Morgunblaðið - 28.02.1962, Blaðsíða 17

Miðvikudagur 28. febr. 1962
M nv nrnvnr, AÐIÐ
17
Einar Helgason
Þykkvabæ - 55 ára
EINN AF góðkunningj um mín-
uim varð 55 ára gamall s.l. sunnu
dag. Það er Einar Helgason, fædd
ur 25. febr. 1907 að Þykkvabæ í
LandJbroti.
/ Poreldrar b.ans voru búhöld
urinn Helgi Þórarinsson í
Þykkvabæ Magnússonar og kona
hans, hin mæta kona, Halla Ein
arsdóttir, bónda á Hliði á Síðu
Bjarnasonar.
Þau hjón voru merkiáhjón og
bjuiggu fyrirmyndar traustu búi.
Helgí Þórarinsson var oddviti og
sýslunefndarmaður sveitar sinn
ar um mörg ár og rækti þau
störf af dugnaði og samvizku-
semi, sem mér hafa tjáð kunnug
ir menn.
Móðir Einars, Halla Einars-
dóttir, er enn á lífi (fædd 22. 6.
1870), komin yfir nírætt, og býr
í Reykjavík. Hún hefur sýnt mik
inn dugnað og sálarþrozka og
verið umhyggjusöm móðir.
Einar ólst upp í Þykkvabæ hjá
foreldrum sínum, í glöðum og
góðum systkinahóp og var yngst
ur þeirra. Hann vandist allri
vinnu, var góður og traustur
verkm.aður, ágætur skepnuhirðir
og dýravinur, svo að orð var á
gert.
Helgi faðir hans lézt árið 1915,
en móðir þeirra systkinanna hélt
áfram búskap um nokkur ár, og
Studdí Einar hana með vinnu
sinni og lá ekki á liði sínu.
Nokkru .síðar tók við jörðinni
Þórarinn Helgason, annar þeirra
bræðra, og gerðist duglegur og
framkvæmdasamur bóndi. Einar
var áfram í Þykkvabæ um nokk
ur ár, þar til hann fór til Reykja
víkur.
VEL ER það, að bókaútgáfa árs-
ins 1961 varð mikil. Það er vel
sökum þess, að margt kom góðra
bóka, og sumar voru þær meir
en góðar. En vitanlega hefir nokk
uð flotið með af lítilsverðu dóti,
svo mun lengi verða. Og þegar
meginþorri þessara bóka, góðra
Og lélegra, kemur í einum hnút á
örfáum vikum, er það óumflýjan-
— Flugbjörgunarsv.
Framih af blis. 6
Þá gat formaður þess að á ár-
inu hefðu ýmsir aðilar veitt
sveitinni stuðning, bæði fjár-
hagslegan og málefnalegan, svo
sem Flugmálastj órnin, trygg-
ingarfélög og flugfélögin, auk
ýmissa annarra aðila. Sveitin
hafði einnig sinn árlega merkja-
söludag í des. og tók aimenn-
ingur sölubörnunum vel.
í lok skýrslu sinnar komst
form. svo að orði.
— Þótt sveitin hafi unnið vel
og gert eins og hún hefir bezt
getað, þá er enn margt ógert og
reynir í því efni á góða sam-
vinnu og fómfýsi allra aðila,
sem að henni standa.
Góður fjárhagur
Fyrir lágu endurskoðaðir
reikningar félagsins og sýndu
þeir að fjárhagur sveitarinnar
er góður. A tekjuhlið voru
hæstir styrkir frá ríkissjóði,
bæjarsjóði auk góðrar gjafar
írá Loftleiðum.
Stjóm sveitarinnar var öll end
urkjörin og skipa hana:
Form. Sig. M. Þorsteinsson,
varaform. Sig. Waage, gjaldkeri
Magnús Þórarinsson, ritari Axei
Aspelund, spjaldskrárritari Árni
Evinsson og meðstjórnendur
Stefán Bjarnason og Magnús
Eyjólfsson.
Systkini Einars eru:
Elín gift Þorsteini Einarssyni,
sem var bóndi á Höfðabrekku.
Valgerður ekkja Bjarna Run-
ólfssonar frá Hólm.
Rannveig gift Valdeímar Run-
ólfssyni frá Hólmi.
Þórarinn kvæntur Halldóru Ey-
jólfsdóttur, nú í Þykkvabæ.
Sigurlaug gift Helga Lárussyni
frá Kirikjubæjarklaiustri.
Einar er yngstur systkina s:nna
og hefur ekki fest ráð sitt, enn
sem komið er.
Um nokkur ár var Einar hér
í Brautarholti og vann við alls
konar störf. Kom hann fram sem
mesta prúðmenni, er vildi ölil-
um vel gjöra og öll va.rdamiál
leysa, frábær að ráðvendni og
heiðarleika.
Er mér, konu minni og börn
um, Einar einkar kær og teijum
hann einn af okkar beztu vinum.
Vil ég minnast þess, að einstök
vinátta var milli Bjarna sái. son
ar okkar og Einars og er Bjarni
lézt, var Einar, góður vinur í
raun, sem aldrei gleymlst.
Þannig er háttað á sveitahewn
ilum, um mesta annatíma árs-
ins, að oft og tíðum verður að
halda vinnu langt fram eítir
kvöldi við ýmiss nauðsynleg
störf. Einar var fus til að taka
þátt í slíku starfi og lét sitt
ekkj eftir liggja. Hann skyldi vel
búmannsraunir og — gleði, enda
gladdist hann innilega þegar vel
gekk.
Einar er greindur vel og naut
góðrar tilsagnar í barna- og ungl
ingafræðum í foreldrahúsum,
enda góðan aðgang að lestri
góðra bóka.
Hann les talsvert og fylgist vel
legt að sumar fái þær minni at-
hygli en þær verðskulda. Eg
hygg að sú muni hafa orðið raun
in á um Endurminningar Kristín-
ar Dahlstedt, og segja þó bók-
salar að hún hafi helzt dável. En
færri en skyldi hafa minnst þess
arar bókar i blöðunum til þess að
vekja athygii á henni. Það er
öfgalaus sannieikur um þessa
bók að merk er hún og mun
lengi verða lesin.
Hún mun ekki reynast nein
dægurfluga og svo mun það líka
reynast að vekja mun hún ó-
skipta samúð lesenda með konu
þeirri, er segir frá margbreyti-
legri og viðburðaríkri æfi sinni.
Hér er sögð saga ódrepandi
kjarks, óþreytandi framtaks,
margbreytilegrar ástarreynslu og
mikilla mannrauna. Enga fjöður
dregur kona þessi yfir mannlegan
breyskleika sinn, og víst eru sum
sporin fyrir það misstigin. En
engum getur dulizt það, að göfugt
hjarta hefir henni verið gefið,
fullt af samúð með samferða-
mönnunum á langri ævi. Hjartað
sem við kynnumst þarna, er skiln
ingsríkt og stórt og kann því að
fyrirgefa, en það getur hið þrönga
hjarta smámennisins aldrei lært.
Lengi hafði heimskur heimur ver
ið reiðubúinn til þess að varpa
steini að höfundi þessara endur-
minninga, og oft fundizt hún
standa vel við högginu og því
ekki sparað tækifærin til þess að
greiða höggið. Það mun sannast
að héðan í frá munu þeir ekki
margir, er steininum kasti, og
ekki heldur hinir, er treysti sér
til að greiða höggið.
Sögu sinni, átakanlegri sögu,
lýkur Kristín með þeirri játningu
að nú, þegar tala aldursáranna
segir að viðskiptanna síðustu
geti ekki verið langt að bíða,
vænti hún þeirra róleg, í fullri
sátt við guð og menn. Og nú mun
líka heimurinn, svo oft annars
ósanngjarn, játa sig í fullri sætt
við hana. Það eru góð sögulok.
G. J. 1
með líðandi stund í athafna og
stjórnmálaliíi.
Við óskum Einari ti! hamingju
með afmælisdaginn og biðjum
honum góðra daga og guðis bless
unar.
Ó. B.
— Nú á oð drifa
Frh. af bls. 13
24 íbúðir. Einn hlutann eigi
Byggingarfélag múrara og
annan Byggingarfélag tré-
smiða
Kúnninn verður að fá
sitt rafmagn
Þegar við ökum niður göt-
una sjáum við hiilla undir
mann uppi í staur. — Þú hef-
ur auðvitað gripið góða veðrið
til að klöngrast þarna upp,
köllum við til hans.
— Blessuð verið þið, það
er unnið í öllum veðrum, svar
ar Þorsteinn Bjarnason og
hallar sér í öryggisbeltið.
Það er ekkert spurt að því.
Kúnninn verður að fá sitt raf-
magn. Það er verið að leggja
niður spennistöðina á Miklu-
braut og önnur í Háaleiti á að
taka við.
— Hvernig farið þið að
tolla þarna uppi, þegar Kári
fer að blása, eins og hann
hefur gert í vetur?
— Maður er alveg þræl-
fastur. Svo erum við alltaf
með öryggis'belti. Það er
skylda nú orðið. Fæst ekkert
út úr tryggingunum ef svo
er ekki.
Nú er Þorsteinn kominn
niður til okkar og heldur
áfram að næsta staur. — E.Pá.
f ALÞÝÐUBLAÐINU 23. febr. s.l.
birtist greinarkorn eftir Konráð
Þorsteinsson á Sauðárkróki undir
fyrirsögninni • „Hvað hræðast
þeir?“. Greinarhöfundur ræðir
meðal annars um kæru niður-
jöfnunarnefndar Sauðárkróks á
hendur honum, en þar sem gefið
er í skyn að kæran hafi verið
dregin til baka er ekki nema
sjálfsagt að fræða Konráð um
gang málsins með eftirfarandi
upplýsingum bæjarfógetans á
Sauðárkróki, sem hann sam-
kvæmt beiðni lét í té í dag.
„Með bréfi Saksóknara ríkisins
dags. 23. jan. s.l. barst bæjar-
fógetanum bréf Guttorms Er-
lendssonar hrl. dags. 20. sama
mánaðar þar sem hann, fyrir
hönd niðuijófnunarnefndar Sauð
árkróks, kærir Konráð Porsteins-
son kaupmann Sauðárkróki fyrir
meiðyrði, meint brot gegn 108.
gr. hegningarlaganna og lagði
saksóknari svo fyrir að mál þetta
skyldi tekið til rannsóknar í Saka
dómi Sauðárkróks. Með fylgdi
269. tbl. Alþýðublaðsins þar
sem meiðyrðin höfðu birzt. Þar
sem bæjarfógeti er nafngreindur
í téðri blaðagrein úrskurðaði

SPILIÐ, sem hér fer á eftir er
frá leiknum milli Bandaríkjanna
og Ítalíu á nýafstaðinni heims-
meistarakeppni. Á öðru borðinu
sátu ítalarnir Garrozzo og For-
quet N—S, en Bandaríkjamenn-
irnir Coon og Murray A—V. —
Þar gengu sagnir þannig:
Norður Austur Suður Vestur
pass 1 A 2 ¥ dobl
pass 2 A 3 ♦ 3 A
4 ♦ 4 A 5 ♦ Allir pass
A D 7 2
¥ 6 4
♦ D G 6 5
* A 7 5 4
A A 10 9 ♦ K G 8 6
¥ G 10 8 . 5 3
3 2 ¥ 5
♦ 4 ♦ K
* D 10 8 6 ♦ K G 9 3 2
A 4
¥ Á K D 9 7
♦ Á 10 9 8 7 3 2
*
Murray (Vestur) lét út spaða
ás og var það eini slagurinn, sem
A—V fengu og vann Forquet
(Suður) því 6 tigla og ítalska
sveitin fékk 620 fyrir spilið.
Á hinu borðinu sátu Banda-
ríkjamennirnir Mathe og Porten
N—S, en ítalirnir Averelli og
Belladonna A—V.
Þar gengu sagnir þannig:
Norður Austur Suður Vestur
pass 2 * 3 A 4 sp.
5 A pass 6 ♦ dobl.
Redobl. pass pass pass
Belladonna (Vestur) lét út
A 6, sem drepið var í borði með
ás og suður lét í spaða 4. —
Suður fékk þannig 13 slagi og
fengu Bandaríkjamennirnir á
þessu borði 2180 fyrir spilið, en
í heild fengu Bandaríkjamenn-
irnir 1560 fyrir spilið eða 19 st.
Ekki er hægt að segja annað,
en sagnirnar á síðara borðinu
séu skemmtilegar. 4 fyrstu
sagnirnar eru allar í spaða og
Suður segir ekki frá tiglinum
fyrr en hann segir 6 tigla. —
Norður redoblar til að sýna fé-
laga að hann eigi styrk í tigli
og því er óhætt að láta sögnina
standa.
Fréttir hafa nú borizt um
stöðuna eftir 98 spil í eftirtöld-
um leikum:
Bandaríkin—Argentína 271—138
ítalía — England 256—161
hann sig þann 31. jan. s.l. úr
dómarasæti vegna málsins og ósk
aði þess síðan með bréfi til dóms-
málaráðuneytistins að setudóm-
ari yrði skipaður til að fara með
málið.
í símtali f gær tjáði ráðuneytis-
stjóri dómsmálaráðuneytisins
bæjarfógeta að setudómari verði
í dag (laugardag) skipaður í mál-
ið, sem síðar verður væntanlega
lokið á viðeigandi hátt“.
Það verður að teljast harla
sennilegt að Konráði Þorsteins-
syni muni gefast kostur á að fylgj
ast öllu betur með þessu máli nú
á næstunni. En úr því að greinar-
höfundur virðist svona ófróður
um sín skatta- og útsvársmál
mætti ætla að honum væri nokk-
ur greiði gerður með því að upp-
lýsa hann ennfremur um afdrif
kæru hans á hendur skattanefnd
Sauðárkróks frá 3. febr. 1961.
Skattanefndinni hefir nýlega
borizt bréf frá fjármálaráðuneyt-
inu dags. 15. febr. s.l. þar sem
kærunni er vísað frá að fenginni
umsögn rikisskattanefndar.
Sauðárkróki, 24. febr.
Guðjón Sigurðsson.
— SUS-siöan
Framhald af bls. 15.
orðið mér góður undirbúningur.
Frammi í gangi er strákur aff
splæsa vír.
— Hvað heitir þú?
— Sigurður Gunnlaugsson.
— Hefur þú áhuga á sjó--
mennsku.
— Já, mig langar til að verða
sjómaður. Ég hef farið á síld og
þótti mér mjög gaman. Þetta er
fjórði veturinn, sem ég kem hér
á sjóvinnunámskeiðið og hér hef
ég lært ýmislegt, sem mun koma
mér að miklu gagni, þegar á sjó-
inn er komið.
Við snúum okkur nú aftur að
Einari og spvrjum?
— Hérna á veggnum hangir
auglýsing um skemmtifund
meðal þátttakenda. Haldið þið
slíka fundi oft?
— Við nöldum skemmtifund að
jafnaði einu sinni í mánuði. Þá
eru sýndar kvikmyndir og venju
lega fáum við einhverja þekkta
Reykvíkinga til að flytja frásögu
þætti. Á síðasta skemmtifund
komu t. d. þeir sr. Bjarni Jóns-
son og Birgir Kjaran og sögðu
strákunum frá gömlum dögum í
Reykjavík. Þar fyrir utan för-
um við með strákana inn í Hrafn-
istu og þar mætast gamli og nýi
tíminn. Gómlu sjómennirnir þar
inn frá hafa gaman að því að
hitta fjöruga stráka og strákarn-
ir gleypa hvert orð, sem fellur
af vörum þeirra. Við æfum líka
kappróðrasveit, sem venjulega
keppir á sjómannadaginn og á
vorin förum við venjulegast einn
túr á báti hér um sundin, út 1
Engey og aðrar eyjar hér í ná-
grenninu.
★
Við tökum nú Pétur Sigurðs-
son, alþingismann, tali og spyrj-
um hann, hvort þessi starfsemi
Reykjavíkurborgar sé ekki spor
í þá átt að ala upp hæfari og
' betri sjómannastétt.
— Það er enginn vafi á því, seg
ir Pétur. Hér læra strákarnir
handbrögð , sem nauðsynlegt er
að hver sjómaður kunni. Þessi
starfsemi Reykjavíkur var upp-
haflega hugsuð sem tómstunda-
starfsemi, enda er hún rekin sem
slíik í dag, og af henni er mikið
gagn. En á þessu sviði þarf að
gera stórátk af hálfu ríkisvalds-
iní. Ég tel t. d. að nauðsynlegt
sé að endurskoða lög og reglu-
gerðir um Stýrimannaskóla ís-
lands. Og við þá endurskoðun
verði sérstaklega haft í huga,
hvernig auka megi þekkingu
væntanlegra nemenda í meðferð
og notkun nýrra siglinga og fiski
leitartækja, sjóvinnu, fiskverkun
og meðferð sjávarafurða og jafn
framt finnsí mér mjög koma til
greina að taka upp kennslu í
síðasttöldum greinum við verk-
nám gagnfræðastigsins.
— En hvað um sjóvinnuskóla?
— Enginn vafi er á því, að
framtíðin verður sú, að stofnsett-
ur verði opinber Sjóvinnuskóli,
og mættu útgerðarmenn gefa því
máli meiri gaum en verið hefur
til þessa. Þar yrði m. a. kennt
það sem strákarnir læra hér og
ýmislegt fleira, t. d. grundvallar-
atriðin í meðferð sjávarafurða,
fiskmat og verkstjórn. Að sjálf-
sögðu þyrftu þeir, er lykju prófi
úr þeim skóla að fá ákveðin rétt
indi. Annars eru margar leiðir
til í þessu efni og aðalatriðið að
hafizt sé handa.
Við yfirgefum nú sjóvinnu-
námskeið Æskulýðsráðs Reykja-
víkur. Hér er á ferðinni merkileg
starfsemi. Sú grundvallarhugsun,
sem þarna liggur á bak við, er sú,
að borgaryfirvöldin sjái uppvax-
andi borgurum fyrir hollri og
góðri tómastundavinnu. Starf-
semi æskulýðsráðs hefur á und-
anförnum árum vaxið og dafnað.
Innan þess vébanda starfa nú
þúsundir reykvískra ungmenna
að hollri og þroskandi tómstunda
vinnu. Þökk sé stjórnendum
Reykjavíkur fyrir myndarlegt
framtak.
bIg.
Eftirminnileg bók
Upplýsíngoi fyrir Konróð
Þorsteinsson Snnðórkróki