Morgunblaðið - 03.06.1962, Blaðsíða 20

20
Sunnudagur 3. júní 1962
MORGUIMJLAÐIÐ
■» 'vj J •„ ,1 \ i - ji ) T, 15) J r
GEORGE ALBERT CLAY:
INA
Saga samvizkulausrar konu
------------ 77------------
Guð fylgi yklcur. Lolyta kyssti
hana, en Don Diego hélt í hand-
legginn á henni.
Farðu varlega, Gina, aðvaraði
hann hana. Legðu ekki neitt í
hættu? Við Lolyta erum gömul
og einmana og þörfnumst þín.
í>au horfðu á hana hverfa í
felustað sinn og Tim þekja hana
með svefnmotum. Kerran mjak-
aðist niður eftir brautinni í
tunglsljósinu og þegar hún var
horfin fyrir hornið, gengu gömlu
hjónin inn aftur arm í arm.
Hér hafa orðið miklar skemmd
ir, sagði Lolyta og leit kringum
sig, en ég setla að koma öllu í
lag aftur. Meðan við vinnusm
saman, er öllu óhætt.
Hsegan, hægan, sagði Don
Diego. Næstu dagar verða okk-
ur erfiðir, og ekki víst, að við
sleppum gegn um þá. Amerísku
sprengjurnar geta ekki tínt vin-
ina úr óvinunum. Þegar herinn
kemur, verða götubardagar og
alltaf eru einhverjir glæpamenn,
sem nota tækifærið til að ræna.
Hún lagði arminn um hann og
horfði í augu honum. Diego! Ég
held mér þætti vænt um, ef þú
v-ildir kyssa mig.
Elskan mín! sagði hann og
hélt fast utan um hana.
Meðan þú ert hérna, Diego,
skiptir annað ekki máli. Guð
hefur varðveitt okkur hingað til
og mun gera það hér eftir.
Er altardð þitt ennþá uppi
standandi? Kannske við ættum
að fara þangað stundarkorn.
Ég ætla að koma með kerti,
sagði Lolyta og þau gengu hægt
upp stigann, arm í arm, innan í
litla ljóshringnum frá kertinu.
XLI.
Það fór afskaplega illa um
Ginu. Það var þröngt um hana,
af því að Tim hafði troðið mott-
unum allt í kringum hana, eins
fast og hann gat, og hnén á
hennj voru kreppt. Undir henni
var ekkert teppi heldur aðeins
harðar fjalirnar og hún meiddi
sig í hvert sinn sem kerran
skrölti yfir ójöfnu, eða niður í
hjólfar. Loftið var þungt og ryk
gaus inn um rifurnar í gólfinu.
Kerran slóst í fylgd með æst-
um hóp flóttamanna, sem voru
að forða sér úr brennandi bor-
dnni; manngrúa, sem seig hægt
áfram og stanzaði þess í milli,
og stundum var hópurinn stöðv-
aður af japönskum varðsveitum.
Ginu verkjaði í hægra fótinn,
sem var krepptur undir henni,
og þegar hún reyndi að rétta
hann yfir í hlassið á kerrunni,
losnaði matarpottur og valt nið-
ur með miklu glamri.
Vertu kyrr! hvæsti Tim til
hennar. Langar þig til að láta
taka þig fasta, bjáninn þinn?
Hún fékk náladofa í handlegg-
inn og svo varð hann alveg til-
finningarlaus, en hún þorði samt
ekki að hreyfa hann og innan
stundar var hann orðinn kaldur
og dauður og gerði henni því
ekkert, en hún gat nú orðið vel
þolað, að illa færi um hana, og
var heldur ekki hrædd, meðan
hún heyrði í Tim.
Hún vissi vel, hvenær þau fóru
út af þjóðveginum, því að þá
heyrði hún ekki lengur skröltið
í vögnunum og þegar fyrstu sól-
argeislarnir boðuðu komu dags-
ins, dróst hún áfram, þangað tii
varir hennar snertu næstum ó-
hefluðu setufjölina og kallaði til
Tim. Hann heyrði ekki eða vildi
ekki heyra, en hún hélt áfram að
kalla, þangað til hann stöðvaði
kerruna. Hvað er langt eftdr?
hvíslaði hún.
Hér um bil klukkutími.
Ég verð að rétta úr mér.
Þú verður að bíða þennan
klukkutíma, en þá geturðu rétt
úr þér eins og þú vilt.
Ég get það ekki, Tim. Ég jrt>li
ekki við í klukkutíma enn.
Hún fann, að hann togaði í
teppið við fætur hennar, en hún
gat ekki hreyft sig. En þá gripu
hendur hans um öklana á henni
og hún var dregin aftur eftir
harða gólfinu. Hún datt þegar
hún reyndi að standa upp og
hann greip hana og hélt henni,
en hún veinaði af sársauka í fót-
unum en hló svo af gleði yfir því
að vera aftur með honum, og
loks vissi hún ekki, hvort hún
hló eða grét.
Kerran stanzaði á mjóum stíg
og trén voru þétt að honum til
beggja handa. Það var næstum
orðinn dagur.
Það er mílufjórðungur niður
að sjó, sagði Tim, og svo verðum
við að fara eftir fjörunni að hús-
inu. Við verðum komin þangað
eftir klukkutíma.
Get ég gengið núna?
Það er betra fyrir þig að vera
í kerrunni, ef við skyldum mæta
einhverjum, sagði hann. Þú lítur
ekki út eins og þú værir inniend.
Hún beygði sig niður í vegar-
skurðinn og tók handfylli af
vatni og leðju, sem hún smurði í
andlitið á sér. Hún losaði hárið
á sér um leið og hún gekk að
kerrunni, svo að það var nú úf-
ið og flaxandi. Get ég nú? spurði
'hún.
Því ræðirðu sjálf, sagði hann
kæruleysislega. Ef þú vilt
hætta lífi þínu, þá varðar engan
um það nema sjálfa þig.
Sætið var mjótt og Gina hall-
aði sér upp að Tim, og það fór
straumur um hana í hvert sinn
sem hann laut fram til að slá í
uxana, því að þá nerist líkami
hans upp að henni. Þegar þau
komu niður að sjónum var loftið
svalt og sólargeislarnir dönsuðu
á báruföldunum, eins og dem-
mig, Tim? spurði hún loksins.
antar.
Hversvegna komstu að sækja
Það hefði ekki verið sann-
gjarnt að ota öðrum út í það,
sagði hann. Engin ástæða til að
'láta hina hætta lífi sínu fyrir þig.
Ég veit ekki, hvernig ég á að
þakka þér,....ég veit ekki hvað
ég á að segja, en....
Þú skalt ekki vera að þakka
mér, tók hann fram í fyrir
henni. Þakkaðu heldur Luisu.
Hún heimtaði, að ég færi.
Luisa! æpti hún. Ég hélt, að
hún væri....
Hann leit á hana og hún gat
ekki mætt augnatilliti hans, sem
var ögrandi og fullt fyrirlitning-
ar. Já, þú hélzt, að hún væri'
dauð. Var það ekki það, sem
þú ætlaðir að fara að segja?
Jú.
Það hljóta að verða þér mikil
vonbrigði að komast að því, að
þar hefur þér skjátlazt.
Ég hélt... .við héldum öll....
Hún gat ekki lokið við setning-
una, því að hún vissi, að hvað
sem hún segði yrði óheppilegt.
Luisa er lifandi, sagði hann.
Eins og ég sagði þér, gátum við
hlerað í símann. Sá sem það
gerði hafði ekki svigrúm til að
ná í mig uppi í fjöllunum, en
hann náði sambandi við Luisu.
Þá hefurðu alltaf vitað, að hún
var óhult! sagði Gina reiðilega
og Don Diego og frú Lolyta vissu
það líka. Hversvegna var mér
ekki sagt það? Þú hefur þó vel
vitað, að ég hafði áhyggjur af
henni.
Heldurðu ekki, Gina, að þú
vildir hlífa mér við svona tali?
Við viturn mætavel, að einhver
hataði hana nægilega til þess að
framselja hana óvinunum, svo að
við sendum hana til Leyte, þar
sem henni yrði óhætt. En við
höfðum vit á að segja það eng-
um.
Og þú heldur ennþá, að það
hafi verið ég, sem sveik hana?
sagði Gina. Mikið máttu hata
mig ef þú getur trúað því.
Þau óku áfram og kerruhjólin
lyftu rykinu, sem síðan fauk fyr-
ir vindinum. Uxarnir erfiðuðu og
Tim, sem kvaldist í sólarhitan-
um, fann, að hann neyddist til
að slá í veslings dýrin. Gina gat
ekki fundið neitt að segja. Nú
fannst henni þessi flótti heimsku
legur og tilgangslaus.
Það er engin þörf á að fara til
Leyte, sagði hún. Ég gæti falið
mig hérna í nokkra daga og svo
farið í Klettahúsið, ef mér verð-
ur þá ekki orðið óhætt í borg-
inni.
Svo að þú veizt ekki um
Klettahúsið? Hann þagnaði
snöggvast. Japanirnir komu sér
þar upp ýmsum varabirgðum, en
Ameríkumennirnir sprengdu það
upp.
Nei....æ, segðu þetta ekki,
Tim.
Klettahúsið þitt er nú orðið
ekki annað en ör á fjallshlíðinni.
Hún greip í hnéð á honum. Ég
trúi þessu ekki, Tim! Þú ert að
ljúga að mér. Þeir geta ekki hafa
gert það!
Þú trúir kannske ekki ennlþá,
að við böfum átt í neinum ófriði?
Hún var einhvernveginn alveg
tilfinningarlaus, og var mest
hissa, að hún skyldi ekki æpa
upp yfir sig. Allir skartgripimir
mínir eru þar, sagði hún, eins
og úti á þekju.
Þú átt við, að þeir voru þar.
Æstur Filipseyingur hljóp að
kerrunni, þegar hún staðnæmd-
ist við fiskimannskofann. Þetta
var lítill kofi, byggður á stólp-
um, með stráþaki og mottur í
veggjum, en allt í kring var fullt
af allskonar rusli.
Tim sneri sér að henni og út-
skýrði mál mannsins. Japanirnir
biðu eftir fiskimanninum þegar
hann kom heim eftir að hafa
flutt Luisu til Leyte í gærkvöldi.
Þeir gerðu gat á bátinn hans.
Hann heldur, að hann geti gert
við hann, en hann verður ekkd
tilbúinn fyrr en í kvöld, og það
eru verðir með allri fjörunni. Þú
verður að fela þig.
Það gerir ekkert til, sagði
Gina. Héðan af gerir ekkert til
eða frá.
Þetta var nú ekki nema eitt
hús, sagði hann.
Þú skilur þetta auðvitað ekki,
sagði hún. Það var miklu meira
en hús. Það var ég sjálf og allt,
sem ég.... Nei, það þýðir ekki
að fara að útskýra það. Þú
mundir aldrei skilja það.
Fiskimaðurinn hafði grafið
gryfju í sandinn fyrir neðan hús-
ið og Gina settist niður í hana.
Svo hvolfdu þeir gömlum báti
— Gæti ég fengið einn pott af matarolíu?
GEISLI GEIMFARI
BUCk', r HAVE A PEELÍN&
5F Þ*eAt> ABOUT THIS
CONVEMTION TWAT I
CAH'T SEEM TO SHAKE/
* *■ X-
œgi
LTLMJ3CJQ Your
.SATELLITE PlONEER
MEM06RSHIPCARP •
ttnd.
Auteqraphad Píc+ume af
Cqpt. BUCK ROGERS
JOST TEAR OUT THIS ,
COUPON &ND MAIL .
IT WITH A STAMPER
RETURN ENVELOPE
BUCK ROGERS
Yo THIS NEWSPAPER.
Hinum megin við götuna, gegnt
öryggiseftirlitinu, er Vetrarbrautar-
höllin, og þar er verið að ljúka und-
irbúningi að 43. árlegu ráðstefnu vís-
indamanna frá stjörnukerfinu.
Og í öryggiseftirlitinu....
— Geisli, ég hef einhverja hræðslu
tilfinningu í sambandi við þessa ráð-
stefnu, sem ég get ekki losað mig
við! —
ytfir allt saman og fleygðu netja-
flækju ofan á hann. Til enn
SHÍItvarpiö
Sunnudagur 3. júní. ^
8.30 Létt morgunlög. — 9.00 Fréttir.
9.10 Morguntónleikar: — (10.10 Veð»
urfregnir).
a) Fjórar sjávarmyndir úr óper
unni „Peter Grimes“ eftir
Benjamin Britten (Concert*
gebouw hljómsveitin í Amster
dam leikur; Eduard van
Beinum stjórnar).
b) Atriði úr „Hollendingnum
fljúgandi" eftir Wagner (Jos
ef Metternich, Annelies
Kupper, Wolfgang Windgass-
en, Josef Geirdl o.f. syngja
með kammerkór og sinfón-
íuhljómsveit RIAS í Berlin;
Ferenc Fricsay stjórnar).
10.30 Guðsþjónusta að Hrafnistu, dval
arheimili aldraðra sjómanna.
(Biskup íslands, herra Sigur-
björn Einarsson messar. Organ
leikari: Jón G. Þórarinsson).
11.45 Tónleikar: Sinfónía í B-dúr nr.
102 eftir Haydn (Fílharmoníu-
sveitin 1 New York leiikur;
Bruno Walter stj.).
<2.15 Hádegisútvarp.
14.00 Frá útisamkomu sjómannad*
ins við Austurvöll:
a) Minnzt drukknaðra sjó-
manna (Biskup íslands talar;
Þorsteinn Hannesson syngur).
b) Ávörp (Emil Jónsson sjávar-
útvegsmálaráðherra, Ingimar
Einarsson fulltrúi úitgeiðair-*
manna og Pétur Sigurðsson
f ulltrúi sjómanna).
c) Afhending verðlauna og
heiðursmerkja. — Lúðrasveiit
Reykj avíkur leikur.
15.30 Glaðleg músik á miðjum degi:
a) Sinfóníuhljómsveitin í Det-
3X>it leikur göngulög.
b) Erika Köth, Rudolf Schok.
Erich Kunz o.fl. syngja lög úr
„Meyjarskemmunni“ eftir Schu
bert-Berté.
16.30 Vfr.— Endurtekið efni:
a) Séra Jón Kr. ísfeld flytur
brot úr ævisögu Ebenezara
hringjara á Bíldudal (Áður
útv. 21. nóv. s.l.).
b) S inifónjíuhlj ómsveit íslanda
leikur ballettsvítuna
„Dimmalimm'* eftir Skúla
Halldórssson. Stjórandi: Jind
rich Rohan (Áður útv. 22.
febr.).
17.30 Barnatiími (Skeggi Ásbjamar-
son).
a) Ingibjörg Steinsdóttir lefk-
kona les frumsamda sögu
„Eftirvænting."
b) Óskar Halldórsson cand. mag,
les söguna „Larfa-Láki“5
Aðalsteinn Sigmundsson
þýddi.
c) Ferð til Finnmerkur undir
leiðsögn Nils-Johans Grött-
em.
18.30 „tslands Hrafnlstumenn'*: Gömlu
lögin sungin og leikin.
19.00 TiLkynningar. — 19.20 Veður-
fregnir. — 19.30 Fróttir.
20.00 Sjómannavaka: Dagskrá í umsjá
Jónasar Guðmundssonar. Þar
koma fram séra Bjarni Jóns*
son vígslubiskup, Bjarnl Magn-
ússon skipstjóri, Guðmundur H.
Oddsson skipstjóri, Hreinn Páls«
son forstjóri, Jón Kristóferson
sjómaður, Pétur Sigurðsson form
sjómannadagsráðs, Pétur Péturs-
son, Erlingur Gíslason og Andrés
Björnsson. Einnig leikur hljóm-
sveit Björns R. Einarssonar sjó-
mannalög.
22.00 Fréttir og veðurfregnir. «— 22.10
Danslög og kveðjulög skipshafna.
þ.ám. leikur hljómsveit Svavara
Gests sjómannalög. Söngvarar:
Helena Eyjólfsdóttir og Ragnai?
Bjarnason. — Sigríður Hagalín
stjórnar flutningi laganna og
les kveðjur.
01.00 Dagskrárlok.
Mánudagur 4. júnf.
8.00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Ing-
ólfur I>orvaldsson. — 8.05 Morg
unleikfimi: Valdimar Örnólfs-
son stj. og Magnús Pétursson
leikur undir. — 8.15 Tónleikar,
— 8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleik-
ar. — 10.10 Veðurfregnir).
12.00 Hádegisúltívairp (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar),
13.15 „Við vinnuna": Tónleikar.
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir, tilk. og
tónleikar. — 16.30 Veðurfiegn-
ir — Tónleikar. 17.00 Fréttir.
—- Tónleikar).
18.30 Lög úr kvikmyndum. — 18.5®
Tilkynningar. — 19.20 Veðurfr,
19.30 Fréttir.
20.00 Daglegt mál (Bjarnl Einarsson
cand. mag).
20.06 Einsöngur: Daniza Ilitdh syngur
óperuaríur.
20.25 Um daginn og veginn (Blín
Pálmadóttir blaðamaður).
20.45 „Beni Mora'*. austurlenzk svita
op. 29 nr. 1 eftir Gustav Holst
(Sinfóníuhljómsveit brezka út-
varpsins leikur; Sir Malcolm
Sargent stjórnar).
21.00 Flugfélag íslands 25 ára. — sam
felld dagskrá og viðtöl. Aðal-*
flytjendur: Guðmundur Snorra-
son, Jón Pálsson, Jónas Jónsson
og Sveinn Sæmundsson, sem telc
ur saman dagskrána.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Um fiskinn (Stefán Jónssom
fréttamaður).
22.30 Kammertónleikar: Strengjakvart
ett nr. 3 op. 73 eftir Sjostakoviitsf
(Tjaikovskynkvartettinn leikur-L
23.05 Dagskrárlok.