Morgunblaðið - 24.12.1969, Blaðsíða 22

r
22
MOKGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. DES. 1%0
TXm'UTTXtTSt; I JB
tues xeai; ‘jmnsegEtoC ipaiB
-ssmuo gejCtBtot jb nt<t
•nxJOJAg T JErgBTS
SJBIUIUIB 80 tpUieitlBQtZ^<I T
eCeeq ejSuiexu tU Jin jngxs
T9se<J tsappiejq eiuuieg
■nuqjT) je jieiujíi
-jeC3 euXj ge oas ngiuej
nuTTiuejSeu t ujujqa
•gijtCeitetoC uin ‘um
- u tg je3jmjsne to[ J M}rumj
e jiijieCgeiuis uraeq tpSiueiq
jpuieiteiiz;£ci j jjnjja j jm
-quimui jie.A uiuieq jiege<j
•gejjejoC „ddn
nxeA 3o umieu j uuej“
‘juiun Cqjirjtepueiteeru jqxu
ge uuTftqApunjS Jggeit
uies ‘jajnq uiutejjejjt
SUISO.ll
•jjujieaeq
-jejq jqsuueq euieu — eiuuejjoqetqC
ue ejeA eCjjA npuXui jjjseej 3o .inSaf
-ggCcJjte uujgjo jmgts jsseq je gep j
•jjoiqefoC tpues
jjfqe uies ‘uimiuuqtu geitu jmgeux
jqqe ‘es tjjoq Jie xnqqiou jitjjg
•tpjes go jiejepunsnq j ejuejd
jej uueq uiies ‘jjoqejoC igeuqjej
go euitpTLíítuSmq nnuqt iCeitSJOji 3 p
uujjngeituejsjt jgejou eiuures uy
•ejueud gtjej rgjeq uueq
uies ‘nCgðAqiejiof utinuíts juja ‘euueui
jnjsuiíj ‘apea jjeqqjmo uujjn
-punjqqjjj rqsue tpues g^gj gjjy
•uimje geapunq jijjÆj jqiqe
jsijqqeq ejjeq ge ‘gjq gjjiA ‘ug
jjoq
-ejoC ej go epues g,e jgojitjiuinxiaqs es
geq ge ‘uxm etenutues rue .iijiseja
Qpao^Biof
bjta ge ttJ Sjq Jegueq"
•sujs jieuiA euej
e gjjn jjsej; jmdumifq
•„jnspuequiue geui gjSueg
uinjeg gjA ge ‘sseq fIX“
•jpuBCeejq uueuueH Jggss
‘„uueuej qujejjj gjA
umjoq eugeA sseq;“
•jnduintH Tgges ‘„Jeq
e uujgjtutn jtjXj jget
ejsuuiui 1 » J9 rsse<t“
•grjn Jas je qoj
uueq ue ‘eueuimejege-is
duintH JlJðJ So uueui
-I3H jgedojq ‘,ujusnet
ejzeqguet tjka geq“
•,.Jn
-spuequue etjjt ejjeq j
jeguej gjq jg“ -jnduintH
TgejeAS ‘,,egetmssTjv“
Jgoxs tjojs isseq"
•uueuueH Jgjmds „ieget
-tueAunej gieq njtiyy“
„igeq je ‘rununjqCgetgC
e tjdtqs ejieq JifttA nq
ge ‘gtA tqqe jsÁq gg; • • • •
eq j jgieguet gtq uies
‘geq jeui nq go j jgeguet
gtui uies ‘geq jeq gjjeg
jeq ge j» ‘eCæf“ :jpuie
-qjq jmdumtH jgges ue
gjS 'ugqq guqj jba ge<
•uueuueH
rgges ‘„jjes geq jg“
• „t jseui
geguet jejife Jnjeq giui
‘geq jeq jeg ge go“ un
dtuntH Jgges ‘„jnjfeCs jm
uiesnCgujureq egejjes jje
-qqa nq jsjgJjA Jajy“
•„egje
ge jjj geguet jejne jnjeq
grui uies ‘geq jjtunxTe jeq
jeg uies ‘ge go 'PPte unq
jeq jeqtq „ige je g.BAH“
:uueuueH igSes sqoq
•dTAS
e JjggcCjq gJJJtep ‘ueuue
e JOAq ngjjoq go uin
jods muos j nggjs Jjecj
•„Jnspuieq
-uue bjjous ejjeq jjjiCj
jeq eqqeq go“ ‘jndumjH
igges ‘„jjog je geq“
„•ges euitj ujmspfou jeq
ge uies ijsuæjs es uute
je ejje<j -egets ejæge ue
-uueq Jeui ejeg ge ‘jtjiCj
joq eqqeq“ -uueq igetteq
‘„jmdumtH ‘otteH“
-etgC jes jjjje e gjp go
euetjeqis umugeg jznejq
uueH 'Jqs ijoui e euioq
‘tjj uueuueH uueq es
‘gjunj jtjjC gjej ejfeq quj
utoq jba uueq J.egeq; uim
•umugjtutn e TuueuueH
bjj eurpqCgetgC geui go
umups uinunteAgjjs nCXu
j jn jndumtH Joj un
-gjouiGgepetpC e jutes
•JtniS SO JJT5f3
-fií»q STfi-ro JBA ‘gepetgC
e ue ‘gepeguejge e jge
qCus geq ■juuntq epunoCs
j tuoa ujujoq So ‘ngjX
neq gie geuoA ngjoq jt
-tje go siute ‘njoA uqgp
•bizjba
ge jn joj go Jes steq
um qjejj uueq jgj’BA ue
-gJS 'BJ uueq gjjej tgjieq
sueq Jjgej uies ‘jAq giA
jjjæq go euegujued ue
-uies jpjej ‘uujs uutqneq
-jjeds jgeudo uueH
•„puXui
-gnq jetu gtjeg jmjeq ruj;
•jqqed ‘jjjcCj Jeq eqptie<j
• • • • egog • • • ■ etJFq“
•uueuueH TfiSss ‘,,uih'“
„ÍPP13 fiB<í J?cí Tsuuih
•jnutA JTtggS ‘HTJJI
ja uueq ge sseq buSsa
‘dumjH JJJiCj jqCg egog
So ejjq eCjOAquje ej
ge eucCai ge nq Jjjjæ nH
■juiæp uies ‘sujege ejjeq
qgj Sa“ qtjH ejjeq jgges
‘,,I0A Se jjaA geci“
'„Tenq
ejqnCs e iqiqe Je mdumtH
ua“ -uueuueH tgSes
‘„tqqed ‘egetnssjjy“
„YS*<Í
ej ge uim juæA jjjæq
uimjteCs jmqqiC ge um ssta
bj9a gtq gntnq/3 eq gijeg
giq uies ‘geAq — ujui uj
-ujqq ‘jjje siujege giunj/\t“
:eq igges jnqQto ipuueq
uies ‘ejSH rua •uneq ejeg
ge uinjjæ giA geAq ‘um
egæj ge pj uituioqi ue
-uies ntq urruoA gtA Sq •it
jeCg ‘nujsnqejqnCs e nget
uies ‘umuntuoq ejæj
ge uingntjæ gjjy Tun
-ujui umtntcteq j Jnspto
JtjjCj nSuTujnds tjesseq
uinjteA gjA So ‘jintjejjs
-euis jba Se jegeq ‘jAq jj
jje ueui ga“ -uueq tgges
‘„ueges ejureg euieg“
gjA jjsojq ifja ejjeH
II
VNNVNHva Noasau
VNNVNuva uoasau
zz
6
LESBÓK BARNANNA
Á miðju gólfi stóðu
strákuir og stelpa, svona
fjögurra og sex ára.
Þau voru að rífast.
Þau héldu bæðd um
stóra bók, sem virtist
vera með hreyfamlegum
myndum.
Önnuir bók lá sundur-
tætt á gólfinu.
„Krakkar, hættið að
rífast út af bókunum.
Sjáið þið jólasveinana,
seim eru komnir", sagði
telpam með ákefð.
Bömin litu upp og létu
bókina detta á gólfið.
Þau voru rauðflekkótt í
andliti af reiði og gráti.
Jólaisveinarnir litu í
kringuim sig. Matarleifar
vomu á vel sikreyttu jóla-
borði.
í lítilli stofu inn af
stóru stofunni, lá kona á
legubekk. Hún var með
teppi yfir sér og virtist
sofa.
„Þetta er mamma. Hún
var orðin svo þreytt, húm
er búin að vaka svo mik
ið við allan jóla/undir-
búninginn. Og pabbi sef-
ur inni í svefnherbergi.
Hann er búinn að vinna
í verzluninná dag og nótt
undanfarið" sagði telpan
og andvarpaði.
Bömin vom þögnuð
og horfðu á jóLasveinana.
Vala tók upp tvo af
bögglunum 6Ínum. Hún
rétti telpunni og sagði:
„Þetta enu gæfkúlur.
Ef illa liggur á einhverj-
um á jólunum, verður
hann glaður, ef hann fær
evona kúlu“.
Telpan horfði á jóla-
sveinana, vantrúuð á
svipinn, en tók samt við
bögglunum.
„Það má líka borða
þær. Þær eru sætar og
góðar á bragðið“, sagði
Villi.
„Gefðu okkur þær,
gefðu ókkur þær“, æptu
böirnin, frekjulega, bæði
í einu.
„Ég geymi þær, það
veitir e/kki af því í þessu
húsi“, sagði telpain og
ýtti börnunum frá sér.
Jólasveinamir buðu
gleðileg jól. Enginn tók
undir, svo að þeir hröð-
uðu sér buirt. Þeir
heyrðu, að börnin voru
aftur byrjuð að rífast, og
telpan vax að reyna að
sefa þau.
Þau gengu góða stund,
þar til þau komu að
reisuiegu húsi, sam vakti
athygh þeirra af því, a@
í stórum glugga á kjall-
araíbúð hússins var lítið,
sérlega fallegt jólatré.
„Komdu þarngað",
sagði VilM. Þau hlupu að
dyrunum og hringdu
bjöllunni, sem hljómaði
undur fallega.
Ung kona kom til dyra.
Hún var rjóð í kinnum,
með hvíta svuntu utan
yfir grænurn jólakjól.
„En gaonan, jólasvein-
ar! Gerið þið svo vel,
komið þið iinin. Ó, steik-
in er að brenna", sagði
hún og hljóp inn á und-
an jólasveinunum.
„Kjartan, það eru
komnir jólasveinar tveir
litlir jólasveinar“, kall-
aði hún imn í Mtið her-
bergi um leið og hún
hljóp inn í eldhúsið.
„Þeir verða að koma
hingað inn. Ég get ekki
'komiS. Barnið er búið að
bía sig út, ég er að skipta
um bleyju á því“, heyrð-
ist kaillað km úr herberg
inu.
Jólasveinarnir litu í
kringum sig. Stofan var
lítil, en það var hlýlegt
og snyrtilegt þar inni.
Þama blasti við þeim
Mtla jólatréð, sem sást út
um gluggann. Það var
ennþá fallegra að sjá það
svona inni.
Unga konan kom til
baika úr eldhúsinu og
þurrkaði andlitið með
svuntunni sinni.
„Komið þið með mér,
jólasveinar, ég ætla að
LESBÓK BARNANNA
27
7
7 9
8 2 5
4 6 I
3 6 8 2
4 9 8 7
14 6 8 5
2 9 6 7 3
4 7 19 5 2
8 3 6 2 5 7
3 2 9 4 8 5 !
9 4 5 3 8 3 7
4 16 2 5 9 3 8
2 7 5 4 9 8 16
5 B6 69
Hvernig er
minni þitt?
Hém<a gietur þú fundið sviair við
því.
Fáðu einhvem tifl þesis að iesa
töLumar upp, ema röð í einu, t.d.
4—9—8—7. Síðan átt þú að endur-
taka töiumiair, en í öfugri röð.
Þið byrjið á efstu röðimni og hald-
ið svo áfram niiður efltiir. Fyrsibu raö-
imiar er ekki erfiitt að miuma, en þið
verðið öinuigglegia að leggja ykikur
öll firiam við að muinia Ixingu tölum-
ar neðst.
Þú ættir auðveldliegia að geta
munað sex tóliuir. Og nú skalitu
reynia.
Hvenær?
„Ég sem var að vona að ég fengi
hjól í jólagjöf“, síag’ð'i Hanis litli, sem
var sex ára, við móðújr sína.
„Þú ert ekki nógiu gamialll ennlþá“,
svaæaði móðir harus. „En árið, sem
ég verð fjórum sininium eldri en þú,
skaltu fiá reiðhjóMð".
Mamma hans var 27 ára þetta ár.
Hvenaer gait Hans búizt við að fá
reiðhjól?
•Il-W