Morgunblaðið - 11.04.1963, Qupperneq 7

Fimmtudagur 11. apríl 1963
MURGU1SBLAÐ1Ð
7
var með þreytustingi og bað um
stóra bjórkollu. Hann fór —' að
•hugsa um allan farangurinn, var
áhyggjufullur, því að hann ótt-
aðist, að þau væru komin með
of mikið og yrðu að greiða háar
upphæðir fyrir yfirvigt á heim-
leiðinni. Hann var búinn með
bjórinn áður en hann vissi af,
pantaði annan — og fór að virða
umferðina fyrir sér — og von-
aði, að konan hans kæmi ekki
aftur fyrr en hann yrði búinn
með bjórinn og byrjaður á þeim
þriðja, eða fjórða. Þá yrði heim-
ferðin ekki jafnerfið, hælsærin
fengju sinn skammt af neistan-
um í bjórnum.
Iðandi fólksstraumurinn leið
fram hjá glugganum, öðru hvoru
urðu árekstrar, því allir voru
að flýta sér, en enginn komst
þó áfram að gagni. Öðru hvoru
bar fyrir gluggann fólk með
stóra pinkla og marga. Ilann var
viss um að það væru íslending-
ar.
Litli maðurinn í litla frakkan-
tim var búinn með marga bjóra,
orðinn hýr og hress, þegar konan
hans birtist aftur. Og hvað hald-
ið þið! Hafði hún ekki rekizt
á hana Guggu í næsta húsi!
Hún hafði verið í mesta reiðu-
leysi, ranglandi í verzlunarhús-
inu, að leita að einhverju, sem
hún átti að kaupa fyrir einhvern
þegar konan hans rakst á hana
— því hvar hittast islenzkir
ferðamenn í London annars stað
ar en í Oxford stræti? Og þar
eð konan hans var kunnug hafði
hún hjáipað Guggu í næsta húsi
að kaupa ýmislegt — og þá gekk
það eins og í sögu.
Jæja, af stað n»eð okkur, sagði
hann — og þau fóru af stað.
Gugga þurfti að koma við í
hattabúð dálítið neðar i göt-
unni. Hún hafði rekizt þar á út-
sölu, þurfti að kaupa ódýra hatta
fyrir saumaklúbbinn. Og þang-
að var haldið.
Þeir, sem séð hafa hattaútsölu
þar sem öll borð eru hlaðin hött-
um og allar vilja helzt máta
sama hattinn til þess að vera
vissar um að einhver önnur
kaupi ekki einmitt eina hattinn,
sem passar — þeir vita hvernig
hattaútsala fer fram. En fyrir
þeim, sem ekki hafa séð þetta
fyrirbrigði, þýðir ekkert að lýsa
aðförunum. Sú lýsing yrði aldrei
nema ófullkomin. Galdurinn
var sem sagt að komast að borð-
inu, komast í gegnum allan
kvennafansinn, og ná í nokkra
hatta fyrir saumaklúbbinn. fs-
lenzku ferðalangarnir aðhöfðust
ekkert. Þetta var erfitt — með
fangið fullt af pinklum.
Hvort sem það var vegna þess
að bjórinn sat enn í litla rúann-
inum í litla frakkanum, eða
vegna þess að hann vildi ekki
láta í minnipokann fyrir öllum
kvennaskaranum, þá var eitt
víst, að hælsærin virtust ekki há
honum lengur. Hann hnyklaði
brýrnar, einblíndi á eina hatta-
hrúguna á afgreiðsluborðinu og
gekk svo af augum — á skarann.
Hávaðinn var geysilegur, marg-
ar hendur á lofti — og enn fleiri
hattar. Áður 'en konan hans vissi
af var sá litli kominn inn í
miðja kösina, eldur brann í aug-
um hans. Það var greinilegt,
að hann var enginn viðvaning-
ur, hann var ekki hræddur.
Kannski var hann lögregluþjónn,
vanur að fást við ólátabelgina
á gamlárskvöld, eða var hann
íþróttamaður og vanur að ryðj-
ast í gegn um vörnina, upp að
opnu markinu? Kannski hafði
honum líka þótt gaman að
gangaslag, þegar hann var í
skóla, kannski upplifði hann einn
bomsuslaginn í „den tid“, eða þá
að hann var genginn í barn-
dóm og var að slást um skyr
og rjóma. Góða stund barst
kempan um í þvögunni eins og
klemmdur milli skips og bryggju
en loks náði hann í hattahrúg-
una, tók fangið fullt — og
bakkaði svo frá borðinu, fulllest-
aður. Já, það eru ekki allir, sem
geta veitt sér þann lúxus að
lyfta sér upp í London.
★
Litli maðurinn í litla frakk-
anum þurfti á hvíld að halda
þegar hann kom heim úr utan-
ferðinni. Konan hans sá um að
koma öllum varningi til skila,
en hann hafði náð sér að fullu
eftir fimm daga og gat þá aftur
farið í skóna sína, þá, sem hann
keypti úti. Þegar hann kom í
vinnuna á ný var hann umkrigd
ur af vinnufélögum og spurning-
um rigndi yfir hann: „Var ekki
gaman í London?“ „Drtfikstu
mikinn bjór?“ „Hvar skemmt-
irðu þér helzt?“ „Hvað keypt-
irðu?“ Sá litli var rogginn og
svaraðir „O, maður skemmti sér
á öllum helztu stöðunum. Jú,
jú, það var fjandi skemmtilegt,
maður sá svona sitt af hverju.
Annars tók maður það mest ró-
lega.“
En til þess að bæta sér og
konu sinni þetta bauð hann
henni í Naustið um næstu helgi.
Hann varð sætkenndur og
skemmti sér betur en nokkru
sinni fyrh, enda er það ekki á
hverjum degi, að fólk, sem stend
ur í húsbyggingum, gerir sér
dagamun — og lyftir sér reglu-
lega upp.
Haraldur J. Hamar
Framhald af bls. 3.
óstýrilátum uxum fyrir. Og uppl
í fjöllunum ekur maður framhjá
telpu eða gamalli konu með
kindahóp og á röltinu kringum
kindurnar spinnur hún á gamla
snældu, til að nota tímann, rétt
eins og smalastrákarnir gerðu
hér á landi fyrir nokkrum- ára-
tugum, þegar þeir hlupu með
strokkinn á bakinu. Og á mark-
aðstorginu í miðju hverju þorpi
getur að líta fólk í hinum feg-
urstu og margbreytilegustu þjóð-
búningum.
í augum ferðamannsins eykur
slíkt aðeins fegurð umhverfis-
ins. Og bóndinn á asnanum, kon-
an með baggann og telpan með
snælduna virðast ekki hugsa með
beiskju til ferðamannsins, sem
þýtur framhjá og þyrlar yfir þau
rykinu, eins og ég gerði ætíð, því
serbneski bílstjórinn, sem ekk-
ert tungumál skildi nema sitt,
hélt að allar athugasemdir tákn-
uðu að hann skyldi auka hrað-
ann. Fólkið á veginum bara
brosti út undir eyru og veifaði,
svo lítil er bílaumferðin og svo
elskulegt er þetta fólk, sem
þarna býr.
Elín Pálmadóttir
Trúlolunarhringar
atgrciddir samdægurs
HALLDÓR
____Skólavörðustig 2._
ATHUGIÐ !
að borio saman við útbreiðslu
er langtum ódýrara að auglýsa
i Morgunblaðinu, en öðrum
blöðum.
99
CARDINALINIM
66
Bíllinn sem sameinar allt sem
væntanlegur bíleigandi óskar sér
• Stór bíll en sparneytinn.
• Vel byggður en ódýr.
9 Farangursgeymsla fyrir alla fjölskylduna.
• Þarf ekki að smyrja nema einu sinni á ári.
• Ótrúlega kraftmikil miðstöð.
• Kælikerfið lokað, tveggja ára ábvrgð.
• FORD merkið er trygging fyrir beztu mögu-
mögulegu þjónustu.
ATH.: Afgreiðsla í maí, ef pantað er strax.
SVEIINHM EGILSSOEM H F
Laugavegi 105 — Símar 22469 — 22470.
Vinsæjasta fermingargjöfin cr PlfRPÖNT úr
Garðas* Ölafssosi
★
★
★
★
★
★
9
Vatnsþétt
Höggvarið
Obrjétanleg
gangfjöður
Sjálfvinda
Dagatal
60 mismunandi
gerðir.
ursmiðor
Lækjartorgi, sími 10081.