Morgunblaðið - 09.12.1967, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. DES. 1967

magnusar
skipholti21 símar21190
eftir lokuri simi 40381 ZíÁ
Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstrætj 11.
Hagstætt leigugjald
Sím/14970
Eftir lokun 14970 eSa 81748
Sigurður Jónsson
BÍLALEIGAiNi
- VAKUR -
Sundlaugavegi 13. Sími 35135.
Eftir iokun 34936 og 36217.
RAUOARARSTiG 31 SlMI 22022
Hreinsum rúskinnskápur,
jakka og vesti.
Sérstök meðhöndlun.
Efnalaugin Björg,
Háalertisbr. 58-—65, sími
31380, útibú Barmahlíð 6,
sími 23337.
PILTAr, ==?
EF ÞI0 EHIP UNWUSTUNA /f
ÞA A F0 HRINMNR /f/
, - - f
ff/'i'/m ffg/n(//!&/$
'ffsfc."/*// e \ '
AU-ÐVITAÐ
ALLTAF
ÍC Bókmenntir og
fagurbókmenntir
Bréfritari, sem kallar sig
„Bókamann", hefur sent Vel-
vakanda línu þar sem hann
gerir að umræðuefni ritdóm
um Dagbók frá Díafani eftir
Jökul Jakobsson. Vitnar hann
í ritdóminn þar sem svonefnd
ar blaðamennskubækur eru
teknar til umræðu og lýst að-
stæðum og viðhorfum við rit-
un þeirra. í niðurlagi þeirrar
umræðu segir í ritdóminum
samkvæmt bréfi „Bóka-
Undirfatnaður
í mlklu úrvali.
Tízkulitir — tízkusnið.
PARÍ8ARBUBIIU
Austurstræti.
manns“: „Þess vegna er jafn-
an gott veður í slíkum bókum.
Og þess vegna eru þær sjald-
an, eða alls ekki, hvort sem
þær eru vel eða illa gerðar,
eiginlegar bókmenntir".
Velvakandi er sammála bréf
ritaranum um það, að hér er
ekki farið alls kostar rétt með
hugtök. Venja er að kalla bók-
menntir flest það sem á bæk-
ur er sett í söguformi, en það
er svo að sjálfsögðu flokkað í
góðar bókmenntir og lélegar.
Samkvæmt málvenju og hefð-
bundinni skilgreiningu hljóta
því samtalsbækur, minninga-
bækur og ævisögur að teljast
bókmenntir, þar gettur Velvak
andi tekið undir með „Bóka-
manni“, og þær geta talizt góð
ár bókmenntir eða lélegar án
tillits til þess hvort hægt er
að flokka þær undir skáldskap
arverk eða ekki. En þá er kom
ið að annarri skiptingu, sem
einnig er nokkur hefðbundin,
en það er sá greinarmunur sem
gerður er á bókmenntum og
fagurbókmenntum. Fagurbók-
menntir er haft um skáldverk
í óbundnu máli og ljóði og
mætti með sanni segja, að sam
tals- og minningarbækur flokk
uðust ógjarnan undir þá skil-
greiningu þó að það sé hins
vegar ekki útilokað. Samtals-
og minningabækur geta hafið
sig yfir svið hversdagsleikans
í stíl og frásögn og birt merki-
legt skáldskaparefni, en það er
önnnur saga. Hvað sem öðru
líður eru það bókmenntir.
ikr „Hituðu mér sem
snöggvast"
Ó. H. E. á Ljósvallagötu
skrifar:
Reykjavík 7. des. 1967.
Heiðraði Velvakandi.
Vilduð þér vinsamlegast birta
meðfylgjandi smáathugasemd í
dálkum yðar við fyrsta tæki-
færi.
Tilefnið er viðtal, sem Morg
unblaðið áttti í gær við hita-
veitustjóra og birti, a.m.k. efn
islega, undir fyrirsögninni:
Hitaveitan gefur yfirleitt eng-
an afslátt.
Þar eru þessi orð höfð eftir
hitaveitustjóranum: Yfirleitt
gefur hitaveitan engan afslátt.
Ef við gerum þdð, er það í sér-
stökum tilvikum, sem metin
eru hverju sinni og standa ekki
í beinu sambandí við almenn-
an vatnsskort í kuldum. Hins
vegar höfum við reynt að bæta
upp þann skort, sem orðið hef-
ur á góðri þjónustu, sem kom-
ið hefur fram í vatnsskorti í
gamla bænum með því að
hækka hitastig vatnsins á vet-
urna um 10 stig.
Þessi orð hitaveitustjóra hit-
uðu mér svo í hamsi sem
snöggvast, að ég hætti andar-
tak að hríðskjálfa í svellkaldri
íbúðinni af undrun og hreinni
hneykslun.
Hvað segir maðurinn í raun
og veru? Þetta: Hitaveitu-
reikningar verða innheimtir aff
fullu, enda þótt menn hafi eng
an hita fengiff dögum saman.
Þaff skiptir engu máli þótt
varningur hitaveitunnar hafi
ekki veriff afgreiddur til neyt-
andans. Hann skal borga varn-
inginn allt aff einu.“
Því skal skotið hér inn, að
mér skilst að mælar geti sýnt
einhvers konar svikarennsli,
þótt ekki nýtist til neinnar
húshitunar. Á það má þá einn-
ig benda, að hitaveitan leyfir
sér að áætla þeim húsum hita-
neyzlu, þar sem vatnsmælar,
sem hitaveitan á að sjá um
að séu í lagi, eru í ólagi. Mér
er kunnugt um að slíkar áætl-
anir fara í mörgum tilvikum
fram úr öllu hófi og geta út
af fyrir sig orðið hreinn þjófn-
aður úr vösum neytenda. Svo
mikið er í slíkum tilvikum aug
ljóst, að þar verður áætlunin
látin ráða um innheimtu, þótt
ekkert heitt vatn hafi í viðeig-
andi hús komið jafnvel vikum
saman, enda þá enginn mælir,
hvorki réttur né rangur, við
að miða.
„Hins vegar höfum við reynt
að bæta upp þann skort, sem
orðið hefur á góðri þjónustu,
snitturl BRÁUÐ
smurt brauðjHÖLLINl brauðtertur
LAUGALÆK 6
opiö frá kl. 9-23:30 SSt SÍMI 30941neeg bílastædi
sem komið hefur fram í vatns
skorti ... með því að hækka
hitastig vatnsins um 10 stig.“
Afsakið, að ég endurtek þessi
orð hituveitustjóra. Það, sem
hann segir er þetta í færri orð-
um: í vatnsskorti getiff þiff
huggaff ykkur við þaff, að vatn
ið, sem þið fáið ekki hefur vter
ið hækkað um 10 stig.
^ Hitavatnsskortur
skapar tjón
Þetta jafngildir því, að olíu-
verzlun, sem lofað hefði að
sjá húseiganda fyrir olíu til
upphitunar húss síns, sviki af-
hendingu olíunnar, þegar verst
gegndi, en innheimti allt að
einu andvirði hennar eins og
ekkert hefði ískorizt, og segði
um leið: Við bættum þetta upp
með því, að olían, sem þið átt-
uð að fá hefur svo og svo miklu
meira hitagildi en áður var.
Nú er það einlæg von mín,
að hitaveitustjóri hafi aldrei
orðað þetta svona í anda hreins
„gangsterisma“ og hann geri
mönnum það svo ljóst, að eigi
verði um villzt, að hann og
Hitaveitan hljóti að fylgja sið-
aðra manna háttum í viðskipt-
um. Því má hann ekki gleyma,
að sá hitavatnsskortur, sem
svo oftlega hefur gætt, skap-
ar fjölda manna stórkostlegt
tjón á eignum og e.t.v. heilsu
líka. Hitaveitan hefur tekið að
sér að veita þessa þjónustu.
Svíki hún það loforð, skyldi
maður ætla að henni bæri frek
ar af afsaka þau svik og reyna
að bæta fyrir þau, en hitt að
hóta þeim, sem sviknir eru,
fullri og óskertri innheimtu.
Hafi hitaveitustjóri hins veg
ar meint þetta eins og orðin
hljóða brjóta hugmyndir hans
um viðskipti svo mjög í bág
við heiðarleg viðhorf í þeim
efnum, að ég fæ eigi séð að
við verði unað.
Enda þótt mér hitnaði
snöggvast í hamsi áðan af þess
um ummælum hitaveitustjóra
ætlar sá hiti að reynast mér
skammgóður vermir, og hlýt
ég því hér að láta staðar num
ið, að fjölmörgu til ljóðs og
lasts um Hitaveituna ósögðu.
Ritvélin er líka orðin eins og
íshella viðkomu og treg í gangi
sem von er.
Ó. H. E., Ljósvallagöto.
ýkr Heitara það vatn,
sem síðar kemur
Það er hald Velvakanda að
Ó. H. E. muni hafa misskilið
orð hitaveitustjóra, og hann
eigi við, að það vatn sem úr
pípunum kemur eftir að rennsli
er aftur komið á, verði 10 stig
um heitara. Enda væri lítil
huggun í því fyrir menn eins
og Ó. H. E. tekur réttilega
fram, þó að vatnið, sem menn
fá ekki, yrði hækkað um 10 st.
En hittt gæti verið bót í máli
eftir að hafa lengi búið við al-
geran skort á heitu vatni, að
fá þá úr krönunum vatn, sem
er 10 stigum heitara en venju
lega. Ef þessi skilningur Vel-
vakanda er ekki réttur verður
að sjálfsögðu gefið rúm til leið
réttingar.
Félagsheimili Heimdallar
opið í kvöld