Morgunblaðið - 10.11.1965, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 10.11.1965, Blaðsíða 6
c MORGUNBLAÐIÐ Miðvxkuda'gur 10. nóv. 1965 p V KnlLa* Vínlandskorf hið elzta? HIÐ margumtalaða Vínlandskort sýnir austurströnd Labradors með Hamiltonflóa og Fagureyj- arsundi, sem skilur Labrador frá norðurodda Nýfundnalands, á mjög nákvæman hátt, eins og prófessor Þórhallur Vilmundar- son benti á í háskólafyrirlestri sínum 5. þ.m. og sýndi með samanburff&rmynd. Þessi mikla líking hefur gefið ýmsum tilefni til að halda, að kortið hljóti að vera falsað og yngra en frá dög- um Kólumbusar og Cabots. Mér virðist þeim ágætu fræðimönn- um, sem um þetta hafa fjallað og aðallega eru sagnfræðingar, hafa sézt yfir tvö veigamikil atriði, sem hér geta komið til greina, ef máhð er skoðað frá þjóðmenn- ingarfræðilegu (ethnologisku) sjónarmiði. Þeir þjóðflokkar, sem vegna lífsafkomu sinnar lifa í mjög hánu sambandi við náttúr- una og Þjóðverjar kalla Natur- völker eða náttúrufólk, hafa miklu trúrra náttúruskyn og traustara minni á það sem fyrir augun ber í náttúrunni heldur en venjulegir nútímamenn. K. Birket-Smith nefnir mörg dæmi þessa í hinni stóru ethnologíu sinni Gesichte der Kultur. — Eskimói frá norðurströnd Kan- ada gat rissað upp með blýanti alla strandlengjuna milli Ghurch- ill-ár og Lancaster-sunds, en fjar lægðin milli þeirra er 1500 km. í beina línu.Suðurhafseyjabúar sem eru miklir sæfarendur, þekktu leiðir milli Marquesas-, Tubuai-, Fidschi-, Tonga- og Rótuma- eyjaklasanna, eða þess geysistóra svæðist, sem liggur milli 140° og 180° vesturlengdar. í þessu Gjafir tU Blindravina- lélagsins BLINDRAVINAFÉLAG íslands flytur þakkir fyrir gjafir og aðra hjálp. 1) Fyrir alla hjálp veitta við merkjasölu nú í haust; þeim sem gáfu, og þeim sem unnu að söl- unni, sérstaklega börnunum, sem seldu. Endanlegt uppgjör frá fjar lægum stöðum er ekki ennþá fyr- ir hendi, og heildarupphæð því ekki vituð enn. 2) Fyrir helming af arfi Þór- dísar Sigfúsdóttur Möller, Karfa- vogi 43, Reykjavík, er hún ánafn- aði Blindravinafélagi íslands, kr. 115855,70. 3) Fyrir dánargjöf frá Guð- rúnu Pálsson, Laugavegi 46 A, Reykjavik, einn fjórði hluti þess húss, að fasteignamati kr. 74375, 00, og skúr að Kársnesbraut 22, Kópavogi, kr. 3500,00, að frá- dregnum veðskuldum, kr. 14600, 00, nettó kr. 63275.00. 4) Fyrir 10 þúsund krónur, sem gömul kona gaf í september sl., vill ekki láta nafns sins getið. 5) Fyrir 10 þúsund kr. frá konu, Þ. S. (s.l. vor). Geta má þess, að allar gjafir til Blindravinafélagsins eru skatt frjálsar. sambandi mætti og nefna hin mýmörgu mið, sem ýmsir íslenzk ir sjómenn kunnu utanað, og glöggskyggni þeirra á veðurútlit, athygli margra Skaftfellinga við að velja vöð á jökulelfum og rat- vísi manna, sem bjuggu við heiða lönd eða í þeim, eins og Bjöm Eysteinssonar, sem fór frá Skára stöðum í Miðfirði austur heiðar í lognmuggu og hitti á Réttar- hól, en þetta er eitthvað um 40 km. Sjálfur minnist ég þess, að eftir að ég skrapp norður í Skaga fjörð í fyrsta sinn, níu eða tíu vetra gamall, stóð mynd Blöndu hlíðarfjalla svo Ijóslifandi fyrir mér, að ég hefði getað teiknað 'þau eftir minni. Þá má og minna á hæfileika Indíána til að rekja slóð og sumra íslenzkra fjár- menna til að þekkja hverja kind í hjörð sinni. Allt þetta eru myndir af því, hve eftirtekt náttúrufólks er næm, en minni þeirra margra er ótrúlegt. Arfsagnir geta geymst lítið breyttar í aldir eða ára- þúsundir. Forn-þýzk lækninga- þula .kennd við Merzeburg, og svipuð særingaþula forn-sænsk eru mjög áþekkar slíkri þulu í indverska helgiritinu atharva- veda og er talið líklegt ,að allar eigi þær uppruna sinn að rekja til sameiginlegs lækningagaldurs frá því áður en indó-evrópski þjóðstofninn klofnaði fyrir 4000 árum eða meira. Bregður þetta nokkru ljósi á líkindin fyrir sann gildi margs í fornsögum okkar, Hvílík dásemd Bréfin hrúgast upp — og hér kemiur eitt frá Akureyri; „Nýléga hafa rafviríkjar fet- að dyggilega í fótspor ýmissa annarra iðnaðarmanna og feng- ið því framigengt, að kaup þeirra verði framvegis greitt samkv. uppmælingu. Reyndar er þetta nefnt ákvæðisvinna í fregnum af samningum þessum, en ég mun ekki nota það orð nú, heldiur hið kjarnmikla, gamla og vinsæla orð uppmæl- ing. Það gladdi mig mjög að fregna þetta — svo og aðra þá mienn, sem bæta vilja I.eiður og hag þjóðfélagsins, því að öllum má ljóst vera, að miklu hag- kvæmara er fyrir marga að geta gteitt 200 krónur fyrir þá vinnu, sem áður var ekki greidd með meira en 100 krónum. Allir húsbyggjendur miuniu nú una sér vel í návist hros- mildra og ánægðra manna. Þar að auki mun fjölga sikrifstof- um, er um uppmælingamálin skulu fjalla, en skrifstofur verða aldrei of margar í nokkru þjóðfélagi. Fyrir skrifstotfu hverri þarf að ráða forstjóra, sem skroppið t.d. ættfærslur, þótt eitthvað ruglist alltaf á langri leið. Skal nú aftur vikið að Vín- landskortinu. Suraar náttúruþjóð ir hafa gert landakort, þótt ekki séu þau teiknuð á blað. Á þjóð- fræðasafninu í Kaupmannahöfn er eitt slíkt landakort frá Suður- hafseyjum, en það er grind úr grönnum tágum, með áfestum kuðungum, sem tákna hinar ein- stöku eyjar. Þar er og fjöl frá Austur-Grænlandi með brúnina þannig útskorna, að hún sýnir strandlengju með víkum og nesjum. önnur sýnir niðurröðun eyja og afstöðu þeirra. Víkingar höfðu ekki bókfeU og blek, en þeir hafa haft á skipum sínum lausar fjalir, sem skera mátti út á sama hátt og marka þar á strandlengju eins og austur- strönd Labradors. Engin sönnun er að vísu fyrir þessu, en ekki er það neitt ólíklegt, að slíkir sæfarendur, sem sigldu til fram- andi landa öld eftir öld, hafi haft eitthvað þessu líkt t ilað styðjast við, því að varla hafa þeir staðið langt að baki polynesum eða eskimóum að hugviti. Mætti og vera, að eskimóar hafi lært þá hst af austrænum landnemum Grænlands að skera út strand- lengjukort. Strandlengja Grænlands er sýnd mjög nærri sanni á Vín- landskortinu og sé það svo gam- alt, sem útgefendur þess telja, þá hlýtur það að styðjast við eldri uppdrætti manna, sem þar gæti út í kaífi hálf ellefu. Undir hans stjórn gæti svo verið skrifstafuetjóri, sem ynni eitthvað. Fulltirúi, sem púláði þó nokkuð, og snotur skrif- stofustúlka, sem hamaðist. Þá myndi öllu vera vel borg- ið. Skrifstoíur þessar verða auðvitað á vegutm þeirra og stjómað af þeim, sem kaupið eiga að fá. Engin sanngirni mælir með því, að kaupgreið- endur komi þar nænri. Þeir mega vel við una. En hér roá ekiki láta staðar numið. Hér þurfa aðrar stéttir að skunda eftiir hinni ruddu braut, til biessunar fyrir land og lýð. Ég er bamakennari — og vil, að uppmæ 1 ingamar nái til skól- anna. Mér er fulUjóst að erfitt mun að koma þeim við. Þó mætti telja börnin í deildunum, mæla stærð þeirra, hávaða í kennslustundum og teija orð kennarans. Læknar þyrffcu lika að ná samningum um uppmælingár. Lyfseðlar yrðu skrifaðir á ark- ir, sem mældair yrðu — og svo mæfcti taka mikið tilUt til þyngdar sjúklinga og ummáis. Lengd hvers holskurðar yrði Páll V. G. Kolka hafa verið mjög kunnugir og þá varla um aðra að ræða en ís- lendinga eða menn, búsetta í Grænlandi. Nánir afkomendur Þorfinns karlsefnis voru lærðir menn, þ.á.m. þrír biskupar í 3. og 4. Uð, sem trúandi er til að hafa gert eða gera látið slíkan frum- uppdrátt ekki sízt ef verið hefði tU strandlengjukort, skorið út af þessum forföður þeirra eða ein- hverjum þeirra manna, sem með honum komu heim af Grænlandi og höfðu þjálfun í því að taka mið af kennileitum frá sjó. Þetta getur að vísu líka átt við Eirík Gnúpsson Grænlandsbiskup eða förunauta hans. Það er að engu leyti útilokað, sem af þessu má sjá, að tU hafi dýpt hans — og vega það, sem burt væri tekið. Einnig væri hægit að reikna lúmmál hverrar taugahrúgu. Rakarar gætu auðveldlega mæit höfuð viðskiptavina sinna. Svo væri alveg sjáifsagt, að þeir teldu hárin og mældu lengd hvers og eins. Eins og hver greindur og al- varlega hugsandi lesandi getur séð á framansikráðu, þá er margt enn ógert. Skora ég á þá, sem una sér bezt í stjómum félaga að stofna mú öflugt félag til stuðnings þessu mnáli. Upp- mælingarfélag íslands. Fyrsta verkefnið yrði auðvitað að stofna til happdrættis til þess að afla því vinsælda. Öm Snorrason“. Þetta eru ágætar tiUögur og vona ég að hlutaðeigandi aðilar taki málið til athugunar og yfirveigunar. PersónuXega viidi ég samt ekki leggjast undir hnifinn hjá læknd, sem kapp- kostaði að hafa skurðinn sem lengstan — og fjarlægja sem mest af þvi, sem í búkmum er. En áhts viðskipatvinamna er ekki ailtatf leitað, þegar uppmæ 1 ingarreglur eru settar. Ég get a.mJc. ekki ímyndað verið hér á Islandi, og þá væntan lega helzt í Skagafirði, útskorin kort af Vínlandsströnd og ýms- um hlutum af strandlengju Græn lands og þau eldri en allar ritað- ar heimildir. Gæti það gefið nokkra skýringu á því, hve ströndum þessara landa er lýst rétt á Vínlandskortinu. í STUTTU MALI Hamborg, 8. nóv. NTB. • í gær, sunnudag, var af- hjúpað minnismerki um þá, sem fórust í fangabúðum naz- ista í Neuengamme í nágrenni Hamborgar, um þa'ð bil f jögur þúsund manna víðs vegar að úr Evrópu, voru viðstaddir at- höfnina í Neuengamme. Voru flestir fyrrverandi fangar það an, sem sloppið höfðu Ufandi úr klóm nazista, en talið er að 50—55 þúsund manns hafi beðið bana í Neuengamme- fangabúðunum einum. Neuengamme-fangabúðimar voru starfræktar í sjö ár og dvöldust alis um 130.000 manns þar á því tímabiU, þar af aðeins 20—30% Þjóðverjar. Af fyrrverandi föngum, öðr- um e»þýzkum, sem viðstaddir voru athöfnina voru flestir danskir, 600 talsins, og fransk ir, 700 að tölu. Aðrir voru m.a. frá Noregi, Hollandi, Belgíu Og ýmsum löndum Austur- Evrópu. Algeirsborg, 8. r.óv, —NTB • Ekki er ólíklegt, að tekið verði upp á ný stjómmála- samband Alsír og Vestur- Þýzkalands, að því er áreiðan legar heimildir í Algeirsborg heima. Sambandi ríkjanna var sUtið, þegar v-þýzka stjórnin viðurkenndi stjórn ísraels. méir, að viðskiptavinimir hafi samþykkt aUt, sem borið er á borð fyrir okkur. Margar eru óánægjuraddimiar, svo mikið er víst. Sýslurnar svara Og hér er stutt bréf um útvarpið: „Eru því virkilega engin tak- mörk sett, hvað forstöðumenn útvarpsþátta á Islandi geta leyft sér að ve>m fáfróðir og ambögulegiri Ekki var nóg með að forstöðumenn þáttarins „Sýsiurnar svara'* (hvílíkt nafn!) vissu ekki sjálfir svör við spumingum, sem þeir lögðu fyrir keppendur á sunnudags- kvöld, heldur fræ'ddi annar þeirra landslýðinn tvívegis á þvi ótilikvaddur, að Epírua lægi í Litlu-Asíu. Væri ekki ráð að senda svona fóilk á skóla- bekk aftur, áður en það tekur að sér uppfræðslu alþjóðar? Ég bara spyr? Einn næstum orðlaus". Bréfritari er óvæiginn. En öllum getuir mistekizt og mér íinnst ekki ástæða ti'l að fara jafnhörðum orðum um þessi mistök og gert er í bréfmu. — Þetta er vinsæll skemmtiþáttur og hann krefst mikillar vinnu. Þess vegna má segja, að um sé að ræða óþarfa mistök, sera koma ver við stjóme*iduT en hlustendur. En ég geri efeki ráð fy-rir að neinn hafi beðið tjón á sálu sinni. Kaupmenn - Kaupfélög Rauðii rafhlníSumar fyrir transistortæki. Bræburnir Ormssonhf. Vesturgötu 3, Lágmúla 9. Sími 38820.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.