Morgunblaðið - 07.12.1961, Síða 8

8
MORCUTSBLAÐIh
Fimmtudagur 7. des. 1961
UIMGLIINIS
vantar til að bera blaðið í eftirtalið hverfi
FJÓLIGÖTU
PlnrguíiiM^ííif
Húsvörður
Hlutafélagið Austurbrún" 4, vill ráða húsvörð nú
þegar eða um næstu áramót. Húsvarðaríbúð á
staðnum. Æskilegt að viðkomandi sé giftur og að
hann geti annast ræstingu. Sem ýtarlegastar upp-
lýsingar mjóg æskilegar. Tilboð merkt: „Húsvörður
— 7558“, sendist afgr. Mbl. fyrir 16. des 1961.
Stór verdlækkun
GÚLFTEPPI
margar stærðir
GANGADREGLAR
margar tegupdir
og margar breiddir
nýkomið.
Munið stór verðlækkun
GEYSIR H.F.
Teppa- og Dregladeildin
laurnbœr
Veitingastaðurinn Glaumbær er opinn
í hádeginu og á kvöldin alla daga vikunnar
Hádegisverður frá kr. 25/—
Kvöldverður frá kr. 25/—
^JJáetan
er opin alla daga vikunnar nema miðviku-
daga.
^iJceturLlúLL,
unnn
er opinn, fimmtudaga, föstudaga, laugar-
daga, sunnudaga.
Borðpantanir í síma 22643.
Við hljótum aö geta það líka
Á F U N D I sameinaðs þings í
gær var til fyrri umræðu þings-
ályktunartillaga frá fjórum
þingmönnum Alþýðubandalags-
ins þess efnis, að Alþingi kjósi
fimm manna nefnd til að rann-
saka, á hvern hátt verði með
mestum árangri unnið að því að
koma á 8 stunda vinnudegi.
LANGUR VINNUDAGUR
Björn Jónsson (K) fylgdi
frumvarpinu úr hlaði og gat
þess m. a., að ekki orki tví-
mælis að hinn langi vinnutími,
sem oft og víða viðgengst hér-
lendis, sé þjóð-
Eélagslegt vanda
mál, sem krefst
iöfnum höndum ftw,& ^
lausnar af hálfu Jjjfe, JjÆ
itéttafélaga sem Sgjf’ > ^ " aH”
atvinnurekenda
>g löggjafar-
'aldsins, Óhæfi-
ega langur
únnudagur hafi
í för með sér smánarlega sóun
mannlegra verðmæta, brjóti
niður vinnuþrek og ~ heilsu
Stúkan Andvari nr. 265.
Fundur í kvöld kl. 20.30. —
Venjuleg dagskrá. Hagnefndar-
atriði. Fjölmennið.
Æt.
Þingstúka Reykjavíkur
Fundur annað kvöld föstudag
kl. 8.30. Stigveiting. Lög Tólfta
september verða flutt af segul-
bandi, sungið af 14 söngvurum.
Höfundur kynnir lögin. —
Öllum templurum er heimill að-
gangur. Kaffi.
Þt.
Hollenzkir
loðfóðraðir
| '*■:*'*■V>
Kuldaskór
á börn og unglinga
stærðir: 24—34.
Einnig dömustærðir
Stærðir: 35—39.
Teknir upp í dag.
Skóhúsið
Hverfisgötu 82.
Sími 11788.
verkafólks, stytti starfsævi þess
og útiloki það frá mögufeikum
til að njóta eðlilegs heimilis-,
félags- og menningarlífs. Því
fari fjarri að raunverulegum
hagsmunum atvinnurekenda sé
þjónað með því, afköstum hraki
við það, jafnvel niður að lág-
marki, starfsgleði hverfur, og
stærri hluti vinnunnar verður
að greiðast hærra kaupgjaldi,
sem aftur eykur tregðu atvinnu
rekenda til að greiða mann-
særnandi laun fyrir hóflega
vinnu. i
Af þessum sökum verði því
vafasamt, að heildarafköst og
verðmætasköpun í þjóðfélaginu
aukist, svo mi'klu nemi, vegna
langs vinnudags verkafólks, a.
m. k., þegar til lengdar lætur.
Hitt sé svo aftur ijóst, að at-
vinnuvegum okkar með sínum
miklu árstíðarsveiflum í sam-
bandi við aflabrögð sjávarút-
vegsins er þannig háttað, að
meiri þörf er hér á margháttuð-
um ráðstöfunum varðandi
rekstrarfyrirkomulag og hag-
ræðingu í sumum atvinnugrein-
um en með öðrum þjóðum, til
þess að hér komist á hóflegur
vinnudagur, án þess möguleikar
til verðmætasköpunar skerðist
og lækka þurfi heildarlaun
vinnustéttanna af þeim sökum,
en það eru að sjálfsögðu grund-
vallarskilyrði, sem fullnægja
verður.
AUKIN AKVÆÐISVINNA
Guðlaugur Gíslason (S) kvaðst
telja, að í frumvarpinu væri
gripið á mjög merkilegu máli,
sem ástæða væri til að ræða nán
ar, þótt þar með væri ekki sagt,
að hann væri sammála því í öll-
um atriðum, hins vegar væri
mjög æskilegt, ef unnt yrði að
stytta vinnudaginn þannig, að
afkoma atvinnuveganna leyfði
slíkt án þess lífskjör versnuðu.
En það, sem sér þyki helzt að
frumvarpinu, sé það að með því
er gert ráð fyrir, að þingskipuð
nefnd fjalli um málið. Til frjálsra
samninga milli j
atvinnurekenda
og verkalýðsfé- m
laganna verði að j
koma, en allar i
tilraunir í þá átt ./
hafa hingað til i
strandað á tor-
tryggni verka-'J
lýðsfélaga-nna,
þar sem þau
hafa óttast, að um kjaraskerð-
ingu yrði að ræða, ef ákvæðis-
vinna yrði aukin. En ákvæðis-
vinna við fiskframleiðslu hefur
farið mjög vaxandi í nágranna-
iöndunum. Norðmenn telji hana
t. d. mjög hagkvæma, svo að
ekki hvarflar að þeim að hverfa
frá henni. Þá séu fslendingar
mjög á eftir í nýtingu aflans, en
úr slíku mætti bæta með ákvæð-
Tilkynnmg
Sökum tilmæla farpega verður frá 7/12, burtfarar-
tíma frá Keflavík ti) Reykjavíkur breytt í kl. 23,45,
svo sem áður var, einnig frá Keflavík til Garðs og
Sandgerðis í kl. 22.45.
álérleyfisstöð Steindórs.
Sími 1-15-85.
vor og
verða lokaðar eftir hádegi í dag vegna jarðarfar^r.
Hf. Kol og Salt
isvinnu, sem yrði betur borguð
með aukinni nýtingu. Enda
mundi slíkt einnig hafa í för
með sér bætta afkomu verka-
fólks.
Þá benti þingmaðurinn á, að
atvinnuvegir íslendinga hefðu
byggzt upp á svo skömmum
tíma, að af þeim sökum er ekki
unnt að greiða jafn hátt kaup og
ella hefði verið.
Sama máli gegni um bátaflot-
ann, en þar komi einnig til, að
óeðlileg sóun veiðarfæra hefur
verið afleiðing þess, að áhöfn
skipanna tekur ekki þátt í út-
gerðarkostnaði, eins og tíðkast
á Norðurlöndunum og gefst þar
vel. En með því móti sé reynsla
fyrir, að auka megi nettógróða
bátanna, þótt aflabrögð standi
í stað eða jafnvel minnki. En
eins og nú hátti til, þá hafi það
leitt til meiri veiðafæranotkunar,
en eðíilegt sé, og einnig til verra
hráefnis og hefur það farið
versnandi. En með einlægum
vilja beggja aðila megi leysa
þetta mál þannig, að báðir að-
ilar geti vel við unanð.
MERKILEGT MAL
Loks kvaddi Bjarni Benedikts
son .forsætisráðherra, sér hljóða
og kvaðst vilja taka undir, að hér
væri um mjög merkilegt mál að
ræða og lýsti ánægju sinni yfir,
að tillagan skyldi koma fram og
ekki sízt, að hún skuli flutt af
þeim þingmönnum, sem að hennl
standa. Hinsvegar sé sjálfsagt að
athuga einstök atriði hennar í
nefnd, eins og þingsköp gera ráð
fyrir, en eftir sinni hyggju væri
meginstefna tillögunnar rétt, þar
sem vikið sé að merkilegustu og
framkvæmanlegustu kjarabót,
sem hægt er að fá fyrir verka-
menn. Það sé sannfæring sín og
raunar almenrxt viðurkennt, að
afköst aukist ekki með langvar-
andi og stöðugri framlengingu
vinnutímans. Það s.é ijóst, eins
og Björn Jónsson hafi réttilega
sagt, og bert er af skattafram-
tölum, að vinnutímj á íslandi er
langur. Ýmsar þjóðir hafi stutt-
an vinnutíma, 48 stundir á viku
og sumar enn styttri raunveruleg
an vinnutíma, enda hafi verið
bent á, að aðalkjaramunur verka
fólks á íslandi og á Norðurlönd-
unum sé ekki verðmæti heildar-
launa ,heldur hitt, hve íslenzka
þjóðin þarf að vinna lengi fyrir
sínum tekjum. En úr því aðrar
þjóðir hafa getað náð svo góð-
um árangri með stuttum vinnu-
tíma, hljóti íslendingar að geta
það líka. En yrði unnt að tryggja
8 stunda vinnudag með samsvar-
andi árskaupi og nú er, þá er
einnig tryggt, að verkamenn
hefðu eins lífvænlegar tekjur og
búast má við, án " ■ml ■ i
þess að eyða lífs x-gb.
kröftum sínum - ^ J
með óhollustu
og þrældómi, jVfí* %
svo að það verði "
hvorki þeim að
gagni með aukn
um afköstum
né atvinnuveg-
unum. En til
að vinna að því - ,að svo megl
verða, hefur ákvæðisvinna og
bætt vinnutilhögun mikla þýð-
ingu, og sjálfsagt getur aðstoS
löggjafarvaldsins einnig ráðið
miklu þar um. En þá yrði ákaf.
lega mikið unnið, ef takast
mætti að leysa þetta vandamál
og hætt yrði þeim ófrjóu kaup-
deilum, sem nú tíðkast. Svo
virðist sem flutningsmenn frum-
varpsins hafi skilning á þessu
og vilji rétta fram hönd til lausn
ar vandanum, sjálfur kvaðst
ráðherrann vilja stuðla að því,
að frumvarpið fái greiða af-
greiðslu á þingi og það sen»
fyrst.