Morgunblaðið - 16.06.1963, Qupperneq 3

Sunnudagur 16. júní 1963
MORGVTSBLAÐIÐ
3
Ég er guðs lifandi feginn
Rætt við einn nýstúdent úr MR
MEÐAX. þeirra, sem luku
prófi nú, var Reynir Axels-
son, 19 ára Bílddælingur, sem
hlaut hæstu einkun-n í stærð-
fræðideild og jafnframt yfir
skólann, 9,22. Mbl. hitti Reyni
að máli í gær, og spurði hann,
hvernig honum hefði líkað
námið í menntaskóla.
— Mér líkaði vel við meiri-
hlutann, en þó er því ekki að
neita, að margt mætti betur
fara. Mikið af kennslunni er
orðið gamaldags og úrelt, og
það á einkum við um eðlis-
fræðikennslu, þar sem mikið
skortir á verklega kennslu.
— Hvernig líkar þér ann-
ars við skólaandann?
— Hann er ágætur, vitan-
lega þessi vanalegi rígur milli
bekkja, en í heild er mjög
góður andi í skólanum. Félags
lífið er margbreytt, svo fjöl-
breytt, að ég er viss um, að
alir nemendur skólans geta
fundið þar eitthvað við sitt
hæfi. Hins vegar ber á því að
of margir skeyta ekkert um
félagslífið, draga þar af leið-
andi kraft úr því, og hafa
sjálfir ekki ánægjuna af að
taka þátt í því.
— Hvernig líkaði þér að
standa í prófunum?
— Próf eru alltaf próf.
Maður hefur alltaf á tilfinn-
ingunni, að þau séu miklu
þýðingarminni en þeim er
gert að vera. Þau geta í fæst-
um tilfellum gefið rétta hug-
mynd um það, hvað sá, er
prófið tekur, raunverulega
kann og skilur í greininni.
Ekki hvað sízt á þetta við
um munnlegu prófin, sem eru
algert happdrætti.
— Hvað ertu nú að hugsa
um að leggja fyrir þig í fram-
tíðinni?
— Ég er í rauninni alger-
Verðlaun veitt
EINS og öllum er kunnugt, hefur
verðgildi peninga rýrnað stór-
kostlega á síðari árum, og hefur
sú rýrnun óhjákvæmilega komið
hart niður á sjóðum skólans. En
þessi verðlaun eru fyrst Og
fremst veitt í heiðursskyni eða
eins og það hefur löngum verið
orðað á verðlaunabókum skólans
,,fyrir siðprýði, iðni og framfarir
í Menntaskólanum í Reykjavík."
A. Peningaverðlaun:
' 1. Verðlaun úr Legati dr. Jóns
Þorkelssonar rektors fyrir hæsta
einkunn við stúdentspróf 1963
hlýtur Reynir Axelsson, 6. Z
2. Verðlaun úr Verðlaunasjóði
P. O. Christensens lyfsala og
konu hans hljóta tveir nemend-
ur fyrir góð námsafrek, þeir
Jón Ögm. Þormóðsson 6. B og
Sigurður Ragnarsson 6. B
3. Verðlaun úr Minningarsjóði
Jóhannesar Sigfússonar yfirkenn
ara hljóta Sigurður Ragnarsson
6. B, sem er eini nemandinn í 27
ér, sem hlýtur eink. 10,0 í sögu
við stúd.próf, en verðlaunin eru
veitt fyrir hæsta samanlagða árs-
einkunn og prófseinkunn í sögu
við stúdentspróf.
4. tJr Verðlaunasjóði 40 ára
etúdenta frá 1903 fyrir hæsta
einkunn í latínu við stúdentspróf
hlýtur verðlaun Árni ísaksson
6. D
6. Verðlaun úr Minningarsjóði
Páls Sveinssonar yfirkennara fyr
ir frábæra prúðmennsku og
stundvísi hljóta Ólafía Guðrún
Kvaran 6. C og Þórarinn Arnórs-
son 6. Y
6. Verðlaun úr Minningarsjóði
Skúla læknis Árnasonar fyrir
næsthæsta einkunn í latínu við
stúdentspróf hlýtur Elísabet
Guttormsdóttir 6. C
7. Verðlaun úr Verðlaunasjóði
Þorvalds Thoroddsen fyrir ágæta
frammistöðu í náttúrufræði hlutu
Stefán Glúmsson 6. X og Sigur-
þór Jóhannsson, 6. Y
8. Verðlaun úr íslenzkusjóði
fyrir beztu ritgerð við árspróf 3.
bekkjar hlaut Jón örn Marínós-
■on, 3. H
9. Verðlaun úr Minningar- og
verðlaunasjóði dr. phil. Jóns
Ófeigssonar hlutu Reynir Axels-
■on 6. Z og Jakob Yngvason 5. Y
10. Verðlaun úr Minningar-
sjóði Pálma Hannessonar rektors
fyrir góða kunnáttu í náttúru-
fræði, íslenzku og tónlist hafa
þessir hlotið: Reynir Axelsson
6. Z fyrir kunnáttu í náttúru-
fræði, íslenzku og tónlist, Baldur
Hermannsson, utan skóla, Ólafur
Oddsson, 6. Y, og Rögnvaldur
Ólafsson 6. Y fyrir ágæta kunn-
áttu í náttúrufræði og íslenzku.
11. Verðlaun úr Minningar-
sjóði Boga Ólafssonar yfirkenn-
ara fyrir hæsta einkunn, meðal-
tal af árseinkunn og prófs-
einkunn í ensku við stúdents-
próf hlaut. Sólveig Pétursdóttir
Eggerz 6. C
13. Minningarsjóður Sigurðar
yfirkennara Thoroddsen fyrir 9,5
og þar yfir í stærðfræði í mála-
deild: Gunnar Jónsson 6. B
B. Bókaverðlaun (frá skólan-
um): Fyrir iðni, siðprýði og fram
farir: 6. B: Gunnar Jónsson; 6. C:
Elísabet Guttormsdóttir, Snjó-
laug Sigurðardóttir; 6. X: Hall-
dór Sveinsson, Stefán Glúmsson;
6. Y: Rögnvaldur Ólafsson; 6. Z:
Kristín Bjarnadóttir, Kristín
Halla Jónsdóttir; 5. D: Sigurður
Pétursson; 5. X: Ásbjörn Einars-
son, Þorvaldur Ólafsson; 5. Z:
Sven Þ. Sigurðsson; 4. C: Borg-
hildur Einarsdóttir; 4. X: Sig-
mundur Sigfússon, Sigrún Helga-
dóttir; 3. C: Ásmundur Jakobs-
son, Jón Snorri Halldórsson.
C. Bókaverðlaun frá félögum
og stofnunum:
Dansk-íslenzka félagið (fyrir
ágætiseinkunn í dönsku): Birgir
Arnar 6. X og Hrefna Arnalds
utan skóla.
Frá franska sendiráðinu og
Alliance Francaise: Jón ögmund
ur Þormóðsson 6. B, Sigurður
Ragnarsson 6. B, Sigríður Arn-
bjarnardóttir 6. C, Árni ísaksson
6. D, Halldór Sveinsson 6. X,
Sigríður Einarsdóttir 6 Z
Þýzka sendiráðið og Germanía
veittu verðlaun fyrir hæstu eink-
unnir í þýzku: Kristrún Þórðar-
dóttir 6. Á, Sigurður Ragnarsson
6. B: Jóhanna Jóhannesdóttir
6. C, Rögnvaldur Ólafsson 6. Y.
Unnur Pétursdóttir 6. Z, Sigríð-
ur Einarsdóttir 6. Z
British Council: verðlaun fyrir
hæstu einkunnir í ensku: Sól-
Sr. Bjarni Sigurðsson:
ÞJÓÐHÁTÍÐ
„Og nafni hans munu þjóð , undir því vilji þær sameinast I
irnar treysta“. blíðn ot» stríðu. Að bessu helai-
lega óráðinn, en þó held ég,
að ég hafi einna helzt hug á
að leggja fyrir mig stærðfræði
eða eðlisfræði. Til þess þyrfti
ég að fara út. Alla vega er ég
óráðinn.
Reynir sá í fyrrahaust um
nokkra þætti unga fólksins á
þriðjudagskvöldum, og þegar
við inntum hann efir því,
hvernig honum hefði líkað
það, svaraði hann:
— Það er varla nokkur vafi
á því, að þennan tíma var ég
óvinsælasti maður landsins,
jafnvel að ráðherrum og lög-
reglu meðtalinni. Þó var ég
í rauninni algerlega sammála
þeim unglingum, sem voru að
skrifa mér skammarbréf,
þannig, að ég komst varla
yfir að lesa þau. Fólkið bjóst
við að fá á þessum tíma létta
tónlist, og afleiðingin varð sú,
að þessi tónlist fékk ekki rétta
áheyrendur. Fólk verður helzt
að heyra það, sem það býst
við.
— Þú ert ættaður frá Bíldu
dal?
— Já, ég er kominn af
galdrakörlum og öðrum ágæt-
ismönnum.
— Hvernig er tilfinningin á
þessum degi, þegar þú ert ný-
búinn að taka þín próf?
— Það er einfaldast að
segja, að ég er guðs lifandi
feginn.
veig Eggerz 6. C, Sigurður Helga
son 6. D, Baldur Hermannsson
utan skóla
Frá íslenzka stærðfraeðafélag-
inu fyrir ágætiseinkunn í stærð-
fræði og eðlisfræði: Baldur Her-
mannsson utan skóla, Geir A.
Gunnlaugsson 6. Y, Halldór
Sveinsson 6. X, Reynir Axelsson
6. Z, Rögnvaldur Ólafsson 6. Y,
Stefán Glúmsson 6. X
Verðlaun umsjónarmanna: In-
spector soholae: Sigurgeir Stein-
grímsson 6. X. Inspector plate-
arum: Kristján Ragnarsson 6. B,
6. A: Sjöfn Kristjánsdóttir,
6. B: Gunnar Jónsson, 6. C: Jó-
hanna M. Jóhansdóttir, 6. D: Már
Magnússon, 6. X: Þórarinn Sveins
son, 6. Y: Halldór Magnússon,
6. Z: Guðbjörg Kristinsdóttir.
Bókaverðlaun: Guðfinna Ragn
arsdóttir fyrir félagsstörf, Poul
Link, bandarískur nemandi.
(Matt. 12:21).
Fólkorrustan við Milvíus-brú fyr
ir utan Rómaborg 312 var hin af
drifaríkasta fyrir kristna trú.
Þar vann Konstantínus mikli
frækilegan sigur, enda þótt hann
ætti við feiknarlegan liðsmun að
etja. Mönnum hefir bæði fyrr og
síðar þótt firnum sæta, að hann
skyldi hafa sigur, þar sem háður
virtist svo ójafn leikur.
Á leið sinni suður um Alpa-
fjöll til heimsborgarinnar segir
sagan, að keisari hafi séð lýsanda
krossmark á himni og undir því
orðin: Með þessu skaltu sigra.
Heimildarmaður er að líkindum
Konstantínus sjálfur. Hann lét
gjöra krossfána, og þann gunn-
fána hafði hann fyrir liði sínu
orrustunni örlagaríku.
Síðan þessir fornu atburðir
gjörðust, hefir kristnin farið sig
urför til endimarka heims, og
þjóðirnar hafa tekið krossmarkið
upp í fána sína til marks um, að
Hæstir á
stúdents-
prófi
VIÐ stúdentspróf í Mennta-
skólanum í Reykjavík urðu
þessir hæstir:
Máladeild:
Jón Ögmundur Þormóðsson,
6 B, ág. 9.11
Sigurður Ragnarsson, 6 B,
ág. 9.10
Stærðf ræðideild:
Reynir Axelsson, 6 Z, ág.
9.22.
Baldur Hermansson, ág.
9.24. (Utan skóla).
15 nýstúdantar
frá Laugarvatni
MENNTASKÓLANUM að Laug
arvatni var í fyrradág sagt upp,
og um leið brautskráðir 15 stúd
endar, 6 úr máladeild og 9 úr
stærðfræðideild.
Stúdentarnir, sem útskrifuðust
eru þessir:
Máladeild:
Atli Ásmundsson
Edward Taylor
Ingunn Stefánsdóttir
Ingvi Þorkelsson
Már Jónsson
Torfi Þorkelsson
Stærðf ræðideild:
Björk Ingimundardóttir
Björn Karlsson
Einar Magnússon
Einar Norðfjörð
Jóhann Ragnarsson
Jóhannes Daníelsson
Logi Kristjánsson
Ólafur Pétursson
Vigfús Þorsteinsson
Hæstur í stærðfræðideild var
Einar Magnússon, 8,26.
Hæst í máladeild var Ingunn
Stefánsdóttir 7,78.
17. júní - mótið
FYRRI hluti 17. júní mótsins í
frjálsum íþróttum fer fram í dag
á Laugardalsvellinum og hefst kl.
14.00. Keppt verður í 400 m
grindahlaupi, 200 m, 800 m og
5000 m hlaupum, langstökki,
spjótkasti, sleggjukasti og tveim
kvenna greinum: 80 m grinda-
hlaupi og kringlukasti. Ennfrem-
ur í 4x100 m boðhlaupi.
Frjálsíþróttakeppnin á þjóðhá-
tíðinni hefst kl. 17.00 á Laugar-
dalsvellinum. Keppt er í 110 m
grindahlaupi (3 keppendur),
100 m hlaupi (8 keppendur),
400 m hlaupi (5 keppendur),
lo00 m hlaupi (4), hástökki (8
keppendur), kringlukasti (5),
kúluvarpi (8), þrístókki (4),
stangarstökki (2).
blíðu og stríðu. Að þessu helgi-
tákni verða allir leyniþræðir þjóð
arsálar raktir, þar mætast þeir 1
einum brennidepli. Einnig okkar
þjóð hefir valið sér þetta merki
til að berjast undir og sameinast -
n.
Eins og fáninn er ofinn úr þús
undum smárra þráða, svo" er
kristin trú ívaf og uppistaða heil
brigðs þjóðlífs. Til hennar verða
raktar æðstu manngildishugsjón
og mannhelgi, félagsmálaleg
líknsemi og það siðgæðismark,
sem þjóðin getur ekki staðizt án.
Ef hægt væri að uppræta kristin
dóminn úr þjóðlífinu, yrði það
óþekkjanlegt eins og íslenzki fán
inn án krossmarks.
Af tindi þjóðhátíðar minnumst
við þess, að við stöndum fyrir
augliti ellefu hundruð ára is-
lenzkrar byggðar. Og völundar-
hús þjóðarsögunnar geymir fjöld
undursamlegra hluta, þar sem
leiðin lá að vísu stundum um
eyðimerkur mikilla harmkvæla
eins og ísraelsmenn forðum. En
hversu oft auðnaðist henni ekki
að slá töfrasprota hamingju sinn
ar á harðan klettinn, svo að
fram streymdi lifanda vatn. Og
manna féll af himni, þegar áþján
og geigvænlegar náttúruhamfarir
lögðust þyngst á bogin bök, svo
að sá lífsveigur rann henni I merg
og bein, að þrek hennar brast
aldrei. Við eldraunina óx henni
ásmegin, svo að nú gefst henni
kostur á að standa á þeim kög-
unarhóli, þar sem tækifærin
blasa við um víða vegu.
Menn fárast yfir þverrandi sið
gæðisþreki íslenzkrar þjóðar.
Menn bera henni á brýn óráð-
deild og lausung, þrekleysi og
leti. Vísast fer henni margt ó-
hönduglega; eitthvað hefir týnzt
úr uppeldi hennar, ella gætu
Þjórsárdals-ævintýri hennar ekki
gjörzt. Og um leið mætti spyrja:
Hvað þolir maðurinn að láta mik
inn hluta baráttunnar án þess að
sálarheill hans sé stefnt í tví-
sýnu? Hversu mikið svigrúm
verður færiband velferðarríkis-
ins að ætla persónulegri viðleitni
til að einstaklingurinn fái notið
sín út í æsar?
En hvað um það. Sagan sýnir
okkur, að trúlaus þjóð fær eigi
staðizt. Meðan hún heldur í heiðri
þau trúarbrögð, sem hún hefir
vaxið upp úr og lifað við, er
henni borgið, en lengur ekki.
„Og nafni hans munu þjóðirn-
ar treysta“. Þær hafa treyst
drottni og svo verður það öld af
öld. En ef hlaupizt er frá merk-
inu, ef menn halda, að kristin-
dómur sé glingur fárra, en ekki
hnoss þeirra sjálfra, þá er vá fyr
ir dyrum þjóðarinnar allrar.
Okkur verður að skiljast, að
trúin er ekki tómstundaföndur
né sérgrein kennimanna; ekki
heldur úreltir hugarórar. Kristin
dómur er lifandi þann dag í dag
— hann er trúarbrögð allra alda,
óháður stað og stundu.
Siðgæðið stendur ekki eigin fót
um, né kveikist af sjálfu sér, held
ur á það sér trúna að móður.
Þetta sést okkur þrátt yfir, og
þá sígur á ógæfuhlið. Sá, sem á
skírustu trúna, er líka beztur
þjóðfélagsþegn. Sá, sem geldur
guði það, sem guðs er; verður
vísastur til að gjalda þjóð sinni
það, sem hennar er, eigandi
þeirra fjársjóða, sem ekki verða
bornir fram í reiðufé. Virðing
fyrir lögum og rétti, ást á heimili
og átthögum, fórnfýsi fyrir ætt-
jörðuna — okkur er skylt að bera
þjóðinni gjald úr þeim fjársjóð-
um öllum. Og sú þegnskapar-
heimt er ættjörð okkar meira
verð en nokkur skattheimta. Og
þegar vel árar um það gjald okk-
ar, mætti hún miklast af okkur
eins og við megum miklast af
því að vera synir hennar og dæt-
ur.