Morgunblaðið - 28.02.1967, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. FEBRÚAR 1967.
3
Torsis kv
Samtal IVibl. við Rahr
VALERY Tarsis, sem nú býr
í Frankfurt við ána Main er
á förum til Bergen, þar sem
hann mun halda fyrirlestra
á vegum stúdentasamtaka og
einnig mun hann opna mál-
verkasýningu rússneskra list-
málara, þar sem sýnd verða
málverk m.a. eftir Títoff, sem
er nýtízkulegur og trúarleg-
ur listmálari og hefur því
ekki fengið inngöngu í félag
listmálara í Moskvu. Títoff
hefur ekki verið leyft að fara
til Björgvinjar.
Þessar upplýsingar komu
fram í viðtali, sem Mbl. átti
við Rahr, bókaútgefanda í
Frankfurt, en eins og menn
muna kom Rahr til íslands
á síðastliðnu ári ásamt Tars-
is.
Samkvæmt upplýsingum
Rahr, hefur Valery Tarsis
kvænzt 28 ára gamalli sviss-
neskri stúlku, sem hann kynnt
ist, þegar hann dvaldist í
Sviss, en þar reit hann bók
um Rússland. Hann er mjög
hamingjusámur — sagði Rahr,
og býr ekki langt frá Frank-
furt í nýju húsi, en því mið-
ur hafa þau enn ekki fengið
síma og því er ekki unnt að
ná tali af honum um síma.
Rahr sagði að Tarsis hafi
ekki verið áreittur af Sovét-
stjórninni og að hann hefði
ekki hug á að fara til Rúss-
lands, því að hann vissi að
eigi þýddi að sækja um leyfi
til þess að fara til landsins.
Aðspurður um það hvort
Tarsis hefði hug á að koma til
íslands að nýju sagði Rahr,
að Tarsis hefði notið mjög
dvalarinnar á fslandi. Það
hefði verið mikil ánægja að
koma til íslands eftir allt
amstrið í Bandaríkjunum.
Fólkið var gott, veðrið var
Valery Tarsis — kvæntur
svissneskri stúlku.
gott, allt var gott — við nut-
um dvalarinnar á íslandi báð
ir tveir.
Velheppnaöar ferðir til sólarlanda
Gullfoss kom ■ gær úr suðurferðinni
1 GÆRMORGUN lagði Gull-
foss að bryggju í Reykjavík
og var þar með lokið fyrstu
ferð hans með ísleozkt
skemmtiferðafólk - til sólar-
landa. Ferðin hófst 17. ja. sl.,
og hélt skipið þá til Azor-
eyja, fór þaðan til Kanarí-
eyja og víðar, en síðan til
Portúgal, en þar fóru farþeg-
ar af skipinu og flugu til ís-
lands, en aðrir fóru út í þeirra
stað og skipið hélt aftur af
stað suður á bóginn.
Er fyrri hópur skemmti-
ferðafólksins kom heim hafði
Mbl. tal af nokkrum og spurð
ist fyrir um ferðalagið og
var hið sama upp á teningn-
um hjá öllum: Þeir áttu varla
nógu sterk orð til að lýsa
hversu gaman var í ferðinni.
í gær hafði svo Mbl. tal
af Kristjáni Aðalsteinssyni
skipstjóra á Gullfossi og
spurði hann um ferðirnar.
Sagði Kristján m.a., að þetta
hefði verið nokkuð lengri úti-
vist, en skioshöfnin á Gull-
fossi ætti að venjast, eða 41
dagur. Farþegar í síðari ferð-
inni hefðu verið 129, en eitt-
hvað færri í þeirri fyrrL
-— Og veðrið?
.— Þegar á heildina er iitið
má segja að við höfum ver-
ið heppnir með veður. Að'
vísu var slæmt í sjóinn á
leiðinni til Azoreyja, svo og
á Biskaiflóa á leiðinni heim.
í suðurhöfum var hins vegar
alltaf bezta veður og sléttur
sjór.
— Bar á sjóveiki hjá far-
þegum?
— Það var ekki svo mikið.
Dálítið á leiðinni út til Azor-
eyja, en aftur á móti minna
á leiðinni heim, enda fólk þá
orðið sjóvanara. Fólki er
Kristján Aðalsteinsson
miklu hættara með að verða
sjóveikt fyrst í stað, heldur
en ef það er búið að vera
eitthvað á skipinu, jafnvel
þótt veðrið hafi verið gott.
— Og þú telur ferðirnar vel
heppnaðar?
— Ég held að það sé ómögu
legt annað en að segja að
þær hafi heppnazt prýðilega.
Þetta var kátt og skemmtilegt
fólk sem var með okkur og
furðulega samstilltir hópar, —
já, það má segja að þetta hafi
verið eins og á stóru heimili.
Ýmislegt var gert sér til gam-
ans á skipinu og voru t.d.
haldnir dansleikir á kvöldin.
Sumir höfðu orð á því, að þeir
vildu ekki fara frá borði, held
ur leggja strax af stað í aðra
slíka ferð, og víst er um það,
að ein kona var með skipinu
allan tímann, þ.e. fór í báðar
ferðirnar.
— Og hvað er nú framund-
an hjá ykkur?
— Við förum inn í okkar
gömlu ferðir aftur. Förum
sennilega til Vestmannaeyja
á miðvikudagskvöld og leggj-
KOMIÐ er á markaðinn frá Ru-
pert Hart-Davis forlaginu í Lund
únum safn íslenzkra þjóðsagna
undir nafninu „Mead Moon-
daughter and Other Icélandic
Folk Tales" (Mjaðveig Mána-
dóttir og aðrar íslenzkar þjóð-
sögur). Þýðandinn er dr. Alan
E. Boucher, sem kennir ensku
við viðskiptadeild Háskóla ís-
lands og hefur sett saman fjöl-
margar bækur um íslenzk efni,
ma. „The Hornstranders", sem
er skáldsaga um Hornstrend-
inga. Þetta er fyrsta útgáfa ís-
lenzkra þjóðsagna á ensku síðan
1890.
um síðan af stað til Bremer-
haven á laugardag.
— Reiknarðu með áfram-
haldi á ferðum Gullfoss til
sólarlanda?
— Ég veit ekki hvað verð-
ur. Miðsvetrartíminn er allt-
af fremur dauður timi hjá
farþegaskipum, og þá er senni
lega helzt að fara þangað sem
sól og betra veður en hér
heima er. Hins vegar tók skip
ið engar vörur í ferðinni og
voru því farþegar tæplega
nógu margir ef litið er á það
af fjárhagslegum sjónarhól.
f bókinni eru 24 þjóðsögur,
meðal þeirra Búkolla, Djákninn
á Myrká, Grámann, Bakkabræð
ur, Sæmundur fróði. Loppa og
Jón Loppufóstri, Hildur álfa-
drottning og Velvakandi og bræð
ur hans. Sögurnar eru mynd-
skreyttar af Karólínu Lárusdótt-
ur, sem stundar nám við Ruskin
listaskólann í Oxford.
Þýðandinn hefur samið stutt-
an inngang og aftast í henni eru
skýringar um sögurnar og upp-
runa þeirra.
Bókin kemur út innan skamms
í Bandaríkjunum hjá forlaginu
Chilton Books.
IsEenzknr þ£óðsögnr
í enskri þýðingu
ÖSlugt tryggíngaEélag
i hjarta borgarinnar..
ALMENNAR TRYGGINGAR í!
pósthússtræti »
SlMI 17700
STAKSTtliAR
Styrjöldin
1 Vietnam
Kins og að líkum lætur er enn
mikið rætt um styrjöldina í Víet
nam um heim allan og hér hafa
orðið talsverðar umræður um.
ástandið austur þar. Menn grein-
ir nokkuð á um það hvort rétt-
lætanlegt sé að heyja styrjöld-
ina í Víetnam til að stöðva fram-
rás kommúnismans. Á sama hátt
var á sínum tíma um það deilt
hvort lýðræðisþjóðirnar ættu að
mynda hernaðarbandalag til þess
að stöðva yfirgangsstefnu komm
únista í Evrópu. Um hitt ætti
ekki að þurfa að deila að það er
heimskommúnisminn, sem ber
ábyrgð á styrjaldarátökunum í
Víetnam, það hefur verið opin-
ber stefna kommúnista að leggja
hvert þjóðlandið af öðru undir
járnhæl kommúnismans og sú
stefna hefur nú verið í fram-
kvæmd í Suð-austur-Asíu.
„Vietnamnefndin"
Hin svokallaða „Víetnam-
nefnd“, sem hér hefur verið sett
á laggirnar er runnin undan rót-
um kommúnista. Það voru þeir,
sem buðu öðrum samtökum þátt-
töku, en gættu þess rækilega að
bjóða ekki stjórnmálasamtökum
ungra Sjálfstæðismanna né
Vöku, félagi lýðræðissinnaðra
stúdenta, þátttöku í þessum að-
förum, enda hafa þeir væntan-
Iega gert sér grein fyrir því að
Sjálfstæðismenn mundu skilja
hver tilgangur þeirra var, en
auðvitað er hann sá einn að
brjótast út úr þeirri einangrun,
sem kommúnistar hafa verið í
varðandi utanríkis- og varnar-
mál og s»rstöðu þá sem þeir
hljóta að hafa varðandi heims-
málin alm»nnt, því að þeim er
fullljóst að húsbændur þeirra
austan t{"Ids ætlast til þess að
þeir styðji stefnu, sem er í fullri
andstöðu við hagsmuni lvðræðis-
þjóða og K-ð gera þeir líka bæði
leynt og Ijóst.
Afstaða ungra
F ramsóknarmanna
og Jafnaðarmanna
Eðlilegt og sjálfsagt er að lýð-
ræðissinnar ræði í sinn hóp við-
kvæm mál eins og styrjöldina
í Víetnam og reyni að beita á-
hrifum sínum á þann veg, sem
þeir telja skynsamlegast. Og
auðvitað efast enginn um vilja
U Thants til að koma á friði i
Víetnam, og slíkt á líka fyrst og
fremst að vera hlutverk Sam-
einuðu þjóðanna. Hitt er frá-
leitt að hlýða kalli kommúnista
og ganga til liðs við menn, sem
fylgja þeim kenningum að styrj-
aldir séu réttlætanlegar til að
undiroka þjóðirnar og koma á
kommúnisma, en þykjast í liina
röndina mestu friðarsinnar. Við
kommúnista á ekkert að ræða
heimsmál eða öryggismál, af
þeirri einföldu ástæðu að þeir
berjast í grundvallaratriðum
fyrir alU "ðru en því, sem sam-
rýmzt r Ar íslenzkum hags-
munum ?ða hagsmunum lýð-
ræðisþjóða yfirleitt.