Morgunblaðið - 16.01.1968, Qupperneq 15

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. JANÚAR 1968
15
7 ÁRA DRENGUR
Charlton Heston á hótelherbergi sínu á Sögu.
(Ljósm. Mbl. Sv. Þorm.)
Frarmhald af bls. 24.
og það fyrsta sem hann hróp-
aði var: „Ég er að drukkna,
ég er að drukkna".
„Er það skylda sundlaugar-
varða að kunna blástursað-
ferðina?"
„Já auðvitað. Slík kunnátta
er bráðnauðsynleg í ökkar
starfL. Ég lærði hana hjá
Hannesi Hafstein hjá Slysa-
varnafélaginu. Ég hefði
gjarnan viljað læra meira í 1
þessari aðferð, en námskeið 1
ið stóð aðeins yfir í einn t
klukkutíma“. /
„Heldurðu, að Björgvin l
litli hafi verið syndur“? 1
„NeL ef til vill ekki synd- t
ur, en hann gat fleytt sér. /
Hann hafði oft komið hingað
í lauginia áður, og mig minn
ir, að hann hafi- einnig kom-
ið hér með barnaflokki af Sel
tjarnarnesi, sem Hermann
Ragnars stóð fyrir.
Það stendur auðvitað kyrfi ,
lega skrifað, að bannað sé að
hlaupa á bökkum laugarinn-
ar, en það er ekki víst, að
Björgvin litli hafi verið læs,
eða hafi veitt þessu skilti at-
hygli“.
„Hefur þú áður orðið til
þess að bjarga mannslífi með
blástursaðferðinni“?
„Jlá, ég var svo lánsamur í
hitteðfyrra, að bjarga öðrum
litlum dreng frá drukknun
hér í lauginni. Aðferðin var \
ekki erfið, það er um að gera k
að vera nógu viðbragðsfljót- l
ur, starfa að þessu rólega og 7
fumlaust. Ég er bráðum bú- 1
inn að starfa hér við laugina í
í 2 ár. Ég æfði áður sund i
með ÆgL en legg nú stund ;
á sund með KR“. \
„Ertu Reykvíkingur Marí- í
us“? I
„ Já, ég á heima að Sörla- J
skjóli 80, og þótt ég sé nú 1
vesturbæingur, þá hef ég Mka
átt heima í öðrum bækjarhlut
um“.
Þegar hér var komið sögu,
fór Maríus með okkur upp á
Landakotsspítala, til að heilsa
upp á Björgvin litla. Björg-
vin hefur legið þar síðan, en
er nú á góðum batavegi.
Það var líf og fjör, þegar
okkur bar að garði á barna-
deild Landakotsspítala. Við
þurftunr ekki einu sinni að *
gera boð fyrir Björgvin litla,
því að hann var þarna á gang
inum að leik með lítilli vin-
konu sinni og vini.
Auðséð var, að Björgvin
kannaðist við lífgjafa sinn,
Maríus.
„Ertu ekki kátur, Björg-
vin?“
„Jú, jú, og ég fæ að fara
heim á morgun.“
Um leið gall við frá all-
mörgum börnum þarna í
kring: „Og ég líka, ég líka!“
„Kanntu að synda, Björg-
vin?“
„Ekki vel, en ég ætla að
læra það í sumar. Ég er ekk-
ert hræddur við að fara í
laugina, ef hún mamma
bannar mér það ekki. Mér
hefur liðið óskaplega vel
hérna, og sjáðu, hérna eru
margir skemmtilegir krakkar
til að leika við.“
„En þú ætlar auðvitað ekki
að hlaupa svona eftir laugar-
barmiinum aftur?“
„Nei, nei, það ætla ég aldrei
að gera aftur. Búinn að fá |
nóg af því að detta í vatn.“ I
Björgvin Steinsson er eins !
og áður segir 7 ára gamall
og stór eftir aldri, sonur hjón
anna Sigríðar Guðbjörnsdótt-
ur og Steins Gunnarssonar að
Ökrum á Seltjarnarnesi.
Við mikið „vínk og bless“
yfirgáfum við Maríus og þenn
an blaða barnahóp og það var
á Maríusi að heyra, að hann
teldi sig mikinn lánsmann að
hafa getað bjargað lífi þessa
litla drengs. Og af þessu at-
viki og öðrum slíkum fer það
ekki á milli mála, að það er
hin mesta nauðsyn fyrir
hvern og einn að kunna blást-
ursaðferðina, því að hún hef
ur þegar bjargað mörgum ]
manns'ífi m. — Fr. S. 1
HANN kemur manni ekki
fyrir sjónir sem dæmigerð-
ur Ameríkumaður. Hann
er hæglátur og virðist lítið
vilja láta á sér bera, og
alls ekki eins stór í reynd
og hugmyndir manns eru,
sem einungis hefur séð
hann á hvíta tjaldinu.
— Líf kvikmyndaleikarans
er fullt af óvæntum atvikum,
segir Charlton Heston, er
hann bíður okkur til herberg-
is síns á Hótel Sögu. — Ég
bjóst alls ekki við því að
nátta hér, og öllu heldur
hefði ég viljað eyða hér stund
að deginum til. í stað þess er
nótt og ég get ekkert litast
um vegna myrkurs.
Þoitan, sem Charlton Heston
var farþegi í á leið til Banda-
ríkjanna, varð að lenda á
Keflavíkurflugvelli vegna bil
unar í hreyfli, en Charlton
var á leið til Los Angeles, þar
sem hann býr ásamt konu
sinni og tveimur börnum,
— Ég er nýbúinn að
hringja til konunnar og segja
henni, að mér seinki. Hún
tók því með mestu stillingu,
er raunar vön þessu. Það er
nú ekki lengra en í ágúst sl„
að ég var á leið frá Istanbul
til Saigon, en hafnaði í Ban-
kok. í flugferðum sef ég alla
jafnan og þegar ég vaknaði í
flugvélinni og fann að hún
var lenit, hélt ég að ég væri
kominn heim.
— Ég hef nýlokið við að
leika í kvikmynd frá villta
vestrinu, þar sem á móti mér
lék kunnur brezkur leikari
Donald Pleasence. Næsta sum
ar mun ég leika í annarri
mynd, sem fjalla á um
kúlbanska harmleikinn, valda-
töku kommúnista. Ég leik í
þessari kvikmynd tvö hlut-
Kortið sýnir Ieíðina, sem bát
urinn verður fluttur í hlut-
um með skipi, en landleiðis
- ÍSLENDINGUR
Framhald af bls. 1.
með vöruflutninga'bifreiðum.
í Kisumu mun báturinn verða
settur saman.
Morgunblaðið hringdi í gær
til Hilmars Kristjóns'sonar,
forstöðumann fiskveiðideildar
FAO í Róm, og sagði hann, að
Guðjón væri nú staddur suð-
ur við Viktoríuvatn til að und
verk, ímyndaðan forseta
Bandaríkjanna og ástralskan
rnann, sem er pólitískur fangi
í fangabúðum kommúnista á
eynni. Mynd þessi á aö bera
heitið „Eagle, at Escambrey".
— Þér hafið áður leikið for
seta Bandarikjanna. Er ekki
erfiðara að leika mikla per-
sónuleika en venjulega
menn?
—• Jú, það er erfiðara, en
um leið skemmtilegræ Ég Jhef
leikið um ævina 4 forseta
Bandaríkjanna, 2 dýrlinga og
2 snillinga. Menn þessir eru
Jackson, Jefferson, Lincoln
og Franklin Roosevelt. T'vo
hina síðastnefndu lék ég inn
á plötur. Dýrlingarnir eru
síðan Jóhannes skírari og
Thomas Moore. Snillingarnir
eru Mic’hael Angelo og Jeff-
erson. Mikli maðurinn er ailt
öðru vísi en við. Ég trúi því
að mikilmennin hafi skapað
mannkynssöguna og mótað.
Menn eins og Churchill, Napo
leon og jafnvel Hitler hafa
stuðlað að því, að skapa þann
heim, sem við lifum í, þótt
á'hrif hins síðastnefnda hafi
að vísu verið neikvæð. Hann
var jú vitskertur að mínu
áliti. Þar af leiðandi trúi ég
ekki á kenningar Marx. Mikil
mennin verða að fá að njóta
sín.
— Jú, ég hef trú á því að
Leifur Eiríksson hafi fundið
Ameríku. Ég er þó að mörgu
leyti aðdáandi ítala. Þeir
fundu hana síðar, er íslend-
ingar höfðu týnt henni aftur.
ekki satt?
Síðan ræddum við nokkra
stund við Charlton og hann
spurði margs um land og
þjóð .Sagðist hann hafa ‘heyrt
sögur um jarðhita og hvernig
hann hefði verið beizlaður.
Einnig hafði hann á leiðinni
frá Keflavík verið að hlusta
á íslenzka útvarpið. Þar var
til Viktoríuvatns verður hann
fluttur við vörubifreiðum.
irbúa komu bátsins. Tilraiun
þessi er framkvæmd á vegum
FAO, og er ætlunin að bótur-
inn stundi tog- og snurpuveið
ar á vatninu. Er einkum gert
náð fyr'ir að færa veiðina út
frá ströndinnL þar sem veiði
er nú mjög lítið stunduð á
miðju vatninu, enda þótt vatn
ið sé allt krökkt af fiski. Kvað
Hilmar þessa tilraun vera
fyrir og frernst í því fólgna
fólk að tala og sagði Charlton,
að sér hefði virzt sem um leik
rit væri að ræða. Hann hefði
að sjálfsögðu ekki skilið eitt
einasta orð, en var hrifinn af
því að heyra leikrit flutt á
íslenzku.
Að lokum sagði Charlton
Heston okkur, að hann hefði
allt frá barnæsku verið ákveð
inn í að gerasit leikari. Annað
hvort ár stígur hann á svið
til þess að leika, en annars
leikur hann einungis í kvik-
myndum. Hann er af skozku
'bergi, afi hans fluttist vestur
um haf rétt fyrir aldamótin.
Charlton Heston sagði að-
spurður um það, hvað hann
vildi segja íslenzkum aðdá-
endum:
— Segið þeim, að næst þeg
ar ég komi til íslandls, ætli ég
að d'veljast að deginum til, og
þá komi ég með alla fjölskyid
una.
að beita nýtízku fiskveiði-
tæki á þessu stóra vatni.
— Báturinn er nú á leið-
inni til Kenya, sagði Hilmar,
en á meðan mun Guðjón ferð
ast um landið og kynnast
veiðiiháttum innfæddra, svo
og viða að sér veiðafærum,
sem stofnunin leggur til.
,Guðjón er þarna í hópi tíu
manna, sem munu vinna sam-
an að þessari tilraun, en í
þeirra hópi eru fiskiðnfræð-
ingar og markaðskönnunar-
menn. Starf Guðjóns verður
aðallega úti á vatninu við
veiðar, og gera tilraunir með
veiðarfæri sem að mestu
gagni koma þar.
- LOFTÁRÁSIR
Framhald af bls. 2.
herrann sagði að stjórnarherinn
hafi átt við ofurefli að etja, því
kommúnistar hafi teflt fram
fimm (herdeildum Pathet Lao
skæruliða og sveitum úr 316. og
305. herdeildum Norður-Viet-
nam.
Peningum og
dvísunum stolið
PENINGAKASSA og reiknivél
var stolið í verzlun einni x
Reykjavík aðfaranótt iaugar-
dags. Síðar fundust kassinn og
reiknivélin upp á þriðju hæð
í húsinu, þar sem verzlunin er,
Var reiknivéUn óskemimd, en
kassinn hafði verið brotinn upp
og stolið úr honum 6—7000
krónum í peningum og ein-
hverju af ávísunum Ekki fund-
ust nein merki þesis, að brot-
izt hefði verið inn í verzlunina.
LEIDRETTING
í GREINARKORNI mínu í laug-
ardags- og sunnudagsblöðum
Morguniblaðsins' „Hvergi hrædd-
ur hjörs í þrá“, eru nokkrar vill-
ur, þar á meðal fimm, sem ég
sé ástæðu til að leiðrétta. I fyrri
hluta greinarinnar: Fjórði dálk-
ur efst: ,•.... minnist ekki á
smásögurnar sem nokkrar þeirra
eru heilsteypt listaverk. . . „Á að
vera, .,minnist ekki á smásögurn-
ar, en nokkrar þeirra eru o.s.
frv. Nokkru neðar í sama dálki,
þar sem minnzt er á ljóð Tóm-
asar Guðmundssonar: . . “ eða
hið óræða, en heillandi. sem kem-
ur verður eftirminnilegast í meist
araverkinu þjóðvísu. . . Þarna
er „kemur“ auðvitað ofaukið. . .
I seinni hluta greinarinnar: í
fjórða dálki. þar sem minnzt er
á fyrri Ijóðabók Þorgeirs Svein-
bjarnarsonar, stendur árta.lið
1957, á að vera 1955. Neðst í
sama dálki stendur: „ . . . að
eimhver von sé til þess. að nokik
ur hluti í unglingaskólum . . .“
Á að vera: „. . . Að einlhver von
sé til þess ,að nokkur hluti nem
enda í unglingaskólum. . .“ Loks
er svo sagt í 5. dálíki. þar sem
vikið er að Ijóðum Sigfúsar
Daðasonar: ,,Það, sem eftir hann
er í bókinni, mun verða mörg-
um kenna'ranum torrætt, hvað
þá nemendunum. enda hygg ég,
i að skilgreining Sigfú.sar, reynist
j vandnotaður lykill til að ljúka
‘ upp þeirri fjárhirzlu, sem ljóð-
j in kunni að geyma“. Þarna á að
stainda: „ . . . enda hygg ég. að
skilgreining Erlends á ljóðurn
Sigfúsar reynist vandnotaður
• lykill til að Ijúka uipp þeirri
i fjárhirzlu, sem ljóðin kunna að
i geyma“. ,
1 Guðmundur Gíslason Hagalín.