Morgunblaðið - 09.01.1962, Page 10

MORGUNBL AÐ1Ð
■Þriðjudagur 9. janúar 1962
10
JMiwaiiiilifflfrifr
Ctgefandi: H.f Arvakur. Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: A.rni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og aýgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 2248u.
Askriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
1 lausasöiu kr. 3.00 eintakið
KAPP ER BEZT MEÐ
FORSJÁ
lllir stjórnmálaflokkar á
íslandi segjast hafa mik-
inn áhuga á að afla þjóðinni
nýtízkulegra og fullkominna
framleiðslutækja. Sá áhugi er
góðra gjalda verður. En í
þessu sambandi verður að
minnast hins fornkveðna, að
kapp er bezt með forsjá. Því
aðeins getur þjóðin haft full
not af fullkomnum fram-
leiðslutækjum, að þau séu
rekin á heilbrigðum grund-
velli. Það væri gagnslítið að
hrúga inn í landið dýrum og
góðum tækjum, ef þjóðin
kynni ekki með þau að fara
og gæti ekki rekið þau, þann-
ig að þau sköpuðu arð og at-
vinnu.
Reynsla undanfarinna ára
sannar því miður, að í þess-
um efnum hefur mikill brest
ur á orðið. Jafnhliða upp-
byggingu atvinnuveganna
hefur verðbólga og jafnvæg-
isleysi oft mótað svip efna-
hagslífsins. Hin nýju fram-
leiðslutæki hafa verið rekin
með sívaxandi tapi, sem síð-
an hefur verið velt yfir á al-
menning með ýmsum aðferð-
um. Lengst gekk þetta á
valdatímabili vinstri stjómar
innar. Hún hafði að vísu
lofað því að'tryggja halla-
lausan rekstur atvinnutækj-
anna og lækka skatta og
tolla. En niðurstaðan varð
sú, að þessi stjórn, sem þótt-
ist ætla að stjóma fyrst og
fremst með hagsmuni al-
mennings fyrir augum,
sleppti verðbólgunni laus-
beizlaðri eins og óargadýri á
fólkið og lagði síðan á það
sligandi opinberar álögur.
Allt var þetta háttalag svo
háskalegt og heimskulegt, að
vinstri stjórnin hrökklaðist
frá völdum eftir aðeins rúm-
lega 2ja ára valdaskeið.
Núverandi ríkissjtórn hefur
látið sér verða fordæmi
vinstri stjórnarinnar víti til
varnaðar. Hún gerði þrotabú
vinstri samvinnunnar upp,
kmfði vandamálin til mergj-
ar og hikaði ekki við að gera
það sem gera þurfti. Enda
þótt kommúnistar og Fram-
sóknarmenn hafi á alla lund
reynt að torvelda viðreisnar-
starfið hefur það þó borið
mikinn og heillaríkan árang-
ur. Lánstraust þjóðarinnar út
á við hefur verið endurheimt,
sparifjármyndun hefur stór-
aukizt, lausaskuldir ríkissjóðs
hafa verið greiddar upp og
verðbólguhugsunarháttur upp
bóta- og styrkjakerfisins er á
hröðu undanhaldi í husmm
þjóðarinnar.
Það sem mestu máli skipt-
ir er að þjóðin geri sér það
alltaf ljóst, að hún getur ekki
eytt meiru en hún aflar. Hún
verður að miða lífskjör sín
við afraksturinn af fram-
leiðslunni á hverjum tíma.
Ef hún ekki gerir það, þá
duga ný og fullkomin fram-
leiðslutæki ekki til þess að
viðhalda hér góðum lífskjör-
tun og atvinnuöryggi.
Þetta verða allar ríkis-
stjómir að hafa í huga, jafn-
hliða því sem þær styðja
einstaklings- og félagsfram-
tak í landinu til uppbygging-
ar bjargræðisveganna. Eina
raunhæfa leiðin til þess að
tryggja framfarir, aukna fjöl
breytni í atvinnulífinu og
margvíslegar aðrar umbæt-
ur á öllum sviðum þjóðlífs-
ins, er að þjóðin kunni fót-
um sínum forráð og miði
kröfur sínar til lífsins gæða
við raunverulegan afrakstur
af störfum sínum. Allt ann-
að er hégómi og blekking.
KOSMIIMGA-
SKJALFTI
NEHRIJS
Vffirlýsingar Nehrus, forsæt-
isráðherra Indlands og
félaga hans í Kongressflokkn
um um að þeir kunni að
grípa til vopna gegn ná-
grönnum sínum, Pakistanbú-
um og Kínverjum ,til þess að
leysa landsvæði undan yfir-
ráðum þeirra, sýna greini-
lega, að mikill kosninga-
skjálfti hefur gripið forsætis-
ráðherrann og menn hans, en
eins og kunnugt er fara þing
kosningar fram í Indlandi á
næstunni. Telja ýmsir, að
fylgi Kongress-flokksins, sem
lengst af hefur verið mikið
og öruggt í landinu, kunni nú
að standa höllum fæti. Til
dæmis hefur Krishna Men-
on, landvarnarráðherra Nehr
us, verið talinn standa mjög
höllum fæti í kjördæmi sínu.
En það er einmitt hann, sem
hefur verið aðalhvatamaður-
inn að árás Indverja á Góa.
En svo virðist sem Nehru
sjálfur telji það vænlegt tíl
sigurs í kosningunum að
beita hótunum um vopnaðar
árásir á Pakistan og jafnvel
Kína. En þetta framferði
hans hefur óneitanlega orðið
til þess að svifta hann þeim
dýrðarljóma, sem hann hef-
ur viljað láta leika um nafn
sitt sem einlægs friðarsinna
og sáttasemjara í alþjóða-
málum.
Hollendingar hafa kennt nokkrum Papúum vopnaburð og Jijálfað þá til lögreglustarfa. Pessir
óárennilegu herramenn eru t.d. í lögreglu hinna innfæddu.
Steinaldarmennin
a Nyju Guineu
Sumir ættflokkar Papúa stunda
enn mannát og hausaveiðar

EF SUKARNO Indónesíufor-
seti lætur verða úr þeirri
hótun sinni að ráðast inn í
Nýju Guineu, munu menn
hans þurfa að berjast þar
örðugri baráttu við erfiðustu
skilyrði í einu frumstæðasta
og óárennilegasta landi
heims. Eyjan lýtur að hálfu
stjórn Hollendinga — Ástra-
líumenn stjórna svo austur-
hluta hennar — og er eyjan
sönn paradís mannfræðinga,
náttúrufræðinga og safnara
frumstæðra listaverka.
★
Flestir af hinum 700.000 Papú-
um, sem byggja hollenzka svaeðið,
búa enn við steinaldarskilyrði.
Margir klæðast eingöngu pilsum,
sem þeir gera sér úr stilkum
orkídea, og meðal þeirra eru enn
kynflokkar, sem stunda mannát
og hausavciðar. í könnunarleið-
angri, sem farinn var nýlega til
eyjarinnar (í þessum leiðangri
tók m. a. þátt sonur Nelsons
Rockefeller, sem einmitt fórst í
leiðangrinum) varð þess víða
vart, að Papúarnir áttu í blóðug-
um erjum út af mannahausum,
sem þeir seldu vísindamönnunium,
er þangað komu.
Það er ekki fyrr en á síðustu
árum, að hin frumstæða menn-
ing Papúanna hefur verið rann-
sökuð að nokkru ráði. Sumir
ættbálkarnir hafa enn ekki fund-
ið upp hjólið og geta ekki enn
gert sér einföld leirílát. Þeir
þekkja ekkert til járns eða stáls.
Einu klæði þeirra eru gerð úr
trjáberki, og gjaldmiðill þeirra er
sniglaskeljar.
Nokkrir ættflokkar, eins og
þeir, sem byggja Baliem-dal á
miðri eynni, trúa á stokka og
steina, m. a. svínakjálka og fugla-
klær. Þegar konur vilja tjá sorg

sína, láta þær höggva af sér fing
urgómana með steinexi.
Krafa Indónesa til Nýju Guineu
byggist að mestu á þvi, að landið
var eitt sinn hluti af hollenzku
Austur-Indíum. Hollendingar
svara því til, að Papúar séu ekki
indónesískir1, heldur melanesískir,
og þeir hafa stungið upp á því
að fela Sameinuðu Þjóðunum
stjórn landsins, þar til innfæddir
geti sjálfir skapað sér viðunandi
kjör. Á því virðist hins vegar
lítill vafi, að Hollendingar hafa
haft sig mjög í frammi við að
efla framþróun Og menningu á
eynni, síðan Indónesar tóku a3
líta hana hýru auga.
Nýju Guineu í byrjun síðustu ald
ar. En það var ekki fyrr en eftir
síðari heimsstyrjöld, að tekið var
að reyna að mennta Papúanna
fyrir alvöru. Nú eru um 30.000
Papúar í undarbúningsskólum, og
einn stundar háskólanám í Hol-
landi. Nokkrir Papúar eru nú
hylltir sem verðandi stjórnmála-
æiðtogar, meðal þeirra ungur
maður að nafni Herman Womsi-
wor, sem var „tekinn í fóstur“ aí
bandarískum hermönnum á Nýju
Guineu árið 1944 og varð síðar
dugandi copra- og brotajárnssali.
Um 2.000 Papúar vinna í þágu
ríkisins, þótt fæstir skipi virðing-
arstöður.
Hollendingar verja einnig sem
svarar um 1500 milljónum króna
á ári til efnahagslegrar uppbygg-
ingar á Nýju Guineu og vonast
til þess að geta hagnazt á nikkel-
og kobaltnámum í fjöllunum f
nágrenni Holiandiu. Þeif vinna
að rannsóknum á gúmmí- kaffi-
og kókórækt. En Nýja Guinea er,
þegar öllu er á botninn hvolft,
fátækt land. Útflutningsvörurnar
eru copra, krydd og krókódíla-
skinn, og gefur þetta af sér sem
svarar rúmlega 100 milljónum
Frh. á bls. 19
.
Á þessari mynd sjást tveir menn, sem áreiðanlega verða i
fararbroddi, ef Indónesar ráðast til landgöngu á Nýju Guineu:
Til vinstri er R. E. Martadinata aðmíráll, yfirflotaforingi Indó-
nesíu, og til hægri Abdul Nasution hershöfðingi, yfirmaður
herforingjaráðsins og öryggismálaráðherra. í miðjunni er
herforingi frá Thailandi.