króna,
og er svo um samið að Hringur-
inn leggi til helming þeirrar upp
hæðar á móti ríkinu. Þegar hafa
Hringskonur lagt fram 3 millj.,
aðrar þjár eiga þær í sjóði, og ef
þær vinna af öðru eins kappi og
hingað til, láta þær ekki standa
á síðustu tveimur milljónunum,
þegar þar að kemur. Fénu hafa
konurnar safnað með margvís-
legu móti. Þær hafa haldið
skemmtanir, sem þær hafa unnið
að algerlega sjálfar, selt merki,
happdrættismiða, minningar-
spjöld og ótal margt fleira.
En þó loks sæi fyrir endann
á þessu nauðsynjamáli, létu
Hringskonur ekki staðar numið.
Þær sáu fram á, að langan tíma
mundi taka að ljúka þeim miklu
framkvæmdum sem stækkuu
Landsspítalans er, og gátu ekki
sætt sig við þá tilhugsun, að á
meðan færu mörg börn á mis við
nauðsynlegá lækriishjálp eða
jafnvel barnslíf forgörðum vegna
sjúkrahússskorts.
— Það ráð var því tekið
að koma upp bráðabirgðadeild
fyrir börn — deildinni sem lýst
hefur verið hér að ofan. Það hlýt-
ur að vera Hringskonum til
óblandinnar ánægju að koma á
Barnaspítalann, og sjá hverju
þær hafa áorkað með því að
vinna að hugsjónamáli sínu af
ósérhlífni, fyrirhyggju og alvöru.
E. Pá.
— Vetur
á Þingvöllum
Framhald af bls. 31
í glímunni við ofuryeldi vetrar-
ins. Ekki skyldi heldur gleyma
öðrum bjarvætti landsmanna, þeg
ar slys eða veikindi ber að hönd-
um, Birni Pálssyni flugmanni.
Hafa þessir ágætu menn komið
við sögu Þingvalla þegar flestir
hugsa lítið til þeirra. Stundum
opnast ný samgönguleið ef ís
verður traustur á vatninu. En
mikil þurfa frost að vera til þess
ao ísinn verði akfær bifreiðum og
hér í grennd verður hann aldrei
traustur, þar eð kaldavermsl eru
í gjánum og gætir áhrifa þeirra
talsvert út á vatnið meðfram öllu
Þingvallahrauni.
Það er gleðilegt til þess að vita
að vatnið, sem streymir úr Þing-
vallavatni veitir höfuðborginni og
sveitum og kauptúnum ljós og yl í
skammdegismyrkri og kuldum.
Þingvellir njóta þó ekki góðs af
þessu. Á sumrin er framléitt raf-
magn hér með díeselvél með ærn-
um hávaða og skrölti, sem rýfur
hina eðlilegu kyrrð, sem yfir
þessum stað ætti jafnan að hvíla.
Stendur svo jafnan á sumrin þá
þrjá mánuði, sem gistihúsið er
starfrækt. Á vetrum er hér einn-
ig framleitt rafmagn með vél og
er það til mikilla bóta. Tveir aðrir
bæir í sveitinni hafa sams konar
rafmagn, en vélarnar h-afa þann
galla að þær skiptast nokkurn
veginn á um að bila. Annars er
rafmagn komið í Laugardalinn
fyrir austan Þingvelli, og upp á
Mosfellsheiði fyrir vestan Þing-
vallasveit.
Við vatnið eru á annað hundr-
að sumarbústaðir og standa allir
auðir að vetrinun. og eru þó sum-
ir næsta glæsileg hús. Margir
þeirra eru í nágrenni Þingvalla
meðfram ströndinni hér vestur af,
flestir í landi Brúsastaða og
Kárastaða. Lítur þetta bústaða- i
h'erfi út eins og mannlaust þorp
að vetrinum. Eitt er sérkennilegt
við þessa bústaði. Sumir eigend-
ur þeirra hafa ræktað skóg á lóð-
um sínum, en aðrir ekki. Þyrpast
rjúpur og sólskríkjur á þær lóð-
ir, sem skógi vaxnar eru, en
sneiða hjá hinum. Væri eigendum
hinna skógi vöxnu lóða eflaust
ánægja að því að sjá þetta, en
öðrum mætti það verða til lær-
dóms. Það sýnir sig að skógrækt
gerir meira en að prýða landið.
Hún eykur einnig fjölbreytni lífs-
ins yfirleit, bæði að vetri og
'sumri.
I QULf fót! I
l I
j Hattabúð Soffíu Pálma
l
I í
J Óskum öllum viðskiptavinum ®
((, vorum
ffleóilecjra jóla
og nyars
Þökkum viðskiptin á liðna
árinu.
Verzlunin Herjólfur
Grenimel 12. Jt