Morgunblaðið - 09.01.1969, Qupperneq 5

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. JANÚAR 1969.
Spjaliað við samstirni
- KENTNER OG
GÓÐVIÐRIÐ gerir vart við
sig á ný, nýárssólin nostrar við
hrjáðar desembersálirnar og
kreppan hverfur um sinn, verð
ur að víkja fyrir gleðitíðind-
um músíkheimsins:
Nefnilega! Kentner er kom-
inn, og annar til . . . Foster!
Þeir tóku vel í að eyða
nokkru af dýrmætum tíma sín
um í smáspjall, sem fór svona:
— Þér eruð í útvarpinu kall-
aður Louis Kentner frá Bret-
landi. Eruð þér samt ekki ein-
hversstaðar annars staðar frá?
— Jú, upprunalega var það
víst Austurríki, síðan Ung-
verjaland og Tékkóslóvakía,
en löngum tíma hafa landa-
merkin brey'tzt svo oft, að það
er tímafrekt að reikja það hér.
En, sem sagt, ég var fyrri
helming ævinnar þar sem Ung
verjaland er.
— Þér hafið gert víðreist.
FOSTER
Norræna Tónlistarhátíð (og
þar var nú eitt og annað).
— Jahá. Þið haldið ykkur
þá við nútímann. Ekki svipað
og Pierre Boulez, sem for-
dæmdi Brahms og Beethoven,
þar til þeir réðu hann til að
stjórna verkum þeirra, þá féll
allt í ljúfa löð, og þar við hef-
ur setið síðan!
— Þurfti skinnið að lifa af
einhverju?
— Já.
— Hann hefur þá sem sagt
hæfileika?
— Ef þér eigið við, hvort lé
leg tónskáld geti haft góða
hæfileika til að stjórna, hljóm
sveit, þá . . . já. Tvímæla-
laust.
— „En“ skýtur Kentner inn
í, „hæfileikar eru nú ekki í
tízku lengur!“
— Ha?
— Já, ef spurt er, hvort
menn geti spilað, þá er sagt
ákveðið já, kannski. Og ef síð
an er spurt, hvort þeir hafi
hæfileika, þá yppa þeir að-
spurðu bara öxlum. Það tek-
ur því nefnilega ekki að svara
slíku.
— Og þeir, sem voru „avant
gardes" í gær eru „arriére
gardes“ á morgun, eða fyrri
tíma séní eru ekki í tízku í
framtíðinni.
— Á.ttuð þér ekki, herra
Kentner, drjúgan þátt í að
kynna verk Zoltáns Kodály?
— Það má segja það, kannski.
Eg var nemandi hans í tón-
smíðum. Dag nokkurn ætlaði
ég að fá verk eftir hann til
kynningar. Það var samið
upp úr þjóðlögum, og mig lanig
aði til að gera þetta. Nú svo
leið og beið, og dagurinn kom,
(hann sagði mér alltaf að
koma á morgun, nefnilega).
Enn sama svarið. Daginn eft-
Lawrence Foster hljómsveit-
arstjóri
ir kom ég einnig, og hafði
þá leikið kvöldinu áður, án
góðmetis frá Kodály. Hann
Louis Kentner
píanósnillingur
bað mig endilega að koma aft
ur daginn eftir, að vanda, en
Framhald á bls. 18
— Ég kom fynst fram þreti-
án ára, og hef ferðazt mikið
síðan.
— Hvað ætlið þér að leika
mikið hér núna?
— Ég leik með Sinfóníunni
í kvöld. í Kópavogi hjá Tón-
listarfélaginu þar á föstudags
kvöld og laugardaginn ellefta
fyrir Tónlistarfélagið í Reykja
vík í Austurbæjarbíói kl. 15.
Þá mun ég leika verk op. 110
eftir Beethoven, fjórar ballöt-
ur eftir Chopin, Benedietion
de Dieu dans la Solitude og
sex kaprísur eða duttlunga eft-
ir Paganini. Þær mun ég svo
leika inn á plötu tveimur dög-
um seinna í London.
— Er ekki einhver skyldleiki
með ykkur Menuhin?
— Jú, við erum kvæntir
systrum, erum svilar.
— Gáfaðir, ha?
— Ja, ég giftist nú minni
konu fyrst, svö að það var
hann Menuhin, sem var klók-
indarefurinn!
— Hvað með yður, Foster?
Kentner er upprunninn í öll-
um þessum löndum. Banda-
ríkjamenn uxu ekki á trjám.
Hvaðan komuð þér?
— Ja,' það er nú svoleiðis
með mig, að ég er Rúmeni að
uppruna.
— Foreldrar rnínir fluttust
nokkuð löngu fyrir stríð til
Bandaríkjanna frá Búkarest.
Faðir minn andaðist í Banda-
ríkjunum og móðir mín gift-
ist aftur. Stjúpfaðir minn er
Ungverji. Ég var fyxir nokkr-
um árum á hljómleikaferð er-
le'ndis með Los Angeles Fíl-
hairmoníuhljómsveitinni, og
kom þá til Rúmeníu og hiftti
alla fjölskylduna þar. Hana
hafði ég aldrei séð fyrri og
var það mikill fagnaðarfund-
ur. Ég hlakka til að hitta allt
þetta fólk aftur, því að þeg-
ar ég fer héðan, fer ég til
Malmö, Póllands og Rúmeníu
og þar verð ég í heilan mán-
uð.
— En hérna þegar ég var á
þessu ferðalagi jsíðast, kom ég
á einhvern stað, sem hét Si-
benbirgen, og skrifaði henni
mömmu um það. „Ussuiss",
sagði hún, „þeir tala ekki góða
rúmiensku þar!“
— Þegar ég hef lokið við
þesisa langferð, fer ég heim
til Los Angeles. En allt næsta
ár verð ég síðan í Lundúnum.
— Segir þér mér, segir Fost
er. Eigið þið góða nútímatón-
listt hér?
— Við höfðum heyrt um
Musica Nóva, og hlustað á
Vinniö yður inn allt að $ 14.000
dollara (U-S.) á ári. Alþjóða fram
leiðandi hefir launastöðu á Reykja-
víkursvæðinu fyrir mann eldri en
35 ára. Enskukunnátta skilyrði.
Reynsla í inn- og útflutningsverzl-
un æskileg. Engin fjárframlög.
Hátt kaup og auk þess þóknun.
Sendið trúnaðarbréf til A.M. Pate,
President, Dept. 9-G, Box 711, Fort
Worth, Texas, U.S.A.
I
ÁRMÚLA 3 - SÍMI 38500

Viðskiptakjör í bifreiðatryggingum virðast nú svo til eins hjá trygg-
ingafélögunum hér á landi, þar sem iðgjaldaafsláttur og iðgjöld eru
mjög álíka. Hins vegar eru mörg atriði, sem valda því, að Sam-
vinnutryggingar hafa verið stærsta tryggingafélagið hér á landi um
árabil. Fyrirkomulag á rekstri þeirra er allt annað en hjá öðrum trygg-
ingafélögum, þar sem tekjuafgangur félagsins rennur beint til trygg-
ingartakanna. Mikið kapp hefur verið lagt á að hraða uppgjöri hvers
konar tjóna og láta sanngirni ráða við ákvörðun tjónbóta.
Með vaxandi erfiðleikum í þjóðfélaginu verða
BIFREIÐAEIGENDUR að hyggja vel að því, hvar
öruggast og hagkvæmast er að tryggja. ÞÉR getið
ætíð treyst því, að Samvinnutryggingar bjóða trygg-
ingar fyrir sannvirðf og greiða tjón yðar bæði fljótt
og vel.
SAMVIININUTRYGGII\G!AR
■m
4*