Alþýðublaðið - 08.01.1930, Síða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
IBKii
Bezta Cigarettan í 20 stk. pokkum,
sem kosta 1 krénu, er:
£52
Virginia,
€3garettar.
Fást í ðllum verzlunum.
t hverjnm pakka ev* gnllfalleg Sslenzk
mynd, og Sær hver sá, ersafnað hefir mynd~
n«, eina sfækkaða mynd.
R3E3
H.F. Eímskipaíélaas Islauis.
• '
Aðalf nndnr.
Aðalfundur Hlutafélagsins Eimskipafélags íslands verður haldinn í
Kauppingssalnum í húsí félagsins í Reykjavik laugardaginn 14. júni
1930 og hefst kl. 1 e. h.
1.
Dagskrá:
Stjórn félagsins skýrir frá hag pess og framkvæmdum á liðnu
starfsári, frá starfstilhöguninni á yfirstandi ári og ástæðum fyrir henni
og leggur fram til úrskurðar endurskoðaða rekstursreikninga til 31,
dezember 1929 og efnahagsreikning með athugasemdum endur-
skoðenda, svörum stjórnarinnar og tillögum til úrskurðar frá end-
urskoðendum.
2. Tekin ákvörðum um tillögur stjórnarinnar um skiftingu ársarðsins.
3. Kosning fjögra manna í stjórn félagsins, í stáð þeirra, sem úr
ganga samkvæmt félagslögum.
4. Kosning eins endurskoðanda í stað þess, er frá fer, og eins vara-
endurskoðanda.
5. Tillögur til breytinga á samþyktum félagsins.
6. Umræður og atkvæðagreiðsla um önnur mál, sem upp kunna að
verða borin.
Peir einir geta sótt fundinn, sem hafa aðgöngumiða. Aðgöngu-
miðar að fundinum verða afhentir hluthöfum og umboðsmönnum
hluthafa í skrifstoíu félagsins í Reykjavik, dagana 12. og 13. júní
næstk. Menií geta fengið eyðublöð fyrir umboð til þess að sækja
fundinn í aðalskrifstofu félagsins í Reykjavík.
Reykjavík, 28. dezember 1929.
Stjérnin.
Bærinn er rúinn að eignum, dýr-
mætustu eignimar: lóÖirnar, seld-
ar eða gefnar og fénu eytt til
venjulegra þarfa til þess að hlífa
bnoddum íhaldsins við sköttum.
Helgi Briem og frú Aðalbjörg
töluðu næst. Vildi Helgi, að bær-
inn tæM landið umhverfis bæinn
tafarlaust til ræktunar og rækt-
aði það með stórvirkum vélum.
Virtíst hann eindregið fylgjandj
•tillögum þeim, sem. Haraldur
Guðmundsson hefir lagt fjrrir
fasteignanefnd um þessi mál. Frú
Aðalbjörg kvaðst engum flokki
bundin og myndi hún gera það,
sem hún teldi réttast í hverju
máli. Taldi hún uppeldismálið
þýðingarmesta málið og var
henni sýnilega ljóst, að rætur
þess standá míklu dýpra en svo,
að því verði k'ipt i lag með bygg-
ingu barnagarða eingöngu. Sá
hún réttilega, að fátæktin og fá-
fræðin, sem íhaldið skapar og
heldur við, er- versti þröskuldur
í götu allra framfara. — Engar
minstu líkur eru til að þau Helgj
og Aðalbjörg komist í bæjar-
stjórn sem aðal- eða vara-full-
trúi að þessu sinni, nema bæði
lögreglustjórinn og bankastjórj
Búnaðarbankans segi skilið við
þenna heim, enda virðist hvorugt
þeirra eiga heima á lista „Litla
íhaldsins1'. Er því óþarft að ræða
um þau að þessu sinni.
Sigurður Jónasson sýndi frarn
á, hvílíkum rangindum og ójöfn-
uði íhaldið stöðugf hefir beitt
undir stjórn Knúts og Einars
fyrv. „Mgbl.“-ritstjóra í niöur-
jöfnun útsvara. Skattskyldar
eignir skv. skattaframtali nema
yfir 50 milljónum króna. Méstan
hlut þéirra eiga tiltölulega fáir
burgeisar, einmitt þeir, sem tekju-
hæstir eru. Þessir menn eiga að
bera mest af skattabyrðinni. Þeir
njóta mestra fríðinda hjá bæn-
um. En þessum mönnum hefir
,verið hlíft við útsvörum. Þau
hafa einkum verið lögð á lág-
tekjumenn og efnalausa. Þessu
verður ekki breytt í rétt horf,
nema ihaldsklíkan verði í minnj
hluta í niðurjöfnunarnefnd. Bæj-
arstjórnin kýs niðurjöfnunar-
nefndina. Þess vegna berjas*
burgeisar nú örvæntingarbaráttu
til að reyna að lafa í meiri
hluta. Þeir eru hræddir um
pyngjur sínar, að réttlátari út-
svarsálagning komist á, þegar
veldi þeirra er niður brotið.
Guðmundur Jóhannsson gerði
mesta „lukku“ állra ræðumanna.
Kvaðst hann hafa 4 stórinál
fram að flytja: Hið fyrsta var
almenningsbifreiðar til fólks-
flutninga um bæinn og til út-
hverfa ‘hans (virtist hugmyndin
tekin úr tillögu Héðins um, að
bærinn héldi uppi föstum bif-
reiðaferðum um bæinn; þeirri til-
lögu gat Knútur komið í nefnd
og lagst á hana þar, en hefir
svo lofað Guðmundi að sjá hana).
Annað málið var alþýðubygging-
,ar (vefkamannabústaðir — ekkj
vantar að Guðmundur sé frum-
legur!!, en gjarnt er honum ti.l
að fá lánað hjá Héðni). Ekkert
skýrði Guðm. nánar frá „aiþýðu-
byggingum" sínum og ekkert
fengu fundarmenn að vita um
hin 2 málin. Olli því það, að
Guðmundur þurfti að segja dá-
litið frá Georg III. Englands-
konungi. Lýsti Gifðmundur á-
takanlega slysi einu hörmulegu,
sem hann sagði að þessi hraustj
konungur hefði orðið fyrir, og
fanst fundarmönnum svo mikið
til um raunir þessa fjörmikla
þjóðhöfðingja, að þeir gáfu eng-
an gaum að framhaidinu af
ræðu Guðmundar.
Héðinn Valdimarsson: Skatt-
flóttamennimir flytja til Skild-
inganess. Íhaldið fékk hindrað
það á síðasta þingi, að Skild-
inganes yrði tekið inn í umdæmi
Reykjavíkur. Með því hefði mátt
stöðva skattflótta hátekjumann-
anna. Claessen, Thor Jensen og
Jón Þorláksson eru stærstu Ióð-
areigendur í Skildinganesi. Lóð-
irnar þar stíga í verði óðfluga er
þorpið byggist. Vatn .vilja þeir fá
frá Reykjavik. Verði það _ úr,
hækka löðir þeirra enn. Fyrir
þessa menn er Skildinganesi
haldið utan umdæmis Reykjavík-
ur til þess að gefa þeim hund-
raðá þúsunda gróða. Þannig er
umþyggja íhaldsins fyrir Reykja-
víkurbæ og borgurum hans.
Ólafur Thors og Sigurður Egg-
erz léku lítil smáhlutverk. Hef-
ir þeim oft tekist betur. Dóms-
málaráðherrann talaði lítið eitt/
til Ólafs, aðallega um skríl. Sig-
urður er nú gallharður íhalds-
maður og fylgir Knúti gegn um
þykt og þunt eins og Möller og
Pétur Halldörsson. Er nú margt
breytt orðið síðan Eggerz kepti
við Knút um borgarstjórasætið,
biðlaði til alþýðunnar og hund-
skammaði þetta „eitraða, kol-
svarta íhald“, Þá var hann heldur
ekki kominn í buxnavasa Claes-
sens og Islandsbanka. Loks tal-
aði Möller aftur um hið „marg-
hrjáða íhald“ og Pétur Halldórs-
son um „hagsmuni verkalýðsins".
Hermann og Helgi klykktu út
og Benedikt Sveinsson, er stýrði
fundinum, þakkaði mönnum kom-
una og „góða hegðun“ og sleit
fundinum rétt um kl. 2. Voru
þá sungnir jafnaðarmannasöngv-
ar, íhaldið æpt .íiður og hrópað
ferfalt húrrahróp fyrir alþýðu ís-
lands.
Það leyndi sér ekld, að Al-
þýðuflokkúrinn hafði öruggan
meiri hluta á fundinum, „Tíma-
frjálslyndið" átti þar alt sitt lið,
en íhaldið að eins fáeinar hræð-
ur.
AlfiýgsifeéMs*,
VII.
Skólamönnum og fyiirliðum
þessarar þjóðar væri holt að lesa
með athygli margt það, sem Lax-
ness ritar um skólamál. Dómuj’
hans er á þessa leið:
„Skólar eru allsendis ónógar ogi
ófullkomnar stofnanir auk ' þess,
sem þeir eru bygðir á úreltum
og um leið vitlausum uppeldis-
hugmyndum útdauðrar höfðingja-
stéttar. — — —; Það er yfirleitt
kostað kapps um að gera skóla-
nemendur að fíflum á ófrjórn
kunnálttu í alfræði, en svo er
nefnd þekking á ýmsum nöfnum,
númerum og löghelguðum yfir-
borðsorðtækjum um hlutina,
þekking, sem leitast er við að
tilreiða svb, að hún geti á engan
hugsanlegan hátt knúið fram á-
huga nemendanna fyrir bættum
kjörum alþýðu né vakið hjá þeim
þá ást til fullkomnis lífs, sem
hvetur oss til að ryðja öllu úr
vegi, er skygt fái á hið himneska’
Ijós. —------Hver skólastofa er
smækkuð mynd af hinu borgara-
lega þjóðfélagi, þar sem einn
kurfur situr í forsæti og gerií
kröfur til fullra umráða yfir
hugsunum og tilfinningum lýðs-
ins, rexar og regerar yfir hreyf-
ingum manna og augnaráðum.
Hvenær sem eitthvað bregður út
af, eru sakamál hafin, dómar
dæmdir og hegningum framfylgt.
Þetta fyrirkomulag helst upp í
gegnum miðskólana, allar götur
upp í háskólana.'-----“
Þetta mun súmum þykja öfga-
kent. En hver einasti skólamaður,
sem sannur vill vera og heill,
hlýtur að viðurkenna sannleika
þann, sem Halldór flytur. Allir
skólamenn þekkja þetta að ein-
hverju leyti.
Annað mál er það, að til eru
aðrar hliðar á skólalífinu. Höf-
undur ritar ekkert um þær. Hann
lýsir ekki sólskininu í skólunum,
starfsgleðinni, skilningi frá
beggja háífu, er saman \dnna,
innileikanum og velvildinni mill-