Morgunblaðið - 10.08.1969, Page 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. ÁGÚST 1069
höfum við í hendi okkar. En eitt
vil ég taka fram: — Ég treysti
ekki á þennan eina útgang. Þeg
ar ég er búinn að sofa dálítið,
ætla ég að taka gluggann úr og
reyna að losa grindurnar .
Tucker fann gamlan eld-
húshníf og tók að skrúfa
gluggann lausan, til þess að geta
betur komizt að grindinni fyrir
utan hann, en hún var felld inn
í múrinn úti fyrir. Svo fundu
þeir tvo dósahnífa og Pont tók
að losa múrinn frá grindinni.
Þegar hádegishitinn var kominn
í hámark, varð næstum óþol-
andi þarna inni. Þeir höfðu sof-
ið vel, en þó ekki eins lengi og
þeir höfðu þörf á. Hitinn og svo
varkárnin höfðu haldið þeim
vakandi. Þeir voru fyrir löngu
fanruir úr jölklkium og skyrtuim oig
líljamir þeirra voru gljáandi af
svita. En sem betur fór var ekki
hægt að sjá til þeirra frá svæð-
inu að húsabaki, og það hlaut
Gass að hafa haft í huga, þegar
hann eignaðist þessi hús.
Meðan amniar var a@ sitörfum
var hinn að lesa skjalið, rétt
eins og hann héldi að letrið
mundi hverfa snögglega, og
reyna að finna einhverja veilu
í því. Einhvern veginn fannst
þeim, að enda þótt þeir hefðu
gengið til þessa samnings af fús
um vilja yeil viltamdii um álhœtt-
una og fantinn, sem við var að
eiga, fannst þeim þetta of gott
til þess að geita veri® raiuinveriu-
legt. Nú orðið fannst þeim þetta
það hlægilegt að vera að halda
loforð sín við mann, sem mundi
svíkja þá við fyrsta tækifæri ef
hionium foyði svo við a@ horfa. Bn
samt voru þeir þarna kyrrir. Það
gerðu þeir af því að þeir höfðu
slkjaiið í hötn/dajmum, og þar beifði
það elklki verið, ef þeir hiefðiu
ekki gert samninginn. Og þeir
voru heiðarlegir menn.
Samt sem áður gátu þeir við-
haft allar varúðarráðstafanir,
sem tök voru á, og nú beindu
þeir öllum kröftum sínum að því
að losa gluggarimlana. Þeir átu
hádegisverð í smaltri — niður-
soðna súpu og baunir, og svart
kaffi á eftir, og tóku síðan til
starfa aftur, en verkið gekk
íslkyigigilega seirnt.
Þegar liðið var á daginn,
höfðu þeir losað rimlana að neð
an, en þeir voru svo rammlega
festir að ofan, að þeir bifuðust
ekki. Það var næstum orðið
dimmt þegar Tucker tók við verk
inu með sljóa dósahnífnum, því
að hinn varð að gegna sínu rétta
hlutverki. Hann var með höfuð-
ið upp að rimlunum, þegar hann
heyrði Pont, sem nú átti frí,
kalla til sín.
— Hlustaðu!
Mennirnir biðu grafkyrrir.
Gegn um þögnina heyrðist barið
óreglulega á útihurðina, en raun
ar var það líkast því sem smá-
steiiniuim væri (kastað á 'hama, Svo
varð þögn aftur og þeir horfðu
hvor á annan spyrjandi, en síð
an smeygðu þeir sér í skyrturn-
ar og hlupu niður stigann svo
að brakaði í hverri fjöl. Úti-
dyrnar voru enn læstar.
— Hlustaðu! Stattu kyrr!
Pont greijp í hiainidfliaggiinin á Tluck
er. Þeir reyndu að halda niðri
í sér andanum um leið og þeir
teygðu fram álkurnar og héldu
eyrunum upp að slitinni hurð-
inni. Það heyrðust óp utan frá
og þegar þeir gægðust gegn um
rifurnar, gátu þeir séð heilan
hóp Araba, sem fór stækkandi,
æpandi og patandi. Einn stór
vaxinn náungi með haus vafinn
í vefjarhött var að æsa þá upp
oig hrisiti öðm hvierju hinefiamn að
MAGGI-súpa
eftirlæti góðrar
húsmóður
og allrar fjölskyldunnar
Allar góðar húsmæður vilja gefa eiginmanni og börnum góðan og
fjölbreyttan mat, en flestar vilja þær losna við tímafreka matseld.
Þess vegna kaupa sífellt fleiri húsmæður MAGGI-súpur
• því að þær eru gerðar af ágætustu matreiðslu-
mönnum Evrópu, svissneskum kokkum.
• Þær eru fjölbreytilegar; nú eru á boðstólum
18 mismunandi tegundir.
• Matseidin tekur ekki nema 5 mínútur og er svo
auðveld, að næstum hver sem er á heimilinu
getur eldað þær.
MAGGI-súpur
frá SVISS
eru beztar.
MAGGIr
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Það sem þér dettur í liug i augnablikinu er haldgott.
Nautið, 20. april — 20. maí.
Hugmyndir þínar eru dálítið háfieygar einkum varðandi það,
að fjölskyldunni snýr. Reyndu að skila góðu dagsverki.
20. júni.
Tvíburarnir, 21. maí
Einkaframtak ]?itt fær góðan meðvind.
Krabbinn, 21. júní — 22. júli
Reyndu að kanna vcl allar upplýsingar, sem þú færð.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Reyndu að hemja skapið, þótt aðstæður ógni þér.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Reyndu að ná því, sem þitt er.
Vogin, 23. september — 22. október.
Þú ert áfram heppinn. Það er fleira, en fastar tekjur, sem að gagni
koma.
Sporðdrekínn, 23. október. — 21. nóvember.
Reyndu ekki að taka neinar stórákvarðanir.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Stórmerkar hugmyndir eru að skjóta upp koUlnum allnn dagtea. Mot
aðu þér það.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Þér gengur allt vel, gerðu það nauðsynlegasta, og sameinaðu allt
átakið síðar. Treystu á vini þina, og láttu þá skilja það.
V’atnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Nú má ræða um skiptar skoðanir, og fá góða samvinnu. Fjárhagnr-
inn batnar.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Kunningi opnar þér nýjar leiðir.
hurðinni. Og hópurinn þarfnað-
ist engrar hvatningar, því að
hávaðinn færðist í aukana hvert
andartak, prikum var veifað og
bandað og öskur og blótsyrði
glumdu við.
— Skilurðu nokkuð af þessu?
Tucfker rýinidi á Pornt í myriki-dirau.
— Það er nú mest hávaði, en
ég get greint orð eins og „morð-
ingjar” og „drepið þá”.
— Já, við erum bærilega stadd
ir, eða hvað? Um leið og Tucker
sagði þetta kom heljarmikil
grjóthríð á hurðina .Æsingurinn
færðist í aukana við hverja at-
rennu — hatur, sem ekki yrði
auðvelt að seifa.
Báðir voru þeir hræddir. Það
var ekki hægt að komia við nein
um rökræðum við svona skríl.
Hann heimtaði blóð og ef stóri
dólgurinn fengi vilja sínum fram
gengt, mundi hann líka fá það.
Og þetta var því hræðilegra í
þeirra augum, að það lítið þeir
höfðu séð af hópnum leiddi í
ljós, að þarna var um að ræða
vemljiul'eiga löigflilýðoa foomgaira í
Mediiima, sieim hiöifiðiu' vterið æsitir
, ÁLFTAMÝRI 7
LOMAHÚSIÐ
simi 83070
Opið alla daga 611 kvöld
og um helgar.
Blómin frá Blómahúsinu
veita verðskuldaða ánægju.
upp aif áisettu ráöi, seinniilega af
einhverjum mönnum Capellis.
En einhver ástæða hlaut að
liggja hér að baki, þeim ókunn,
og það var fyrst og fremst höf-
uðiástæð'ain til óitltia þeirina. SkrílllL-
inn mundi bráðlega verða reiðu-
búiimin tii að IkJáia þedim,, án dióims
og laga.
Þeiir þutu upp aftur. Tucker
þaut að skápnum og tók símtól-
ið. Síminn var steindauður og
það kom honum reyndar ekkert
á óvart. Hann hvæsti um leið
og hann rakti fram snúruna,
þangað til skorinn endinn kom
í l|jiós. — Bölvaðiur sadfeairdmm!
Hann fleygði frá sér þessu ónýta
tafci og greip ómotaða diósalhmíf-
inn og gekk í lið með Pont við
gluggann. Þeir hömuðust að
brjóta upp steinlímið, því að nú
vissu þeir, að hvert augnablik
var dýrmætt.
Pont sagði, lafmóður: — Þessi
játning er sennilega einskis
virði. Hamin er sndiöuigiuir miáiumigi
hann Gass.
Hvorugur þeirra gerði hlé á
vinnu sinni. — Játningnuni var
víst, hvort sem var, aldrei ætl-
að að fara út héðan. Tucker var
að foöiva verlkfiærimiu símiu, tavað
það væri ónýtt. — Hann hefur
sennilega sett í hana það, sem
hann vissi og svo skáldað það
sem á vantaði.
Úti fyrir smádimmdi. Hávað-
inn frá dyrunum heyrðist enn
upp til þeirra.
En svo kom hljóð, sem þeir
foiöfðlu miest tovið'ið fýrir, það
bralkaði í tré. Þeir litiu foivor á
annan og reyndu ekkert að
dylja það, sem báðum datt í hug.
Tucker greip stormblysið og
þaut inn í eldhúsið svokallaða.
Hann kom aftuæ með tvo heljar-
sitJóra Ibúrfonáifia og eimis og aiflsaik-
am/di á swipimm, rétti foamm ammiam
að Pont.
— Því miður, Tim, er þetta
þaið eimiai, sieim til er.
Pont kinkaði kolli, hálflamað-
ur, eins og hann gerði sér ekki
ljóst, hvað um var að vera. Að
verða drepnir fyrir eitthvað, sem
þeir höfðu ekki gert, og vita
hielldfor dkki, Ihivað þ*eir vomu
Bifreiðaumboð
óskor nð róðn vnnnn mnnn
til afgreiðslustarfa í bifreiðavarahlutaverzlun. Upplýsingar um
aldur, fyrri störí og annað, er máii kann að skipta, ásamt
nafni og símanúmeri, !eggist inn á afgr. Mbl., merkt: „3620"
fyrir n.k. miðvikudag