Morgunblaðið - 10.03.1963, Qupperneq 12

!2
MORCVNBL4Ð1Ð
Sunnudagur 10. marz 1963

Útgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjórí: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson.
Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannessen,
Byjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðilstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti '6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 65.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 4.00 eintakið.
STANDA ÞEIR VIÐ
STÓRU ORÐIN?
TVWorgunblaðið
upp í gær,
rifjaði það
að þá voru
tvö ár liðin frá því að land
helgisdeilan við Breta var
leyst farsællega. Þá urðu,
eins og menn muna, mikil á
tök í íslenzkum stjórnmálum,
þar sem kommúnistar og for
ysta Framsóknarflokksins
stóðu saman gegn íslenzkum
hagsmunum og hugðust nota
þetta viðkvæma deilumál til
að hnekkja völdum Viðreisn
arstjórnarinnar.
Sem betur fer kom það
strax í ljós, að almenningur
var hlynntur lausn deilunnar,
enda verður að segja þá sögu
eins og hún er, að Bretar
sýrxdu þá mikinn velvilja í
garð íslendinga, þrátt' fyrir
þau erfiðu samskipti, sem
verið höfðu milli þjóðanna
um skeið.
Ástæðulítið er að rifja upp
afstöðu kommúnista. Hún var
auðvitað í þessu máli, eins og
öllum öðrum, byggð á öðru
en þjóðhollustu. Hinsvegar er
fyllsta ástæða til að rifja upp
afstöðu Framsóknarflokksins,
enda gekk hann jafnvel feti
framar en kommúnistar í
ofsafengnum skrifum og að-
dróttunum.
Megininntak stefnu Fram-
sóknarflokksins í landhelgis-
málinu var það, að samning-
urinn við Breta væri „nauð-
ungarsamningur“, sem ein-
hliða bæri að fella úr gildi af
íslands hálfu. Til þess þyrfti
ný stjórn að taka við völdum
og þá væntanlega sam-
stjórn Framsóknarflokksins
og kommúnista. ’Síðan hafa
kommúnistar byggt hugleið-
ingar sínar um „þjóðfylking-
arstjórn" á þessari afstöðu
Framsóknarflokksins meðal
annars.
Nú eru Alþingiskosningar
skammt undan og Morgun-
blaðinu er ljúft að rifja upp
þessar yfirlýsingar Fram-
sóknarflokksins. Hann kvaðst
mundu vilja kjósa um land-
helgismálið, leggja það undir
dóm íslenzkra kjósenda, hvort
þeir vildu afnema samning-
inn við Breta og stefna mál-
inu að nýju í algera óvissu.
Spurningin er nú: Ætlar
Framsóknarflokkurinn að
standa við stóru orðin og
kjósa um landhelgissamning-
inn?
LANDHELGIN
OG EBE
17nn frekari ástæða er til að
skora á Framsóknarflokk-
iim að upplýsa, hvort hann
vill standa við stóru orðin um
það að kjósa um landhelgis-
samkomulagið, með hliðsjón
af því, að málgagn hans hef-
ur lýst því yfir, að íslenzka
ríkisstjórnin hyggist gæta við
skiptamálefna okkar á svip-
aðan hátt og hún fór með
landhelgismálið, þegar það
var farsællega til lykta leitt.
Framsóknarmenn hafa þann-
ig lýst því yfir, að þeir telji,
að Viðreisnarstjómin mimi
hafa svipaðan hátt á í við-
skiptum okkar við Efnahags-
bandalag Evrópu og Fríverzl-
unarsvæðið og hún hafði í
landhelgisdeilunni. Þeir hafa
jafnframt sagt, að þeir vildu
gera lausn landhelgismálsins
að meginkosningamáli og nú
síðast, að þeir vildu kjósa um
afstöðuna til Efnahagsbanda-
lagsins.
Sízt skal því mótmælt, að
núverandi stjómarflokkar
muni hafa svipaðan hátt á í
samskiptum við aðrar þjóðir
og þeir gerðu í landhelgis-
deilunni. Þeir munu leitast
við að ná sem mestum hags-
munum fyrir ísland. Þjóðin
hefur nú séð hvernig lausn
landhelgisdeilunnar varð í
raun.
Landsmenn geta nú kosið
um landhelgismálið af
reynslu og þekkingu. Þess
vegna er skorað á Framsókn-
armenn að standa við stóru I
orðin. Við skulum kjósa um
það, hvernig haga eigi sám-
skiptum okkar við aðrar
þjóðir, jafnframt því sem að
sjálfsögðu verður kosið um
viðreisnina.
Á síðari helmingi 20. ald-
arinnar getur sú stefna ekki
ríkt, sem lýsti sér í orðum
eins af þingmönnum Fram-
sóknarflokksins. Hann sagði:
„Eina örugga vörnin gegn
því að ekki verði samið af sér
er að greiða atkvæði gegn
öllum samningum, hverju
nafni sem nefnast".
Ef svo fáránlegri stefnu
ætti að fylgja í milliríkjamál-
um mundu íslendingar skjótt
einangrast og hér verða litlar
framfarir.
HVENÆR ER
BIKARINN
FULLUR?
fjótt menn hafi ekki búizt
* við þjóðhollustu af komm
únistum, þá vekur það samt
furðu, að þeir skuli hafa tekið
beina afstöðu með Rússum í
njósnamálinu og ráðizt harka
lega að íslendingnum, sem
Lokaatriði Kleopötru-kvikmyndarinnar: Markús Antoníus, sem Richard Burton leikur, stendur
yfir líkbörum fornvinar síns, Brútusar (leikinn af Kenneth Haigh), áður en hann breiðir káptw
sína yfir líkið. Síðan tekur hann á móti sigur launum eftir orustuna við Philippi. Mínútu síðar
sagði Mankiewicz kvikmyndastjóri: „Hættiðl“
Kleopötru-myndinni lokiö I
- kostnaður varð kr. 1600 mállj.
KVIKMYNDIN um Kleó-
pötru, með Elísabeth Taylor
í titilhlutverki, er nú loksins
fullgerð. Kvikmyndatakan
hófst í Pinewood Studios fyr
ir þremur árum og lauk á
sama stað sl. sunnudagsmorg-
un, eftir allsöguleg ferðalög
kvikmyndafólksins til Ítalíu,
Spánar og Egyptalands. Kostn
aðurinn við myndatökuna var
um 37 milljón dollara eða um
1600 milljónir íslenzkra króna.
Síðustu þremur milljónunum
var varið til endurtöku orr
ustuatriðis á Spáni. Þar
þurfti að ráða á ný fjögur
þúsund aukaleikara og byggja
hesthús fyrir eitt þúsund
hross.
Kvikmyndin verður frum-
sýnd í Rivoli-leikhúsinu í New
York 12. júní og skömmu síð
ar verður hún sýnd samtím
is í 50—60 stærstu borgum
Bandarík j anna.
Framangreint er haft eftir
Darryl F. Zanuck, einn af for
stjórum 20th Century Fox,
þegar hann var staddur í Par
ís á dögunum. Hann sagði enn
fremur, að ágreiningurinn
milli hans og leikstjórans,
Joseph Mankiewicz, hafi ver
ið mjög ýktur i öllum blöð-
um. Sannleikurinn væri aftur
á móti sá, að kvikmyndin
hefði ekki verið nógu góð eins
og Mankiewicz bjó hana úr
garði og út af því hefðu deil
urnar sprottið. Sagði Zanuck,
að leikstjórinn hefði verið bú
inn að vinna of mikið Og of
lengi við myndina til að sjá
kvikmyndinni voru samþykkt
ar, þótt kostnaðurinn við kvik
hana í réttu Ijósi, og Liz myndatökuna ykist að mun.
Taylor og Richard Burton Maniewicz (við myndavélina
hefðu verið á bandi Mankie-), Liz Taylor og Richard Burton
wicz. En sættir hefðu tekizt síðasta morguninn, sem unn
með þeim öllum að lokum ogið var við Kleopötru-kvikmynd-
nauðsynlegar breytingar á ina.
Mankiewicz (við myndavélina), Liz Taylor og Richard Burton
draga andann léctar, þegar kvikmyndatökunum er loksins
lokið. Myndin er tekin í Pinewood Studio, Iver Heath, Buck-
inghamshire, síðasta daginn, en þar hófst og enduðu kvik-
myndatökurnar.
M
upp kom um njósnirnar, enda
þótt hann sé gamalreyndur
kommúnisti og hafi um langt
skeið þjónað þeim dyggilega.
Fyrir þessum árásum stend
ur Kúbuvinurinn Magnús
Kjartansson. Hann hefur séð
til þess að blað hans tæki af-
stöðu gegn íslenzkum hags-
munum, þegar erlent ríki not
aði diplómatisk réttindi til
þess að vega að öryggi hans
eigin lands.
Venjan er sú erlendis, þeg-
ar upp kemst um njósnamál,
að þær þjóðir, sem njósnirn-
ar beinast gegn, standa sam-
einaðar gegn njósnurunum,
jafnvel kommúnistar hafa þar
hægt um sig, þegar upp
kernst um atferli húsbænda
þeirra, en hér gengur komm-
únistablaðið svo langt að
taka upp hanzkann fyrir
njósnarana. Þessi forherðing
er svo einstæð, að ekki er
furða þótt menn fordæmi þá,
sem -að þessum skrifum
standa og spyrji þeirrar
spurningar, hve langt menn
geti gengið í þjónustusemi
við erlent vald.
Svarið við þeirri spumingu
virðist nú auðsætt. Það eru
engin takmörk fyrir því, hve
langt kommúnistar eru reiðu-
búnir að ganga í þjóðsvikum.
ef þau þjóna yfirboðurunum
austur í Moskvu.