Morgunblaðið - 22.08.1962, Side 3

Miðvikudagur 22. ágúst 1962
MORGVNBLAÐ1Ð
3
1 GÆR lauk námskeiði, sem
haldið hefur verið í sumar á
vegum sjóvinnunefndar Æsku
Iýðsráðs .Á námskeiðinu í sum
ar hefur sjóvinnunefndin haft
til afnota eitt skipa Land-
helgisgæzlunnar, iæbjör„a og
var þvi skilað i hendur eig-
endum í gær. Fór sú athöfn
fram um hálftíima siglingu
frá Reykjavíkurhöfn og var
blaðanráinnum boð'ð að vera
viðstaddir, er drengirnir færu
síðustu ferðina i sumar á skip
inu sínu.
Eir Jón Pálsson, sem skilaði
skipinnu fyrir hönd Æskulýðs
ráðs, ávarpaði Pétur Sigurðs
son .forstjóra Landhe.'gisgæsl
unar, lét hann þes3 getið, $ð
sjóvinnunefndin hefði sér-
staka ástæðu til að vera án-
ægð með starfið á iiðnu sumri
því aldrei áður hefði það ver
ið með slíkum glæsibrag.
Fvrsta námskeiðið sem hald-
ið' var, sóttu 16 drengir. en á
námskeiði, sem haldið hefur
verið í allan vetur, hafa ver
ið um 140 drengir undir um
sjón 4 leiðbeinenda. A sumr
in hefur það verið venja að
stunda veiðar og sagði Jón, að
á þeim tíma árs væri mjög
erfitt að fá hentug skip. Hef-
ur orðið að notast við 30—40
lesta báta, sem alls ekki hafa

Aflakóngurinn i síðustu veiðiferðinni, Guðmundur Gunnars-
son, með Herði Þorsteinssyni, stýrimanni. Guðmundur dró 433
fiska af alls 2813, sem öfluðust og var langhæstur og einnig
var hann bátsmaður á stýrimannasvaktinni.
vélarrúminu og hugaði að
vélinni.
— Ég verð að segja það,
að þegar mér barst sú fregn,
að ég ætti að fara þessar ferð
ir, varð ég hreint ekki ánægð
ur, því það tók af mér sumar-
fríið mitt. Raunin varð þó sú,
að ég vildi ekki fyrir nokk-
urn mun hafa tekið mér sum-
arfrí og þessar veiðiferðir og
starfið með ungu mönnunum
hefur verið mér til óbland-
innar ánægju.
— Heldur þú ekki, að úr
þessum hópi komi góðir sjó-
menn í framtíðinni?
— Ég efast ekki um, að ís-
lenzkri sjómannastétt á eftir
að bætast margir góðir liðs-
menn af þessum námsekeið-
um Æskulýðsráðsins. Dreng-
irnir hafá ætíð verið uppfull-
ir af áhuga og unnið öll störf
sín áf miklum dugnaði.
— Hefur þú ekki kennt
þeim vélstjórn?
— Þeir hafa oft komið til
okkar í vélinni, fylgzt með
störfum okkar, spurt og
spjallað og þá höfum við
leyst úr spurningum þeirra
eftir beztu getu. Já, það er
sannarlega ánægjulegt að
starfa með þessum ungu
mönnum, sem allt verða að
fá að vita. Ég hefði aldrei
STAKSTEI Wli
■
verið nógu góðir til kennslu
hinum ungu sjómannsefnum.
Flestur aðbúnaður hefur ver
ið mjög slæmur á þeim, eng-
in loftræsting í hýbýlum, sem
ætíð eru þröngt setin og bátar
þessir oftast mjög óþrifalegir
að nýlokinni vertíð.
— Undanfarin tvö áir höfum
við átt í nokkrum fjárhags-
erfiðleikum, sagði Jóö, en á
þessu ári veitti ríkisstjórnin
okkur mjög ríflegan styrk að
upphæð 100 þúsund kr. Er
við fórum svo að svipast um
eftir skipi í vor, var það
hvergi að fá, en segja má, að
Sæbjörg hafi svo borizt upp
í hendur okkar. Var það fyr
ir atbeina þeirra Péturs Sig-
urðssonar, forstjóra Landheig
isgæzlunnar og Gur.nars Frið
rikssonar, forseta Slysavarna
félagsins. Hefur rikt hin bezca
samvinna með öi.ium aðiJum,
sem að útgerð þessari haía
staðið, enda hefur árangur
'hennar orðið eins góður og á
varð kosið.
Læra til allra verka á sjó
— í veiðiferðum sjóvinnu-
námskeiðisins hafa drengirn-
ir hlotið alhliða þjálfun í sjó
mennsku. Þeir hafa stundað
veiðar á handfæri og Hnu,
gert að afla sínum sjálfir, stað
ið vaktir, fylgst með störfum
vélamanna, og þegar Sæbjörg
hefur dregið báta til hafnar.
sem er eitt aðalverkefni henn
ar, hafa þeir tekið þátt í öll-
um störfum við það. fíú er að
ljúka þriðju veiðiferðinni í
sumar og hefur hver þeirra
staðið í þrjár vikur. í hinni
síðustu var svo farið í kring-
um landið og að mínu áliti
eru 6líkar ferðir einatt það,
sem gera þarf sagði Jón. Á
’hringferðinni hljóta einhers-
staðar að finnast góð mið, en
auk þess eru ferðir á borð við
þessa mjög lærdómsríkar.
Drengirnir læra að þekkja
strandlengju landsins, hafnir
þess og kynnast af eigin raun
miðum, sem þeir annars heyra
um í útvarpi og blöðum.
— Til aðstoðar og kennslu
drengjunum hafa verið reynd
ir menn, hver á sínu sviði.
Eru það þeir Hörður Þorsteins
son, stýrimaður, Þröstur Sig-
tryggsson, skipstjóri, * Bjarni
Helgason, skipstjóri, Guðjón

Þeir Guðjón Svelnbjörnsson, vélstjóri, Gunnar Friðriksson,
forseti Slysavarnafélags íslands, og Jón Pálsson, ráðunautur
Æskulvðsráðs. ræðast við um borð í Sæbjörgu.
(Ljósm. Mbl. GG)
Sveinbjörnsson, I. vélstjóri,
Magnús Guðmundsson, II vél
stjóri og Viktor Þórðarson,
bátsmaður. Hafa þeir allir
unnið störf sín af hini mestu
prýði og alúð, og eiga hinar
beztu þakkir skilið, sagði Jón
að lokum.
Ómetanlegt starf
Við höfðum tal af II. vél-
stjóra, Magnúsi Guðmunds-
syni, þar sem hann stóð í
Þeir verða að mönnum
■

Er Sæbjörg kom í höfn að lokinni síðustu ferðinni, var fáninn
dreginn að hún og skipið kvatt.
trúað því, að þeir gætu verið
jafn duglegir og samvizku-
samir og raun hefur orðið á.
Þeir hafa gegnt öllum háseta-
störfum, verið hjálparkokkar,
stýrt, aðstoðað við að koma
bátum til hafnar o. s. frv. —
Ég álít, að með því að kenna
dréngjunum öll þessi störf, sé
unnið ómetanlegt starf. Það
er sönn ánægja að mega taka
þátt í því. Maður sér dreng-
ina verða að mönnum.

Ótrúlegt c fstæki 1
Engu er líkara en leiðtogar
Framsóknarflokksins séu alveg
að sturlast yfir þvi hve vel hef-
ur gengið að rétta við fjárhag
þjóðarinnar og treysta biomlega
afkomu og vaxandi framkvæmd
ir. Annan daginn viðurkenna þeir
að visu að hér sé góðæri en hinn
daginn þyrmir yfir þá og þeir
sjá þjóðlifið allt í ljósi þess hug
arangurs sem einkennir þá valda
fíknu forystumenn, sem ekki
sitja lengur við völd. Þetta hug
arástand kom berlega í ljós þeg
ar einn af forystumönnunum tal
aði um þjóðfélagsástandið sem
„móðuharðindi af mannavöld-
um“. En ennþá lengra komst
máJgagn Framsóknarflokksins þó
fyrir nokkrum dögum þegar það
sagði:
„Lífskjör manna hafa aldrpi
verið bágari en nú, hlutur unga
'fólksins þó langverztur."
an... «... Hau
s. 1. ári? — LffskjÖr manna
hafa aldrei verið bágari en nú,
hlutur unga fólkslns þó lang (
verstur.
Annar öfgamaður
Þessi fáránlega fullyrðing um
það að lifskjör manna á fslandi
hafi aldrei verið verri en í dag,
ekki einu sinni á liðnum ógnar-
öldum, *sýnir hve takmarkalaust
ofstækið er í röðum Framsóknar
manna. Þessi erð voru rituð á
ábyrgð ritstjóra Tímans. En ann
ar öfganr.aður að nafni Ágúst Þor
valdsson lét hafa eftir sér þegar
hann ræddi kjör bænda:
„að þeir hafi aldrei áður barizt
svo í bökkum sem nú og margir
hafa orðið áð yfirgefa jarðir sín
ar þessi síðustu ár.“
Höfundur móðuharðindatals-
ins reyndi að draga í land með
því að hann hefði verið að tala
líkinga- og skáldamál. Naumast
geta þeir Þórarinn Þórarinsson
og Ágúst Þorvaldsson skotið sér
undan ábyrgð orða sinna með
því að gefa slíkar yfirlýsingar,
enda hefur víst hvorugur þeirra
verið bendlaður við sérstakan
menningaráhuga. Þess vegna er
bú fén
frainkvírma nmhirtnr. þeir
hafa aldrei áK«r hariyt S'VO í
bökkum spu> nú, oj marglr hafa
orðjji *fj yfirjr*f,» jarM. •-'-ar
i þessi sífrnstn Ár.
vert að undirstrika þessii or
þeirra og menn eiga að festa sc
þau f minni. Þá. gera þeir s<
gleggri grein fyrir því hvei
eðlis hin öfgafulla barátt
Framsóknarflokksins er.
Varðar ekki um
Glöggum blaðalesendum er þa
fyrir longu ljóst að blað Fran
sóknarflokksins reynir aidrei a
fara með sannleikann ef hann «
andstæður hagsmunum. Fran
sóknarflokksins, sem býsna o:
á sér stað, ekki sízt núna að un
anfórnu. Þetta kemur glöggleg
fram í öllum fréttaflutningi Tú
ans. En sjaldan hefur blaðið þ
gengið eins langt og nú, þega
það ætlar fólki að trúa því, a
forfeður íslendinga hafi búið vi
mun betri lífskjör en þeir, sei
nú eru uppi, að hér sé sultur o
seyra, hvergi séu viðunandi hús
kynni eða lífskjör. Á öld sérha
ingarinnar hefur Timinn þanni
valið að sér það hlutverk a
birta einungis öfugmæli.