Morgunblaðið - 15.12.1962, Síða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 15. des. 1962
Þessi nýi penni er framleiddur
sérstakleya fyrir karlmenn
Loksins er kominn
sjálfblekungur, sem
ekki þarf að efast um
að eingöngu er fram-
leiddur fyrir karlmenn.
Shaffer’s nýi PFM er
grófur, gerður til að
endast og þér getið
valið úr 5 tegundum
og 4 litum.
• Eini pennaoddur heims
sem er innlagður dýrmætum
málmi gerður til að þola karl
mannstak.
# Að undanskilinni Enorhel-penna-
blekfyllingu þá snertir oddurinn
Sigfús Jóhannesson
Vallaneshjálegu
aldrei blekið.
• Karlmannlegt
karlmannstak
• Hettuklemma
öryggisútbúnaði
pennaskaft fyrir
með sérstökum
SHEAFFEBS UMBOÐIÐ
EGILL GUTTORMSSON
Vonarstræti 4 — Reykjavík.
„Dæm svo mildan dauða drottinn
þínu barni —
eins og léttu laufi lyfti blær
frá hjarni, —
eins og lítill lækur ljúki sínu
hjali
þar sem lygn í logni liggur
marinn svali.“
Mér varð hugsað til þessa erínd
is er síminn færði mér lát Sig-
úsar vinar míns oig samstarfs-
manns. Þessara óska skáldsins
sem flestir vildu gera' að sinni,
en aðeins fáir öðlast í reyndinni.
Skráðar heimildir herrna að Sig
fús hafi fæðst að Mýrum í Skrið-
dal 27 júní 1807, sonur Jóihann-
esar Jónassonar og Jónínu Jóns-
dóttir seni lengi bjuggu að
Skjögrastöðum í Vallahreppi.
Sigfús ólst upp með foreldrum
sínum og giftist árið 1919 Guð-
björgu Guðmundisdóttur frænd-
konu sinni fná Vopnafirði. Dvöld-
ust þau fyrsta ár hjónabandsins
heima á Skjögrastöðum, síðar á
Arnheiðarstöðum í Fljótsdal og
Hlíðarseli í Feilum en lengst bú-
andi hjón í Vallaneshjáleigu eða
í 34 ár, lengst af ein, en síðustu
árin í félagi við dóttur sína og
tengdason, eða í skjóli þeirra að
einhverju leyti, unz hann varð
bráðkvaddur að morgni þess 31.
ágúst 1962.
Þetta er svipað því sem mun
finnast skráð um hérvistardaga
Sigfúsar heitins, en það líf sem
hann raunverulega lifði er hul-
ið eins og fjölda annarra manna
sem ekki skilja eftir sig sér-
etæð spor.
Sem unglingur man ég eftir
ungum fríðum manni frá Skjögra
stöðum í göngu á Gilsárdal. Síð-
ar sá ég sama manninn þá ný-
giftan með glæsilega konu á sam
komu að Mjóanesi í Vallaihreppi,
P3/ls
Gefeðaúrlð öllum fremra og frægra - um lönd op liöf - hvað
gefur betur til kynna örugga smekkvísi nútímamannsins.
Aöeins ROAMER býðúr mér einmitt það er ég þarfnast:
E3 1« Fyrsta flokks gæði. E3 2. Ósvikinn glsesileik. Q 3. Alla
kosti (lOO% vatnspétt, gengur af sjálfu sér, sýnir dagatal o. s. frv.)
Q 4. Furðusamlega hagkvæmt verð. Q Upplýsingar um neesta
umbo9smann hjá Northern Trading Co. P. O. Box 1092 Reykjavík
Hið heimsfræga svissneska gæðaúr
en kynni mám af Sigfúsi hófust
ekki fyrr en löngu síðar, eða
1928, að morgunlagi snernma í
maí, er hann stóð í fjörunni við
Lagarfljót með fjölskyldu sína,
búslóð og sumt af bústofni, þá
að flytja búferlum að Vallanes-
hjéleigu. Esftir það vorum við
nágrannar í sama túni ósundur-
girtu samfellt í þrettán ár. Sú
vinátta sem þá var bundin losn-
aði ekki þó fundum fækkaði eft-
ir að ég fluttist hingað, og árun-
um fjölgaði frá kynningu. Við
flesta samfundi flugu tvíræð
svör á báða bóga en þanmig sögð,
að hvorugur misskildi.
Þetta voru beztu gr ævi minn-
ar, og ef til vill naut hann sín
þá líka bezt. Ég get ekki hugsað
mér betri og skemmtilegri ná-
granna en Sigfús var, lipran og
raungóðann, þó hafði hann galla
að mér fannst. Hann var hesta-
maður og eyddi of miklum tíma
frá búi sínu við hesta bæði sum-
ar og vetur, enda tamdi hann
marga góðhesta á þeim árum og
síðar, þó ég viti ekki eins vel
um það.
Ég skildi ekki eðli og ánægju
‘hestamamnsins til fulls fyrr en
annar hestur minn sem hann
taondi fyrir mig kom úr tamn-
ingu, og ég brá mér bæjarleið,
til að reyna hann. Sú ferð var
mér unun fyrst, en á heimleig-
inni þótti mér sú rauða baldin
srvo ég blístraði til að spekja j
hana. Næstu mínútur kenndu i
mér hvað það var að vera ekki j
hestamaður. Sigfús fór öðruvísi
að: undir þessum kringumstæð-
um hefði hann slegið flötum lófa
ofan á malkka hestsins, en blístr-
að til að aufca fjörið.
Þrátt fyrir hestamennskuina
stundaði Sigfús bú sitt vel, bjó
fremur litlu búi, enda litlar jarð-
ir og rýrar sem hann bjó lengst j
af á. Vallaneshjáleigu bsetti hann
mikið að húsakosti sléttaði
túnið og skilaði um 8 ha í ný-
rækt er hann féll frá.
Mér er nær að halda að hann
‘bafi oft sótt hestana til þess eins
að dreifa áhyggjunuim og sækja
til þeirra kraft og þrek til næsta
daigs, svo nátengdir virtust þeir
vera maður og bestur.
Sigfús heitinn var lánsmaður,
lítfsförunauturinn bjó honura
heimili af litlum efnum eins og
bezt verður á kosið, og sýndi
í verki, að hún var starfi sínu
vaxin, glaðlynd og gestrisin. En
fáir baða í sólskini a-lla ævi. Af
sex börnuim sem þau hjón eign-
uðust misstu þau tvö í æsku, hin
eru uppkomin, þrjú búsett i
Vallahrepp en eitt í Vík í Mýr-
dal.
Á síðari árum fylgdi hann otft
ferðamönnum lengri eða skemm
ri veg, hans yndi var að blanda
geði við menn og kunni vel að
njóta riáttúrufegurðar hins fagra
Fljótsdalshéraðs.
Síðustu ár ævi sinnar gekk
hann með dauðann í hjartanu,
því kom ljárínn ekki að óvör
um hvorki honum sjálfum eða
þeim sem þekktu heilsu hann
bezt.
En mildur var dauðinn, að
ekki skyldu líða fullar tíu mín-
útur frá því hann gekk út heil-
brigður og þar til hann var liðið
lí'k. Það átti hann skilið. Elli-
árin hetfðu ef til vill orðið hon-
um þung, þar sem hann var orð-
inn sjóndapur og þar með tví-
sýnt að hann hefði lengi úr
þessu geta notið samvista við
hestana sem var hans yndi alia
ævi, án hesta gat hann ekki
lifað. Hans skap var líkt og hetj-
unnar sem heldur vildi deyja,
en harðstjórans und vald sitt
leggja.
Vér sem trúum því að efcki
sé öllu lokið með dauðanum,
vonumst eftir að sjá hann í hill-
ingum á hesti hinu megin grafar.
Blessuð sé minning hans.
Geitdal 26. okt. 1962.
Sinsebjörn Jónsson.
40 Evrópusátt-
málar
RÁÐHERRANEFND Evrópu-
ráðsins heldiur fund í París n.k.
mánudag, hinn 17. desember, og
verður utanríkisráðberra Ítalíu,
A. Piccioni, í forsæti. Sama dag
verður haldinn fundur nefndar-
manna og fulltrúa ráðgjafaþingis
EvrópuráðsdniS. *
Ráðherranefndin mun ræða
starf Evrópuráðsins að dóms-
málum, og mun ítalski ráðherra
Bosco skýra nefndinni frá fundi
diómsmálaráðherra Evrópu, sem
haldinn var í Róm í október. —
Þá verður fjallað um flótta-
mannamál, en að þeim hefur
Evrópuráðið starfað árum sam-
an. Forstjóri flóttamannahjáipar
Sameinuðu þjóðanna mun á-
varpa ráðherranefndina. —
Loks verða lagðar fram til undir
skriftar þrír nýir Evrópuráðs-
sáttmálar. Fjalla þeir um fébóta
ábyrgð gistihúsa, gerðadióma í
verzlunarmálum og aðstöðu
þeirra, sem hlotið hafa örkuml
í ófriði. Að þessum þrem sátt-
málum meðtöldum hafa 40 sátt-
málar um ýmds efni verið geröir
á vegum Eyrópuráðsins.
(Frétt frá upplýsingadieild
Evrópuráðsins).
^ Ný harnahók eStir
Ármann Sr. Einarsson
K O MIN er út hjá bókaforlagi
Odds Björnssonar á Akureyri ný
barnabók eftir Ármann Kr. Ein-
arsson, kennara. Þetta er 20. bók-
in, sem kemur út eftir Ármann,
og 16. barna- og unglingabók-
in. Á kápusíðu segir svo um
bók þessa:
„Þessi nýja bók, „Óli og Maggi“
er framhald af „óskasteininum
hans Óla“, sem kom út 1961. —
Þetta er sjálfstæð saga, þótt að-
alpersónan sé sú sama. Nú er
Óli orðinn sendisveinn í bóka-
búðinni hjá Jóa frænda. Hann
eignast nýjan félaga, Magga
hugvitsmann og ber kynni þeirra
að með nýstárlegum hætti.“
Þeir félagarnir lenda síðan í
hvers kyns ævintýrum.
Bók þessi er smekkleg að frá-
gangi og hefur Halldór Péturs-
son, listmálari, gert í hana
nokkrar teikningar.
Um höfundinn segir svo á
kápusíðu:
„Ármann Kr. Einarsson er fýr-
ir löngu orðinn ein vinsælasti
rithöfundur hérlendis, sem skrif-
ar fyrir börn og unglinga. Sögur
Ármann Kr. Einarsson
hans eru ekki einungis bráð*
skemmtilegar, heldur einnig
gæddar þeirti hlýju og bjartsýni,
sem hefur holl og heilbrigð á-
hrif á hina ungu lesendur.**