Morgunblaðið - 22.07.1962, Síða 16

16
MORGVyBI/AÐlÐ
Sunnudagur 22. júlí 1962
_ Alexander Fullerton -
Guli Fordinn
Bf eitthvað er til í þessari
ásökun yðar — sem eikki er —
aetti ég þá heldiur ekki að líða
fyrir sökina, heldur en Jane?
Hann skríkti. Þjónnimn kom og
fór og ég tók glasið í höndina.
Hvers vegna iáta hana gjalda
þess?
Carpenter, ég er, eins og þér
orðið það, að láta yður „gjalda
þess“. Látið þér yður ef til vill
detta í huig, að konan mán þarfn-
ist yðar? Eða muni mokkurn-
táma saikna yðar? En þér miunuð
sakna hennar, eins og sá ringlað
ur bjálfi sem þér eruð, af því
að þér eruð ástfanginn af henni.
Ja, seiseijé, ég er alveg sannfróð
ur um þetta allt .... Hann laut
að mér, eins og hann ætlaði að
fara að segja eittíhvað fyndið,
sem hann vildi ekki láta alla
heyra. Þér haldið væntanlega
ekki, að þér séuð sá fyrsti af
yðar tegUnd, sem ég hef orðið að
fást við í sambandi við Jane?
Hann hallaði sér aftur og brosti
til mín yfir vindilinn. Lyktin af
honum olli mér velgju og ég varð
að súpa á konjakinu aftur til þess
að hafa hana úr mér.
Þér eruð eindreginn í því að
móðga hana. Það var rétt hjá
mér, Lessing, og ekkert blaður,
að þér eruð verkefni fyrir geð-
veikralæikni, eða ef til vill bara
venjulegan lækni með nógiu beitt
an hníf .... Þér eruð alls ekki
almennilegur .... eða hvað?
Andlitið á horaim varð á víxl
þokuikennt og slkýrt, en hann
virtist sitja kyrr. Eg var í hálf-
gerðum vandræðum með að sjá
hann.
Hvar er hún, Lessing? Eg vildi,
að ég hefði ekki verið alveg
svona loðmæltur. Eg lyfti glasinu
aftur, en það var tómt. Lessing
smell-ti með fingrunum. Þér kom
iat ekiki hjá að segja mér það.
Kemst ég ekki hjá því? And-
litið á honum var sem snöggvast
skýrt og hann brosti. Svo leit
hann til hliðar og á þjóninn, sem
var á leiðinni til okkar frá barn-
um. Þegar hann hafði borgað,
sagði hann. .
Hvers vegna.þurfið þér að vita
þetta?
Mér tókst að koma glasinu upp
að vörunum, án þess að skv-e-tta
meir en örfáum dropu-m úr því.
Þetta glas var áríðandi, til að
-gefa mér máttinn, sem ég þurfti
til að híu-gsa og tala skýrt, enda
gleypti ég það eins Og hvert ann-
að meðal. Og sem snöggvasit
hafði það álhri-f.
AÆ því að ef þér segið mér það
ekiki eða ef þér gerið henni nokk-
urt mein á nokkurn hátt, fer ég
beint í lögregkma.
Það hef ég einmit þe-gar gert
sjálfur. Eg h-ef tilkynnt, að hún
hafi yfirgefið gistihú-sið, og að
ég viti ekki, hvar hún er niður
komin. Eg lét þess getið, að þetta
he-fði komið fyrir áður .........
hann þagnaði. En ég má ekki
gera yður reiðan, eða hvað?
Yður, sem flýið uindan staðreyn-d
unum, þe-gar þær eru ekki að
yðar skapi......Eg er búinn að
fara til lögregl-unnar. Og til þess
að geta gefið henni sem glöggv-
asta mynd af þessu öllu — ein-s
-glöggva og kringumstæðurnar
krefjast — varð ég að gefa upp
nafnið yðar, rétt til þess að gefa
henni n-okkra bendi-ngu um,
hvernig heppilegast væri að leita.
Sarnt gaf ég það á engan hátt í
skyn, að þér væruð neitt með-
iseikiur um þetta .... tiltæki
hennar. Lessing skríkti og hé-lt
áfram: Hvað það snertir, er ég
alveg rólegur, því að hegðun yðar
í dag hefur sannfær-t mi-g. Og það
sa-gði ég m-eira að segja lögregl-
imni. Eg er nú enginn dryfckju-
maður, en ég hel-d ég verði nú
samt að fá mér hressingu til að
dunda við meðan þér segið mér
hvað þér ætlið að segja lögregl-
unni. Hann sló langa ösku af
vindlinum. Þjónn .......
Eg var fegin-n að fá þetta hl-é
til að átta mig og koma mér í
lag. Eg lofcaði augunum og
reyndi að segja sjálfum mér, að
mér væri ek-kert illt, en þyrfti
aðeins að ná valdi yfir taugun-
u-m. Eg heyrði þjóninn setja glös
in á borðið, og hringlið í pening-
unum hjá Lessing, og síð-an rödjd
'ha-ns.
Mér þykir fyrir því, Carpent-
er, að þetta .... uppistand ....
skyl-di endilega þurfa að verða,
þegar þér eruð varla .... með
sjálfum yður. Það gerir aðstöðu
yðar erfiðári .... er ég hræddur
um. En segið mér nú, hvað þér
ætlið að segja lögreglunni.
Eg opnaði augun, en snerti
ekki við konjakinu. Rétt í svip
var a-llt ljóst fyrir mér. Eg vissi,
að eitíhvað var ekki í lagi, eitt-
hvað, sem ætlaði að stinga ást-
inni frá mér. En hann var eina
spilið á hendinni og ég varð að
slá honum út.
Eg ætla að segja lögregiunni
fré Vörubílastöð Afrítou. Prá
farminum, sem það fyrirtæki flyt
ur stundum — eins og þeim, sem
einn af vögnum yðar tók í
Rumpi .... þér munið .... þeig-
ar þér voruð að athuga dýraldf-
ið ....
Hann glennti upp augun af
eintómri undrun. Etoki, að hann
yrði n-eitt skelfd-ur, hel-dur að-
eins hissa. Svo þér sáuð það?
Hvemig? Eltuð þér mig út þarna
■um nóttina?
Já, óg elti yður út og horifði á
allt saman.
Þá eruð þér alve-g vafalaust
bjáni, Carpenter. Röddin í hon-
-um hafði nú breytzt og var hörð.
Já, ef þér hafið séð það, þá eruð
þér meiri bjáni en ég hefði nokk-
urntíma haldið. Hönd hans hvíldi
á hnénu á mér. Haldið þér máske,
að þér getið nokfcuð gert héðan
af? Þér hefðuð getað það þá —
fyrir nokkrum dö-gum — þá hefð
uð þér h-aft ráð rnitit í hendi
yðar. Hlustið þér nú vandlega
á mig, bjáninn yðar. Þér eruð
fullur, en reynið samt að skilja
mig. Héðan a-f getið þér ekki
farið neit með söguna yðar. Reyn
ið þér að fara með ha-na til yfir-
valdanna. En, bíðið við. Hann
læfckaði röd-dma. Eruð þér ennþá
að spyrja mi-g, hvar þessi li-tla
dræsa sé? Ha? Haldið þér, að
sjávarloftið eigi vel við hana?
H-aldið þér, að hún verði hrifi-n
af Aröbum? Eða þeir af henni?
Skipverjarnir á skipinu ....
Eg var með konjaksglasið í
hendi-nni og reyndi að hitta hann
með því. Rorðið fór um koll og
ég fann, að óg sjálfur datt. Eg
valt yfir borðið og það síðan yfir
mig. Svo varð mikill u-mgangur
Og skrölt í stól-um og hróp og
köll og birtan var hvít fyrir aug-
unum á mér og gegn um allt
saman heyrði ég rödidina í Less-
ing, sem sagði 1 sínum mýksta
tón: Þetta er drykkjusjúklingur.
Eg reyndi að halda aftur ai hon-
um. Mér þykir þetta afskaplega
leitt, en ég hafði enga hugmynd
um, að hann væri svona slæmur,
annars hefði ég flýtt mér að
koma honum út. En óg skal borga
það, sem hefur skeínmzt..........
iþetta er afskaplega leiðiniegt ...
Eg var á gólfinu og kastaði
upp. Eg h-eyrði eins og úr fjarska
einhver viðbjóðsóp og einhver
kvenrödd argaði: En það viðhjóðs
lega svín. Hingað kem óg aldrei
of-tar .... aldrei!
Það var líkast ei-ns oig að hlusta
á leikrit í útvarpi. Það kom mér
ekkert við og ég vissi ekki einu-
sinni um hvað það snerist.
En ég áttaði mig á því næsta
morgun, þegar ég vaknaði í öðru
rúminu í herber-gi Lessings í Pan
Africa. Það var orðið bjart og
teboili stóð á borðinu við rúmið,
það var auðvitað ískal-t en ég
drakk það, af því að kverkarn-
ar í mér voru eins og þær væru
fullar af múrryki, en þó var
bragðið ennþá verra. Eg var með
dynjandi höfuðverk Og mig verkj
aði í allt a-ndilitið, augun voru
bólgin og hálflokuð, og vildu
ekki opnast þegar ég reyndi það
m-eð fingrunum, og mig tók í
munninn, þegar ég r-eyndi að
opna hann. Svo var blóð á kodd-
anum og lakinu. En ég var með
enga velgju og hitasótti-n virtist
alveg horfin, ég hafði bara timb-
urmenn og verk í andlitinu, eiftir
einhvers konar meiðsli. Eg fór
fram úr rúminu Og gekk að spegl
inium í baðherberginiu og mér
hnykkti við því, sem ég sá þar.
Bæði augun voru blá ög bólgin,
hálflokuð, mu-nnurin-n aliur rif-
inn storknu blóði, og þuml-ums-
langur skurður á neðri vörinni.
Jæja, þá kunni ég alla söguna.
Lessing hafði flutt mig hi-ngað
hálf — eða almeðvitundarlausan,
og vafalaust gefið til kynna, að
'hann væri að leika miskunnsama
Samverjann, en svo þegar hann
var þúinn að 1-öka að oktour, hafði
hann farið að laga á mér and-
litið með hnefunum. Eg var á
þessari stundu fyrst og Jremst
hissa, því að ég gat ekkj ímynd-
að mér, hvemig nökkur maður,
jafnvel skepna eins og Lessing,
gæti haft ánægju af að skað-
berja meðvitundarlausan man-n,
og í öðru lagi trúði ég því varla,
að hneifarnir á honum væru nógu
harðir til þess arna. En þegar ég
köm aftur inn í herhergið, sá ég,
hvernig hann hafði farið að því:
stóllinn var allur blóðugur.
Eg þvoði mér ejns vel ög ég
-gat úr sápu og vatni og þurrkaði
mér á handiklæði-nu og fór svo
niður. Porstjórinn, Blenkisop var
við a-fgreiðslulborðið og stúlkan
líka. Hún greip andann á loflti
þagar hú-n sá framan í mig, og
Blenkinsop fölnaði. En ég gekk
beint að efninu.
Er Lessing farinn. Hann hefur
ekki sofið í hinu rúminu. Er
hann farinn?
Stúlkan tók höndina frá miu-nn
inum. Já, hr. Carpenter. Hún
starði ennþá á munninn á mér
o,g svipurinn lýsti skelfingu.
Hann fór í gærkvöldi þegar hann
var búinn að koma yður hingað.
Hann sagði að þér væruð ....
að þér hefðuð fengið afmikið
að drekka .... og að hann vildi
ekki hafa meira með yður að
g-era.
Vitið þér, hivert hann fór eða
hvar ég gat fundið hann?
StúLkan hristi höfuðið. Nei ....
ég er .... En þá greip Blenkin-
sop fram í: Ef til vi'll get ég
hjálpað yður. En fyrst verðið þér
að segja mér, hvemig .... verð-
ið þér að’útskýra þetta allt.
Gott Og vel. Eg var veiku-r,
eins og þér vitið. Hann fór með
mig út í einhverj-um uppgerðarer,
indum og gaf mér óblandiað kon-
jak. Eg var með svima og vissi
varl-a, hvað ég var að gera, en
mér fannst ég hressast við kon-
jakið og 1-osna við hitasóttina.
Og það hefur líka orðið. Nú
gengiur ekkert að mér nema timb
urmennirnir .... og þetta. Eg
ibar höndjna upp að andlitinu en
gætti þess vel að snerta það
efcki. Vitanlega var ég fullur. Og
lóka veikur. En hann gerði þet-ta
við mig uppi, lét mig setjast í
hægindastól og barði jni-g svo.
Það er blóð bæði á stólnum og
á rúmtfötunum. Eg get ekki sagt
yður, hvers vegna hann gerði það
— það er persónulegt atriði okk-
ar í millj, sem þér þurfið ekki
að fá að vita. En .... hver-t fór
hann?
SHÍItvarpiö
Sunnudagur 22. Júll
8.30 Létt morgunlög. — 9.00 Fréttir.
9.10 Morguntónleikar: — (10.10 Veö«
urfregnir). a) „veizla Belshazz*
arars“, kantata eftir William
Walton (Dennis Nobie söngvari
Huddersfield kórinn, Fílharm-*
onfusveitin í Liverpool ofg
lúðrasveitir flytja; höí stjómar),
b) Úr ,.Mikrokosmo6“ eftir Béla
Bartok (George Solohany leikur
á píanó). c) Konsert fyrir pía-w
nó og hljómsveit eftir Otar Tarta
kisjviloi (Iokheles og Þjóðlega
fj[lharmoníusveittin í Moskvu leike
Stasevitsj stj órnar).
11.00 Messa 1 Dómkirkjunni (Prestuarf
Séra Óskar J. Þorléksson. Org«
anleikari: Dr. Páli ísóifsson),
12.15 Hádegisútvarp.
14.00 Miðdegistónleikar •) #ellð«
shónata í g-moll op. 95 eftir
Chopin (Erling Blöndai BengW
son og Kjell Bækkelund leika
b) Anna Moffo gyngur aríur
eftir Rossini, Úillini og Verdi.
c) Fiðlukonsert í A-dúr (K219)
eftir Mozart (Joan Field og
Sinfóníuhljómsveit Berlínar
leika; Rudolf Albert stj.).
15:30 Sunnudagslögin. — 16:30 (Veður^
fregnir).
17:30 Barnatími (Skeggji Ásbjarnar«
son):
a) Tryggvi Tryggvason les sáð«
ari hluta sögunnar Þórður
þögn eftir Sigurbjöm Svein«
son.
b) Elfa Björk Gunnarsdóttir 1-e*
ævintýrið „Gandreiðina" eftir
Helgu P. Smára.
c) „Litli-Kláus og Stórl-Kléu*
leikrit eftir Torsten Friedland
er. — Leikstjóri; KLemena
Jónsson.
18-30 , Sfcín við sólu Skagafjörður“j
Gömlu lögin sungin og leikin.
19:30 Tilkynningar, 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar Fflharmoníuhljóan^
sveitin í Hamborg leikur .
20:16 Því gleymi ég aldrei: Tvær fré
sögur,
a) Þegar ég fór Tetrarmaður
að Reynivöllum og las „busln
bæn“, eftir Steinþór Þórðar*
son bónda á Hala 1 Suður«
sveit (Margrét Jónsdótti*
flytur).
b) Hugboð eftir Víklng Guð*
mundsson bónda á Gxundar-#
hóli á Hólsfjöllum (Indriðl
G. Þorsteinsson flytur).
20:40 Kórsöngur: Karlakór Akureyrw
ar og blandaður kór lyngja.
21:25 „£>etta gerðist": Fréttnæmir a£«
burðir í leikformi. —• Önnur
frásaga: „Hugrekki Jaoka
Kennedy** eftir Bob Keston, f
þýðingu Jökuls Jakobssonar.
22:00 Fréttir og veðurfregnir. — 22:10
Danslög — 23:30 Dagskrárlok.
Mánudagur 23. JúM
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Áre
líus NíeJsson. — Tónleikar —•
8:30 Fréttir — 8:35 Tónleikar.
10-0 Veðurtfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Fréttir og tillk,
kynningar).
13:00 „Við vinnuna**: Tónleikar.
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir og töSc,
— Tónleikar — 16:30 Veðurfr,
— Tónleikar — 17:00 Fréttir
— Tónleikar).
18:30 Lög úr kvikmyndum. — 18:50 Ti|
kynningar — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Um daginn og veginn (Ben#»
dikt Gröndal alþm.).
20:20 Einsöi^gur: John Mc Cormadc
syngur.
20:45 Strákurinn frá Stokkseyri, seirn
varð biskup í Björgvin ag
barón { Rósendal; annað erindi
(Ámi G. Eylands sendiráðsfuH
trúi).
21:00 Fré tónlistarh.átíðinni 1 Stokík*
hólmi 1 fyrra mánuði.
21:35 Útvarpssagan: „Á stofu fimm**
eftir Guðlaugoi Benediktsd.: 1.
(Sigurlaug Árnadóttir).
22:00 Fréttir, síldveiðiskýnsla og veð
urfregnir).
22:35 Frá tónleikum i Austurbæjarbíól
29. maí sl. Boris Kunyev leik
ur á fiðlu og Igor Chernysíhov á
píanó.
23:05 Dagskrá rlok.
— Fljótir nú! Eina flösku af koníaki og tvö glös!
X >f *
GEISLI GEIMFARI
>f X- X-
NO, PAUL/ IF DBACO SPOTS EVEN
ONE 6UARD, HE'LL BACK OFF!
THIS IS A JOB FOR ONE MAM...
ME/ý
r”
Próf. Gengin, í nótt skipti ég um
herbergi við eldflaugasérfræðinginn
þinn. Þegar* Draco kemur til að
fremja enn eitt mannránið ....
.... þá finnur hann mig.
Ágætt! Ég læt umkringja bygg-
inguna.
Nei, Páll. Þótt Draco sjái ekki
nema einn vörð, lætur hann ekki |
sjá sig. Þetta er fyrir aðeins einnj
mann, mig.