Morgunblaðið - 24.12.1960, Qupperneq 7

Morgunblaðið - 24.12.1960, Qupperneq 7
ieqij SB<Í T'í -miao 'uinTijTddBd *jy ddn umuijuBXjq bjjáj ge sseq ub BtSas gB Biiaui gBtJ 3o Buijjajq bjjb njuaus uios ‘muij jBuiaq jíbaj gsuqiaj ijaeS uuBq gB ‘igSes suBq injnBU -nssag •uinuts uinuiiddBdiuaq b ib -umssajqqojq uin ugs3 i jnuij jBuisq igBuqiaj 3o JBSnq sjbuub jba Jnja<j íunujiddodijjatf o jnssaiyi 5 iuujjngBxuntqjX -gjB3 3o jnjjEfusQBj ujbC nq jjg •gBqsg igjBq uinjj 3o suia 3aAjB BUBUuniBsoj ijjasjnQgjS uusq ua 'uub -puBA BsXaj gB jsqgj uinuoq ua JngB ‘gBjq So JUBXjq BJ gB gJBA UUBJI JOS jijXj nssaq ijjaA 3o qbjXo qta qsq b jas igBJgjq uuiingBUinCjjiXgJBf} „•buoas Bjjaq BjBq qb uin Bts qb Jaq gjgiaA bu3oa ssaq 3o ‘suiui SUISUUBUI BJBJSpjBq -Bddn Ja uiuiij 3o ‘uiui BjBjBddBq b3sj -iujau nia ntjq -goi juaAq i uinuuru g gaui JigBJ 6 ipuXui Jiaq gB ‘3i -uuBq BpuBjs gB BSia Jiaq 3o sjjb 61 BJ3A gB BSja Jjuj6uunjj“ :unq JgSBS b<j •gaqEspj jjXu 1 Buum Btjasjngoj3 qb jBuuaq uu;jngBuin CqjÁgjBg jjjb uui -3bp uijq 'uinjoj jjjXj ujai3 Jas BiaS qb gaui jjjjia qjjijbp b uasjo nia jiujouunjospy 'g ÍJ0 UB5í5íni3f QVAlí ‘gSS gl<í QT%BÐ „*•** -^aj nja Jæc£ &uii% buibs Bi3^uiæAiisu buXs uias ‘inqqnjq iæAj b BSnB buioij gB npuXaq“ :jq3bs 3o uujSSba b jjuaq uuBq ua ‘jjasA UBqqnjq gBAq ‘uut -gjuisjn jgmds uujinujABjdjqsgjA iuo^np1 jo gOAH 'L •juujpuXui in jn bSbijs jbqbjs sujau BSaui jb3ub So inpuns 1 jæq Bjofjq bui jqqa ‘jjajj Biqjs ujbC xas jpuXui iæq qb ‘Sjuusq ‘nCXu qb nia Jjjja uias ‘jjqj uijaq ngBgBJ OAS JBA UnH 'suisdjoq' jjj uuiSijs -ingiu jb3 i unq 3o JJBjq suja dgCjql 3o jjæq B jsjiaus unq §0 "„ujjqC jjjXj JjpuoA BUOAS B'jaA gB IB3J3JX JSBUIUIBqS 30 JBJS ubCXu uinujuuBui bjuibS B.ja3 So qbjs uujs b uujjBq gaui bjbj qb gnjjæ gjq 'UBUiBs jjjjb jiSajjSSXjs —puB BSainjSai gma gjq 'BUJBCqndjajs Sjui QJJJBq gjq oq ‘buibs ja iajAJ“ „ÍBUBCqndjajs b jjjbui jqBj qb ngjnpjaq jaAq“ ‘uuBq jqSbs ‘„juBCqndjajs' •SajjBj unq jsuubj 3o BUBq b jgjjoq jJjaQ •ngmpujj unSnB 30 JBUJB'UUjq JBJBAB I JSI -gjæj jgoi ‘njziaqB jjj uin uis uingio uinujjæj mgiu jgsqjBds unq qb gjaj oas JBA UUH '„JUIBS JBqqX JSB uiuibjjs qb gnjjæ gjq“ ‘uin suos uinSua qpj So bSSjS jqSbs ‘„buibs ia JaH'* •JUXqSJBUJBA 1 jsuiijo jqSbs ‘„iBqqo juunuuajq 1 ijqjaAq uuBq ua“ •„bjbjS QB BJBJ QB ssaq jjj uin jjbCs uinuoq buiojj So ‘uin juæA oas JjqXq uinuoq | uias ‘suBq uuijBq bijbj I 3q juuauijBuiBS 3o Suj -gæjsuja b ubuies jjjjb jsj QBJ BjaS gv“ 'JSJS'I jsjau3 njnqs iBuuaq nSnB 3o unq JQSbs ‘„jBqqX jsb -uiuiBqs gB gnjjæ gj<q“ •BijaQ UEUIBJJ JIlXj JBgBJS UIBU So BUUBqBIJS JJJ UUJ -dpq 1 uuj jnsiq jas jppni ‘QSæjJBCj Jjjnqqou i Sjs npjaq uias ‘uinundjajs bjj ipuBdnBjq uioq bjjjj B'SSjS e® ‘?q JBA gsq ‘UBUUB B J3Aq BJJI gB jsngngioj Jiaq So •igiaj jb uinjsiauS njmjs juuuaq nSnc unq igJSBS ‘„JBqqX jSBuiuiBqs gB gnjjæ g;q“ suta JBA QB4 So UujdlA* B BJ0jqgb„ UJ0A JJ3c[ jn -puaq jzjjjbj jgjBq So dgq 1 ngojs nu ja ‘BujSuaip jsjgSæjJBCj uuBq JBSaq ‘ngnuiAp uias ‘sujsuubui bjuibS SosBqqa 3unq jsn -gjXaq niOAq njgo 'uuBq jpjjqs jqqa 3o ‘jqqa jpjjqs uuBq uias ‘nqsæ ijujbCS -jjqo UBpun juuniaA -uja So uinuis uinuBjoq 1 sjgCqs uutq JgBjjaj uui jojq 3o jngSXaqjngjH ut uioqjjnj susq joCSddn jba npunjs jjBssaq y jjbj3 uingSjXquu; jb jBUJBgjaq jbujoj uin njpj jjddjjq •gjaj b uijaq ‘jpuBijjBq So snBjjBjs ‘jsjgBjnBjs So qja uuBq jjaus BSajSunq So jSæn 'jqeq I J-iBuSoq Bquua qjba uuuq So ‘susq jjjpuB uin midjA nioj BSajjpuXqs 'W3U I5!5!3 igjaS jjuibS jqunjj ua 'JJJJ® jjaqqa uinujjJB^ Bja3 So JJOUI B BSajUUBUI E5JBJ gB J jjugaAqB moA Jjaq So ‘?q b jsBgBi mqunJH Tpunui nu qb ‘qja jsnSSntq jjaq 'bsuiijo b uinSn* jBunBpgB njjj 3o dgjnSis ddn mjBi jjujbijbjjs •unBjq 1 jn jSubj jpuaq jb uinunjoiq jgsjsBq 3o jpuEsoiq jjSjs uuBq JgSBS ‘„Bgjaui So qjc>j B'Ciaq gE jjj ‘uBuuaq ‘inSuaj jqqa uuBq jbjou n<j“ ’iunuqqojsgjoq ? juuaAj 1 uuuq jnBiq 3o ub gau So ubjo gB uinpuoq uiiaAj uuBq uin diaiS ‘Bqunjj jb uujqjnj jjaiq ‘nujSSoq uspun jSSous Sjs jggXaq isuiij-o ’sujsjBq jujajs gJA J5J5JOJJ 1 m jsuiaij gojs uias ‘bsuiijq jjj pjs 3o jjoj b uujqjnj uuBq j^q jgjai jb JpuBijjx ez VNNVNHva Noasaa vnnvnhvs Noasai w 26 LESBÓK BARNANNA LESBÓK BARNANNA 7 Músamæðginin Einhverju sinni bjuggu músamæðgin á fátæku heimili og komust nokk- urn veginn af fyrir sig, en ríkisbær var í grennd, og fýsti yngri músina mjög að fara þangað, til þess að kanna ókunna stigu. Hún bað móður sína oft um leyfi til þess, en gamla músin, sem var roskin og ráðsett, neitaði henni lengi um það. Loksins gaf hún þó leyfi til fararinnar, ef unga músin kæmi heim aftur að kvöldi. Unga músin lagði nú af stað og kom aftur á á- kveðnum tíma, en móðir hennar lofaði hana mjög fyrir það, hve hún hefði reynzt áreiðanleg. Hún spurði son sinn, hvernig Loksins gaf hún þó unga músin kæmi Unga músln kvaðst hafa séð fagra jungfrú, og hefði sig langað mjög til þess að kyssa hana. leyfi til fararinnar, ef heim aftur að kvöldi. honum hefði þótt að koma að ríkisheimilinu, en unga músin kvaðst hafa séð þar margt fal- legt. Mest hefði sér þótt kveða að ákaflega fallegu borði og hefði legið stór steik á því miðju. Gamla músin spurði, hvort hún hefði komið nærri því, en unga músin neitaði því. Gamla músin sagði þá, að hún gæti hrósað happi, því að borðið hefði verið fjalaköttur, og skýrði hún nú syni sínum frá veiðibrellu þessari. Unga músin fékk leyfi til þess að fara til ríkis- bæjarins í annað skipti, með því móti, að hún kæmi aftur að kvöldi Stór og pattarlegur hrafn renndi sér í boga yfir víkina og krunkaði ákaflega. hvað vænlegast horfði, dundi ógæfan yfir. Stór og pattaralegur hrafn renndi sér í fallegum boga niður yfir víkina og krunkaði af illgirnis legum ákafa. Áður en nokkur þeirra hafði áttað sig, var hann horfinn fyrir nesið. Runki gamli spratt upp eins og lostinn raf- straumi. Hann skimaði í allar áttir. Geiri og Grímsi biðu ekki boðanna, en gripu til fótanna til að forða sér af mesta hættusvæðinu. „Bölvaðir ormarnir“, hrópaði Runki og steytti lurkinn á eftir þeim, „þetta skal ég muna ykkur, óartar kvikindin“. Grímsi gat ekki stillt sig um, að snúa sér við á flóttanum og kalla nokkrum sinnum ,,Runki Krúnkur", en Geiri tók undir með gjallandi hrafnsgargi. Samt héldu þeir áfram hlaupunum og brátt skildi nesið milli þeirra og hrópyrði gamla mannsins heyrðust ekki lengur. Drengirnir hentu sér niður, sinn á hvorn stein inn, lafmóðir. „Karlfíflið", sagði Geiri gremjulega, „við gerðum honum þó ekki neitt. Þetta var baia hrafn“. ,Og ég ætlaði að standa við allt, sem ég lofaði", bætti Grímsi við, „en nú, nú skal hann að mér heil um og lifandi fá að vita af því“. Þeir sátu þegjandi drykklanga stund. ,Getum við þá enga brennu haldið?“, spurði Grímsi og það var von- leysi og uppgjöf í rödd- inni. „Jú, við höldum brennu og hún skal vera á Sjón- arhól hvað sem karlasn- inn segir“. Geiri stóð rösk lega upp og leit fast á Grímsa. „Ekki skal standa á mér“, svaraði hann, „við getum byrjað strax í kvöld. Svo lögðu þeir af stað upp í þorpið. Þeir höfðu tekið ákvörðun sem ekki varð þokað. Það var skrítin sjón, sem sjá mátti rétt utan við þorpið í tunglskininu þá um kvöldið. Neðan frá sjónum var stöðug- ur straumur undarlegra kynjadýra, sem lögðu leið sína eftir götunni við hraunbrúnina og héldu alla leið upp á Sjón Spýturnar bundu þeir í bagga, sem þeir Iögðu i bakið, og keifuðu tneð upp sjávarbakkann.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.