Morgunblaðið - 03.08.1969, Blaðsíða 4

4
MORGUNBIjAÐIÐ, SUNNUDAGUR 3. ÁGÚST 1969
MAGfVÚSAR
SKtPMOm 21 SIMAR 21,190
eftir lokun «tmi 40381
22-0-22-
RAUDARÁRSTÍG 31,
1-44^4
mmifí
ý&iÆczÆei&cz.
Hvérfisgötu 103.
Simi eftir iokan 31100.
LITLA
BÍLALEIGAN
Bergstaðastraeti 13.
Sími 14970
Eftir lokun 81748 eða 14970.
Schannongs minnisvarðar
Biðjið 'im ókeypis verðskrá.
ö Farimagsgade 42
Kðberihavn Ö.

Sjgurður Helgason héraðsdómslögmafiur . Dlfranesve* 18. — Síml 42390. ^

Fjaðrir, fjaðrabiöð, hljóðkútar,
púctrör og fleiri varahlutir
í margar gerðir bifreiða.
Bílavörubúðin FJÖÐRIN
Laugavegi 168. - Sími 24180.
JOHNS - MANVlLLt
glemllareinangrunin
NÝKOMIN AFTUR.
Fleiri og fleiri nota Johns-
Manville glerullareinangrunina
með álpappírnum, enda eitt
bezta einangurnarefnið og
jafnframt það langódýrasta.
Þér greiðið álíka fyrir 4" J-M
glerull og 2i" frauðplasteinangr-
un og fáið auk þess álpappír
með! Jafnvel flugfragt borgar
sig. Sendum um land allt —
Jón Loftsson hf.
Hringbraut 121. — Sími 10600.
0 Ættir Reykvíkinga
og Vogamanna og lög-
sögumannsembættið
Egfill Hallgrimsson frá Vogum
skrifar: •
„Heiðraði Velvakandi!
I Lesbók Morgunblaðsins þann
6. júlí 1969 birtist fróðleg grein,
sem ber yfirskriftina „Kjalarnes
þing og alþingi hið forna“, eft-
ir Árna Óla, rithöfund. í grein
þessari ræðir höfundur um stofn
un Kjalamesþings og undirbún-
ing að stofnun alþingis, og getur
þeirra manna, er þar koma við
sögu.
í lok greinar sinnar getur Árni
þeirra manna af ættum Reykvík-
inga, sem gegndu lögsögumanns-
embættum allt fram að kristni-
töku, en síðastur þeirra var bor-
geir Ljósvetningagoði, sem
gegndi embættinu frá 985 til 1001
,.og þá gekk lögsögumannsstarf
ið úr ættum Reykvíkinga."
Nú langar mig til þess að mega
bæta því við þessa frásögn, að
það voru ættir Vogamanna, sem
tóku við lögsögumannsembætt-
inu af ættum Reykvíkinga og
urðu þá valdamestar í landinu
um 30 ára skeið.
Grímur Svertingsson að Mos-
felli tók við lögsögu eftir Þor-
geir Ljósvetningagoða og gegndi
embættinu í 2 ár, eða írá 1002—
1003, en þá tekur við sá, er varð
manna lengst lögsögumaður á ís
landi, en það var Skafti Þórodds
son á Hjalla x ölfusi, systxirson-
ur Gríms og gegnir því í 27 ár,
eða frá 1004—1030.
Grímur og Rannveig systir
hans, móðir Skafta Þóroddsson-
ar, voru bæði fædd og upp alin £
Vogum.
Með þökk fyrir birtinguna.
Egill Hallgrimsson frá Vogum.“
0 Haf gát á vilja þínum
Kristin Sigfúsdóttir frá Syðri-
Völlum skrifar undir ofanritaðri
fyrirsögn.
„Oft hef ég staðið við vöggu
nýfæddra barna og hugsað alvar-
lega: Hvað skyldi nú liggja fyr-
ir þér á jörðu vorri? Sum börn
fæðast inn í allsnægtir auðs og
hamingju. — önnur í afleitar á-
stæður vansælla heimila, sem hafa
gengið á gaddi sinna vandræða
frá bamæsku. Oft vegna upp-
eldis og erfðagalla, eða hafa sótt
sjálf í þann voða að verða öðrum
til skaða og auðvitað sjálfum sér
skaðlegust.
Því miður veit ég um vesal-
dóm margra fjölskylduheimila
og einstæðinga. Hef ég séð þar
fátækt, sjúkdóma ofe sorgir, en
hvergi jafn-algjöra eymd sem á
drykkjumanna-heimilum. Þar eru
einnig börnin sjúklega villt og van
sæl. Álpast svo út í veröldina með
sína augljósu hegðunargalla ráð-
villu sem allir hafa ástæðu til að
amast við og reka slíkar mann-
eskjur frá sér, út í enn verri
vandræði, þjóðfélaginu til marg
víslegra stórskaða.
0 Freisting og veikleiki
Það er ekkert smáatriði að
stofna hjónaband og heimili. Þar
heita ástvinir hvoru öðru lífstið-
ar siðgæði, ást og umhyggju. Og
vist getur það orðið svo, ef þau
vilja þiggja þá stjórn, sem styð-
ur bezt. Hins vegar eru þess aug
ljós dæmi, að annarlegan gest ber
að garði góðra manna og illgresi
tekur að vaxa á akri þeirra.
Glansar þar sem giitrandi perl-
ur með sinni lævísu röddu: „Allt
þetta skal ég gefa þér, ef þú fell
ur fram og tilbiður mig“. Þarna
er voði veikleikans og mesta
hættan. Maðurinn vill endilega
sjálfur sinn veg, starir á þessa
nýjung eigna sinna og þráir að
taka því tilboði. Hugarfarsbreyt
ingin finnst honum alveg ágæt og
eðlileg. Vill svo eða verður að
yfirgefa sinn aldingarð og æða
hratt að þeim vegamótum, sem
hann hefur aldrei áður séð, og
áfram lengra, en finnur þar sinn
„bikar fylltan af myrkri". Þarna
standa margir menn í sinni ýtr-
ustu neyð og þora ekki að hrópa
til Guðs, — en finna þó að enn
eru þeir ekki munaðarlausir eft-
ir. Enn er Jesús að biðja fyrir
þeim.
0 Eitt einasta syndar
augnablik
Auðvitað getur „eitt einasta
syndar augnablik" rangsnúið
viljahneigðum heilbrigðra manna
og glatað hamingju þeirra um
stund eða ævilangt. En mundu
það, vinur minn, hver kristinn
maður, að Guð hefur trúað þér
fyrir sínum dýrmætu talentum,
gefið þér sál og samvizku, fyrir-
heit og aðvörun. Með alla þá
auðlegð gengur þú hér um
jörðu Guðs og algjörlega á hans
framfæri. Oft hefur þú villzt af
vegi hans og skaðað sjálfan þig.
Ert þó eign þíns skapara og enn
í tengslum við hjálpræði hans.
Sjáðu geisla sólarinnar og græna
akra. Ekki mundi eitt einasta
strá lifa án lifs í lofti og jarð-
vegi Guðs. Þannig er allt í hans
almáttugu umhyggju. Og taktu
vel eftir föðurhúsum glataða
sonarins. Orðum sonar Guðs! Það
er hann, sem biður enn fyrir
þéim, sem ,vita ekki, hvað þeir
gjöra."
Kristin Sigfúsdóttir
frá Syðri-Völlum.“
0 Ólíkt hafast þau að
Ein i Borgarfirðinum skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Orðaskipti Ólafs liljurósar og
Álfamærinnar eru athyglisverð,
og ólíkt hafast þau að, finnst
mér. ólafur er stuttorður og hóg
vær og rökstyður mál sitt með
tilvitnunum úr heilagri ritningu,
eins og rétt er, þegar trúmálin
eru annars vegar. Þori ég að fuli
yrða, að þar fer hann rétt með,
þ.e. hann slítur ekki tilvitnanir
úr samhengi. Svarbréfið er
furðu langt mál og þó ekki til
þess fallið að auka-á skilning og
vinsemd meðal manna, sem hafa
ólík trúarviðhorf. Þar eru mikl
ar dylgjur í garð Ólafs og hon-
um lagðar til skoðanir, sem koma
hvergi fram í bréfi hans. Bréf-
ritari styður ekki mál sitt með
neinum bibliutilvitnunum, enda
er á henni að heyra, að kenri-
ingar ritningarinnar séu aukaatr
iði. Ólafur er í hennar augum
kaldur og kærleikssnauður
kreddumaður, en þannig eru þeir
menn oft einkenndir, sem halda
fast við lærdóma biblíunnar, þó
að kirkja Krists hafi frá upp-
hafi byggt á þeim. Er illa farið,
þegar þyrlað er upp moldviðri,
þá reynt er að ræða skýrt og æs-
ingalaust um trúarsannindin.
0 Er það ofstæki?
Hjálpræðisherinn er kunnur
fyrir festu í kenningaratriðum.
Það vita allir, að hann vinnur
margs konar líknar- og hjálp-
arstarf, hvar sem hann fer, og
nýtur víða meiri virðingar en ís-
lendingar hafa sýnt honum. Trú-
boðarnir íslenzku í Afríku
fara með kenningar kristindóms
ins, en þeir vinna líka að
fræðslu-, menningar- og líknar-
málxim meðal hinna frumstæðu
og hjátrúarfullu andatrúarmanna.
Eyða trúboðarnir beztu árum ævi
sinnar til að hjálpa þessu fá-
fróða fólki.
KFUM er þekkt á öllu íslandi
fyrir æskulýðsstarf sitt. Hér í
Borgarfjarðarsýslu er Vatnaskóg
ur. Mér er kunnugt um, að þar
er unnið fórnfúst og óeigin-
gjarnt starf fyrir pilta og drengi,
jafnframt þvi sem þeim er inn-
rætt trúin á frelsarann og fagurt
lífemi. Margur maðurinn, sem
Álfamærin mundi lýsa sem
kreddumanni, hefur jafnvel gef-
ið utan af sér fötin til að klæða
þurfalinga, ekki trúbræður, held
ur þá, sem á vegi þeirra urðu
og voru nauðhleytarmenn. Þetta
fólk og margt annað, sem gefa
mætti sama vitnisburð, lætur ekki
blása fyrir sér í básúnur. En ég
bendi á það til að sýna, hve órétt
mætt og ósanngjarnt það er, þeg
ar reynt er að klina því á trúað
fólk, sem heldur fast við grund-
vallarsannindi kristindómsins og
trúir því, að orð frelsarans og
postula hans séu sönn, að það sé
blint ofstækisfólk og hafi jafn-
yel varla nokkra æflega taug
nema gagnvart jábræðrum.
0 í kærleika, en ekki
með fyrirlitningu
Það eru skýr orð frelsarans,
að hann sagðist vera vegurinn,
sannleikurinn og lífið. Er þetta
svo greinilegt í Nýja testament-
inu, að um það þarf ekki að tala.
Því sagði frelsarinn, að kristn-
um mönnum bæri að fara og gera
allar þjóðir að lærisveinum
hans (sjá Matt. 28. kap, 16. til
20. vers). Sannkristinn maður
vikur ekki frá þeim boðskap, sem
honum hefur verið falið að flytja.
Það væru svik. En ég held, að
þeir, sem flytja þennan boðskap,
reyni að gera það í kærleika, en
ekki með fyrirlitningu og hatri
gagnvart þeim, sem eru annars
sinnis, eins og oft er reynt að
læða að fólki. Það er löngun sér
hvers kristins manns, að saman
fari hjá honum elska til Guðs og
manna. Sá, sem lærir að elska
frelsarann fyrir það, sem hann
hefur gert fyrir okkur, herðir
ekki hjarta sitt fyrir mönnunum,
þótt þeir séu á öndverðxxm meiði
í trúmálum. En hann bendir hik
laust á Jesúm og segir: Hann
er vegurinn.
Virðingarfyllst.
Ein i Borgarfirðinum".
Jndversk undraveröld4
Langar yður til að eignast fáséðan hlut?
í Jasmin er alltaf eitthvað fágætt að finna.
Úrvalið er mikið af fallegum og sérkennileg-
um munum til tækifærisgjafa.
Austurlenzkir skrautmunir hundunnir úr margvíslegum efnivið
meðal annars útskorin borð, hillur, vasar, skálar, bjöllur,
stjakar, alsilki, kjólefni, slæður, herðasjöl, o. fl.
Einrtig margar tegxxndir af reykelsi.
Gjöfina sem veitir varanlega ánægju fáið þér i
JASMIN, Snorrabraut 22.