Morgunblaðið - 05.01.1962, Síða 3

Föstudagur 5. jan. 1962
jfrtBrnvDr'inrfl
I jólafríi
á Grandagarði
STAKSTEINAR
FRÉTTA.MAÐUR og ljós-
myndari blaðsins brugðu
sér í efnisleit seinni hluta
dags í gær og örkuðu
vestur á Grandagarð. Efst
á garðinum sáum við tvo
krakka, sem voru að sulla
í polli, stökkva út í hann
og yfir hann og létu sig
engu skipta gusugang,
hríðarhraglanda og vest-
anstrekkinginn.
— Komið þið sæl, krakkar.
Eruð þið systkin? spyrjum
við.
— Já, svarar telpuhnátan,
sem er stærri og reglulega
pattaraleg.
— Hvað heitið þið?
— Ég heiti Iris og hc.n
heitir Davíð.
— Hvað ertu gömul, Iris?
— Ég er 9 ára.
— En þú, Davíð?
— 7 ára, segir Davíð litli,
brosir undirleitur og rekur
tána niður í pollinn.
— Hvað heitir pabbi ykk-
ar og hvað gerir hann?
-— Hann heitir Vilberg Sig-
urðsson. Hann á trillubát og
er alltaf á trillubát, svarar
Iris.
— Á hann beituskúr hérna
niður frá?
— Já, þarna niður frá,
segja þau bæði og benda okk
ur niður á garð. Þar erum
við oft að leika okkur.
— Ertu duglegur að lesa,
Davíð?
— Svolítið.
— Hvað lestu mörg at-
kvæði?
■— Ég held ekki nema 6.
•— Þú lest 8 eða 10, segir
Iris og er henni sýnilega
annt um heiður bróður síns
í lestrarkunnáttunni.
— Lesa sumir meira í
bekknum þínum, Davíð?
— Já, segir Davíð og horf-
ir á Iris.
— En lærirðu ekki fleira
en að lesa?
— Jú, reikna og skrifa,
leggja saman og draga frá.
— En hvað lest þú mikið,
Iris? spyrjum við.
— Ég les 112 atkvæði,
segir Iris litla og brosir
hreikin. — Svo læri ég að
margfalda, draga frá og
deila.
— Er ekki gaman að vera
í jólafríi?
— Jú, jú, en við eigum að
byrja 8. janúar aftur.
— í hvaða skóla eruð þið?
— I Ölduskólanum.
— Hvar eigið þið heima?
— í Selbrekkum á Vestur-
götu 68.
— Eruð þið búin að fara
á jólaball?
— Nei, segja þau bæði í
einu.
— Og ætlið ekki?
— Nei, segir Iris, —
kannske, segir Davíð.
— Hefirðu lesið mikið um
jólin, Davíð?
— Nei, ekkert, svarar snáð-
inn og heldur áfram að
sulla í pollinum sínum.
★
Okkur Ól. K. M. er orðið
kalt að norpa þarna við poll-
inn. Krökkunum er líka dá-
lítið kalt, en þau bera sig
mun betur en við. Við tök-
Steindór og Guðmundur: — Það er gaman að horfa á brimið,
Ólafur, Sigurður og Kagnar ælla allir að verða sjonunn þcgar þeir eru orðnir stórir.
(Ljósm. Mbl. Ó1 K. Mag.)
Þis og Davíð: — Pabbi er alltaf á trillu.
um til fótanna og hlaupum
niður að kaffivagni, sem er
raunar ekki vagn lengur
heldur hið snotrasta hús.
Þar inni er hlýtt og brenn-
andi kaffi með brúntertu er
ekki lengi að koma lífi í
okkur.
Á bekknum að baki okkar
sitja þrir strákar og lesa í
blöðunum. Þeir eru pattara-
legir og nokkuð galsafengn-
ir. Þegar við erum búnir að
gleypa í okkur kaffið, eru
strákarnir einmitt á leiðinni
út. Við höfum engar vöflur
á því. Biðjum þá um mynd
og tökum að spyrja.
— Ég heiti Ragnar Her-
mannsson og á heima á Vest-
urgötu 69 eða Selbúð eins og
það heitir. Ég er 12 ára.
— Hvað gerir faðir þinn?
— Hann var sjómaður, en
er nú dáinn.
— I hvaða skóla ert þú?
-— Ég er í Melaskólanum.
— Ertu duglegur að læra?
— Já, já, dálítið, segir
Ragnar og glottir. Hann er
hressilegur strákur og svar-
ar skýrt og skorinort.
— Hvað gerðirðu í sumar?
— Ég var í sveit fyrir
vestan. í Dölunum, Laxár-
dal. Það var nú gaman.
— Og lesið mikið um jól-
in?
—• Já. Mér fannst skemmti
legast „Dularfulli húsbrun-
inn“.
Við hliðina á Ragnari
stendur lítill hnokki sem seg-
ist heita Sigurður Lárus
Gíslason og vera 8 ára og
hann á líka heima í Selbúð.
Hann er einn af fimm systkin
urh.
— Hvað lestu mikið?
— Ég man það ekki.
— Ertu nokkúð lægstur í
bekknum þínum?
— 'Nei, nei.
— Hvað gerir pabbi þinn?
— Ekkert núna. Annars
gerir hann hitt og þetta.
Hefur verið á bát og unnið
í steypiríinu.
— Hvað heitir skemmtileg-
asta jólabókin, sem þú last,
Sigurður?
Framhald á bls. 23.
Sovét-Kína á eins og kunnugt
er í landamæradeilum við Ind-
land, Pakistan og Nepal. Stendur
Indverjum hinn nr.esti stuggur af
útþennslustefnu Mao Tse Tung.
Telja sumir, aS
hernaðarárás
Indlands á
Portúgal í Góa
hafi m.a. verið
framkvæmd með
það fyrir augum
að sýna Kínverj-
um að Indland
• , væri hernaðar-
V lega sterkt og
Mao Tse Tumg viðbúið.
En nú hefur Mao einnig fært
sig upp á skaftið við nágranna
sína og bandamenn í Norður-
Kóreu. Kínverjar gera nú kröf-
ur til landssvæðis í ‘ Norður-
Kóreu, sem nær 95 mílur inn í
landið. Á því landssvæði er m.a.
hæsti fjallstindur Kóreu, sem
l frægur er úr styiýöldinni við
l Japan.
Um það þarf ekki að fara í
j neinar grafgötur, að kommúnist-
5 ar í Kína reka nú markvísa land-
l vinningastefnu í Asíu. Stafar
| heinrofriðnum hin mesta hætta af
| yfirgangi þeirra.
5
ií /
Kviksögur um þingrof
Stjórnarandstöðublöðin setja
nú helzt traust sitt á allskonar
kviksögur og furðufregnir. Eitt
þeirra birtir t. d. nú fýrir
skömmu ,,rosafrétt“ um það, að
ef ti Ivill megi vænta þingrofs og
almennra alþingiskosninga í
sambandi við bæjarstjórnarkosn-
ingarnar í vor. Virðist af þessari
frétt mega ráða, að stjórnarand-
staðan telji að aðstaða ríkisstjórn
arinnar sé nú svo sterk meðal
þjóðarinnar að hún telji rétt
augnablik upp runnið til þess að
láta kosningar fram fara.
Það er að vísu rétt, að að-
staða stjórnarinnar og flokka
hennar er vafalaust að styrkjast
með hverjum mánuðinum sem
líður og alir.enningi verður ljós-
ari gagnsemi þeirra viðreisnar-
ráðstafana, sem stjórnin hefur
framkvæmt. Hitt er þó óhætt að
fullyrða, að þingrof og alþingis-
kosningar á þessu vori hafi alls
ekki komið til orða innan her-
búða stjórnarflokkanna, hvað
þá heldur meira. Ríkisstjórnin
og flokkar hennar hafa allt frá
því að stjórnin var mynduð verið
þess alráðnir að framkvæma
stefnu sína og fara með völd í
landinu út kjörtímabilið, en
Ieggja síðan málstað sinn undir
dóm kjósenda að því loknu. Er
sá háttur og eðliiegastur og í
fullu samræmi við lýðræði og
þingræðisvenjur. Þingrof og tíð-
ar kosningar eru sjaldnast til
þess fallnar að treysta lýðræði
og auka festu í stjórnarháttum.
Vinstri stjórnin sálaðist
á miðju kjörtímabili
Til þess eru vítin að varast þau.
Vinstri stjórnin sálaðist á miðju
kjörtíir.abili sínu. Hermann Jón-
asson, hinn mikli vinstri hertogi,
kom fram fyrir þing og þjóð og
varð að lýsa því yfir, að flokkar
vinstri stjórnarinnar hefðu gef-
izt upp við að stjórna landinu.
Samvinna þeirra entist ekki
nema í rúm tvö ár. Þá var það
auðsætt orðið, að hinir þrír svo-
kölluðu vinstri flokkar gátu ekki
komið sér saman um neina
raunhæfa lausn á helztu vanda-
málum þjóðfélagsins.
Flokkar núverandi ríkisstjórn-
ar hafa hinsvegar verið mjög
samhentir og unnið af heilindum
og drengskap að framkvæmd
sair.eiginlegrar og ábyrgrar
stjórnarstefnu.