Morgunblaðið - 20.12.1959, Side 21

Morgunblaðið - 20.12.1959, Side 21
Sunnudagur 20. des. 1959 MORGUNRLAÐ1Ð 21 Kristiríann Guðmundsson skrifar um BÓKMENNTIR Dýrkeyptur sigur. Eftir John Braíne. Hersteinn Pálsson ísienzkaði Bókaútgáfan Setberg. HÖF. þessarar skáldsögu er til- tölulega ungur maður og þetta er fyrsti sigur hans á bókmennta sviðinu. Sagan hefur vakið mikla athygli í hinum enskumælandi heimi og auk þess verið kvik- mynduð. Þýðingin er prýdd myndum úr kvikmynd þessari og útgáfan öll hin fegursta. Ekki hef ég borið saman frumtekstan og þýðinguna, en hún virðist vera samviskusamlega af hendi leist og einkum finnst mér sam- tölin góð, þau eru á lifandi nú- tímamáli. Söguhetjan, Joe Lanpton, er maður fremur lítillar ættar, en duglegur og ákveðinn í því að komast áfram. Hann vill fá sinn skerf af gæðum lífsins, kosti hvað það kosta vill. Hann fær þennan skerf, en eins og oft vill verða undir slíkum kringumstæð um, verður hann að greiða frama sinn dýru gjaldi. Við kynnumst honum þegar hann er á leið til nýs starfs, í nýrri borg, tuttugu og fimm ára gamall. Hann hefur verið flug- maður í stríðinu og reynt sitt af hverju, er orðinn kaldrifjaður nokkuð. en þó í rauninni bezti piltur inn við beinið. A hinum nýja dvalarstað sínum kemst hann brátt í kynni við það fólk, sem hann hefur jafnan langað til að umgangast, betri borgara, efnamenn og dætur þeirra og 'konur. Ekki líður á löngu áður en hann verður ástfanginn af tveimur: barnungri stúlku, dótt- ur ríkisbubba, sem reyndar hef- ur sjálfur hafizt úr fátækt, og konu verksmiðjueiganda eins. Frúin nefnist Alice, en stúlkan Súsan. Báðum er þeim lýst af hreinni snilld, þótt segja megi að lýsingin sé nokkuð einhæf, því að í rauninni kynnumst við þessu kvenkyni ekki nema í gegnum ástríður þess. En höf. veit margt um venjulegar ástir karls og konu, og hann fjallar um þær af hreinskilni ,án þess að gerast nokkru sinni bersögull um of, og það er augljóst, að hann þekkir vel þá hlið á sálar- lífi kvenna, sem ástríður og ást- arþrá ræður mestu um. Að vísu fer hann nokkuð grónar götur, lýsingar hans eru hvergi einstæð ar eða upprunalegar, en þær eru listrænar, og gerðar af leikni. Aðalpersónan sjálf, Joe Lanpt- on, er einnig vel gerð, glöggt séð og skýrlega mótuð. Höf. tekst að gera þennan unga mann, lifandi og trúverðugan, afla honum sam úðar lesandans og fullan skiln- Bók um úti Ólafur Briem: Útilegumenn og auðar tóftir. Bókaútgáfa Menningarsjóðs. Reykjavík 1959. í ÞJÓÐSAGNAHEIMI íslendinga hafa útilegumenn öldum saman átt lönd og ríki. Þjóðin hefir hugs að sér bústaði þeirra víðs vegar í óbyggðum landsins, veðursælar og frjósamar byggðir inn til fjalla, dali, lukta hömrum á alla vegu, þar sem lagðprúðar og feit- ar sauðahjarðir ganga í hlíðum, miklu vænni til frálags en fénað- ur byggðarmanna. Stundum voru margir bæir í hinum dularfulla útilegumannadal, þar sem fólkið lifði í sátt og samlyndi undir fastri, en réttlátri stjórn útilegu- mannasýslumannsins, sem allir litu upp til vegna réttdæmis. Þannig skapaði þjóðin sér para- dísardrauma á niðurlægingar- tímum sínum, hugmyndir um. betri tilveru, sem var ekki lengra undan en svo, að bóndasonurinn úr byggðinni gat hæglega villzt þangað, er hann var að smala sauðum föður síns í einhverri fjallasveitinni. En það var ekki á allra færi að verða hlutgengur í hinni vösku sveit útilegumann- anna. Til þess varð bóndasonur- inn að leggja að velli í glímu einn eða fleiri af þeim dalbúum, sem fyrst urðu á vegi hans. En er hann hafði sýnt, til hvers hann dugði, voru honum allar dyr opnar í heimkynni dalbúans, og ósjaldan átti hann að fagna ási og hylli heimasætunnar í dalnum, sem dró hug hans frá hinu fá- tæklega hversdagslífi, sem hann hafði átt að venjast. En það eru ekki útilegumenn af þessu tagi, sem Ólafur meistari Briem hefir lagt til glímu við í bók sinni, sem að ofan getur. Það eru ekki útilegumenn hinna grös- ugu fjalladala og feitu sauða. heldur útilegumenn hins gráa ing, enda þótt hann aðhafist ým- islegt, sem ekki er ætlast til að góðir menn geri. Umhverfislýs- ingar eru yfirleitt góðar og at- burðalýsingarnar flestar gerðar af snilld. Þá er bygging sögunn ar einnig listasmíði, allt sam- ræmt sem bezt má verða og frá sögnin full af lífi og dramatískri spennu. — Segja má, að þetta sé ekki eitt hinna meiriháttar skáldverka, til þess er það of einhliða bundið við venjulegar og daglegar ástríður manna, en það er snjallt á sínu sviði, og veitir lesandanum listræna á- nægju. legumenn veruleika, menn, sem flýðu und- an refsingu laganna og leituðu hælis í faðmi örlaganna, Hér fá lesendur að kynnast ferli Fjalla- Eyvindar og Höllu, Arnesar Páls- sonar, Jóns Franz og margra fleiri, sem látið hafa eftir sig einhverjar sýnilegar minjar um útileguna. Höfundur rannsakar sögulegar heimildir um slíka úti- legumenn og samræmir við þau verksummerki, sem þeir hafa skil ið eftir, kofa, hreysi og hella víðs vegar í óbyggðum landsins, þar sem enn má sjá leifar af mannabústöðum. Hefir Ólafur farið víða um land á undanförn- um árum til þess að skoða og rannsaka þessa útilegumannabú- staði og notaði til þess sumarleyfi sín í fylgd með áhugasömum fé- lögum. Ég tek hér upp kafla- fyrirsagnir bókarinnar, því að þær gefa langgleggsta hugmynd um hið fjölbreytta efni hennar: Þær eru þessar: Sakamenn leggj- ast út, Frásagnir íslendingasagna um útilegumenn, Stuttur útilegu- mannaannáll, Fjalla-Eyvindur og Halla Arnes Pálsson, Surtshell- ir, Hallmundarhellir, Reykja- vatn, Þjófhellir í Eldborgar- hrauni, Útilegumannakofar á Ströndum og í Jökulfjörðum, Hveravellir og Þjófadalir, Eyvind arkofi í Herðubreiðarlindum, Hvammalindir, Eyvindarver og Innra-Hreysi, Tóftir i Snjóöldu- fjallgarði, Tveir hellar upp af Rangárvöllum, Undir Arnarfells- jökli, Arnesarhellir við Hval- vatn, Útilegumannaslóðir í Reykjanesfjallgarði, Rústir í Grindavíkurhrauni, Sagnir um útilegumannabyggðir og Loka- orð. Má af þessari upptalningu marka, að höfundur kemur víða við í útilegubyggðum landsins. f bókinni er fjöldi ágætra mynda af kofum, hreysum og hell Hver urðu örlög Onnu F ra n k eftir að felustaður Frank-fjölskyldimnar fannst í bakhúsinu í Amsterdam Svarið fáið þér í bókinni Hetja fil hinztu stundar eftir þýzka rithöf. Ernst Schwabel Kvöldvökuútgáfan um útilegumanna og auk þess margir uppdrættir, sem sýna stærð og afstöðu þessara fátæk- legu mannabústaða. Gísli Gests- son hefir valið myndirnar af sinr.i alkunnu smekkvísi og auk þess hefir hann samið kaflana um Hallmundarhelli og Tóftir í Snjó- öldufjallgarði. Eru myndirnar ýmist prentaðar í lesmál eða sér- prentaðar og eru jafnt til skiln- ingsauka og prýði. Ula er ég svikinn, ef menn for- j vitnar ekki að lesa þessa bók, sem j er hvorttveggja í senn fræðileg | rannsókn á minjum útilegu- | manna hér á landi og þó hin al- ! þýðlegasta að efni og gerð. Hér er fjallað um efni, sem á sér djúpar rætur með þjóðinni, ör- lög, sem enn í dag ganga henni til hjarta. Guðni Jónsson. Allir eru ú flýta sér með innkaupin Hjá mér eru til beztu tegundir af ávöxtum og niðursuðuvörum, kertum og spilum og konfekkti. Ég skreyti körfur fyrir viðskiptavini mína. VERZLUN ■ _ Seld mansali Endurminningar Bók hinnar austrænu konu, sem nú fer sigurför meðal lesenáa Vestur-Evrópu og er þar metsölubók Saga stórra atburða sem mætt var af óbilandi þreki og festu

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.