Morgunblaðið - 24.12.1960, Side 4

Morgunblaðið - 24.12.1960, Side 4
----* ¥ *------ •„ssetd JJOqqO J0 gBCJ geci jag gg“ :euijg „iBcJiai ‘UU|d BpuæJJ UUBCJ I5IJI3 ngjissÁ>[ ja<j“ :buiuiei\[ •UBpun jstjæj untj uo ‘issotj gaui niji[ nu;;s Bspaij gB jBijæ uueh '!8ga>isiB gBujBS Jn -jacj 3o gjajguBj jn buio>[ gB jba nuijs jpuæjj ¥ ■„IIÍ? nBcJ Bjæ[ gB uuj -nq J9 §a ‘ButuiBut ‘Bunu buibs ja J3]Al“ nurajs •„utnuoq jb gJo jpfi gjput oas jjjæj n<j 'biq uusq g]A JBJJO JOS BqjOJ gB jaq Buusq 3g“ ^ujjjgojvi Jnl4lJJIS * ¥ *------ ’niinj gB jjts isjojj Juitaqinpua jb -Su!puo[ssiAS ngjoq JBgis nuiuioqs 3o bCAjj gB gJBA SiaquopuBH 'PIBA jjis b uinuBjBjsBq gBU Jjaq ngjoq njsnuo Bjjnjs ij -JJ3 -SUB[BJSEq uuauigiBA b UBgjs jsngai go ‘buis IJbjs b ubuibjj njsaj iraq uias ‘uinungæiq uspun uibjj jpCdsiEjs J;aq nqpj ‘ujgqqjBgioq jjjAj uuj nuicq iwq JBgaq ua •joCS gs uin -uoq Biæj gB ngnjjæ ijaq uias ‘ejiBq 3o Jnpmq* m -jpS gaui sueq BiEjsBq uj g[0I B moA uias ‘Bpuæq epiplj eq ijjæui go un -gjouisgepsiBAu b nssaui Ijj ipj ‘jujeu ge gieq uapuBH ‘BJBgioqsqBH sg!l -njas mnCSuiJoj jb uuja •BUUBJBSioqsqBH ÍPI3A uga3 Bjjiaq usioiddn jn jzneiq ‘got’T gl-i? 2ep -sieAu y 'BSuipuaissjAs uuBipfjsgjBq truijngBtn -Soq jneqs ‘puei B qqaS J0[SS3Q JB20c[ ’uubibjsbji i ddn uinuoCs bjj bj uiaa ‘uujfíjs gjA íuA0[ } jz3«l i nuqBjs Bddejs gB ssaq [ij gibA JnginqjB issatj •sjajsssQ uin -uuoui jjjAj jnjinqo jba uueq uiss jeq ‘jegejs pj neq gaui [gnjj 3o jbuos go jbuujs nuoq [JJ uijoq jps ijjAij jnuqpCqi!^ •suisjnqjAui npCqs J suBq uinuuoui uepun Jsb -uioq gB jsqoj 3o ‘eueq [;j Tgjeq jpx JnuiipCqnA. •gjA gojs sueq ijBjseq uias ‘lumqiA } ipuei bu g» sueq uinuuoui So Jajssao jsqoj uinpuiuineu ga]/\[ •uinuis BgUBJ JB IJSSIUI J0[SS3O 3o uinjgas uinnnj jjjAj uibjjb gjsjqs uuijnjeg •jBAjp 3o uujs BSoq gaiu PUBl I Sí5!5!0!3 Tb3 uubi| SI VKNVNHVa HQidSiiTI VNNVNHVH NQHS3H oz 4 LESBÓK BARNANNA LESBÓK BA.RNANNA 2» Þessu til áréttingar greip hann tvo heijarmikla rekadrumba. og Geira skorti sjaldan verkefni. Eins og venjulega lögðu þeir fyrst leið sína niður í fjöru. Fjaran Kafði sérstakt aðdráttar- afl. Þar lék aldan við sandinn, margglyttur og ígulker leyndust í poll- um milli steina, skeljar og kufungar í þarabrík- inni við fjöruborðið. Ekki mátti gleyma rekanum. Alls konar undarlegir hlutir bárust að landi. Kannski mundu þeir finna flöskuskeyti, eða eitthvað álíka merkilegt, innan um brakið og reka keflin, sem lágu á víð og dreif um fjöruna. Grímsi og Geiri hlupu léttilega beinustu leið niður á sandinn. Þeir skemmtu sér góða stund við að hlaupa eftir öld- unni í útsoginu og forða sér síðan eins og fætur toguðu upp í sandinn, þegar aldan féll aftur að landi. Auðvitað kom ekki til mála að hopa af hólmi fyrr en á síðustu stundu, enda fór oft svo, að sjórinn gaf þeim dug- lega ódrepu og skvetti á þá löðrinu, svo þeir urðu holdvotir upp að mitti. Þegar þeir fóstbræðurn ir höfðu góða stund skemmt sér við þennan leik, lögðu þeir upp í sína venjulegu eftirlits- ferð um fjöruna. Þeir spörkuðu af rælni í nokkr ar ryðgaðar blikkdósir og æfðu sig á að hitta í mark, með því að kasta smásteinum í tómar flöskur og netakúlur, sem á vegi þeirra urðu. Það leit ekki út fyrir, að þeir mundu finna neitt merki legt í þetta sinn. Það, sem mest bar á í fjörunni, var spýtnabrakið, sem lá um allt og enginn hirti leng- ur um að tína, síðan raf magnið kom í þorpið og gömlu eldavélarnar lögð ust niður. Allt í einu nam Geiri staðar: „Veiztu, hvað við gerum við allar þessar spýtur “, spurði hann. „Spýturnar“, hváði Grímsi, „hvað ættum við svo sem að gera við þær?“ Andlitið á Grímsa varð að einu spurningar- merki. Hann var oft dá- lítið seinn að átta sig en lét aftur á móti hendur standa fram úr ermum þegar á hólminn var kom ið. „Við skulum nota þær í brennu. Stóra, stóra jólabrennu, þá stærstu, j sem nokkru sinni hefur verið hlaðin í Hamars- vík“. Grímsi tókst allur 4 loft. „Það verður gaman“, sagði hann, „ei»»um við ekki að byrja að tína strax?“ Þessu til árétt- ingar greip hann tvo helj armikla rekadrumba, sitt undir hvora hönd, og bjó sig til að skálma með þá upp úr fjörunni. Geiri stóð kyrr og klór- aði sér bak við eyrað. Hann var ennþá niður- sokkinn í að hugsa um brennuna. „Við höfum hana uppi á Sjónarhól", sagði hann, „þaðan sést yfir allt plássið“. Grímsi varð svo hissa, að hann lét drumbana falla. „Ertu vitlaus! Runki gamli mundi drepa okkur“. Runki var gamall sjó- maður, sem bjó einn í kofaskrifli, er stóð undir háum hól í hraunjaðrm- Eg læri aldrei að binda þenn- an hnút. V ) C Lokað í snatrL Hræðileg kurteisi! — Það er ekki hægt að hemja bðrn- in, síðan allir fóru að tala um geim- ferðir.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.