Morgunblaðið - 29.10.1963, Blaðsíða 12

12
MORCUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 29. okt. 1963
JMtogtiidMfofrifr
Útgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastj óri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arm Garðar Kristinsson.
ÍTtbreiðslustjóri: Sverrir^Þórðarson.
Ritstjórn: Aðs.lstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Áskriftargjald kr. 80.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 4.00 eintakiU.
STÖNDUM VÖRÐ
UM VIÐREISNINA
Ekkert samkomulag á
IATA ráðsteínunni
Fargjaldalækkuninni vísað til nefndar
Salzburg, Austurríki,
28. október (AP).
FARGJALDARÁÐ-
S T E F N U Alþjóðasam-
taka flugfélaga (IATA),
hefur enn verið frestað
um óákveðinn tíma eftir
fimm daga umræður í
Salzburg um lækkuð far-
gjöld á leiðunum yfir Atl-
antshaf. Ekki náðist sam-
komulag á ráðstefnunni,
og var sérstök nefnd skip-
uð til að reyna að finna
lausn á deiluatriðum.
Fundarstjóri á raðstefnunni
var Joaöhim von Franken-
berg, fiulliltnii þýzka flugfél-
agsins Lufúhansa. Skýrði
hann srvo fra að funduim
loknum á sunnudag að full-
trúar flestra flugtfélaganna
hafi verið fylgjandi mestu far
gjaldalækkun í sögu flugfél-
aganna. Hinsvegar hafi full-
'trúar þriggja flugfélaga hind-
rað það að þessi læikkuðu
fargjöld kæmu strax til fram-
fcvæimda. En samfevæmt regl
um IATA verða allar breyt-
ingar á fargjöldum að hljóta
samiþyfefci allra aðildarfélag-
anna.
Tvö félögin, Air Lingus á
írlandi og E1 A1 í ísrael,
halda fast við sérstök far-
gjöld í hópferðuim, en þriðja
fólagið, Trans-Canada, óskaði
eftir meiri fargjaldalæikkun
en fyrirhuguð vax-. Ekki hefur
verið ákveðið bvenær rað-
stefnunni verður haldið
áfram né heldur var fargjalda
nefndinni gefinn ákveðinn
frestur til að skiila álitL
Ekkert neyðarástand
Von Frankenberg sagði að
ekki hafi verig talið nauðsyn
legt að setja ákveðin fcímatak
irxörk, því ekki hafi verið um
neibt neyðarástand að ræða.
„Ef svo hefði verið, hefðum
við reynt að knýja fram sam-
ninga á raðstefnunni. En við
(hötfum frest til 1. apríl 1964 að
ákveða endanlega fargjöldin“.
Að ráðstefnunni lokinni var
gefin út svohljóðandi yfirlýs-
ing:
„Fargjaldaráðstetfnu IATA
í Salzburg var frestað í dag,
og skipuð var sérstök nefnd
til að kanna nánar möguleika
á samikomulagi xxm lækkuð
fargjöld, sem komi til fram-
kvæmida á leiðunum yfir
Norður-AtlantShatfið hinn 1.
apríl 1064. í tillögu, sem átti
fyilgi að fagna á raðstefnunni,
er gert ráð fyrir eftirfarandi:
1. Fargjald á fyrsta farrými
á leiðinni New York-London,
aðra leiðina, verði 400 dollar-
ar (í stað 475 eins og nú.er).
2. Sérsfcök „sparnaðaríar-
gjöld" aðra leiðina New York
London verði 210 dollarar
flesta mánuði ársins, en 25ö á
mesta annatímanum (í stað
263 dollara allit árið nú).
3. Lækkuð fargjöld fram og
til baka fyrir 21 dags ferð,
kosti farseðiMinn 300 dollara
mestan hluta áxsins (nú 350
dollara flyrir vetranmiánuð-
ina).
4. Lágmarkstaxtar verði
ákveðnir fyrir leiguflug.“
Öll vilja lækkun
Eins ~og fyrr greinir náðist
ekki samkomulag vegna
ágreinings þriggja flugfélaga,
Air Lingxxs, E1 A1 og TCA.
Sagði von Frankenberg hins
vegar að mjög hafi miðað í
samkomulagsátt og ljóst væri
. að öll aðildarfélög IATA vildu
fá að bjóðá farþegum sínum
lækkuð fargjöld á þessari
flugleið.
Þá skýrði Frankenberg frá
því að í sérstöku fargjalda-
nefndinni væru fulltrúar
allra þeirra flugfélaga, sem
halda uppi ferðum yfir Norð-
ur-Atlantshafið og Mið-Atl-
antshafið, og væri það hlut-
verk nefndarinnar að leita
að laxxsn á deiluimálunum. En
þau stafa aðallega af sérhags-
munuim félaga eins og Air
Lingus og E1 Al, sem byggja
mikið á hópferðum. Nefndar-
menn munu aðallega hafa
samband sín á milli um síma
og ritsíma. Kvaðst hann von-
góður um að lausn fyndist
„því fyrr því betra“.
Þetta var framhaldsráð-
stefna IATA um fargjöldin,
en þeirri fyrri lauk 20. sept-
ember s.l. Sagði von Franken-
berg að þótt ekki hafi náðst
endanlegt samkomulag, hafi
málum mjög miðað í rétta átt
og ágreiningsatriðum fækkað
verulega.
Cíðustu mánuði hafa stjórn-
^ arandstæðingar ákaft kraf-
izt þess, að gerðar yrðu ráð-
stafanir til að stemma stigu
við frekari víxlhækkunum
kaupgjalds og verðlags. Þeir
hafa sagt, að ekki væri ein-
ungis nauðsynlegt að spyrna
við fótum, heldur þyrfti að
byrja að feta niður á við.
Ríkisstjórnin hefur nú boð-
að það, að hún muni gera
nauðsynlegar ráðstafanir til
að hindra verðbólguþróun,
en þá bregður svo við, að
stjórnarandstæðingar hverfa
á samri stundu frá eigin yfir-
lýsingum og ráðast fyrirfram
á þær aðgerðir, sem nægt geti
til að stöðva þróunina í átt til
ofþenslu.
Stjórnarandstæðingar hafa
raunar frá upphafi barizt
gegn viðreinsarráðstöfunum,
bæði í heild og einstökum
þáttum viðreisnarinnar. Hins
vegar hafa landsmenn nú
kynnzt þessari stjórnarstefnu
í meira en þrjú ár, og í sumar
kváðu þeir upp dóm sinn um
þessa stefnu.
Flokksráð Sjálfstæðisflokks
ins hefur sent frá sér stutta
yfirlýsingu, þar sem heitið er
á alla landsmenn að veita at-
beina sinn til þess að ráðstaf-
anir, sem gera þarf til að
tryggja viðreisnina, beri til-
ætlaðan árangur.
Því miður virðast stjómar-
andstæðingar ekki ætla að
taka ábyrga afstöðu nú frem-
ur en fyrri daginn, en þeim
mun einbeittari verður stuðn-
ingur þess yfirgnæfandi
meirihluta þjóðarinnar,^ sem
ekki vill fórna því, sem á-
unnizt hefur — sem ekki vill
á ný fá hér höftin, nefnda-
farganið og uppbæturnar sam
hliða allri þeirri spillingu,
sem því fylgir.
HVERNIG Á AÐ
FRAMKVÆMA
MEIRA ?
Síðan viðreisnarráðstafan-
irnar fóru að bera tilætlaðan
árangur hefur framkvæmda-
hugur verið svo mikill í mönn
um, að hvarvetna hefur skort
vinnuafl, verkefnin eru ótæm
andi og allir vilja hraða fram-
kvæmdum sínum.
Þetta hefur að sjálfsögðu
átt ríkan þátt í því, að erfitt
hefur verið að stemma stigu
við stöðugum hækkunum.
Þetta er að vísu ekki aðeins
íslenzkt fyrirbæri, þó að hinu
sé ekki að neita, að hér hafa
hækkanimar að undanförnu
orðið alltof miklar.
En þrátt fyrir hinar gífur-
legu framkvæmdir, þá segir
formaður Framsóknarflokks-
ins nú, að auka eigi fram-
kvæmdir, ekki sízt íbúðabygg
ingar. Auðvitað vilja bæði
einstaklingar og þjóðin í heild
eignast sem mest af mann-
virkjum'ekki sízt íbúðum, en
spurningin er bara um það,
hvernig eigi að auka þessar
framkvæmdir, þegar hvergi
er vinnuafl að fá. Yæri fróð-
legt að heyra svar Eysteins
Jónssonar við þeirri spurn-
ingu.
VERÐ-
BÓLGUSTEFNAN
ITm stefnu þá, sem Fram-
^ sóknarflokkurinn nú boð-
ar í efnahagsmálum, ef stefnu
skyldi kalla, er í stuttu máli
hægt að segja að hún sé verð-
bólugstefna. Framsóknarfor-
ingjarnir segja, að auka eigi
framkvæmdir, þegar hvergi
er vinnuafl að fá og fram-
kvæmdahugur svo mikill að
víða horfir til vandræða og
byggingar verða mun dýrari
en þær þyrftu að vera, vegna
þess að fjármagn og vinnuafl
nýtist illa.
Fr amsóknarf oring j arnir
segja raunar í öðru orðinu, að
hér sé ofþensla, en í hinu orð-
inu segja þeir, að stórauka
eigi útlán, lækka vexti og yfir
leitt opna allar flóðgáttir fyr-
ir peninga.
Hvorki þeim né öðrum
dettur í hug að slíkar ráðstaf-
anir gætu orðið til þess að
draga úr þenslu. Allir vita, að
þær væru vísasti vegurinn til
þess að kippa stoðunum und-
an viðreisninni, og það er ein-
mitt það, sem Framsóknar-
menn keppa að, ekki vegna
þess að þeir viti ekki, að s*dp-
uð stjórnarstefna og hér hef-
ur verið síðustu árin sé heppi
legust fyrir þjóðina, heldur af
hinu, að þeir gera sér grein
fyrir því, að í ráðherrastólana
komast þeir ekki meðan við-
reisnin er traust.
Þess vegna vilja þeir
koma á algerri upplausn í
efnahagsmálum. — Þannig
halda þeir að þeim geti tekizt
að þröngva sér inn í ríkis-
stjórn.
En stjórnarflokkarnir hafa
lýst því yfir, að þeir séu
staðráðnir í því að láta við-
reiSnina ekki misheppnast og
þess vegna geta áform Fram-
sóknarforingjanna ekki tek-
izt. Fyrir því mun verða séð.
Sinfóníu-
tónleikar
ERLING Blöndal Bengtson var
einleikari á tónleikxxm Sinfóníu-
hljómsveitar íslands í samkomu-
'húsi Háskólans sl. fimmtudag og
flutti okkur að þessu sinni verk,
sem aldrei áður hefir heyrzt hér,
konsert fyrir celló og hljómsveit,
op. 107, eftir Dmitri Shosta-
kovich. Verkið er áheyrilegt og
blæbrigðaríkt en ekki stórfeng-
legt eða nýstárlegt. Hlutverk ein-
leikarans er mjög mikið og
kröfuhart en gefur honum líka
mörg tækifæri til að láta að sér
kveða og sýna list sína frá ýms-
um hliðum. Má fullyrða, að Erl-
ing Blöndal Bengtson lét þau
ekki fara fram hjá sér. Leikur
hans var — eins og jafnan áður
— með glæsilegum -snilldarbrag,
og þetta verk verða minnis-
stætt fremur meðferðarinnar en
sjálfs sín vegna.
Forleikur að óperunni „Ruslan
og Ludmila“ eftir Glinka var
skemmtilegur „upptaktur“ að
cellókonsertinum, en erfitt er
fyrir þá, sem naumast þekkja
Glinka nema af þessu og fáeinum
öðrum smærri verkum, að átta
sig á pví, hfcernig hann hefir unn
ið sér nafnið „faðir rússneskrar
tónlistax", svo allþjóðlegt og
„órússneskt“ seui svipmót hans
er hér.
Stjórnandinn, Proinnsias o’Du-
inn, leiddi hljómsveitina gegn
um forleikinn með lífi og fjöri,
og mikla festu og nákvæmni
sýndi hann í samleiknum í
konsertinxxm. En mest reyndi á
hann í fyrstu sinfóníu Brahms,
sem var síðasta viðfangsefnið á
þessari myndarlegu efnisskrá. í
henni bjó mikil spenna, kannske
meiri og öpinskárri dramatísk
spenna en Braihms er beinlínis
eiginleg. Og einhvernveginn
ERLING Blöndal Bengtsson og
Árni Kristjánsson halda tón-
leika fyrir styrktarfélaga Tón-
listarfélagsins í kvöld og annað
kvöld kl. 7 í Austurbæjarbíói.
Á efnisskánni eru þessi verk:
Sónata í a-moll eftir Schubert,
Sónata eftir Debussy, Sónata í
F-dúr op. 99, eftir Brahms og
auk þess leikur Erling einleiks-
svítu í G-dúr fyrir celló eftir
Joh. Seb. Bach. Þetta verða átt-
undu tónleikar fyrir styrktarfé-
laga Tónlistarfélagsins á þessu
árL
Síðastl. sunnudag héldu þe'ir
Erling og Árni tónleika á Sel-
fossi við mikla hrifningu og í
finnst áiheyrandanum hraðavalið
í sumxjm þáttunum benda til
þess, að o’Duinn muni vera tals-
vert léttari á sér en Brahms var
nokkurn tíma. En verkið var
skýrt mótað, og yfir flutningnum
var sá ferski blær, sem virðist
vera höfuðkostxxr þessa unga
stjórnanda. Sem sagt, líklega
ekki alveg „egta“ en engu að síð-
ur mjög skemmtilegur Brahms
og í heild einkar ánægjulegir
tónleikar. Jón Þórarinsson.
gærmorgun fóru þeir til Akur-
eyrar og ætluðu að spila þar I
gærkvöldi. Eftir tónleikana
hér í Reykjavík fara þeir til
Akraness og spila þar á fimmtu-
dagskvöld, en á föstudag heldur
Erling heimleiðis til Kaupmanna
hafnar.
Á síðustu tónleikum Sinfóníu-
hljómsveitarinnar lék Erling
cellókonsert eftir Sjostakovits.
Var honum þar ákaft fagnað.
enda er Erling í hópi allra beztu
cellóleikara, sem nú eru uppL
Á tónleikunum á þriðjudags-
kvöld vígir Árni Kristjánsson
nýjan flygil, sem Tónlistafélag
ið hefur fengið frá Bösendorfer
verksmiðjunni í Vínarborg.
Tónleikar Tón-
listarfélagsins