Morgunblaðið - 24.06.1959, Blaðsíða 20

20
MORCUNfíL 4 Ð1Ð
Miðvilíudagur 24. júní 1959
ETTIR MICHAEL GRAT SOLT/KOW

SONN NJOSNARSA GA UR
HEIMSSTYRJÖLDINN/ SÍÐAR/
þrisvar og í þriðja skipti gefa þau
sama slæma svarið. Hún les svar-
ið í spilunum fyrir Hugo: ,.Bráð-
lega ógæfa í ástum og mikil
breyting". Hann tekur eftir því,
að „Læðan“ er mjög sorgmædd
og að hún leggur mikinn trúnað
á spilin. Hann leggur handlegg-
inn ástúðlega um herðar hennar.
„Taktu það ekki svona alvar-
lega“, segir hánn lágt. „Þetta er
aðeins leikur.“ En hann finnur,
hve orð hans eru í rauninni lítið
sannfærandi. Hann tekur við-
bragð. „Láttu mig reyna“, segir
hann hughreystandi.
Matthildur fékk honum spilin
þegjandi. Hann stokkaði þau og
lagði þau. „Líttu á“, segir „Læð-
an“. Hamingja í ástum, — og
líka mikil breyting. Sjáðu til —
þú hefir tækifærin ..“ Það var
dálítill óánægjuhreimur í rödd-
inni. „O-vitleysa!" Bleicher rugl-
aði spilunum því næst leit hann
órólegur á úrið sitt, — líklega í
hundraðasta skiptið þessa nótt.
Klukkan var nærri því eitt. Hon-
um fannst tíminn lengi að líða,
en við því varð ekki gert. Skyndi-
lega voru dyrnar opnaðar og
þrír eða fjórir Frakkar þustu inn
í stofuna.
„Þeir koma! Það er komið að
því“ kalla þeir æstir í skapi.
Ofurstinn hrökk upp úr svefni
sínum í ofnskotinu, og áður en
Hugo Bleicher sá hættuna, gerð-
ist það. Ofurstinn spurði hálf-
gert utan við sig:
„Was ist denn los?“ („Hvað geng-
ur á?“)
Það voru fjögur orð, sem hljóm
uðu eins og galdraþula í her-
berginu. Fjögur orð, sem gerðu
það að verkum, að Frakkarnir
stóðu eins og saltstólpar, því of-
urstinn sagði þessi fjögur orð á
þýzku, hátt og greinilega á þýzka
tungu. Frakkarnir horfðu gal-
opnum augum á „Belgíumann-
inn“, sem átti að vera, en talaði
allt í einu við þá þýzku. Bleicher
kófsvitnaði. Á þessari stundu
virtist úti um allt, og eftir fá-
einar sekúndur myndi verða háð
barátta upp á líf og dauða í þess-
ari dimmu gestastofu. Og í þeim
bardaga voru átta Frakkar á
móti tveimur Þjóðverjum.
Á þessu hættunnar augnabliki
bjargaöisí Bleic„er í þeim aðstæð
um sem virtust vonlausar. Hann
sló á lærið skellihlægjandi, spark
aði í fótlegginn á ofurstanum
undir borðinu og hrópaði glað-
lega á frönsku:
Grjótagötu 7 — Sími 2-4250.
6.Þ0RSTÍINSS0II s JðHHSOH F
öfurstinn gerði sér að góðu
harða, ilmandi skorpusteik úr
akurhænu. „Læðan“ var óstyrk,
reykti hvern vindlinginn eftir
tnnan og horfði þegjandi á reyk-
inn, sem liðaðist kring um lamp-
ann í bláum hringum. Herra
Dolivet hafði setzt hjá henni.
„Þekkið þið í Belgíu nýjustu
íyrirmælin frá Lundúnum", spyr
hann hróðugur á svipinn.
„Hef ekki hugmynd um þau“,
muldrar ofurstinn með fullan
munninn. „Er eitthvað nýtt að
frétta?“
„Læðan" og Bleicher hlusta allt
f einu með athygli. Ný fyrirmæli
frá Lundúnum? Hvað átti þetta
að þýða? Var það eitthvað, sem
þau vissu ekki um, — eða skyldi
spurning gestgjafans vera gildra,
til þess að reyna, hve áreiðanleg
þau væru? „Nýja formúlan er:
áttatíu á móti fjörutíu". Hann
ferði hreyfinguna að skera á
háls.
„Skil ekki“, muldraði ofurst-
inn, og lét ekki trufla sig við
borðhaldið. Gestgjafanum kom
þetta verulega á óvart. „Það er
merkilegt" sagði hann hissa, „að
þér hafið ekki heyrt þetta ennþá
í Belgíu þannig er mál með vexti:
Það eru áttatíu milljónir Þjóð-
verja og fjörutíu milljónir
Frakka. Ef hver okkar kemur að-
eins tveimur „Bokkum" fyrir
kattarnef, þá losnum við við
þessa plágu í eitt skipti fyrir öll.“
Ofurstanum svelgdist allt í einu
á. Hann fékk ákafa hóstahviðu
og varð eldrauður í framan.
„Það er ljóst“, sagði Bleicher
og brosti undirhyggjulega. „Ef
það væri svo einfalt mál“. Hann
gaut hornauga til „Læðunnar",
sem ekki lét sér bregða og starði
á rauðvínsglasið í hendi sér.
Hvað skyldi hún, sem hafnaði
öllu ofbeldi og öllum morðum,
hugsa um slík orðatiltæki sinna
fyrri vina? .
Franski sveitarforinginn Rény,
sem stjórnaði andspyrnunni frá
Lundúnum, undir forystu de
Gaulle hershöfðingja, minntist
síðar, eftir stríðslok, 'á morðfor-
múluna „áttatíu á móti fjörutíu"
og framkvæmd hennar með að-
stoð ættjarðarvinanna í „Résw
istancé, og lét vel yfir. Á blað-
síðu 589 í bók sinni „On m’appel-
ait Rény“, sem kom út hjá bóka-
útgáfunni „Librairie Plon“, Par-
ís, skrifaði hann orðrétt:
„Les Boches sont 80 millions,
nous en est 40. Si chaque Franc-
ais tue deux Boches, l’affaire est
réglée .... “ .
★
Það var komið fram yfir mið-
nætti og fullt tunglið var komið
hátt á loft upp yfir trjátoppana.
Landið lá í mildu skini þess.
Þokuslæðingur var yfir engjun-
um. Sjö fíldjarfir menn húktu i
skuggfl. Það voru Roger og sex
menn úr andspyrnuflokkunum á
staðnum þeir voru að hlusta eftir,
hvort þeir heyrðu mótorhljóð, en
allt var hljótt.
Ef til vill verða þeir að bíða
þannig klukkustundum saman
og ef til vill kemur flugvélin alls
ekki. Það gat eitthvað óvænt
hafa komið fyrir og þýzkar næt-
urflugvélar frá Flak gátu hafa
elt hana og skotið hana niður.
Það var líka orðið hljótt inni
í hinni heitu gestastofu. Ofurst-
inn var sofnaður hjá ofninum.
Hann var orðinn syfjaður og
þreyttur af hinu sterka öli, hinni
góðu máltíð og hinni löngu öku-
ferð. Hann var líka farinn að
eldast. Hakan á honum lafði ofan
á bringu, hann hraut og hrökk
með köflum upp við hroturnar
í sjálfum sér.
Gestgjafinn var farinn. Hugo
Bleicher og „Læðan“ voru ein og
„lögðu upp‘ spil. Þau voru of
eftirvæntingarfull til þess að
þau gætu sofnað.
„Oca, alars ..“ „Læðunni“
gremst. Hún hefir nú spurt spilin
Slípibelti
3”x52 1/7”
3”x27”
3”x521/7”
1) Við bíðum eftir, að pú veljir
drottnfnguna, Siggi.
2) Flest ykkar vita eflaust, að
Herbert hefði unnið sigur í þess-
ari keppni, ef hann hefði ekki
orðið fyrir slysi ....
3) og því finnst mér ekki nema
sanngjarnt, að hann velji drottn-
inguna. — Hvað segirðu um það,
Herbert?
„Bravo, mon vieux —, þetta
tókst þér vel, alveg snilldarlega!1*
Síðan sneri hann sér að hinum
undrandi Frökkum og sagði:
„Hve lengi haldið þér að við
höfum orðið að æfa gamla mann
inn í Briissel, svo að hann svar-
aði á þýzku, þegar eitthvað óvænt
bar að, enda þótt hann væri vak-
inn upp af sveíni. Við ætlum som
sé að láta hann verða leynistarfs-
mann á Þýzkalandi. Og ef svo
skyldi fara, að hann félli í hend-
ur Þjóðverja . . . já, Gestapo er
vön að hræða fanga sína oft upp
úr svefni að nóttu til, og með
því koma flestir upp um sig“.
Bleicher gaf Frökkunum engan
tíma til að hugleiða þessa skýr-
ingu. Mótorhljóðið heyrðist greini
lega inn um opnar dyrnar. Hann
stökk á fætur og gekk að dyrun-
um: . . og nú af stað, komið
út, svo að flugmaðurinn viti, hvar
hann á að sleppa manninum
okkar".
Blecher fór á undan, miðja
vega út á milli Frakkanna. Of-
urstinn lét eins og ekkert ’hefði
í skorizt, og fór á eftir honum.
Bleicher var þess albúinn að
svara, ef á hann yrði ráðizt. Hann
gat á hverri stundu búizt við
hnífstungu inn á milli rifjanna.
Nú hlaut að verða úr því skorið.
En allt fór vel í bráðina. Frakk
arnir horfðu að vísu í fyrstu hissa
hver á annan, en síðan kinkuðu
þeir kolli hver til annars og fóru
út á eftir báðum „Belgíumönn-
unum“. Síðan beindist athygli
allra að fallhlífarstökkinu, sem
fara átti fram. Hættan var liðin
hjá, að minnsta kosti í bráðina
Suðið í flugvélinni var nú rétt
fyrir ofan þá. Roger gaf fyrir-
skipanir sínar. Mennirnir tóku
sér stöðu í stórum þríhyrning á
auðu svæðinu. Hver um sig held-
ur á vasaljósi í hendinni og með
þeim gefa þeir blikkmerki upp
í loftið. Dökkleita vélina ber við
stjörnubjartan himininn í tungl-
skininu. Nú blikkar Ijósmerki þar
uppi, einu sinni, tvisvar, þrisvar
— flugmaðurinn hefir skilið.
Flugvélin fer enn eina lykkju —
og skyndilega losnar skuggi frá
bol hennar, skuggi, sem nálgast
jörðu með feikna fallhraða.
ailltvarpiö
Miðvikudagur 24. júní.
Fastir liðir éins og venjulega.
12.50 „Við vinnuna”; Tónleikar
af plötum. 14.00 Prestastefnunni
lýkur með guðsþjónustu í Bessa
staðakirkju: Forseti íslands og
biskupar flytja ávörp; séra Garð
ar Þorsteinsson prófastur þjónar
fyrir altari. Organleikari: Páll
Kr. Pálsson. 19.00 Tónleikar.
20.10 Stjórnmálaumræður af til-
efni Alþingiskosninga 28. júní;
síðara kvöld. Þrjár umferðir, 20,
15 og 10 mínútur, til handa
hverjum framboðsflokki. RÖð
flokkanna: Alþýðubandalag,
Sjálfstæðisflokkur, Þjóðvarnar-
flokkur, Framsóknarflokkur, A1
þýðuflokkur. — Dagskrárlok
skömmu eftir miðnætti.
Fimmtfudagur 25. júní
Fastir liðir eins og venjulega:
— 12.50—14.00 „Á frívaktinni",
sjómannaþáttur (Guðrún Erlends
dóttir). — 19.00 Tónleikar. —.
20.30 Synoduserindi: Það er bratt
gengt til stjarnanna (Séra Gunn-
ar Árnason). — 21.00 Einsöngur:
Bandaríski tenórsöngvarinn Dav-
id Lloyd syngur; Wolfgang
Schanzer leikur undir á píanó.
(Hljóðritað á söngskemmtun í
Austurbæjarbíó 21. f.m.). —-
21.30 Útvarpssagan: „Farandsal-
inn“ eftir Ivar Lo-Johnsson; VI.
(Hannes Sigfússon rithöfundur),
— 22.10 íþróttir (Sigurður Sig-
urðsson). — 22.25 Sinfónískir
tónleikar (plötur). — 23.00 Dag-
skrárlok.