Morgunblaðið - 20.10.1964, Side 28

28
MORGUNBLAÐIÐ
Þríðjudagur 20. okt. 1964
r
"N
JENNIFER AMES:
Hættuleg forvitni
V.
J
— Nú veit ég hvað ég vil íá í jóiagjöf. Ég vil fá tvo tebolla.
því að hann hefði aldrei fengið
þessa stöðu ef kunnáttan hefði
ekki verið í lagi. En ég get ekki
að því gert, að mér finnst margt
í starfinu öðruvísi en það ætti
að vera. Og það veldur skiljan-
lega erfiðleikum, að honum er
ekki lagið að vinna með öðrum.
Ég veit að ég verð að reyna að
hrista þetta af mér, og ég.keppi
að því. Vonandi getið þér hjálp
að mér, systir.
— Ég skal auðvitað gera mitt
bezta, sagði Gail og tiltrúin
gladdi hana.
— Ég er sannfærður um það,
sagði hann vingjarnlega. — Og
það leggst í mig, að ég þurfi fyrr
eða síðar á stuðningi yðar að
halda. Þegar ég á í erfiðleikum
þykir mér óendanlega vænt um
að hafa samverkafólk, sem ég get
treyst. Annars var ég að hugsa
um að sýna yður íbúð mína og
Bobbys, áður en ég fer með yður
11-
í samastaðinn yðar. Mildred og
Bobby bíða eftir okkur. Mér datt
í hug að við fengjum okkur glas
saman, til að bjóða yður vel-
komna hingað.
— Já, ég get ekki annað sagt
en að ég er fegin að vera komin
niður á jörðina aftur, sagði hún
hlæjandi.
Nú fóru þau yfir sundið á
ferjunni og héldu áfram um
Praya, breiða strætið fyrir hand-
an.
— Þér eruð fædd hérna og átt
uð heima hérna í bernsku.
Finnst yður þér kannast við
nokkuð af því sem þér sjáið?
spurði hann.
— Bæði já og nei. Þetta er
eins og ég sé að reyna að rifja
upp fyrir mér gamlan draum.
Mér finnst ég muna foreldra
mína betur þegar ég er hérna.
— Það hlýtur að vera gaman
að geta munað þau, sagði hann
góðlátlega. En hún hristi höfuð-
ið.
— Það var hræðilegt að þau
skyldu deyja svona — í hrylli-
legum fangabúðum. Og þau
höfðu búið allt undir að flýja.
Ég get ekki annað en hatað
þennan mann, sem sveik þau.
Ég brenn af þrá eftir að hefna
mín á honum, og líkurnar til að
ég geti gert það, eru miklu meiri
úr því að ég komst hingað.
— Það er ekki yður líkt að
tala um hefnd, sagði Grant for-
viða og rak upp stór augu. Hún
brosti ,en það var beiskja í bros-
inu.
— Við höfum unnið saman í
meira en ór, en ég er alls ekki
viss um, að þér þekkið mig að
nokkru ráði, Raeburn læknir.
Ekki mitt rétta eðli,
— Ég held að ég þekki yður
talsvert vel, eftir þá góðu sam-
vinnu sem við höfum haft.
— Já, í rannsóknastofunni,
svaraði hún. — Ég á við kynnin
utan starfsins.
— Mér þætti vænt um að vita
af því, að ég eigi ekki aðeins
duglegan starfsfélaga í yður,
heldur líka vin, sagði hann, og
Gail varð að snúa sér undan
svo að hann sæi ekki tárin, sem
komu í augun á henni.
— Ég væri þakklát fyrir
að þér vilduð telja mig vin yðar,
sagði hún lágt.
Grant nam staðar fyrir utan
stóran leigubústað.
— Jæja, þá erum við kom-
in, sagði hann, en nú fann Gail
að hún kveið fyrir að hitta
Bobby og Mildred. Líklega hefði
verið réttara að hún hefði farið
beina leið í matsöluhúsið, — þá
hefði hún getað þvegið sér og
skipt um föt. Hún minntist á
þetta við Grant og honum þótti
miður.
ar eftir handtökuna, þar sem
hann væri. í slíkum jakka.
Myndir teknar rétt eftir hand-
tökuna sýna hann á skyrtunni,
sem frú Blelsoe, sagði að hann
hefði verið í í strætisvagninum
um kl. 13.40.
T. Húsmóðir Oswalds, frú A.
C. Johnson, sagði, að Oswald
hefði aldrei haft byssu í her-
berginu sínu.
N. í vitnisburði sínum fyrir
nefndinni sagði frú Johnson: —
„Hann kom aldrei með þennan
riffil inn í húsið mitt . . . Hann
hefði getað haft þessa skamm-
byssu, þó að ég viti það ekki,
af því að hylkið fannst“. Eins
og framgengur af kafla IV,
geymdi Oswald riffilinn sinn í
bílskúr Paines í Irving meðan
hann átti heima í Dallas, í októ
ber og nóvember. Skammbyssan
var lítil og auðfalin.
T. Það var alls enginn staður
til að fela byssu í herbergi Os-
walds í North Beckley Avenue
1026.
N. Við leit í herbergi Oswalds
eftir handtöku hans, fann lög-
reglan skammbyssuhylki. Hús-
móðir Oswalds, frú A. C. John
son, bar fram, að hún hefði ekki
séð hylkið áður. Það er ekkert
því til fyrirstöðu, að Oswald
hefði getað haft skammbyssuna
og hylkið falið í herberginu.
' — Þetta var meira hugsunar-
leysið, sagði hann.
— Það kemur ekki að sök,
sagði hún og brosti. — Hégóma
girndin er ekki ofarlega í mér
þessa stundina, og ég held að
Bobby Gordon gildi alveg einu
hvernig ég lít ú,t.
— Þið Gordon eruð líklega
miklir mátar, sagði hann með
varúð.
— Ég tel hann einn af beztu
vinum mínum.
Grant horfði framan í hana.
— Þér megið ekki gleyma, að
þér hafið lofað mér, að telja
mig í vinahópnum, sagði hann.
Bobby Gordon tók henni opn-
um örmum.
—• Já, mér þykir gott að vera
komin hingað, sagði Gail og
hann þrýsti henni niður í stól.
— Við ætluðum að slátra ali-
kálfi handa þér, sagði Bobby. —
En ég fann engan kálf, og þess
vegna keypti ég humar í stað-
inn.
Svo klappaði hann henni og
sagði: — Það er gott að þú ert
komin — og að þú ert bráðlif-
andi. — Ég var að verða grá-
hærður, þér til heiðurs, þangað
til að ég frétti að þú hafðir
bjargast.
Mildred hafði ekki komið
fram í anddyrið til að heiisa
Gail. Hún hafði sezt á svalirnar
fyrir utan stofugluggann. Hún
var frískleg og falleg, í bláum
línkjól, sem fór henni vel.
— Þér tókst svei mér að gera
okkur hrædd, sagði hún kulda-
lega við Gail, um leið og hún
rétti henni höndina.
— Þetta hlýtur að hafa verið
Skammbyssa Oswalds var lítil
og hlaupið stytt niður í 2,5 þuml
unga. Hún hefði vel getað verið
falin í vasa á fötunum hans.
T. Oswald tók ekki skamm-
byssuna í herberginu sínu kl. 13.
N. Það er ástæða til að halda,
að Oswald hafi einmitt tekið
10
byssuna í herberginu, og senni-
lega falið hana undir jakkanum
sínum. Þetta verður enn líklegra
þar sem hylkið fannst í herberg
inu eftir morðið, þar sem það
bendir til þess, að Oswald hafi
ekki geymt skammbyssuna
heima hjá frú Paine þar sem
hann gisti nóttina fyrir morðið.
T. Enginn sá Oswald fara inn
í Texas ieikhúsið.
N. Verzlunarstjóri þar í ná-
grenninu, Johnny C. Brewer, og
gjaldkerinn í leikhrúsinu, Julia
Postal, sáu Oswald fara inn í
forsalinn í leikhúsinu, og þaðan
fór hann inn í leikhúsið sjálft.
T. Enginn maður í Texasleik-
húsinu, um það, leyti, sem Os-
wald var handtekinn, hefur kom
ið fram eða verið leiddur fram
til að gefa vitnisburð sjónarvotts
um handtökuna.
N. Johhny C. Brewer, werzl-
unarstjóri í skóbúðinni og tveir
hræðilegt, hélt Mildred áfram.
— Já, það var óhugnanlegt,
en samt hefði ég ekki viljað
fara á mis við það, sagði Gail.
Hún roðnaði þegar hún tók eftir
hve forviða þau urðu öll, Grant,
Bobby og Gail. Hún hafði verið
að hugsa til Bretts og fannst hún
finna traust tak hans um oln-
bogann þegar hún var að hníga
í ómegin. Og hún mundi koss-
ana hans, sem hún hafði svarað
með ákefð — kannske aðallega
vegna þess hve þakklát hún var
fyrir að vera óslösuð.
— Nú skal ég sjá um að við
leikhúsgestir — John Gibson og
George Jefferson Applin yngri
— voru staddir í leikhúsinu og
vottuðu fyrir nefndinni atvikin
að handtöku Oswalds í Texas-
leikhúsinu. Aðeins 6 eða 7 mann
eskjur sátu á aðalhæðinni í leik
húsinu.
T. Ekkert sjálfstætt vitni, ut-
an lögreglunnar, hefur vottað
að Oswald hafi verið með byssu,
þegar hann var handtekinn af
lögreglunni.
N. Johnny Brewer vitnaði fyr
ir nefndinni, að hann hafi séð
Oswald taka upp byssu og lög-
reglumaður hafi tekið hana af
honum.
Oswald eftir handtökuna.
Nefndin komst að því, að full
yrðingar um að Dallaslögreglan
hafi farið hrottalega með Os-
wald og neitað honum um laga
legan rétt hans til lögfræðilegr
ar aðstQðar, eru úr lausu lofti
gripnar. Aðdróttanir um, að lög
regluembættismenn í Dallas og
saksóknarinn, Henry M. Wade
hafi logið upp eða breytt fram-
burði, til þess að sanna sekt Os-
walds, eru tilhæfulausar. Satt er
það að saksóknarinn og lögreglu
embættismennirnir gerðu rangt í
því að gefa blöðunum upplýsing
ar um framburð, en þetta var
greinilega fyrir misskilning eða
fáfræði, fremur en af ásettu ráði
fáum eitthvað að drekka, sagðl
Bobby. — í kvöld skulum við
drekka kampavín — það er eini
hæfi drykkurinn sem við á,
þegar maður býður Gail vel-
komna.
— Kampavín! Þetta er eitt-
hvað annað en í London, sagði
Mildred úti á svölunum. — En
reyndar er allt öðruvísi hérna
en þar. Það er eins og maður
lifi í öðrum heimi, og minni
hömlur á öllu. Hvað segi ðþér
um það, Raeburn læknir? sagði
hún og gerði sig blíða.
og í versta falli af dómgreindar
leysi. Að minnsta kosti ein ásök
un um að hafá logið upp atviki,
sem síðar jókst við endurtekn-
ingu, átti sér raunverulega aldrei
stað. Óhugnanlegar skýringar
komu fram út frá því að saksókn
arinn hefði sagt, að leigubíl-
stjóri að nafni Darryl Click hafi
ekið Oswald frá miðsvæðinu í
Dallas til nágrennis leiguhúss
hans í Ook Cliff. Það hefur verið
réttilega sannað, að enginn leigu
bílstjóri með því nafni er til i
Dallas. Og saksóknarinn, sem
hafður var fyrir þessu í blaði
einu, hefur aldrei haldið þessu
fram og heldur ekki neinn ann
ar. Segulbandsupptökur af blaða
mannafundi saksóknarans bera
það með sér, að maðurinn sem
afritaði fundargerðina gerði
„Darryl Click“ úr því þegar Oak
Cliff-svæðið í Dallas var nefnt.
Þessi misheyrn er eini grundvöll
urinn undir tilveru Darryl Click
sem leigubílstjóra.
T. Oswald varð fyrri harð-
neskju af hendi lögreglunnar.
N. Oswald veitti mótspyrnu
þegar hann var handtekinn í
Texas-leikhúsinu og dró upp
byssu. Hann fékk lítinn skurð yf
ir hægra auga og skeinu undir
vinstra auga í áflogunum. En
þann tíma, sem hann var i
vörzlu lögreglunnar, var hann
hvorki hrakyrtur né heldur var
honum misþyrmt. *
T. Oswald var aldrei formlega
ákærður fyrir morðið á Kenne-
dy forseta, heldur aðeins fyrir
morðið á Tippit lögregluþjóni.
Nokkur atriði úr Warren-skýrslunni
KALLI KÚREKI —Teiknari; J. MORA
' A.WRI&HT, YOUTWO COMEPIANS.-I CAN’T
PlfiWT YOU BOTHI’LL LEAVE TH’ TOWN
TO YOL.-BUT THEBE'S TOUS-HEK BOYS
THAMME HEKE f SOMEBODY'S SONMA
THROWCOWNONYOUWITHA &UM--YXCC-, 0*51
BUTALL FPR. LAU&HS, O? COUKSE • <
F Allt í lagi, gamanleikarar, ég get
ekki slegizt við ykkur báða. En það
eru til sterkari menn en ég. Einhver
á eftir að ráðast á ykkur með byssu.
En það verður auðvitað allt í gamni.
Þessi kúreki drap mig næstum þvi
Ég er með fjórar lausar tennur. Bíddu
bara og sjáðu hvað skeður. Ég veit
að þú átt eftir að deyja úr hlátri af
þessu
Hvað hefurðu nú gert?
Meðan þið voruð að rífast losaði
ég gjörðina á hnakknum hans. Þeg-
ar hann stígur í ístaðið...
Kópavogur
4
Afgreiðsla Morgunblaðsins
Kópavogi er að Hlíðarvegi 61,1'
sími 40748.
Garðahreppur
Afgreiðsla Morgunblaðsins
fyrir Garðahrepp er að Hof-
túni við Vífilsstaðaveg, simi
51247.
Hafnarfjörður
Afgreiðsla Morgunblaðsins
fyrir Hafnarfjarðarkaupstað
er að Arnarhrauni 14, simi
50374.
Keflavík
Afgreiðsla Morgunblaðsins
fyrir Keflavikurbæ er að
Hafnargötu 48.