Alþýðublaðið - 28.12.1929, Blaðsíða 3

r~ r
V
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
■y- p-'p'*-' y"""" ! •v-ííí*-
SparSð fiiir
tima og peninga með pvi
að aka í gjaldmælisbifreiðum
Steiasilérs.
—• tvisvar skift — á sólarhring,
Verkföll eru dýr, segir Goodkind,
þau kosta: stöðvun á rekstrinum,
njósnara, lögreglu, aesingamenn,
aem sendir eru inn í samtök
verkamanna til að vinna fyxir at-
vinnurekendur, og margt fleira.
Goodkind er í vandræðum með
Daniel Gildchrist. Hann er fjár-
haldsmaður Daniels og vill gefa
honum tækifæri. En að ætla sér
að taka svari verkamanna nær
ekki nokkurri átt. Gildchrist er
vanuT að tala mikið um frið og
bræðralag, og Goodkind sendir
Gildchrist til að „leiða verkfallið
til lykta á viðunandi hátt“. —
Sendinefnd verkamanna kemur á
fund Goodkind, einn úr nefndinni
er njósnari úr liði atvinnurek-
enda. Pólverjinn Umanski er
„rauður“. Hann talar máli félaga
sinna: ... Ég yinna 12 tíma.
Aldrei vera með konu, börnum.
Fara snemma í námu áöur sól
rís, koma seint .eftir sólsetur.
Aldrei sjá sól. Aldrei get hossað
litla drengnum. Eiga heima í
kjallara. Við viljum vinna færri
tíma, hærra kaup. ,Við viljum
einnig lesa, skemta pkkur — lifa
— lifa. Við Jhöfum unnið 30 ár;
— eigum ekkert — viljum lifa,
fræðast.
Þér eruð ekki Ameríkumaður.
Enginn biður yður að vinna.
... Ég vera . Ameríkumaður
pegar ég sendur stríðið, ef ég
ekki vinna deyja pg konan, telp-
an, drengurinn.
Lýsingin er átakanleg, af því
að hún er sönn og á við alþýðu
allra landa.
Daniel Gildchrist segist hafa
leitt verkfallið til lykta á við-
unanlegan hátt. — En er Good-
kind sér skilyrðin, verður hann
æfur. Verkamennirnir eiga að fá
fulltrúa í framkvæmdastjórnina,
vinnudagur sé styttur, ( hærra
kaup, ágóðahluti o. s. frv.
Leikurinn ér þrunginn mælsku
og glöggskygni mða, þó ber á
’því á köflum að höf. er úr borg-
arastétt og skilur ekki þá aiþýðu-
menningu, er nú ríkir í alþýðu-
samtökunum. Sumar kenningar
hans eru hreinar pg ákveðnar,
aðrar veigaminni. — Enginn al-
þýðumaður mun nokkru . sinni
rétta vinstri vanga þegar hann
er sleginn á þann hægri, því að
slík tækifæri lætur auðvaldið sér
aldrei úr greipum ganga. Það
slær, slær. ... — Þann sannleika
þekkir alþýðan.
Hlutverkin eru mörg vel af
hendi leyst, önnur miður.
Gildchrist leikur Indriði Waa-
ge. Hann er að mörgu tilvalinn
í þetta hlutverk. Leikur hans er
ekki tilþrifamikill, enda er hlut-
verkið ekki gert þannig frá höf.
hendi. Framsögn Indriða hefir á
köflum iestrarhreim, og virðist
það vera sameiginlegur löstur
flestra leikendanna, virðist Valur
Gíslason t. d. þylja upp úr bók,
pg verður þetta ,að batna, annars
er það óþolandi. Því að nú má
fara að gera meiri kröfur til
Leikfélagsins enáður, vegnaþess,
að séð er, að það er í miklum
uppgangi. Rödd fátæka mannsins
í lok fyrsta þáttar vantaði til-
finnanlega alla tign og mikilleik,
er þarf til þess að geta táknað
rödd meistarans, og varð því á-
hrifalaus. Haraldur Björnsson
leikur Goodkind með ágætum.
Hann er einnig að þessu sinni
leiksviðsstjóri. Eru og „senurnar"
allar prýðilegar og samsvara efni
leiksins fullkomlega. — Arndís
Björnsdóttir leikur halta, um-
komulausa stúlku. Framsögn
hennar er ágæt og leikur hennar
prýðilegur. Brynjólfi Jóhannes-
syni virðist fara , aftur. Að
minsta kosti var leikur hans
bæði á frumsýningu „Lénharðs
fógeta“ og að þessu sinni göt-
óttur. Virtist í samtalinu milli
hans og Indriða Waage í 3. þætti
„Flónsins“ sem Indriði , talaði
stundum við sjálfan sig. Er þetta
leitt, þar sem Brynjólfur er að
svo mörgu hæfileikamikill leik-
ari. Tómas Hallgrímsson leikur
Pólverjann Umansld. Leikurhans
er góður. Svanhildur Þorsteins-

50 anra.
Elepiiant-ciqarettur.
LjúfSengar og kaldar. Fásf alls sfaðar.
í kelldsolra Sajá
Tébaksterzliin íslands li. f.
Málning á Elliheimilið.
Málarar, sem tilboð vilja gera, vitji sem fyrst uppdrátta og
lýsingar hjá undirrituðum. Skilatrygging 10 kr.
Sig. Guðmundsson,
Laufásvegi 63.
52 ■ 52
I Lltla yðrnbílastoðin, slmi 1971.1
$3
S3
13 Við undirritaðir, sem höfum haft afgreiðslu á vöru- £3
^ bíla Meyvanís, opnum nýja stöð í dag — £3
^ laugardaginn 28. p. m. — undir nafninu ^
15 Litla vörubílastoðin |
£3 í húsi hr, Jes Zimsen við Kalkofnsveg (hjá Nordals- $3
P íshúsi). Við væntum pví. að heiðraðir viðskitta- $2
^ vinir okkar snúi sér þangað, pegar þeir þuifa að
nota vörubifreið. Við afgreiðum alls konar vinnu,
^ bæði utan og innanbæjar fljótt og við sanngjörnum
£$ ömakslaunum. Gerið svo vel og reynið viðskiftin. ££
n
U
32
æ
$3
*2
32
u
n
n
n
n
13
Sínaanúmerið er:
MÍTJÁM SJÖ ESMM.
Hermann Guðmundsson,
Kristinn Árnason,
Guðbjörn Pálsson;
Jón Guðmundsson,
Daníel Sumarliöason,
Ögmundur Hansson,
Björn Guðmundsson,
Guðnr. H. Jénsson,
Signrundur Sigurðsson,
Júlíus Svanberg,
Ragnar Þorgrímsson,
Kristján Þorgrínrsson,
Guðmundur Einarsson,
Kiistinn Hróbjartsson,
Kristján Jónasson,
Skarpíiéðínn Jónsson,
Olgeir Vjlhjálmsson,
Óskar M. Jóhannsson,
Niels Níelsson,
Guðm. Jósefsson,
Guðjón Jóhannsson,
Sigurður Guðjónsson,
Eiríkur Snjólfsson.
13
33
33
33
33
33
33
33
33
33
33
333333333333333333333333333333333333333333333333S
dóttir er eins og óráðin á leik-
sviðinu. Á hún þö sýnilega tals-
verða hæfileika og hefði vafa-
laust leyst hlutverkið betur af
hendi með góðri tilsögn. Líkt er
að segja um framsögn Soffíu
Kvaran..
Friðfinnur og Haraldur Sig-
urðsson leika tvo , „komiska"
karla — og gera það vel, Frið-
finnur snildarlega.
Önnur smærri hlutverkin eru
sæmilega af hendi ieyst.
„Flönið“ er veigamikið Ieikrit
og erfitt. Er áreiðanlegt, að
Leikfélaginu hefði ekki tekist að
sýna það sæmilega, ef það hefðj
ekki verið sameinað. En sam-
éinað er það nú — og þar að
auki nýtur það aðstoðar Haralds
Björnssonar og mun það ekki.
valda minstu um.
Ef framsagnarlítin væru ekki
svo áberandi hjá mörgum leik-
pndum, þá hefði leiksýningin ver-
ið Leikfélaginu og aðstandendum
til meiri sóma. — En vonandi
batnar þetta. Það er auðséð, að
leikarar vorir hafa mikla og góða
hæfileika, en þá er „kúnstin“ sú,
að beita þeim á réttan hátt, ogi
framar öllu öðru að kæfa þá
éklci með óþolandi nuddi og
urgi um einskis verða hluti.