Morgunblaðið - 24.06.1964, Qupperneq 12
12
MORQUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 24. juní 1964
Útgefandi: Hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvsemdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðalstrseti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 90.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 5.00 eintakið.
NORRÆNA
FISKIMÁLARÁÐ-
STEFNAN
TVTcrrræna fiskimálaráðstefn-
' an, sem hófst hér í Reykja-
vík sL mánudag, er tvímæla-
laust mjög gagnleg og merki-
leg samkoma. Á henni bera
fulltrúar allra Norðurlanda-
þjóðanna á sviði útgerðar og
fiskimála saman bækur sín-
ar, skiptast á upplýsingum og
ræða þau vandamál, sem
þessi þýðingarmikla atvinnu-
grein stendur frammi fyrir.
Það er rétt sem Emil Jóns-
son, sjávarútvegsmálaráð-
herra, sagði við setningu ráð-
stefnunnar, að ráðstefnan
hefði sérstaka þýðingu fyrir
okkur íslendinga, þar sem
sjávarútvegurinn er sá at-
vinnuvegur, sem við byggj-
um afkomu okkar á að mestu
leyti. Þess vegna höfum við
líka mikinn áhuga á öllu, sem
gæti orðið til framfara, bæði
hvað snertir aukna tækni við
veiðarnar, betri sölumögu-
leika og vörugæða.
í hinu fróðlega framsögu-
erindi Davíðs Ólafssonar,
fiskimálastjóra, sem var
fyrsta erindi, sem flutt var á
ráðstefnunni, komu einnig
fram fjölmargar merkilegar
upplýsingar. Davíð Ólafsson
taldi að aflamagn íslendinga
á sl. 50—60 árum hefði meira
en nítjánfaldazt og væri það
mun meiri hlutfallsleg aukn-
ing en orðið hefur á rúmlesta-
tölu fiskiskipaflotans á sama
tíma og meiri en þekkist í
nokkru öðru fiskveiðilandi í
Evrópu. Afköst _ íslenzkra
fiskimanna væri nú meiri en
tíðkuðust meðal nokkurrar
annarrar fiskveiðiþjóðar.
Það er einnig athyglisvert,
sem fiskimálastjóri benti
á, að verðmæti afl^ okk-
ar er ekki að sama skapi
mikið og stafar það af því,
hversu hlutfallslega mikill
hluti aflans fer til fram-
leiðslu mjöls til skepnufóðurs
og til lýsisiðnaðar. Yfirleitt
má segja, að framleiðsla ís-
lenzks sjávarúsvegs sé að lang
mestu leyti hálf- eða líttunn-
ar vörur, sem notaðar eru
sem hráefni í matvælaiðnaði
þeirra þjóða, sem kaupa þær
af okkur.
Hraðfrystiiðnaðurinn legg-
ur nú drýgstan skerf allra at-
vinnugreina til gjaldeyrisöfl-
unar þjóðarinnar. í svo að
segja hverri sjávarbyggð um
allt ísland eru hraðfrystihús-
in aðalatvinnufyrirtækin, sem
atvinna og afkoma alls al-
mennings byggist að lang-
samlega mestu leyti .á. Mörg
eru þessi hraðfrystihús stór
og fullkomin. En önnur eru
lítil og fer fjarri því að af-
köst þeirra séu nægilega mikil
til þess að tryggja rekstur
þeirra. Hinn stóraukni fiski-
skipafloti mun að vísu á
næstunni stuðla að meiri
framleiðslu hraðfrystihús-
anna en óhjákvæmilegt er þó
að gera fiskiðnaðinn fjöl-
breyttari og hagnýta það hrá-
efni, sem sjávarútvegurinn
aflar miklum mun betur en
nú er.
RAFMAGN TIL
ÞINGVALLA
Cl. laugardag gerðist sá
^ merkisatburður, að opnað
var fyrir rafmagn frá Sogi til
Þingvalla. Hafa nú bæði gisti-
húsið á Þingvöllum, konungs-
húsið gamla, og prests-
setrið fengið raforku frá Sogi.
Ennfremur er gert ráð fyrir
að nokkrir bæir í Þingvalla-
sveit fái fljótlega Sogsraf-
magn.
Oft hefur verið á það bent,
að einkennilegt væri hve
lagning raforkulínu frá Sogi
til Þingvalla hefði dregizt
lengi. Allt Suðvesturland fær
eins og kunnugt er raforku
frá orkuverunum við Sog, en
Sogið er eins og kunriugt er
afrennsli Þingvallavatns. Nú
hefur verið úr þessu bætt.
Þingvellir, merkasti sögustað-
ur íslands að fornu og nýju,
hefur nú fengið orku frá Sogs
fossum. Mun það að sjálfsögðu
bæta aðstöðu á staðnum á
ýmsa lund, ekki sízt til gisti-
húsrekstursins, sem er að fær
ast þar í myndarlegt og skap-
legt horf. Það er þess vegna
rík ástæða til þess að fagna
þeim atburði, sem gerðist sl.
laugardag, er Bjarni Bene-
diktsson, forsætisráðherra,
opnaði fyrir raforkustraum-
inn frá Sogi til Þingvalla.
BANN VIÐ
HNEFALEIKUM
að verður að teljast til
nokkurra tíðinda, að amer-
íska stórblaðið New York
Times, eitt virðulegasta og
áreiðanlegasta blað Banda-
ríkjanna, birti 19. júní sl. for-
ystugrein, þar sem það ræðst
harðalega á hnefaleikaíþrótt-
ina, kallar hana „morð“ en
Á LAUGARDAGINN varð
það slys í London að hluti
af krana féll ofan á lang-
ferðahifreið með þeim afleið
ingum að sjö menn biðu bana
og tuttugu og sjö særðust.
Kraninn sem liðaðist í sund-
ur, var notaður við húsbygg-
ingu í North Circular RoadL
sem er á ieiðinni til Southend
en þangað voru þrjátíu og níu
farþegar bifreiðarinnar að
fara til þess að sóla sig. Lög-
regluþjónn, sem varð sjónar-
vottur að slysinu sagði síðar,
að það hefði verið eins og að
horfa á kvikmynd, sem sýnd
er hægar en venjulega. Kvaðst
hann þess fullviss, að bifreið-
arstjórinn hefði getað forðað
slysinu með því að auka hrað-
ann, hefði hann séð, að kran-
inn var að detta.
Mannkynið skiptir mestu máli
Vatikanið, 8. júní AP
PÁLL páfi lýsti þvi yfir ný-
lega ag hin mikla iðnvæð-
ing og tækniþróun nútímans
hefði sett þjóðfélagið allt úr
skorðum og skoraði á Hlenn að
vinna að þjóðfélagsumbótum í
anda kristninnar.
Fulltrúar á þingi kristinna iðn-
rekenda og framkvæmdastjóra
hiutu nýlega áheym hjá Páli
páfa VI. og flutti hann þeim
þá ávarp er talsmenn í páfagarði
töldu „sprengiefni". Páfi varaði
menn" við því að beita fyrir sig
trúarbrögðunum til þess að
draga úr öfund og missætti með
hinum ýmsu stéttum þjóðfélags-
ins. Hann sagði að trúarbrögðin
hlytu að leiða í Ijós galla þess
kerfis er liti samskipti mannanna
í Ijósi iðhvæðingarinnar og úr-
lausn þeirra sjálfsagða og sjálf-
krafa.
„Eruð þið ekkj kallaðtr kapí-
talistar og ásakaðir um rang-
indi?’ sagði páfi „Það er eitthvað
mikið bogið við það þjóðfélags-
kerfi er lætur mönnum líðast
að bera slíkar sakir hverjir á
aðra. Það er einhver spilling í
sjálfum kjarna þess.
Þeir sem tala um kapítalism-
ann eins og hann var á öldinni er
leið, eru á eftir tímanum“, sagði
páfi. En þjóðfélagskerfi, sem
byggir á hugmyndinni um ein-
hliða eignarhald á framleiðslu-
möguleikum og efnahagskerfi
sem miðar að einstaklingsgróða
er ekki fulikomnun, er ekki frið-
ur, er ekki réttlæti.” •
Páfi er sagður einkum hafa
haft í huga hið alvarlega ástand
í efnahagsmálum á Ítalíu en þar
ríkir nú mikil verðbólga.
Þá drap hann á páfabréfin um
þjóðfélagsmál og kvaðst sann-
færður um að fulltrúarnir hefðu
skilið inntak. þeirra. Hann kvað
brýna nauðsyn bera til þess að
komast nú yfir frumstig iðn-
væðingarinnar, hina sjálfselsku-
fullu gróðafikn og leita sam-
ræmis í þjóðfélaginu.
JOSIP Tító, forseti Júgóslavíu,
og Georghe Gehorghiu-Dej, for-
seti Rúmeníu, héldu í dag fund
í Piscia í Rúmeníu, skammt frá
landamærum Júgóslavíu. Haft
er eftir áreiðanlegum heimild-
um, að forsetarnir hafi fyrst og
fremst rætt ágreining sovézkra
og kínverskra kommúnista, og
hvort útlit væri fyrir alger vin-
slit og klofning innan heims-
kommúnismans.
sagði páfi, „þeirri velmegun er
byggist á efnahagslegum gæðum
eða veraldlegum, er ekki einung-
is að kenna þeim er byggja á
úreltri díalektískri efnishyggj u,
heldur einnig hinum er dýrka
gullkálfinn í stað drottins him-
ins og jarðar”.
Páfi lauk lofsorði á forvígis-
menn viðskipta og tæknimála nú
á dögum fyrir framtak þeirra og
þær fórnir er þeir færðu til þesj
að skapa iðnþjóðfélag nútímán3,
en lagði ríkt á við þá að gleyma
ekki manninum sjálfum og vinna
í hugsjón kristinnar. „Mannkyn-
ið skiptir mestu máli allt annað
kemur á eftir” sagði páfi.
Innan skamms heldur Tító
til Póllands til viðræðna við
pólska ráðamenn. Pólskir komm
únistar hafa síðustu vikur veitt
tillögu Krúsjeffs, forsætisráð-
herra Sovétríkjanna um alþjóð-
lega ráðstefnu kommúnista,
aukinn stuðning, en áreiðanlegar
heimildir herma, að bæði júgó-
slavneskir kommúnistar séu á
móti þessari tillögu.
„Leit manna að velmegun,’
Títd og Dej ræða dgreininginn
innon heimskommúnismans
ekki íþrótt og mælir með því
að hnefaleikakeppni verði
bönnuð. Tilefni þessarar af-
stöðu blaðsins er að daginn
áður birti það fregn um að
þrír hnefaleikakappar hefðu
á 24 klukkutímum látizt ný-
lega af meiðslum, sem þeir
hefðu orðið fyrir í hnefaleika
keppni.
í þessu sambandi má gjarn-
an minnast þess, að árið 1956,
hinn 27. desember, var með
lögum frá Alþingi bönnuð öll
keppni eða sýningar á hnefa-
leikum á íslandi. Ennfremur
var með lögum þessum bann-
að að kenna hnefaleika hér á
landi. Loks var bönnuð sala
og notkun hnefaleikaglófa og
annarra tækja, sem ætluð eru
til þjálfunar hnefaleikara. —
Það var Kjartan J. Jóhanns-
son læknir, þáverandi þing-
maður ísfirðinga, sem beitti
sér fyrir þessum ráðstöfunum,
sem hafa mælzt vel fyrir hér
á landi.
Þessi löggjöf Alþingis ís-
lendinga um bann við hnefa-
leikum hefur vakið athygli
víðsvegar um heim. Virðist
þeirri skoðun vaxa mjög fylgi,
að hnefaleikum og hnefaleika-
keppni beri að útrýma.