Morgunblaðið - 24.12.1960, Qupperneq 1

Morgunblaðið - 24.12.1960, Qupperneq 1
•„uinptnguM .tuXj rajpiB Jliui ;3Áaq So“ 'uueq TgSes „‘ijæinaj; ciuuoq *r •gjiojq 3qi uiguo tgjaq uueq So ‘sjajssof) ijjeq jijiCj Sts eCSAouq ge ijjae uueq ge ‘juuXq -[jj 8IJ9A lojpie tgjoq jog •snei uuijei egjaA ge ssoq jsigjejq uubh 'JO[SSO0 jijXj iuiiubjj jnppaejq -o gpjs So jos jn ijjaJ U9X jnuqefqnA ua •uueq igedojq ‘„uejo wtjas ge ej euueSuipuoi -ssiAg „eCjaq“ ieqs nq“ •eSoi -jepuiuiijS uueq Tjsojq ‘gidijS ngjoq jiujiuuoui j»q ujoAq ‘es uueq JeSoq So ‘nqsuuouqieq 3o sueq tuiijSoq je i[9X uqeCqnA igepunjo Ja[SS0fj 'giSioj * uui ipuegij JnjieCs jaissao uioq ‘uinjiAS uinssaq 5 jjiuiura ua i3o[ijæqo uinjsæu iba uiuioCjsgieq jeSoq ‘qieCq eq i BC[9j So euraq iSuijoj bjoa ge ?q ijjæ i9Aq 80 uuidoip ego ‘ts[oSuej i jnjjas jioAq geuue uueq tgiiC pu ge ‘giA jspCq geq ‘jsne[ -uoa 3o jjæiq jba gtq[oa IIaX uqeCqiiA njqqoq ji -jsa[a -tgÁas e iiæA geAq ‘eCs ge uj eq uin Suijq i jsijdixq sqioj jndpH uinuis •tngoj ge ddn ipuejiefqs jos ijSAjq So mppæqgnep gjeA uuiinSuojp lun uinjspj uinuoq np[oq So uueq ndiiS sjo[sso{3 uuoui -jaq ua mge ‘j8ue[ bjbj ge iqqa qq?J uueq ua •giSioj jijjC eCquieij jsnej -qiq igeuqeqs So jje ejge I uueq jra[ uinuinejs eCq uibjj qqoS uueq jeSoq uuijjeq [qqa læs uueq uios ejei ge geAqe uueq 80 euuis epuei nSujSæi -jngra essoq ge[oq iqqa jeS naj, muiieCqnA !8°q nssaq nppX[q jme ge ‘um oas eCs ge gedjqs giJOA igjeq uinunuupuuoH •euis nSuigjiA uinuoq ejjoA ge ssoq [ij suejpCjs -pue[ IJjeq jijXj jdnCp Sts eCSieuq So uinujnejs el'quiBJj eSueS npiAqs ‘siiuegeqjBUi [[J nuioq uios ‘jhiB' ge ‘ssaq jzt -jejq nu igjeq J0[ssoo •sjajssao — ‘suejofjsgjeq sjjeCs jnjjeq jba ejja<j •umuuadsnnS goui 3o ran jgoCj jnjjiCsjqs ‘uuij jbjb jba uubh ‘Jnjjeq ddn •inpSuaq guaA Igjeq uui -mejs e jsja -jnejs ueeq um Suijq i igjaA e ngpjs jraq So ‘SJ0[SS0O ran uuouuaq je jraAS iraq jba jBtj eSainCuoA ua IJjæq uinjgo gaui jqe jba nu[ -Sjojsgeqjeui y umgSuq -uoa JUiCj gJBA uueq ua uinuis eqqed gaui ejjoq bjbj ge ej ge uj giqiui eSaijeqe geqqe[q IgjBq uuunStrajQ Jas gaui euioq ge uinuis [uiCs uinuil ISí^9! 3° 8B3imui e uutq joj ujnqqou Sbq •euue -jeSJoqsqeH unSnq 3o Ja qssao uin euis nSuiurara eCSas ge gjA igeqiq [qqa raas ‘jngeui jnqqejgnq JEA uaj, jriuiieCqnA uujs étSuj -joj uias uueq e njq raui -puuajS í Jeq Jiujnpuæq ua ‘tjfl i euiraq jjjb uubh •euis iraijSoq juiCj gipue[ jlje urn JnSæjj jba uubh qi»X jmuieCqiiA jba euue -puæq [Suuoj [jzian •jjjs puej esjajj ge uj ‘jjaS ge giji[ njeS jraq ua ‘Jaissag ngnjoq (ranun -uojueq) umunCqiiCj nqsa ussjas i jiujnpuæg -edajp ega js[aSuej j eCjas jjoAq geuue uueq jpi ‘raueq uias ‘e[iy 'iiæsuiAp SoCra jba uueq 3o ‘ja[ssao jaq uuijpCjsspueQ ejjeqs ejsara bjijb raas ejuiraq -uui 3o nuipuei bujoCjs ge ssaq uj ejpCjspuei jgediqs geq 'S[s jjpun gi -puei jSe[ igjeq ipiaAJojs juajja -enq ge tsjojjo So sueq igoq nppXiq iqqa 80 ueCqe giA ssiAg Jenq -i njje pip npuejjoCj j ¥ •Iieui njjnjs i ddn eueq efju giA raninqs euSaA ssaq So ‘nSos essaq euunq ge mqqX JUiCj ueraeS eqq la geq ua •sueq uinqajje je jsiep S® [jax raieCquA T«n eunSos juæi 3o sa[ ujeq jqsa -ussjas ejseura JiaAH egoCq ejpua[ja unSnq 3o raiæse [jiib uSaS ueraes ejuejs ge jAq i goCq nuil essaq Jiæjs So suisisjaij uqej raiaq guaA je»[[B jnjaq euraq eCjaqgotq issaq 'neui nSua eSuipua[ -ssiAg Jjjdjqs geq ua aSesgoCq siSun -ura as uueq um ueSes ge ‘tAq ge eCSas ge eiraur jseiieq leSuigæijuSes jjSJera ‘niaA 80 unej j [jj guaA jjeq nax JnraieCq 'IIA JJOAq ‘e muuos eiæj ge jziqaj injaq Iqqa JB -pie h unfjAq j jddn gi -J3A jjeq ‘qax JnraieCqnA ‘eSuipuaissjAg eCjaq ejse -Sæij ge ‘jtSas HVOVS !P1 UJI9ÍLII!A iun ud6d$ L\ VNNVNava Noasaa VNNvNuva Nousa‘1 91 v 32 LESBÓK BARNANNA CRETTISSAC A 81. Bóndi var þá af æsku- skeiði og enginn styrjaldar- maður. Þótti honum nú mik- 111 vandi að höndum kominn og spurði Gretti í hljóði, hvað hann vildi til leggja. Grettir bað hann því einn játa, er honum þætti sér smánarlaust. Berserkurinn mælti við bónda: „Kjós skjótt annan- , hvorn kostinn. Eða hvað ræð- ' ur þér sá hinn mikli hrottinn, er þar stendur hjá þér, vill hann eiga leik við mig? Held ur mun ykkur ægja við mig að fást, ef eg reiðist“. „Þá veit það, er reynt er“, segir Grettir. 82. Berserkurinn fann nú undandrátt í málinu. Tók hann þá að grenja hátt og beit i skjaldarröndina. Grett- ir varpaði sér um völlinn. Og ©r hann kemur jafnframt hesti berserksins, slær hann fæti sínum neðan undir skjaldarsporðinn svo hart, að skjöldurinn gekk upp í munn inn ,svo að rifnaði kjaptur- inn, en kjálkarnir hlupu ofan á bringuna. Hafði hann þá allt eitt atriði, að hann þreif í hjálminn vinstri hendi og svifti víkingnum af baki, en hægri hendi brá hann saxinu, og setti á hálsinn, svo að af tók höfuðið . 83. Bóndi þakkaði Gretti ▼el fyrir þetta verk og margir aðrir. Þótti þessi atburður bæði vera af hvatleik og harð fengi unninn. Fór Grettir síðan austur til Túnsbergs og hitti Þorstein, bróður sinn. Tók hann við Gretti með blíðu og spurði að ferðum hans. Grettir sagði honum af við- ■reign sinni vlð berserkinn. Þorsteinn mælti: „Slyngt yrði þér um margt, frændi, ef eigi fylgdu slysin með“. Grettir svarar: „Þess verð- ur þó getið, sem gert er“. Nú var Grettir með Þor- steini, það sem eftir var vetr- arins og fram á vorið. 84. Það var einn morgun, er þeir bræður, Þorsteinn og Grettir, lágu í svefnlofti sínu, að Grettir hafði lagt hendur sfnar undan klæðunum. Þor- steinn vakti og sá það. Grett- sN ir vaknaði litlu síðar. Þá mælti Þorsteinn: „Séð hefi eg handleggi þína, frændi“, sagði hann, „og þyk- ir mér eigi undarlegt, þó að mörgum verði þung högg þín, því að einskis manns hand- leggi hefi eg slíka séð“. „Vita máttir þú það“, sagði Grettir, „að eg myndi ekki slíku til leiðar koma sem eg hefi unnið, ef eg væri eigi allknár“. 31 4 árg. 4 Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson ★ Jólin 1960. Matth'ias Jochumsson: n Fullvel man eg fimmtíu ára sól, fullvel meir en hálfrar aldar jól. Man það fyrst, er sviftur allri sút sat eg barn með rauðan vasaklút. Kertin brunnu bjart í lágum snúð, bræður fjórir áttu ljósin prúð. Mamma settist sjá'lf við okkar borð; sjáið, eun þá man eg hennar orð: „Þessa hátíð gefur okkur guð, guð, hann skapar allan lífsfögnuð. Án hans gæ/.ku aldrei sprytti rós, án hans náðar dæi sérhvert ljós. Þessi ljós, sem gleðja ykkar geð. guð hefur kveikt svo dýrð hans gætuð séð. Jólagleðin ijúfa lausnarans leiðir okkur nú að jötu hans“. Síðan hóf hún heilög sagnamái, himnesk birta skein i okkar sál. Aldrei skvn né skilnineskraftur minn skildi betur jóiaboðskapinn.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.